Hoi, Ik heb altijd erg veel last gehad van ontstoken amandelen, ik denk zo'n 5/6x per jaar. Dokter heeft al een keer gezegd dat hij een verwijsbrief wil schrijven voor de kno zodat ik ze eruit kan laten halen maar ik zie zo tegen de operatie op. Nu wil ik ze er na mijn zwangerschap uit Latem halen. Wat zijn jullie ervaringen? Hoe verliep de operatie en het herstel bij jullie?
laat mijn ervaring maar achterwege hihi (ik was 15) ik zei vorige week nog... liever 2 bevallingen op 1 dag dan die operatie....... ik vond het echt werkelijk een hel........ zoveel pijn gehad, 11 kilo lichter in 2 weken en geen hap kunnen eten/drinken...
vreselijk! viel enorm tegen.... kon pas na 3 weken weer normaal eten. ontzettend veel pijn. ik beval liever! enige voordeel...ik was 6 kilo kwijt daarna
1 keer overgegeven snachts. van het bloed dat in je maag komt. dat werkt je lichaam eruit. ik mocht de volgende ochtend naar huis. wat een hel! niet te vergelijken met zo'n operatie bij een kind.
je valt trouwens niet af van het overgeven...maar je kan gewoon niks eten! en geloof me, ik ben gek op eten. heb het echt geprobeerd maar ik zat elke dag weer te janken omdat ik pijn had en honger pfff
Ik vond het vreselijk. Op zich gaf ik niet zoveel over, maar twee keer na de operatie. Maar ik kreeg na tien dagen een flinke nabloeding (de arts zei dat hij dat al zes jaar niet meer had meegemaakt, just my luck). Ik bleef die nacht maar slikken, maar ik dacht dat het van dat slijmvlies kwam wat teruggroeide. 's Ochtends was mijn ontlasting zwart en gaf ik helder bloed over. Toen was het wel weer duidelijk: dezelfde dag nog opereren. Daarna ging het echt heel snel beter, dus misschien is dat hoe het normaal ook gaat en was mijn ervaring toevallig een rampscenario Maar ik ben sowieso blij dat het is gebeurd, liever die twee weken pijn dan mijn hele leven ontstekingen.. Ik moest trouwens allebei de keren de nacht blijven.
Ik was 5 geloof ik dus ik kan me dat niet meer herrineren Wel dat het wat zeer deed en ik geen ijsjes wou maar verder..
Wow, wat een negatieve verhalen hier! Om wat tegenwicht te bieden: mijn verhaal! Ik had ook 5 à 6 keer per jaar last van keelontstekingen, kreeg iedere keer antibiotica en was er steeds flink beroerd van. Mijn ha zei op een gegeven moment: "als je binnen anderhalve maand nóg eens terugkomt met een keelontsteking, geef ik je een verwijzing". En bingo! Binnen anderhalve maand zat ik er weer. Ik zag ook heel erg tegen de operatie op (vooral omdat iedereen je dan vertelt dat het zo vreselijk veel pijn doet). Na een paar weken kon ik terecht in het ziekenhuis. De operatie is bij mij heel snel verlopen. Het naarste vond ik het wakker worden uit de narcose. Ik was heel netjes nuchter gebleven de hele dag, maar tijdens de operatie was er wat bloed mijn maag ingelopen, dus dat moest ik overgeven. Toen raakte ik even in paniek. Maar goede hulp gehad, dus dat was ook snel over. Ik mocht dezelfde avond nog naar huis, nadat ik wat suiker binnen had gekregen (een ijsje) en zelfstandig naar het toilet had kunnen lopen en weer terug. Thuis ging het herstel ook prima. Tuurlijk, het doet pijn, en leuk is anders, maar het herstel van de operatie deed bij mij echt veel minder pijn dan de keelontstekingen die ik had. De eerste twee dagen vooral vloeibaar voedsel gegeten (yoghurt, vla, dat soort dingen) en me door een voorraad ijsjes heen gewerkt. Maar na een dag of drie durfde ik toch al weer een gewone boterham te eten, en dat ging prima. Kleine hapjes, goed kauwen. Als ik zou moeten kiezen tussen nog een keer zo'n operatie of nog een keer zo'n keelontsteking, zou ik absoluut gaan voor de operatie! Na de operatie ook geen keelontstekingen meer gehad, mijn verkoudheden duren nog maar een dag of 4 (in plaats van ruim 3 weken toen ik mijn amandelen nog wel had!), en ik kreeg na het herstel van de operatie zo ontzettend veel meer energie! Niet te geloven! Als je vaak keelontsteking hebt, schijnt je lichaam continu bezig te zijn met het herstel daarvan en het proberen te voorkomen dat er een nieuwe ontsteking komt, en daar gaat veel meer energie in zitten dat je denkt! Hoop dat mijn verhaal je een beetje hoop heeft gegeven! Ik vond de operatie dus absoluut de moeite waard. Succes!!
