Hi, Nee ik ben nog niet zwanger, maar we zijn het hard aan het proberen. Mijn vriend en ik zijn naar de mogelijkheden aan het bekijken of ik straks thuis ga blijven als we kinderen hebben. We vinden het echter redelijk moeilijk om de rekensom te maken. Kunnen jullie mij adviseren waar ik over na zou moeten denken? Ik heb nu een goede baan en mijn vriend ook. Als ik zou blijven werken dan zouden we voor 2 a 3 dagen opvang moeten regelen (even gemakshalve uitgaande dat we voor 2 kids gaan (en dat het ons gegund is)). Mijn ouders passen ook op de kinderen van mijn zus, maar worden dit jaar ook 60. Ik weet nog niet of ik mijn ouders extra wil belasten. Dingen om over na te denken: - geen verdere pensioen opbouw voor mij - hoe zit het met verzekeringen? - ziektekostenverzekering - hogere energierekening - kinderbijslag(?) - uiteraard hogere kosten (luiers/boodschappen etc.) - andere zaken waar ik rekening mee moet houden? Het feit dat ik t.z.t. moeilijker een baan zal krijgen weet ik, maar uiteindelijk wil ik toch een hele andere richting in gaan (voor mezelf beginnen). Graag hoor ik jullie tips/ervaringen. Want het lijkt me ook redelijk eenzijdig om alleen maar thuis te zijn.
Vraag je voor jezelf eerst eens af of je thuismoeder wil zijn. Voor sommigen is het weggelegd, anderen worden knettergek. Is er een mogelijkheid om minder te gaan werken? Voor de kinderopvang zijn rekenmodules, kosten voor uitzet, luiers etc heb je zelf invloed op. En ook al ben je van plan om iets anders te gaan doen qua werk, is dan nu de juiste tijd, of wanneer, en hoe hou je jezelf scherp? Solliciteren of op een andere manier van werk veranderen lijkt me namelijk makkelijker vanuit een werkende situatie. Succes met de afwegingen en hopelijk snel zwanger!
Hi Anke, thanks voor je reactie. Ik word eigenlijk steeds enthousiaster van het idee om thuis te blijven. Mijn moeder is voeger ook altijd thuis gebleven en dat heb ik als positief ervaren. Hetgene oppakken wat ik echt wil doen, wil ik mee beginnen als de kids naar school gaan (onder schooltijd dus) Financieel zou het wel moeten kunnen, maar we vinden het moeilijk om concrete financiele plaatjes naast elkaar te leggen. Mijn huidige baan kan ik niet parttime doen. Als ik blijf werken vinden we 3 dagen maximaal. Om nu te solliciteren is enigszins tricky. Zul je zien dat ik dan snel zwanger word... Ik ben benieuwd hoe mensen eea inkleden waarvan 1 partner thuis zit.
Als je het kan betalen om thuis te blijven zou ik het zeker doen, ik vind het heerlijk. En ik ben van mening dat het goed is voor mijn kindje om gewoon altijd bij mama te zijn. Ik heb een excell met daarin alle vaste lasten, en ik weet wat mijn man verdiend. Zo kunnen we zien hoe het financieel zit.
Een heleboel kosten kun je idd van te voren inschatten. Er zijn rekenmodules voor kinderopvang, de kosten van kinderen (Nibud e.d.). Ik zou het wel alleen doen als je partner ruim genoeg verdiend voor alle kosten, want met de politieke situatie nu weet je nooit waar er straks weer op bezuinigd gaat worden. Je hebt in ieder geval recht op 'de aanrechtsubsidie' (ff googlen) en vanaf 2014 hangt ie af van het inkomen van je partner. Je weet pas als je kindje geboren is of je wel of niet in de wieg bent gelegd voor thuisblijfmoeder. Ik dacht ook dat ik het fijn zou vinden, maar ik merkte al snel dat de muren op me af kwamen en mijn wereld erg klein werd. Ik zat / zit ook in de situatie dat mijn oude baan geen toekomst bood en ik een heel andere richting in wil. Ik benut de tijd dat ik thuis ben nu om te studeren voor de richting waar ik op wil. Als ze klein zijn slapen ze nog veel, dus kun jij achter de boeken. Ik hoefde maar 2 middagen naar school en dan paste mijn moeder op. Ik genoot van de contacten en van het feit dat ik weer iets voor mezelf had en me ontwikkelde. Ik weet niet of je nog een studie moet doen, maar ga je alvast verdiepen in het voor jezelf beginnen. Ga niet dik 4 jaar niks doen. En wie weet kun je bijvoorbeeld zaterdagpostbode worden, dan verdien je nog iets en dan kan je partner oppassen.
