Hier ook geen tuttelmeisje trouwens, ze scheurt en trekt alles kapot, duldt geen speldjes of elastiekjes in haar lange haar, en is standaard na een dag spelen en eten rijp voor het bad
jaaaa daar ben ik ook al achter. Het enige dat ik durf is t shirts, want daar doe ik dan een romper met lange mouw onder...maar idd lastig.
Hahahaha herkenbaar! Ik ook al Maar ik heb geen vergelijking want heb 1 kindje. Alleen begon mijn man er recent wel over dat jongens 'makkelijker' zijn dan meisjes qua karakter en opvoeding. Dus zei tegen hem grote onzin bla bla bla. Maar als ik dit topic lees dan moet ik hem toch gelijk geven!
Heel uiteenlopend dus! Toen ik net zwanger was dacht ik van een jongen en toen droomde ik van een meisje dus dacht ik dat is een teken maat gisteren dus gehoord dat Het een jongen is.ondanks dat ik drie maanden dacht dat het een meisje is heb ik geen kik gegeven bij de verhulling,ik voelde me gewoon heel fier!! Meisje is makkelijk voor mij om te kleden maar een jongen is vaak knuffelig. Mijn vriend zij altijd dat hij hoopte op een jongen omdat die naar de mama trekt en hij 'geen last' heeft(al lachend) maar echt ik ben zo fier zeg!! Ik kijk er echt naar uit om met ons drietjes te knuffelen en eens gezellig ins ons bedje tv te kijken op een luie dag
Ja wel hoor het kan echt ! Er komt gewoon nog een verdieping bij in je hart. Maar echt vergelijken kan ik niet, want ik heb 2 jongens. Maar ik zie wel wat verschillen. Mijn jongens spelen anders dan de meeste meisjes die ik ken. Nieuw speelgoed wordt eerst geprobeerd uit elkaar te trekken, dan van zich af gegooid om er vervolgens op te staan. Als het speelgoed dit heeft overleeft, dan is het goedgekeurd . Verder zijn ze meer fysiek, veel knuffelen, maar ook stoeien (ook hard). En jongensspeelgoed is echt superleuk! We maken hier heel wat treinbanen, boerderijen, auto's rijdend over een gemaakt parcour, enz. (Wel zijn ze druk en moeten hun energie kwijt)
meer niet idd maar wel net zoveel....het kan echt! En de combinatie en de liefde van de kindjes samen is helemaal onbetaalbaar.
Ik weet niet of het hier perse verschil geslacht is of gewoon karakter maar Tim is vooral rustiger en aanhankelijker terwijl Fleur als baby al liep te wiebelen en bijna niet kon wachten de wereld te ontdekken bij wijze van. Qua opvoeden kqn ik er nog weinig over zeggen maar verder heel anders. Ik dacht precies hetzelfde maar ben er sinds de geboorte van Tim achter gekomen dat ik toch best wel (ook) een jongensmoeder ben hihi. Komt.goed.
Wij kregen vanmiddag ook te horen dat onze kleine meid een broertje gaat krijgen! Had geen voorkeur en ben helemaal blij met dit nieuws. Maak me ook wel zorgen hoor, ben zo aan een meid gewend en heb zelf alleen zussen. Wat doe je met een jongetje haha. We gaan het wel zien! Super spannend allemaal.
Ik hoor vaak dat meisjes op een vierkante meter spelen, en jongens je hele huis slopen. Als ik zo om me heen kijk, klopt dat zeker. Wel vind ik meisjes vaak wat pittiger en kattiger, vrij jong al. Jongens iets lomper en fysieker, zoeken iets meer de fysieke grens op in interactie.
Ik heb alleen maar jongens. Mijn zusje heeft een dochter en een zoon. Zij vond altijd dat ik zo makkelijk was met mijn jongens. Met haar dochtertje was ze altijd heel voorzichtig, overal voor beschermen, maar als ze dan eens viel was het ook gelijk een heel drama. Terwijl ik ze gewoon hun gang liet gaan, en als ze vielen was het ook zo over. Eerst dachten we dat het aan mijn zusje lag, maar nu heeft ze zelf ook een zoontje van 1,5 en nu merkt ze dat ze daar net zo makkelijk mee is als ik met mijn jongens. Blijkbaar is dat dus een beetje jongens/meisjesding. En over jongensmama zijn..... voordat ik mijn eerste kreeg, had ik er zelfs niet over nagedacht dat het ook wel eens een jongetje kon zijn. Ik zag mezelf alleen maar als meisjesmoeder, had helemaal niks met jongens. Haha, en nu heb ik er drie. Komt helemaal goed, ik weet alles van Cars, boerderij-apparatuur, dinosaurussen en ridders. En ik ben inmiddels erg goed in stekels, maar ik zou niet weten hoe ik twee gelijke staartjes moet fabriceren. Je groeit er wel in mee.
Ik hoor vaker dat jongens makkelijker zijn dan meisjes in hun babytijd. In ons geval klopt dat wel (ik vergelijk mijn zoontje even met mijn petekindje van 5 maanden ouder en achternichtje van 3 weken jonger) Mijn zoon was een hele makkelijke baby, die zich zelfs nauwelijks liet horen als hij honger had. Terwijl mijn petekind een pittig dametje was als baby. Mijn achternichtje zit daar weer wat tussen in. Nu merk ik ook wel echt verschil. Mijn zoontje raast het hele huis door, is best lomp (heeft ie van z'n moeder) en is echt een druktemakertje, kan ook niet stilzitten en is geen knuffelaar (maar dat is echt karakter, zijn genoeg jongetjes die veel knuffelen) De meisjes daarentegen zijn met spelen rustiger, behoedzamer en kunnen zich zoals eerder gezegd makkelijker vermaken op 1 plek. En verder... hoe wilder hoe beter is hier het geval!!
