ppfff ik denk wel dat meerdere dames dit herkennen.. wij zijn al vanaf 2008dec bezig en heb twee zeer vroege mk's gehad en een ziekte bed er tussen door gehad ( tumor in mijn koppie gehad ) ziekenhuis werkt ook niet na mijn wens en niet snel genoeg. jeetje mini wanneer wordt ik nou eens zwanger en gaat het goeddddddddddddddddd ben niet bepaald verdrietig maar het begint mij gewoon te irriteren.. mijn lijf werk al die tijd al niet mee :x en jonger wordt ik er ook niet op. hoe gaan jullie hiermee om ? ik probeer het te negeren maar ja dat helpt ook niet echt. jullie nog wat tips ? xxjes
Ik herken het niet en heb dus ook geen tips voor je.. Maar het klinkt allemaal wel heel heftig! Sterkte en ik duim heel hard voor jullie dat het snel eens raak mag zijn!! Succes!!!!
Hi Bolly, Ik hoop dat alles goed met je gaat. Ik ben ook al 2 jaar bezig ondertussen. Het is verschrikkelijk moeilijk om hier cool onder te blijven. Want de druk van... is alles wel goed, doen we het wel goed etc..blijft maar hangen. Wij weten ondertussen dat mijn manlief trage zwemmers heeft en dat we wat geduld moeten hebben. Maar toch blijf ik elke maand stiekem hopen dat het gelukt is. Mijn zus heeft ook een tumor gehad. Zij is ondertussen al 5 jaar geleden geopereerd. Haar dochter was 3 jaar toen ze naar het ziekenhuis ging. Laten we gewoon denken dat het het wachten waard is. Succes met het proberen en hou het plezant.
Ik herken wel een aantal dingen. Mijn man en ik zijn nu een jaar bezig om zwanger te worden. Ik vind het soms best moeilijk. Wij wonen in een zeer vruchtbare wijk, want al onze buren (maar ook familie en vrienden) zijn / raken allemaal zwanger. Tja.... en dan denk ik vaak "waarom wij nou niet? Wat is er mis met ons?". Elke maand denk ik ook wel dingen te voelen die kunnen duiden op een zwangerschap. Maar helaas is het tot op heden nog niet gelukt. Ik denk dat er niets anders op zit dan geduldig af te wachten. Ons moment komt nog wel. Maar dat maakt het er allemaal niet leuker en makkelijker op.
meid , weet heel goed wat je voelt, iedereen om me heen raakte METEEN zwanger, en wij waren degene met de grootste kinderwns, mijn man had een knoop ... en die is er in dec 09 uitgegaan, we hebben ruim een jaar geklust, maar ook bij ons is het gelukt !!! Houdt moed ! jullie beurt zal vast ook snel komen !! heel veel suc6
Hey Bolly! Wat een heftig verhaal zeg.. Das niet niks wat je hebt meegemaak.. En ondanks dat ik pas in ronde 7 zit en dus eigenlijk nog niet moet mopperen snap ik wel wat je bedoeld! Ik denk aan niks anders tis echt vreselijk. Iedere maand ben ik weer zo verdrietig als het niet gelukt is. Soms denk ik dat het gewoon m'n hele stemming bepaald want zit totaal niet lekker in m'n vel.. M'n jongere zusje en beste vriendin zijn ook zwanger dus dit helpt ook niet echt Ik hoop zo erg voor je dat het snel mag lukken. Het is je iig echt heel erg gegund! En als je even wil mopperen dan mag dat altijd hier Vanuit hier een knuffel en we blijven er voor gaan! Ook jouw wonder komt er vast en zeker!
