Hallo allemaal, Moet even van me af 'zeuren'..... Ik ben nu ruim 34 weken zwanger en moet nog 1,5 week werken voor mijn verlof ingaat. Mijn vriend neemt echt heel veel van me over en probeert alles in het huis te doen zodat ik rustig aan kan doen. Echt super lief en dat waardeer ik ook enorm! Ben heel erg blij met zijn steun en hij is echt een geweldige partner! Alleen wordt ik er soms zooo moe van. Ik mag niks.. alles wordt me uit handen genomen. Als ik een tasje oppak dan wordt het uit mijn handen gehaald. Als ik iets op ga ruimen in huis moet ik gaan zitten. Als ik naar boven wil lopen om bv de was aan te zetten wordt ik terug geroepen... ik mag 1 ding per dag doen. Dus bijvoorbeeld 1 was draaien + ophangen of de beneden verdieping stofzuigen. De rest van de dag moet ik rust nemen, want dat is goed voor me. Nogmaals heel erg lief, maar ik wordt er helemaal kriegel van. Ik ben niet iemand die alleen maar kan zitten. Als ik straks verlof heb, heb ik al een heel lijstje met dingen die ik wil doen. Een ook dan geldt 1 ding per dag... wel lekker dat ik dan alleen thuis ben dan kan ik stiekem wat meer doen hihi. Geen idee wat ik met dit verhaal wil, misschien een beetje herkenning? Meer vrouwen die verplicht moeten blijven zitten terwijl je je gewoon goed voelt? Of moet ik gewoon echt niet zeuren en inderdaad mijn rust nemen?
Kan je het er gewoon niet eens met 'm over hebben? Stel dat je nog tot 42 weken moet....pffffffff zou gillend gek worden! Het is heel lief van je vriend, maar zwanger zijn is een gezonde 'ziekte' en het is logisch dat als je je goed voelt je niet hele dagen op de bank wil zitten. Tuurlijk is hij bezorgd en sommige dames zouden misschien superblij zijn met zo'n vriend, maar als jij je er niet prettig bij voelt moet je dat gewoon aangeven hoor. Straks loopt de spanning op en dan barst de bom vandaag of morgen... Succes!
Ik heb het met hem besproken en hij zegt nu dat ik het zelf maar uit moet zoeken dat als ik dan s'avonds moe op de bank zit het mijn eigen schuld is.... We zullen er een midden weg in moeten vinden denk ik. Ik een stapje terug en hij moet me wat meer laten gaan. Ik ben ook wel iemand die niet makkelijk kan stoppen.. het is al gauw als ik ergens mee bezig ben dat ik dan overspring naar het volgende en dan alweer in mijn hoofd heb wat ook nog moet. Hij bedoelt het ook gewoon heel erg goed en dat besef ik ook, maar soms is het vervelend.
haha klinkt heeel echt bekend... mijn vriend zegt elke dag is dat wel goed voor je met alles wat we eten ... als ik iets in huis wil doen of met vriendinnen de stad in ga en ik sms het hem dan gaat hij terug sturen doe je voorzichtig blijf niet te lang denk aan je rust dit dat ... aan de ene kant onwijs lief maar aan de andere kant denk je pff ik ben zwanger hoor en niet gehandicapt hahaha
Pff ik zou er niet goed van worden als ik eerlijk ben. Heb met 33-34 weken nog samen de babykamer staan verven en inrichten. En ik doe nu nog het hele huishouden bijna alleen. Vind juist dat mn man niet alles hoeft te doen, hij werkt 40 uur, ik zit de hele dag thuis. Heb de laatste tijd wel erge pijn in rug/heupen en nu neemt hij wel meer over met alle liefde. Maar als hij door de weeks werkt doe ik nog de huishoudelijke klusjes hoor. Hij doet bijvoorbeeld wel boven stofzuigen en de boodschappen enzo. Ik denk dat je je helemaal gek gaat vervelen als je zo weinig mag/kan doen...
Ja daar zou ik ook niet zo blij van worden, vind het heel lief, maar ook ietwat overdreven. Je lichaam geeft zelf wel aan wat kan en niet kan. In mijn geval kon ik tot 41 weken alles. Je verkeerd in een luxepositie, maar wel een beetje a boring one
Ik ben trouwens ook zo hoor.... Wij hebben een slabbetje voor de kleine waarop staat 'Ik kan 't selluf!'. Zeg dus ook wel eens tegen mijn vriend wat er op dat slabbetje staat. Misschien moet je jouw vriend ook zo'n slabbetje geven
Je verkeert idd in een luxe positie, had die van mij maar een beetje van die van jou Hier doe ik ook alles zelf nog inclusief de zorg voor ons bijna 2-jarig zoontje en werk nog 3 dagen in de week (over twee weken heb ik verlof). Soms valt het me allemaal wel een beetje zwaar, maar ja mijn man werkt 40 uur per week en wil niet dat als hij thuis komt ook nog eens het huishouden moet doen. Mijn man ziet zwanger zijn niet als een ziekte, maar snapt wel dat ik zeker nu tegen het einde wel tegen wat beperkingen aanloop. Bij ons is het eigenlijk heel simpel, ik doe alles zelf nog behalve als ik aan hem vraag of hij het even wil doen. Bijvoorbeeld een keertje stofzuigen of iets zwaars naar boven tillen etc... Zoiets zou je ook met hem kunnen afspreken. Dat jij dus aangeeft wanneer hij je ergens mee kan helpen. Dan heeft hij het gevoel dat hij er bij betrokken wordt en heb jij niet het gevoel dat je constant alles uit handen wordt genomen terwijl je voor je gevoel nog van alles kan... Zie trouwens dat we tegelijk uitgerekend zijn
@ Speentje: Ja inderdaad! Leuk! Gaat hard he?! Ik kan gelukkig wel goed met hem praten. Hij vind het ook gewoon allemaal heel erg spannend en het is voor hem ook allemaal de eerste keer dat hij het mee maakt. Hij wil het beste voor mij en ons kindje en dat is heel erg lief. Ben momenteel ook al wat rustiger hoor hihi. Gezellig avondje gehad met een vriendin dus even lekker kunnen kletsen. Is toch ook wel heel wat waard dat hij zo goed voor ons wil zorgen en op deze manier moet ik het gewoon bekijken. Bedankt voor jullie reacties
Ik moet ook verplicht 'bankzitten' maar dan van de fysio ivm BI...en mag en kan weinig... nu doet mijn vriend ook wel wat in het huishouden hoor maar niet zo extreem als bij jou..was het maar zo haha.. nee hoor ik begrijp je wel...hoewel ik weinig mag doe ik toch een hoop...ik kan echt niet stil zitten hoor.. En vaak als mijn vriend heeft gestofzuigd bijvoorbeeld dan doe ik het nog na hahaha...vind ik het niet schoon genoeg.. maar mijn vriend laat mij ook echt niets sjouwen omdat ik dat gewoon echt niet mag en kan...en daar ben ik wel blij mee hoor!