Bij mij zijn ze er ook een aantal jaar geleden eruit gehaald en al met al is het me 100% meegevallen, ik weet nog dat ik na een dag of 2 alweer rookte en als ik echt pijn zou hebben zou ik dat niet doen. Het kan dus ook meevallen, succes
Hier afgelopen januari gedaan. Ik ben er wel blij mee want nu geen last meer van keel/vieze smaak enzovoort. Maar ehhh, het viel niet mee. Wel 4 kilo afgevallen...
Bedankt voor de reacties, al is het niet echt bemoedigend. Ik zie vooral op tegen het spugen na afloop eigenlijk. Maarja, wat moet dat moet..
spugen hier niet gehad trouwens hoor. Wel erg pijnlijk, vooral bij slikken. Ik kon na een dikke week pas weer iets eten. En het duurde nog wel een stuk langer voordat ik weer echt lekker kon eten.
Ik heb op mijn 19e mijn keelamandelen laten verwijderen. Ik had chronisch ontstoken amandelen met gaten en pus erin. Na de operatie (ik ben altijd ziek na narcose) was ik beroerd en ik moest ineens hevig braken (bloed). Wat ik jammer vond was dat mij dat niet verteld was van tevoren. Ik schrok mij echt rot van het al het bloed. Ik heb iets van 3 dagen opgenomen gelegen. Veel waterijsjes (raketjes) gegeten en ijswater gedronken. Ik kan mij niet meer herinneren of ik moeilijk kon eten of niet. Wel weet ik dat ik nooit meer pijn heb gehad. Heerlijk. Ik kon weer gewoon praten zonder mijn stem kwijt te raken enz. Ik ben heel erg blij dat ik de operatie heb gehad en dat de amandelen verwijderd zijn.
Mijn man alles tegelijk; poliepen, holtes, tussenschot recht zetten en amandelen. Dag na ok weer naar huis. 3 dagen moeilijk eten. Pijn was met pcm goed te doen. Helaas na een week een ontsteking en daarvoor en ab. Met 2 weken helemaal opgeknapt en geen last meer. Viel reuze mee dus!
Heel eerlijk, het is geen prettige operatie en herstel duurt ff maar sindsdien voel ik me veel beter en bijna nooit meer ziek. Afgelopen jaar voor het eerst in 10 jaar weer keelontsteking gehad, man man man, ik ben zo blij dat ik dat nooit meer heb! Ik heb 1 keer moeten spugen na de operatie, niet echt misselijk van te voren en daarna heerlijk opgelucht (zegt iemand die een hekel heeft aan buikgriep en blijft spugen daarbij) En wat ze zeggen klopt, zodra je weer beter bent ben je het zo weer vergeten. Ik zou het doen en over je heen laten komen, beetje net als bevallen.
Mijn keelamandelen zijn verwijderd toen ik 18 was. Heb 2 nachtjes in het zkh gelegen. Het was geen pretje...maar constact keelontstekingen waren erger. In het zkh kon ik goed eten en drinken. Eenmaal thuis ging het slechter. Ben begonnen met champignonsoep en aardappelpuree met appelmoes. Denk dat ik een week of 1,5 wel weer gewoon kon eten.
Ik was 26 toen mijn amandelen er uitgingen. Ik moest er zelfs vier dagen (drie nachten) voor in het ziekenhuis blijven, maar het is mij erg meegevallen, hoor. Vanwege een steeds terugkerend abces in mijn keel moest ik wel. De operatie was zo gebeurd en de nasleep verwaarloosbaar. Zo kan het dus ook!