Niemand begrijpt mijn wanhoop, niemand begrijpt ons verdriet. Mijn zoon van bijna 5 iedere dag zo ongelukkig zien worstelen met zichzelf en hem zo overprikkeld ophalen van school.. De ene woede uitbarsting is nog niet voorbij of de andere begint al. Uren kan hij huilen en schreeuwen en hij sluit zich dan volledig voor ons af.. het doet zo'n pijn dat hij zich niet door mij laat troosten terwijl hij het zo nodig heeft. In mijn omgeving krijg ik alleen maar te horen je moet gewoon streng en consequent zijn.. Hoe strenger ik ben hoe erger het wordt.. en ik kan niet eens uitleggen hoe machteloos het voelt wanneer je kind gewoon Weigert te luisteren, op welke manier je het ook probeert. Vanavond is hij 1,5 uur door het lint gegaan, geschreeuwd, gehuild en zijn hele kamer afgebroken. Om vervolgends huilend en doodmoe van ellende alleen in slaap te vallen omdat hij bij mijn aanwezigheid alleen maar opnieuw door het lint gaat.. Sorry dit is vast een heel warrig bericht waar niemand iets mee kan maar ik moest dit even van mij afschrijven. Ik heb een heel sterk vermoeden dat mijn kind hoogsensitief is en ben opzoek naar moeders die dit herkennen.. oh wat zou ik graag eens praten met iemand die mij echt begrijpt..
Even bot, maar ik vraag mij af of dit hoogsensitiviteit is. Sowieso is dat een soort karaktertrek en niet een diagnose uit de DSM. Maar met wat je beschrijft lijkt het gedrag te heftig om een karaktertrek te zijn. Heb je het al op school besproken? Valt daar ook bepaald gedrag op? Is het een idee dat er eens iemand va het cjg meekijkt thuis??
Lieve mama, wat heftig! En wat verdrietig ook voor je zoon dat hij zich zo machteloos en gefrustreerd voelt. Volg je moederhart, denk je dat er meer aan de hand kan zijn? Sterkte!
Ik herken het wel. Al heeft mijn dochter het (gelukkig) niet elke dag. Ik zou inderdaad contact opnemen met het CJG om hen mee te laten denken/kijken. Ze kunnen ook verder kijken, want het kan ook heel goed iets anders zijn dan hoogsensitief of een combinatie van dingen.
Op school gaat alles heel goed daar heb ik binnekort wel een gesprek. Ik ben ook niet erg duidelijk geweest natuurlijk waarom ik denk dat hij hoogsensitief is. Hij kan niet tegen veranderingen, prikkels en drukte uit hij op t moment wanneer het rustig is dus zodra hij thuis is. Hij kan geen keuzes maken , hij ontwijkt dan liever de situatie. Hij voelt spanning in huis heel goed aan en reageert daar heel heftig op. Hij is onzeker en bang om fouten te maken en daardoor lijkt hij veel dingen uit de weg te gaan. Sinterklaas bijv was hier een grote ramp, hij at niet meer hij sliep niet meer en was de hele dag boos. Naast dit alles gaat hij zonder te overdrijven 10x per uur plassen alsof hij continu gespannen is. Hulp hebben we ingeschakeld maar we staan helaas op een wachtlijst van 3 maanden..
Ja ik denk echt dat er meer aan de hand is maar ik kom er maar niet uit wat het dan precies zou moeten zijn.. Bedankt voor je lieve bericht
Had je zoontje eerder ook al last van driftbuien of pas sinds hij op school zit? Hoe is zijn gedrag op school? Mijn zoontje had ook best driftbuien als hij van de kleuterschool thuis kwam. Bij hem vermoedde ik ook overprikkeling (evt. hooggevoeligheid). Dit is (nu 7) wel minder geworden maar nog steeds heeft hij af en toe buien. Maar het gaat echt steeds beter. Ze leren de gevoelens steeds beter aan te voelen en te verwoorden. Ik heb veel gelezen over hooggevoeligheid en hier tips uit gehaald. Ook een leesboekje kan misschien herkenning geven (Draakje Vurig, Kabouter Langmuts) Maar het blijft moeilijk!!! Zijn grenzen respecteren en ook je eigen grenzen aangeven. Ik wil bijvoorbeeld altijd graag weten hoe het op school was.. maar hij heeft dan geen zin om erover te praten. Ik heb nu geleerd dit te accepteren. Ik heb na een zware werkdag bv ook geen zin om allemaal vragen te beantwoorden. Vaak beginnen ze wel uit zichzelf te vertellen als ze iets kwijt willen. Thuis voelen ze zich veilig…dus komt het eruit. Hoe doet hij het op school? De mijne was een voorbeeldig kind, liep wellicht op z'n tenen, of bang om te falen. Thuis kwam alles eruit!
Heftig. Je zegt het zelf al: hoe strenger ik ben hoe erger het wordt. Dan is het antwoord dus logischerwijs: minder streng zijn. Besef dat het geen onwil is als hij in een bij zit, maar onmacht. Over hoogsensitivieit is veel te lezen. Google maar eens op Esther Bergsma. Zij heeft veel goede adviezen. Verder: geef duidelijkheid, veiligheid en rust. Zoveel als mogelijk. Eigen ervaring met hoogsensitieve oudste is vooral dat hij begrepen wil worden. Gezien wil worden zoals hij is. En hij heeft een heel sterk gevoel van rechtvaardigheid. Dat dingen eerlijk gebeuren is echt belangrijk voor hem.