Hoi Wij hebben er ongeveer 2 en half jaar over gedaan om zwanger te worden van de eerste. Ik gaf het al op maar toen gebeurde het wondertje na een baarmoeder foto in het ziekenhuis. Inmiddels een gezonde zoon gekregen. Nu zijn we voor een 2de wondertje bezig en zijn we ander half jaar bezig. Ook een baarmoeder foto gehad maar nog geen resultaat. De meeste vriendinnen zijn zwanger van hun 2de kindje of hebben er al een 2de gekregen. Het is erg moeilijk om hier mee om te gaan. Ik heb ook soms wel verdriet er van dat het bij ons weer niet mag lukken. Nu zou je kunnen zeggen wees blij dat je er al 1 kindje hebt. Tuurlijk zijn we super blij met wondertje 1. Maar waarom mag het nu niet meer lukken na de baarmoeder foto? Wat is er mis met ons??? Dat is ook een grote onzekerheid! Eind mei gaan we voor verdere behandelingen naar ziekenhuis dus ik ben benieuwd. Iedereen suc6 hier en blijf hoop houden ookal vind ik het zelf ook moeilijk. Maar er bestaan wonderen!!! ook na jaren!!! Liefs Suus
Heel erg herkenbaar... Hier nu 3 miskramen gehad en ik ben het wachten op een goeie zwangerschap ook wel een beetje zat.
hey meiden, allemaal heel veel sterkte met zwanger worden! jeetje bolly, wat een verhaal, een tumor gehad en dan wil het zwanger worden ook nog eens niet lukken, je kan natuurlijk ook alles tegenhebben... ik word nu al helemaal gefrustreerd dat het zwanger worden niet wil lukken en ik ben nog "maar" 9 maanden ( bijna 10) bezig! daar komt nog eens bij dat ik wel al een kindje heb... bij mij is het zo dat er januari PCOS is geconstateerd, en ik zit sindsdien aan de clomid ( tot nu toe heeft het nog niet veel gedaan... zit nu aan de hoogste dosis en moet morgen terug, afgelopen zondag had ik een ei wat een beetje aan het groeien is, dus ik ben benieuwd) maar al met al duurt het mij nu al te lang, en idd een heleboel mensen om me heen worden ineens zwanger, leuk voor hun, maar wel balen! en bij mij is het ook nog eens zo ( omdat ik al een kindje heb) dat allemaal mensen gewoon botweg vragen: word het niet eens tijd voor een tweede?? tsja denk ik dan, je moest eens weten!... loop jij nu voor de rest nog in het ziekenhuis bij een gynaecoloog ofzo?? meid, ik hoop echt voor je dat het snel mag lukken! heel veel sterkte en geef vooral niet op, hoe moeilijk het soms ook is, liefs
Wat heftige periode heb je gehad. zo herkenbaar. we begonnen met zwanger worden en tja toevallig wat vrienden en familie ook. Daar was het GELIJK raak. Zelfs vriendin waar haar man internationaal chauffeur was. Ondertussen raakte nicht van mijn man perongeluk zwanger door de pil enz enz. En wij...... wij elke maand teleurstelling! En ergste vond ik, ga het ooit lukken! Dat vond ik het zwaarste. Hoe we het gered hebben, we probeerde ons gewone leven te lijden, alleen met heeeeeel veel zh bezoekjes. Ik had gelukkig mensen die me steunde, maar ook mensen die er niks van begrepen en erg ongelukkige uitspraken deden. Dat we er minder mee bezig moesten zijn en misschien maar op vakantie moesten gaan. (go al 2x gedaan, maar ook geen succes). Gelukkig hebben we nu 2 mooie kindjes! maar ik heb het zware tijd ervaren! Gekke is nu dat ik het snel weer vergeet.... maar als ik jou verhaal weer lees, voel ik het en denk pfffffffffff wat een moeilijke en vooral onzekere tijd! heeeeel veeeeel sterkte en we probeerde regelmatig iets leuks te doen! Misschien is dat ook wat voor jullie? gr brenda
Wat een verhalen. Als ik dat zo lees dan valt het bij ons allemaal nog wel mee. Wij zijn nu in de negende maand bezig (vorig jaar juni met de pil gestopt). Vorig jaar heb ik wel een hele vroege miskraam heb gehad met 4 weken en in december een vroege miskraam met 6 weken. Vervelend is wel dat ik tot de miskraam in december een hele regelmatig cyclus had van 31 dagen terwijl dat na december helemaal in de war is. Eerst een cyclus van 26 dagen, daarna 37 en afgelopen maand een cyclus van 42 dagen... Daarnaast is het waarschijnlijk zo dat mijn man traag zaad heeft. De test waar dat uit kwam is een jaar of vijf geleden gedaan bij zijn vorige relatie waardoor hij zelf echter van mening is dat zijn zaad inmiddels wel hersteld is... En ook herkenbaar dat iedereen om je heen zwanger is. We hebben dit jaar elke maand wel een vriend of vriendin die een baby krijgt en bovendien zijn mensen die zelf verwachten dat het heel lang zou duren (ieman met pcos) binnen 2 maanden zwanger. Zucht... Geduld is een schone zaak zullen we maar denken.
