MH17-slachtoffer gevonden met zuurstofkapje op | nu.nl/vliegramp oekraïne | Het laatste nieuws het eerst op nu.nl Kreeg er kippenvel van
Ja heb het ook gelezen. En toch denk ik dat het niet lang geduurd heeft voor de mensen aan boord. Op tien kilometer uit de lucht geschoten( moeten we aan nemen) vliegtuig maakt een duikvlucht cockpit was zwaar beschadigd achter deel nog niet die mensen hebben misschien nog wel de tijd gehad om een kapje op te zetten en daarna werd de duik vlucht sneller en sneller in gezet neem aan dat de motoren eerst ook nog draaide voor het neer storten dus misschien een of twee minuten heeft het toestel nog iets van balans gehad. voor het definitief in een duikvlucht te recht kwam. Dus de kans nu met dit verhaal dat sommige het bewust mee hebben gemaakt maakt mij verdrietig. Had gehoopt dat het in een keer afgelopen was geweest voor de mensen aan boord geen lange lijden.s weg.
Bah verschrikkelijk! Het idee wat die mensen voor een angsten hebben doorstaan, ik moet er niet aan denken. Het enige dat in mij op komt: hopelijk heeft het niet te lang geduurd....
Maar in zo een angst is 1 a 2 minuten al lang... En dan al die moeders/vaders met kinderen. Natuurlijk ook die kinderen, maar als ouder scheurt je hart bij het lijden van je kind...
en de nabestaanden wisten (nog) van niks vind dat wel heel erg dat je dat dan via pauw moet horen grote fout
Bij zijn toespraak in NY toen vertelde hij vol emotie over de laatste minuten keken ze elkaar aan de mensen hun zoon dochter vrouw man? Die zin verraden eigenlijk al iets hij wist dat al toen. Die vraag werd toen eigenlijk al beantwoord, Nu lees ik net dat het kapje om de nek zat niet om de mond. Waarschijnlijk geen goede kans gehad om het op te zetten dat verteld eigenlijk ook. Dat het echt niet lang geduurd heeft. Hij die net nog in de veilige zone zat van een onbeschadigd deel van het vliegtuig heeft net tijd gehad en toen was het al voor bij. Denk dus echt dat het razend snel gegaan moet zijn. Niet langer dan 30 seconde een minuut. Daarna konden de mensen al geen masker meer pakken de lucht druk was al weg zuurstof al weg mensen raken dan al heel snel bewusteloos. Een op de bijna 300 is echt heel weinig. Dus mijn hoop( als je van hoop kunt spreken) is dat het toch te snel is gegaan om er enig besef van te hebben gehad.
Ergens op nu.nl staat dat de nabestaande een brief hebben gehad. Waar in dit stond. Het is verkeerd verteld door Timmermans.
Idd erg dat de nabestaande er op deze manier zijn achtergekomen! Is pure ego van Timmermans omdat Pauw kritisch was
oei dit had ik eigenlijk niet willen weten...heb mij maar steeds voorgehouden dat de inzittenden er niks bewust van geweest zijn en op slag dood waren.
Ik denk dat ze er wel iets van hebben meegekregen. Niet allemaal want sommige lagen denk ook te slapen, maar wel wat mensen. Ik hoop dat dat heel kort is geweest.
Spookt hier ook al de hele dag door mijn hoofd. Dat moment dat je wéét dat het foute boel is, blinde paniek. Ik hoop ook maar dat het zo snel mogelijk over was en dat veel mensen er niets van mee hebben gekregen. Misschien verschilde dat per plaats in het vliegtuig? En ik moet nu ook veel denken aan het ZP-lid die haar vriendin verloren was. Je zou zoiets horen als nabestaande inderdaad, na zo'n periode die al ellendig genoeg was.
er is net na het ongeluk ook een vliegtuigexpert op tv geweest en die vertelde toen dat dit erg snel is gegaan en dat zo goed als niemand dit gemerkt heeft. veel lagen er te slapen en hadden een slaappil genomen en zoiets gaat zo snel dat ze hoogstens de tijd hebben gehad om elkaar verschrikt aan te kijken. luchtdruk valt iin zo'n geval razendsnel weg dus alles bewusteloos. misschien heeft een enkeling in een ander deel het iets langer mee gemaakt maar lang kan dit niet wezen.
tja dit reactie klinkt misschien heel hard maar het was toch wel te verwachten dat er misschien een paar van die 298 slachtoffers het misschien toch wel hebben gemerkt, al was maar een fractie van een paar seconden, een verschrikkelijk idee voor de nabestaanden wat erg
Dat is het één van de ergste dingen denk ik, mamsvan: het nooit zullen weten. Hoe waren die laatste momenten? Heeft mijn geliefde / vriend(in) er iets van meegekregen? Zat hij / zij te slapen, te kletsen, te lezen, film te kijken? Heeft hij of zij iets gehoord, gezien, gevoel? Zich gerealiseerd dat het echt mis was? Nog de hand kunnen pakken van een andere geliefde aan boord? Maar goed, één iemand met een zuurstofkapje... Hoe lang duurt het om zo'n ding op te zetten? Volgens mij maar een paar seconden. Daar ben je echt geen minuut mee aan het rommelen hoor. En het zat niet goed. Is het afgewaaid of heeft hij niet eens de kans gehad het goed te zetten? Dan is het waarschijnlijk maar secondewerk geweest. En alle anderen hebben het dus waarschijnlijk niet eens geprobeerd? Klinkt mij in de oren alsof het echt wel heel erg snel gegaan is. Ik zou haast denken (zeker omdat het niet goed zat) dat het meer 'toeval' is geweest. Misschien tijdens de val achter het elastiek blijven haken ofzo. Anders waren er vast wel wat meer mensen geweest die dat kapje op hadden. De manier waarop het bekend is geworden vind ik heel fout. Verschrikkelijk voor de nabestaanden. Aan de andere kant geloof ik ook dat minister Timmermans onder enorme druk heeft gestaan en nu nog staat. Bij een ramp, nee: misdaad! van deze omvang moeten coördineren. Contacten met bevriende naties, hulp vragen bij de VN, keuzes maken, weer naar Oekraïne. En daarnaast ook nog zijn 'gewone' werk, de overstap naar zijn nieuwe functie. Ga er maar aan staan. Is het een fout: ja, absoluut. Maar fouten maken is menselijk, zeker als je onder zo'n grote druk staat. En al met al denk ik dat hij in de nasleep van deze gebeurtenis echt meer goed heeft gedaan dan kwaad.
Nou het houdt mij ook erg bezig. Ik weet dat het niet mijn collega was met het kapje op, want dat wat er van haar geïntensifieerd is past zeg maar in een schoenendoos... Ze zat dicht bij de vleugel... Ik blijf er nog steeds over dromen, ook over het moment dat ik gebeld werd. Door dit soort nieuws blijft het malen in mijn hoofd.
Dank jullie wel! Het blijft heel moeilijk. Ze was pas 33... We missen haar echt op het werk. Sorry voor de spelfouten hierboven ik typ met mijn telefoon dat ben ik niet gewend. Ik heb vannacht weer over haar gedroomd. Het lijkt dan zo echt!
Puzzelstukje, misschien is het goed om eens met een rouwbegeleider te praten. Het is sowieso moeilijk om zo'n jong iemand te verliezen en dan de manier waarop. Het is dubbel oneerlijk. Dat maakt acceptatie nog extra moeilijk. Toch is acceptatie uiteindelijk wel noodzakelijk om zelf verder te kunnen.