Een wachtlijst van 3 maanden? Jeetje dat is niet mis. Ik zou ook overwegen om naar een energetisch kindercoach te stappen. Zij geven naast gesprekken/speltechnieken ook energetische behandelingen aan het kind. Zeker als ze hooggevoelig zijn kan een kind bij het laatste veel baat bij hebben. Ik ben in opleiding voor energetisch kindercoach, mocht je er meer over willen weten mag je me het vragen.
@jes12 Google maar eens op de baba methode. Tijdens een bui kan je hem niet bereiken. Maar vooraf en achteraf wel. Bij deze methode ga je samen kijken hoe het komt dat hij een bui krijgt, en wat hij/jij anders kan doen om deze te voorkomen. Of om zich anders te uiten. Dus IPV slaan / schoppen een kussen waarop hij tekeer mag gaan. Of vooraf al zien dat hij gaat overlopen en dan al een time-out pakken. Op een plek waar hij zich fijn voelt.
wat je omschrijft heeft zowel mijn dochter als mijn zoon (gehad). De ene heeft de diagnose ass gekregen, de ander lijkt idd hoogsensitief. Beiden hebben heel veel overeenkomsten. Ik zou het zeker verder uitaten zoeken. Verder over je opmerkingen dat streng en consequent zijn het erger maakt: zowel bij ass als hsp is consequent zijn heeeeel belangrijk. Alleen moet je daar niet opeens mee beginnen als hun emmertje overloopt. Het leven moet in grote mate voorspelbaar zijn. Dus zeer consequent en zeer duidelijk zijn in wat de regels zijn, en wat er hij kan verwachten. En niet pas als de discussie al op gang komt. Dan laten rusten en op een ander moment op terug komen. Sterkte!
Ik vraag mij af joe hij het echt diet op school, is het juist moeilijk of juist te makkelijk. Er zijn genoeg kinderen die voorbeeldig zijn op school en een boze draak thuis. (Bij ons beide, op school als thuis boos) Hij is ook gevoelig, groot gevoel van rechtvaardigheid, reageert op wij ons voelen, kon al op jonge leeftijd aangeven waar zijn pijn zat (bijvoorbeeld hoofdpijn), ziet en hoort alles. Krijgt dus ook teveel mee in de klas. Hij hoort zelfs aan de schoenen welke juf voor bij het lokaal komt. Hij snapt niet dat kinderen anders doen wanneer ze alleen zijn in een groepje. Onthoyd dingen ook, ja maar 2 weken geleden deed hij dat bij mij. Bij ons is het een gevoelig mannetje met vermoeden van hb. Die mega driftbuien kennen wij niet. Vanaf jonge leeftijd zeggen we al als je niet praat kan ik je niet helpen. Als een mantra herhaalt. Als hij boos is kan hij even afkoelen en mag hij zelf terug komen. Hij mag niks slopen, je mag boos zijn maar hoeft niet boos te doen. Slaan op een kussen is prima. Erg vervelend dat je 3 maanden moet wachten. Ik weet hoe vervelend dat is. Op school hebben we gesprekken lopen en elke keer minimaal 5 weken wachten. Nu weer 2 maanden voor ze wat gaan doen vanwege de feestdagen. Hoe is hij in de vakantie? Heeft hij dan ook boze buien?
Dit kan zeker wel. Ik herken mijn jongste er erg in. Wij zijn een traject ingegaan omdat ik net als jij dacht dat het wel heel heftig was voor " alleen" hsp, maar er is niks uitgekomen. Alleen dat hij idd heel gevoelig is, maar idd wat jij zegt, dat is gewoon karakter.
Aanvulling op mijn vorige bericht, het kan natuurlijk ook wel meer zijn dan alleen hsp. Niks mis mee om een keer mee te laten kijken. Bij ons is het echt wel beter gegaan sinds de oudste niet meer naar de bso hoeft en hij thuis eerst kan opladen na school. Hij heeft echt heel duidelijk die rust nodig, als er teveel activiteiten in een week zitten, dan gaat het gegarandeerd een keer mis. Het wordt nu makkelijker nu hij ouder is, maar voorheen stond een " uitje" iets wat anders was dan ander gegarandeerd voor een driftbui en dat waren heftige buien, compleet door het lint en niemand mocht hem nog aanraken of in zijn buurt komen.
Herkenbaar! Wij hebben erg veel gehad aan een speltherapeut (maar deze had gelukkig ook ervaring met hsp) Veel goeie tips zijn al gegeven gelukkig, hopelijk kun je er wat mee!! Er bestaan ook veel Facebook groepen voor hooggevoeligheid, misschien kun je daar ook eens mee lezen /schrijven? Ik vind het zo fijn dat mensen je daar begrijpen, en heel begripvol naar elkaar zijn.. En je kunt er natuurlijk veel leren. Toen ik eens een artikel las over hooggevoelig met een sterke wil (hsp/sw) was ik helemaal overdonderd ; daar waren plots zoveel overeenkomsten, dat leek alsof het gewoon over ons ging! Toen wist ik wat ik het moest zoeken, wat een verademing! Ik merk hier op zp dat menigeen hooggevoelig/hsp niet wil erkennen, (ieder zijn eigen ding) dus ik zou het persoonlijk elders zoeken. (maar gelukkig heb je al veel positieve, helpende reacties gekregen)
Mocht je daar herkenning in vinden, ik heb er nog een boek van. Zie link. Bij ons blijken er toch andere dingen te zijn dan dat, dus het boek heb ik niet nodig. Mocht je interesse hebben, PB me maar. https://www.bol.com/nl/p/het-hooggevoelige-kind-met-een-sterke-wil/9200000072891788/?Referrer=ADVNLGOO002008P-G-64425005166-S-635624382708-9200000072891788&gclid=EAIaIQobChMI-ouMprey5gIVFc13Ch0tIQv2EAQYASABEgK7afD_BwE