Hallo, Vandaag ben ik 20 weken zwanger. Voel me sinds begin van de zwangeschap op 4 weken na (van week 12 tot 16 heb ik me beste lekker gevoeld) oververmoeid gevoeld. En nog steeds heel erg moe, ik werk op een klantenservice en het word steeds moeilijker om het vol te houden. Ik slaap heel erg veel, na werktijd 3 a 4 uurtjes en na iets te hebben gegeten lig ik er rond 21.30 alweer in, om vervolgens in de ochtend ook niet uitgerust op te staan. Ben al een keer in slaap gevallen op het werk. Heb ook al geprobeerd om overdag niet te slapen, dacht dat ik misschien vermoeid was door het vele slapen. Heel af en toe heb ik een goede dag, en dan kan ik zelf koken, op alle andere dagen doet mijn man dat, het hele huishouden. Maar de volgende dagen ben ik nog vermoeider IJzer is gewoon goed dus daar ligt het niet aan. Mijn leven bestaat op dit moment gewoon uit slapen eten en werken. Ik ben bang dat ik dit ook niet lang vol kan houden op het werk, ik heb best een schuldgevoel op mijn werk. Ik ben er wel maar ook weer helemaal niet. Enige waar ik aan kan denken is wanneer het tijd is om naar huis te gaan en weer kan gaan liggen. Iemand tips hoe ik me beter ga voelen, want is het normaal dat je je nog steeds zoooooooooo moe voelt, en niks kan doen? Meer mensen die zich al zo de hele zwangerschap door voelen? Ben zo bang dat ik me zo tot het eind van de zwangerschap zal voelen. Kan er gewoon niet van genieten
sorry dat ik het moet zeggen maar ik ben ook al de hele zwangerschap op, moe, moe en nog eens moe. Mijn ijzer en bloeddruk zijn goed dus ook daar ligt het niet aan. Ik zit zelf al een aantal weken, inmiddels maanden thuis omdat ik het niet meer op kan brengen. Zie ook mijn topic : Ik zie het niet meer zitten. Ik heb nu trouwens wel iets meer engergie gekregen maar dat komt ook omdat ik overdag bijna niets doe. In het begin koste het mij een week om de was weg te strijken omdat ik tussendoor moest uitrusten/slapen. Luister vooral naar je lichaam, het tempo wat je voor je zwangerschap had kan je nu gewoon niet meer aan. Veel rust nemen dat was het advies van mijn verloskundige en arboarts.
Ik had het bij mijn vorige zwangerschap ook. Ben toen vanaf ongeveer 20 weken een aantal uurtjes op de dag minder gaan werken. Werkte normaal van 9 tot 18 en toen van 9 tot 15. Bij mij hielp dat voldoende, gelukkig. Als ik vrij was dan lag ik bijna de gehele dag in bed of op de bank. Het huishouden deed ik in de spaarzame uurtjes dat ik me goed voelde. Ik mag nu niet klagen want tot nu toe heb ik er bij deze zwangerschap totaal geen last van, het tegenovergestelde zelfs!
hey meis hier nog eentje die zo moe is. ik werk van af dat ik 17 weken was al 2 uur minder nou werken wij ook9 uur op een dag maar ik om dan thuis en ga slaapen.dan kooken en dan naar me bed. op de vrijedag doe ik de was.en een paar dingen en dan ga ik weer slapen.en dan nog maar even genieten van het wiekend want dat is dan al weer voor bij. het is echt drama.bij mij is me ijzer ook goed. maar toen dachten ze dat me vitemine b niet goed waren maar die zijn ook goed. dus qwa dat niks aan de hand. ze zeggen dat het bij zomige vrouwen de hele zwangerschap kan duuren. maar ik zou als ik jou was wel met je baas en de arbo gaan praten want het is wel belanrijk dat je je rust pakt.die heb je echt nodig. liefs sabrina
Ik ben ook mijn hele zwangerschap moe geweest. Zo rond 29 weken ben ik minder gaan werken, van 40 naar 30 uur, dat scheelde wel iets, maar was nog aldoor gesloopt. Ik kon mezelf wel oppeppen om iets in het huis te doen enz, maar dan was ik de midddag erna helemaal gesloopt.
ik heb ook in het begin van mijn zwangerschap ook veel last van moeiheid en slaap gehad . ik werkte in de zorg en hield dit ook niet vol .ik was alleen maar bezig met werken en als ik thuis kwam slapen . rond de 4 e maand werd dit iets minder .ik heb nu minder last van moeiheid alleen moet ik wel op mijn grenzen letten .Dus per dag wat doen in het huishouden ,niet teveel achter elkaar . Mijn vk zei ,naar je lichaam luisteren .