Oh ja, ik zou zeker niet mijn baan opzeggen voordat je bevallen bent. Je hebt na de bevalling nog ca. 12 weken bevallingsverlof. Dan krijg je al een indruk of je graag thuis blijft of het toch fijn vindt om te gaan werken. Als je dan weer gaat werken, heb je wel opvang nodig, maar volgens mij zijn de wachtlijsten daarvoor enorm afgenomen, en kan je moeder wellicht even tijdelijk bijspringen als er nog geen plek is. Daarbij zou ik sowieso eerst je ouderschapsverlof opmaken. Zowel jij als je partner hebben recht op ouderschapsverlof. Met recht op behoud van je baan kun je dan een periode thuisblijven. Meestal is dit onbetaald verlof, maar sommige werkgevers (zie cao) vergoeden een deel. En via de belastingdienst kun je wat geld terugkrijgen daarvoor als je minder verdiend hebt door het ouderschapsverlof. Zowel de vader als de moeder hebben beiden recht op 26 weken (= half jaar) ouderschapsverlof. De standaardregel (wat je baas niet zomaar mag weigeren) is dat je een jaar lang 50% werkt. Dus als je normaal 4 dagen werkt, dan werk je een jaar lang 2 dagen. Heb je nog maar 2 dagen opvang nodig. Maar je kunt het vaak ook wel regelen dat je gewoon een half jaar niet komt werken, of 2 jaar 3 dagen. En je partner kan hetzelfde doen, al dan niet nadat jouw verlof op is en jij weer meer moet gaan werken. Zodoende kun je als de kids klein zijn (voor elk kind mag je verlof aanvragen) veel thuis zijn en weinig oppas hoeven te regelen. Ik zou het zo doen. Baan opzeggen kan altijd nog.
Hi Koekwaus, Thanks voor je tips. Ik had nooit van die subsidie gehoord en net even gekeken, maar je moet minimaal 6 jaar fiscale partners zijn. Ik heb ook geen idee of het thuiszitten me zou bevallen. Ik zou die tijd inderdaad willen benutten om tussendoor de boeken in te duiken. Wellicht voor die tijd al. Daarbij zal er tijd nodig zijn om eea van de grond te krijgen. Ik zal de tijd nodig hebben om zelf eea duidelijk te krijgrn. Het licht misschien ook een beetje aan het kindje. Voor hetzelfde geld ben je blij dat je 'mag' gaan werken. Jij bent dus ook thuis? Hoe bevalt het?
Het is 6 maanden en niet 6 jaar hoor.... Mijn dochter is net 3 jaar. Het 1e jaar werd ik echt gek omdat ik weinig werkte en me niet ontwikkelde en ik de idee had dat het me zo niet lukte om de richting qua werk in te gaan die ik wilde. Het 2e jaar ging het erg goed; baan(tje) opgezegd, de studie gaan doen die ik altijd al had willen doen, kind 1 dag naar mijn moeder en 1 dag naar de kinderopvang, had weer echt iets voor mezelf, wel retedruk maar boeiend. Nu bijna afgestudeerd en zwanger van nummer 2. Solliciteren is niet echt een optie want ben veel moe. Af en toe vind ik het maar saai zonder baan of studie, maar vind het zwanger zijn wel weer leuk. En het verschil is nu dat ik er alle vertrouwen in heb dat het goed gaat komen met die baan, door die studie. Eerst zat ik zonder vertrouwen thuis, nu met vertrouwen. En mijn dochter is nu de hele dag op, dus je hebt de hele dag een peuter om je heen. Soms wel vermoeiend, maar ook leuk. Een baby slaapt heel veel. Dan kun je moeilijk weg. En je huis is op een gegeven moment ook wel schoon. En wat doe je dan?
Nog even over ouderschapsverlof, op Hoe kan ik mijn ouderschapsverlof opnemen? | Vraag en antwoord | Rijksoverheid.nl valt te lezen: Verdeling ouderschapsverlof in overleg met werkgever Uw werkgever mag bezwaar maken tegen uw voorstel voor spreiding van het ouderschapsverlof als dit het bedrijf in ernstige problemen brengt. In dat geval bespreekt uw werkgever een andere verdeling van de verlofuren met u. Komt u er samen niet uit? Dan mag uw werkgever zelf de spreiding van de verlofuren vaststellen. Dit kan tot 4 weken voor de ingangsdatum van het ouderschapsverlof. Als u het echt niet eens bent met de verdeling, kunt u de zaak voorleggen aan de rechter.