Even reactie op RINITI: Ik ken het gevoel van jou en de vervelende uitspraken die mensen kunnen maken waar ze niet eens bij nadenken. Wordt het niet eens tijd voor een 2de??? alsof je even naar een winkel gaat en een zwangerschap koopt!!! Mensen kunnen zo dom en bod zijn en niet nadenken over dathet eigenlijk echt een wonder is een zwangerschap: hoe die ontstaat en dat er een gezond kindje geboren wordt!! Als mensen zo n opmerking plaatsen kunnen ze er ook 1 terug verwachten en ook zo n scherpe als die van hun. De meeste mensen schrikken dan en weten niet wat ze dan moeten zeggen. Maar dat maakt me niets uit want ik heb het al zo vaak laten gaan en niks gezegt maar uiteindelijk bleef die opmerking wel een paar dagen bij mij hangen en ik werd er verdrietig van. Als mensen zeggen wordt het niet eens tijd voor een 2de? zeg ik ja we lopen al anderhalf jaar bij de gyn. in het ziekenhuis!! dus wie weet!! of je koopt een zwangerschap niet in de winkel!!! Heel veel sterkte iedereen!!! en blijf hopen ookal is het moeilijk op sommige dagen (zoals bij mij nu : gisteren ongi. geworden) Maar zijn wonderen ook al duurd het (helaas) jaren!! liefs Suus
hoi suus, vervelend he meid, jij beschrijft het heel goed! het is heel naar als mensen zo botweg langs neus en lippen door zulke rotte dingen vragen... het doet gewoon echt zeer... ik vind het echt knap dat jij dat zo direkt zegt! ik heb dat nog niet gedaan... lach het maar een beetje weg en kan erna wel janken heb jij ook pcos? ik zie dat jij ook al een kindje hebt? was je vorige keer wel snel zwanger?? succes met zwanger worden meid, hopelijk is het ons allemaal snel gegund! liefs riniti
Hallo dames, Ik ben nieuw hier, vandaag aangemeld. Die verhalen die ik hier lees, kan mij er helemaal bij toevoegen.. Mijn vriend en ik zijn 4 jaar samen, wonen bijna 2 jaar samen en zijn een jaar bezig voor een hummeltje. Bij ons wilt het maar niet lukken.. Mijn menstruatie is onregelmatig en bij mij is er pcos geconstateerd. Ook heb ik overgewicht, maar ik ben niet de enigste met overgewicht en pcos. De gyn. wilt ons voorlopig niet verder helpen omdat ik eerst moet afvallen, maar ik vind dat eingelijk zo'n onzin. Toen ik in de wachtruimte zat, zaten er nog meer "mollige" dames. Mijn vriend en ik gaan in juli trouwen... Mijn beste vriendin heeft 2 kinderen, alleenstaand. Een kennis van mij heeft 1 zoontje en probeerd mij een soort van lekker te maken omdat zij binnenkort stopt met de prikpil. Dan gaan hun voor een 2e kindje. Meiden die ik ken, 1 is alleenstaand en is er geestelijk nog niet aan toe en de ander heeft een relatie maar is er nog lang niet aan toe wegens problemen etc. Onze bovenbuurvrouw is 36, woont alleen met haar hond en is 1 april bevallen van een dochtertje. Zij had gebruik gemaakt van een anonieme zaaddonor. Ik kan mij hier allemaal zo boos om maken, terwijl ik het sommigen mensen ook zo gun. Groetjes Kim
Tja soms is het allemaal zo frustrerend! Wij zijn ook al dik een jaar bezig... terwijl iedereen in onze omgeving ons voorgaat...