Ik ben ook zo vreselijk moe. Ik ben nu 20 weken zwanger en heb tot 1,5 week geleden heel veel gespuugd dus het gaat nu wel beter. Maar ik mag van de bedrijfsarts en gynaecoloog alleen nog maar halve dagen werken tot aan mijn verlof . Zo kan ik 's middag lekker slapen en dat scheelt heel veel en kan ook veel meer genieten. Tips heb ik niet je zult het gewoon moeten aanvraarden en misschien kun je halve dagen werken net als ik. Ik heb me hier ook heel schuldig over gevoeld bij mijn collega's maar heb gemerkt omdat het om een zwangerschap gaat er veel begrip is.
Ook ik ben ontzettend moe vanaf het begin! Ik heb bloedarmoede, die wil ook maar niet omhoog gaan . Ik werk al een week of 4 van 7.30 uur tot 14.00 uur en soms maar tot 12.00 uur ipv 16.00 uur. Ik kan me soms nog net naar huis slepen!
Wat jullie beschrijven ken ik ook. Ik ben ook al vanaf het begin super moe en heb er nu ook nog eens hele erge bandepijn bij. Kan af en toe niet meer op of neer na mijn werk. Afgelopen vrijdag ben ik door gestuurd naar het ziekenhuis vanwegen de pijn, maar gelukkig niet ernstig. Wel werd mij aangeraden om minder te gaan werken. Dus dat ga ik morgen maar even bespreken met mijn leidinggevende.
Ben dus niet de enige, al lijkt het in mijn omgeving wel zo. In mijn omgeving voelt iedereen zich fit en bruisen de zwangeren van energie. Als je het niet zelf meemaakt denken vaak anderen dat je je aanstelt en dat het wel meevalt. Dank voor alle reacties, ik heb besloten om volgende week gesprek met arbo arts aan te gaan, maar wil t eerst met mijn eigen vk bespreken om minder te gaan werken.
Ik ben ook zo moe. Vanaf 6 weken werk ik nog maar 6 uur per dag. Ik hoop dat ik dadelijk weer mijn gewone uren kan gaan werken. We zullen zien
Tijdens mijn zwangerschap kreeg ik echt de bijna onbedwingbare neiging om mijn hoofd op tafel te leggen tijdens gesprekken met klanten, kon hem echt bijna niet overeind houden... Ook moeilijk te concentreren op wat ze zeiden. Het interesseerde me ook veel minder wat ze zeiden. Raakte soms ook even in paniek, dan vroeg ik me af wat iemand eigenlijk had gezegd omdat ik niet op had zitten letten terwijl mensen allemaal heel persoonlijke dingen aan het vertellen waren, heel lullig. Praatte ik me meestal wel weer uit, ik kan goed acteren, gelukkig . Ik zat echter al vroeg thuis door een hoge bloeddruk, dus dat scheelt. Maar eigenlijk kon ik mijn werk niet goed meer doen. Overigens las ik op intranet van mijn werk dat zwangere vrouwen extra pauzes mogen nemen, op fulltime basis iets van een uur ofzo. Wist niemand iets van, zelfs de p&o manager die dat handboek had geschreven niet, maar het stond er wel dus maakte ik daar gebruik van. Daarom nam ik ip daarvan 's morgens een trein later en 's middags een trein eerder, kwam neer op een uur extra pauze.
Hier nog steeds geen verandering in de vermoeidheid. Zit dan ook sinds vorige week in de ziektewet, ik was/ben gewoon op. Gister weer voor controle naar de vk, moest rustig aan doen en gewoon toegeven aan mijn vermoeidheid. Daarnaast heb ik al tijdje last van het carpaal tunnel syndroom en moet over 2 weken terug komen als t niet minder is gaan ze mijn hand spalken. Dan is er ook zowiezo geen beginnen meer aan om te werken, heb er in mijn linkerhand last van, ben linkshandig. pfff, en dan te bedenken dat ik er vrij makkelijk over dacht, over zwanger zijn, valt zwaar tegen.