Hoi allemaal, Na twee vroege miskramen mocht ik uiteindelijk zwanger worden van J elmer. Ondanks wat ongemakken heb ik zoveel mogelijk van iedere zwangere dag genoten. Ik was erg bewust bezig met mijn zwangerschap, ging naar yoga en zoveel mogelijk andere zwangerschapsclubjes. Ik las elk stukje informatie wat met zwanger zijn of babies te maken had. Ik was zo ontzettend gelukkig. Mijn grootste wens was uitgekomen. Ik was nog gelukkiger toen na de geboorte van J elmer duidelijk was dat hij helemaal gezond was. Hij bleek ook nog eens de mooiste baby van de hele wereld te zijn Omdat ik niks wilde missen van de baby periode, en het liefst zo lang mogelijk borstvoeding wilde geven, heb ik geregeld met mijn werk dat ik een half jaar na zijn geboorte thuis kon blijven. Echt ontzettend fijn!! Wat een geweldige periode was dat.. In oktober zou ik weer aan het werk gaan. Ik was net terug begonnen met sporten. Ik had zin in het nieuwe gewone leven. Maar in mijn laatste week verlof werd ik plots erg ziek. Met heftige pijn werd ik met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht. Het duurde twee dagen voor de dokters er achter kwamen wat er was. Ik had een cyste van 20cm rond mijn eierstok. Deze was gaan kantelen en drukte op mijn nier. Ook mijn eierstok was gedraaid, dat veroorzaakte de heftige pijn. Een half jaar na mijn (natuurlijke) bevalling stond ik plots voor een operatie die te vergelijken is met een keizersnee. Ik moest direct geopereerd worden. Zes weken na mijn operatie was ik goed hersteld en mocht ik weer aan het werk. Ik ben 1 eierstok kwijt. Maar dat valt nog mee met de horror scenario's die ik in mijn hoofd had toen ik werd binnengereden. Ik ben nu weer een maand terug aan het werk. In februari start het sporten weer. Ik wilde graag afvallen. Want in juni trouwt mijn zusje. En in september onze beste vriend. Ik wilde mijn lijf weer terug. Na twee miskramen, een zwangerschap, pittig herstel na de bevalling, en mijn operatie. 2015 zou het jaar worden van alles weer een beetje op de rails te krijgen. Want hoe erg ik ook geniet van J elmer, een eerste kindje zet je wereld op zijn kop. Hij is ook nog veel wakker s nachts, soms breekt dat wel even op. Hoe dan ook... 2015.... zo zag ik het voor me....... Tot ik me deze avond wat besefte.... ik ben nu twee weken met mn dieet bezig. Maar in plaats van af te vallen was ik juist aangekomen... Na mijn operatie ben ik 1x ongesteld geweest.... maar hoe lang is dat inmiddels al geleden?? En gisteren smaakte mn koffie niet.... mn schoonmoeder grapte nog, je bent toch niet zwanger?? Ik zei vol overtuiging nee, en als dat wel zo is, is dat voor mij net zon grote verrassing als voor jou! Maar vanavond ineens twijfel... Mijn borsten die helemaal "leeg" leken na ik stopte met borstvoeding zijn ineens weer gespannen. En van mn dieet zou mn broek juist losser moeten zitten ipv strakker... Terwijl mijn man onder de douche staat doe ik een test. Ik hoef geen minuut te wachten. Geen seconde. Het is direct zichtbaar. Zwanger. Er gaat nu zoveel door mijn hoofd. We willen dolgraag een tweede kindje, later!! En natuurlijk is dit kindje net zo welkom als J elmer destijds. Maar waarom voelt het dan zo dubbel? Hoe kan ik net zo bewust met deze zwangerschap omgaan als met mn eerste, terwijl mn eerste kindje zelf nog een baby is? Best een pittige baby soms... Nee mag ik niet zeggen J elmer is de liefste vd wereld maar goed... soms is het wel eens druk... Ben ik egoïstisch als ik er naar uitkeek mn eigen lijf weer terug te hebben? Weer alles kan tillen? Weer eens een drankje kan doen? Ik voel me nu al schuldig. Hoe kan ik van deze zwangerschap genieten als ik eigenlijk nog niet zwanger wilde zijn? Ik was er in mijn hoofd nog niet aan toe... Maar van de andere kant... Jeetje... Wat een wonder. Voor J elmer ging het twee keer mis. Dat bepaalde de natuur. Nu heb ik nog maar 1 eierstok. Ik vond het al zo bbijzonder dat ik met 1 eierstok überhaupt ooit nog zwanger kon worden. Ja mn man en ik zijn 1 of 2 keer een beetje onvoorzichtig geweest...... Dit hadden we dan ook nooit verwacht. Een zwangerschap is nooit vanzelfsprekend. Altijd een wonder. Maar in dit geval...... wel heel erg bijzonder....
Wauw, wat bijzonder en tegelijk snap ik dat het ook heftig is hoor. Eerst maar laten bezinken en dan komt het genieten daarna vast wel!
Snap heel goed dat je hiervan schrikt! Laat t rustig over je heen komen. Maar wel gefeliciteerd, want t is weer een mooi wonder!
Ik snap de schrik! En niet gek ook na zo'n heftige periode. Goed laten bezinken eerst maar eens denk ik inderdaad. Wat zei je man eigenlijk? In ieder geval gefeliciteerd met dit onverwachte wondertje!
Wouwww wat een wonder zeg. Kan me heel goed voorstellen dat dit wel effe schrikken was na een turbulente tijd. Toch wil ik je feliciteren. Liefs
Mijn man kan het pas echt geloven als hij de echo heeft gezien, maar zou het helemaal geweldig vinden, nog eens papa! Maar hij is nog voorzichtig. Snap ik, we weten niet eens hoe ver ik ben. Nu, na een nachtje "slapen" ben ik er ook een stuk rustiger onder. De onzekerheden die ik nu heb had ik vast ook als ik gepland zwanger werd van een tweede. Het leven is echt niet maakbaar.... zo blijkt maar weer en beter iemand erbij, dan iemand er af!! Moet nog steeds een beetje wennen aan het idee. Maar gelukkig heb ik voor morgen al een afspraak bij mn gyneacoloog.
Is ook allemaal even schrikken... Onzeker ben je altijd en nu met je voorgeschiedenis meer, daar verander je toch niks aan.... Altijd jammer als je mk hebt meegemaakt want het is gewoon niet leuk dat eerste termijn... Wel al lekker snel naar de gyn!
Wat heb je mooi beschreven hoe je je voelt. Spannend zeg, maar wat een wonderkindje is het! Hopelijk kun je snel genieten van de gedachte dat jullie straks met z'n vieren zullen zijn (als alles goed blijft gaan). Ondanks de schrik, toch gefeliciteerd
Jeetje wat spannend, na het lezen van je verhaal ben ik ineens heel niruwsgierig hoe ver je bent. Zelf ben ik er ook net achter gekomen zwanger te zijn van nummer 2 zonder dat we hier echt mee bezig waren. Hoe naïef kan je zijn op je 30e
Op controle geweest. Toen was ik 6wk en 1 dag zwanger Het hartje klopt al. Nog steeds onwerkelijk, maar we zijn super blij. Ben blij dat ik nog niet zo ver ben. Heb gelukkig nauwelijks alcohol gedronken de afgelopen tijd. Maar ben pas sinds de positieve test begonnen met foliumzuur. Plus we hebben nu ook een beetje tijd om zelf aan het idee te wennen voor we het iedereen gaan vertellen. Omdat nu nog niet echt zichtbaar is dat ik zwanger ben.