Zo herkenbaar allemaal hier... Ik wordt ook gek van die opmerkingen van mensen. Niemand in onze omgeving weet dat wij bezig zijn. We hadden gehoopt... "ineens" zwanger te zijn en dan de reactie's van iedereen te zien... Hihi leek ons zo leuk. Maar nu inmiddels al een jaar zonder spiraal en (bijna) 8 ronde's verder.... Maandag is mijn nod, als ik weer ongi wordt ga ik een afspraak maken bij de ha en mijn naaste inlichten.... Ik wil dit "geheim" niet meer alleen hebben, het wordt me te zwaar... En wij mogen nog niet klagen naar 9 maanden, er zijn er die al veel langer bezig zijn, maar ik merk aan mezelf dat ik het kwijt moet aan iemand... alleen zp is niet meer genoeg... Maar ik werk dus in de horeca.... hoe vaak je niet hoort over fooi, dat is voor de kinderwagen.... ligt dan op het puntje van me tong om te zeggen, was het maar zo'n feest en konden we hem maar is kopen..... Maar ja ik kwets mezelf daar ook te hard mee, dus lach het maar weg en zeg bedankt.....! En als ik hier dan de verhalen lees, denk ik weer van meid, je mag echt niet klagen, verder ben je gezond en gelukkig.... Maar toch steekt het af en toe.... Meiden ik hoop dat we snel ook allemaal met een dikke buik mogen pronken....!!!!
herkenbaar hoor!! Bij ons is er wel een duidelijke oorzaak gevonden (zie onderschrift).... maar meid, even dit: negeren/onderdrukken helpt niet!! Ik ben zelf werkzaam als psycholoog en de nieuwste inzichten (die eigenlijk ook wel ''oud'' zijn) op psychologisch gebied is dat toelaten van/stilstaan bij neg. emoties beter is dan onderdrukken. Bekend psychologisch experiment: ''denk niet aan een witte ijsbeer''........nou, je merkt meteen dat je er juist wel aan gaat denken!!! En uit onderzoek blijkt dat je er zelfs meer aan gaat denken als je jezelf ''verbiedt'' om er aan te denken... maar goed, ik ben ook ervaringsdeskundige, dus weet ook hoe moeilijk het ook kan zijn!!!!
Begrijp jullie helemaal. Krijg er gewoon tranen van. Hier ook drie jaar bezig nu. Ben er zooo klaar mee! De MM al ingegaan. 1 keer zwanger geweest, maar was gauw voorbij. Nu eerste IUI achter de rug en tweede waarschijnlijk volgende week! Doet zo een pijn!! echt heel diep pijn. Niemand die je begrijpt. Iedereen maar roepen dat het goed komt en dat we nog jong zijn! Krijg ik uberhaupt ooit kids? Zal ik ooit ervaren hoe het is om een bolle buikje met een wezentje van mij en mn hubbie te dragen? Zal ik...zal ik...zal ik...zal ik... soms zou ik willen dat ik op een ander planeet leefde waar niemand zwanger is of niemand bezig is met kinderen krijgen, want dan is er tenminste niks raars en vreemds aan mij!
Meiden, heel veel succes! Ik besef me terdege dat ik niet mag klagen, wij zitten nu in ronde 7...maar toch kan ik denk ik met jullie meevoelen, de gedachte dat het niet lukt en nooit zal lukken heeft hier ondertussen de overhand genomen 24/7 denk ik aan zwanger worden en baby's.. niets anders kan me meer schelen als het maar ooit lukt... Ik heb al wel echo's gehad en dit is allemaal goed, prolactine is bij mij iets verhoogd..(ze zeggen @ zkh dat dit geen invloed heeft).. Meiden allemaal heel veel succes en hopen op heel veel wondertjes!!!!