Ligt er aan in welke fase van behandeling ik ben.... maar goed als je zo goed als 4 jaar voor een wondertje bezig bent heb je ups en downs wel gekent
De eerste drie maanden was ik er heel erg veel mee bezig. Waarschijnlijk ook omdat ik na 13 jaar pilgebruik het opstarten van mijn natuurlijke cyclus en alle bijkomende kwaaltjes super spannend vond. Nu gaat het een stuk beter. Eigenlijk ben ik er amper meer mee bezig, behalve dan wat de natuur me ingeeft. (zoals meer zin rond mijn eisprong) Wel moest ik gisteren even slikken bij het besef dat we inmiddels alweer een half jaar bezig zijn. Dat had ik van tevoren niet bedacht...
Denk dat ik er best veel mee bezig ben ....... ook al neem ik mezelf elke maand voor om dat niet te doen. Vanaf dat die eisprong eraan komt kan ik aan niets anders denken dan 'zaad 'zaad' 'geef mij zaad'
Door alle drukte gaan de gedachten wel eens naar de achtergrond, maar sommige momenten houdt het me toch wel meer bezig dan ik wil haha! Mijn cyclus is nog erg onregelmatig en ik word daar wel erg onzeker van. Ik denk dat ik uit een soort zelfbescherming er niet te veel mee bezig wil zijn... Ik zit pas in de 2e ronde hoor, dus als ik logisch nadenk is het ook niet zo heel gek dat het nog niet loopt zoals het 'hoort'. Ik heb deze ronde maar één keer getest en toen die test negatief was heb ik de gedachte van zwangerschap weer uit mijn hoofd gezet (maar nu denk ik, wie weet is het nu wél zo). Ik heb wat overgewicht dus ben bang dat die onregelmatigheid daar mee te maken heeft, dus ben nu erg op mijn voeding aan het letten, wie weet helpt dat.. Ik ben ook nog niet echt bezig geweest met het vinden van mijn eisprong (behalve dat ik een app op mijn telefoon heb, maar doordat mijn cyclus niet gemiddeld verloopt klopt het niet...) Nu heb ik dus vooral de gedachte: ik zie wel! Maar soms wel lastig hoor... haha (Weinig geduld, té nieuwsgierig, té enthousiast...)
Missch kan je eens met ovulatietestjes proberen je eisprong te zoeken? Ik heb een heel regelmatige cyclus, maar had geen idee wanneer m'n eisprong was en dankzij ovulatietesten weet ik het nu wel (of toch ongeveer!) Nu alleen nog wachten tot het raak is!! Veel succes!
Ik zei altijd, we zien wel wanneer het komt, we laten de natuur z'n gang gaan. Maar eens gestopt met de pil kon het voor mij niet snel genoeg gaan, elke dag weer wou ik het er minstens 1 keer op wagen. Op den duur tot ergernis van mijn man, want voor hem voelde het meer als een taak, niet meer ten volle voor het plezier, maar echt om mij te bevruchten... Op den duur vroeg ik voordat de soap begint waar we naar kijken "doen we het nu nog vlug of straks na de serie?" alsof het gaat over de afwas doen... Achteraf gzien grappig en ook wel beetje erg van mij, maar het heeft wel effect gehad, was snel zwanger. Ik kan me voorstellen voor koppels bij wie het niet makkelijk lukt dat het een obsessie kan worden, volgens mij zou ik volledig gek worden en op den duur risico lopen bij wijze van spreken alleen nog te leven om zwanger te worden. Iedereen die momenteel probeert zwanger te worden wens ik dan ook heel veel succes toe!!
De eerste paar maanden dat nadat ik me de pil was gestopt was ik er niet veel mee bezig. Had nog heel er het idee van het komt wanneer het komt. Nu zijn we inmiddels 3 jaar bezig en ben ik er wel veel meer mee bezig. Sinds een paar maanden zijn we begonnen met ovulatietesten en begint het gevoelsmatig toch een beetje verplicht klussen te worden. Dit is vooral voor mijn man nog wel eens frustrerend.