Ik denk gewoon t karakter v t kind en niet perse of t een.jongen of meisje is... een meisje wat geen strik in der haar wil maar liever vissen (met haar broers) gaat vangen kun je echt bij vergeten dat ze die strik inhoudt en zelf gemaakte jurkjes aan wil ha ha.. was ik vroeger me moeder was zo blij met eindellijk een.meid, wilde ze niks met der haar en na paar jaar ook echt die zelf gemaakte jurken niet meer aan! Wilde graag fietsend naar school.. waarom? Dan was een jurk onhandig dus werd er een broek uit de kast gehaald
Oh, hier klopt het wel hoor.. ik heb het maar druk met al die knuffels en kusjes! Papa laten ze links liggen .. Voor hem (soms) frustrerend.. Verder kan ik er niet over mee praten. Ik zag mijzelf altijd als een jongensmama, dus ik had het niet beter kunnen treffen!
Ik heb niet alles gelezen, maar herken wel mijn kinderen in bovenstaand stukje. Ik wil even onze ervaringen delen, wij hebben zowel meiden als een jongen in huis, en ze zijn even oud, worden op precies dezelfde manier opgevoed, en groeien op met precies dezelfde speelgoed, en spelaanbod. En TOCH zien we duidelijke verschillen. Onze zoon was fysiek veel behendiger als zijn zussen, hij durft veel meer en heeft veel meer fysieke uitdaging nodig. Hij speelt ook een stuk lomper. Daar waar een meisje van 1,5 jaar instinctief een pop vasthoudt als een baby en 'voedt', gooide mijn zoontje op die leeftijd poppen van de tafel om te zien hoe ze vallen. Het ruimtelijk inzicht ontwikkelt zich bij onze zoon veel sneller en beter als bij zijn zusjes, bij kindjes uit zich dat in hun spel. Hij is een kei in puzzels en heeft heel goed inzicht in cijfers, logica, memory enz. Daarentegen lijken onze meiden qua interesses redelijk veel op elkaar. Eentje is een wildebras en de ander is een prinsesje, maar toch zien we heel duidelijk de zorgzame vrouwelijk kant. Ze willen beide moederen, kunnen heel goed katten en plagen en sneaky doen. Ze zijn dol op knutselen en dingen 'mooi' maken, en hun fijne motoriek is beter ontwikkeld als bij hun broer. Waar hij vroeg cijfers kon herkennen, konden zijn zusjes heel vroeg kleuren en tekenen, en konden dit echt uren doen aan tafel. Qua opvoeding vergen onze kinderen iig ook een verschillende aanpak. Zoon kan niet zomaar uit een situatie worden gehaald en heeft wat overgangstijd nodig. Hij is veel impulsiever. De meiden praten en communiceren meer en kunnen nu al meerdere dingen tegelijk doen
hiier beide, twee verschillende karaktertjes. Jongen is hier juist de dramaqueen en het meisje echt een meisjemeisje en heel snel tevreden Mijn zoontje denkt over alles na voordat hij bv ergens opklimt etc etc.. Dochter klimt nu al op hogere dingen dan zoontje. Zl huilt snel en laaangg... Dl gilt als ze iets wil hebben, huilt maar heel kort. Zl spelt graag met autos en ballen.. Dl ook ze liggen natuurlijk voorhanden.. Maar knuffelt ook net zo lief met haar pop en eigenlijk alles wat ogen en een mond heeft.. Zoontje knuffelt all met zijn knuffel.. Etcetc.. Ik merk dat op dit moment het nog niet zoveel uitmaakt of ik een jongen of meisje heb. Ik merk wel duidelijk twee verschillende karakters.. Wat ik wel heel goed voel is hoe ik geneigd ben met hun om te gaan. Bij mijn zoon denk ik al snel wat stoerder. Alsof je hem voorbereid op hoe reageren jongens in het algemeen.. En wat kan ik daarin bijdragen. Bij mijn dochter reageer ik eerder wat fragieler, wat voorzichtiger. Kleed haar ook 'liever'. Bv, daar waar ik stoere laarzen koop voor mijn zoon om door de plassen te stampen, koop ik laarsjes met bloemetjes erop voor mijn dochter zodat ze geen natte voetjes krijgt.. (In gedachte) Hmmzz.. Moeilijk uit te leggen.. Het is ook niet iets bewust, het is mijn eerste gevoel welke ik krijg als ik aan mijn zoon of dochter denk en het verschil.. als ik naar de karaktertjes kijk, zie ik mijn dochter eerder in de plassen stampen dan mijn zoontje
hier wereld van verschil. mijn zoon is lekker rustig, kan goed luisteren maar speelt niet graag alleen. wilt continu samen met je spelen. mijn dochter is 'bio' (Bitch in Opleiding) die heeft geen grammetje geduld, moet alles op haar manier hebben en stalkt haar broer net zo lang tot ze heeft wat hij heeft(en zoonlief geeft nogal snel toe, laat vaak over zich heen lopen) madam wilt alles nu meteen en houdt niet van wachten, snel snel snel. Zoonlief vind alles maar best, nooit haast met iets. komt het niet nu, dan een andere keer. hij liep dan ook pas met 17maanden. zn zusje loopt sinds gister