hallo, zoals de titel al zegt.... zijn er meiden hier, die voor de 2de (of 1ste) keer zwanger proberen te worden op latere leeftijd. ons zoontje is 1 jaar en 3 weken, en we zijn, vanaf dat hij een maand of 5 is aant klussen voor een 2de kindje.. en ik ben bang dat het ons niet meer gegunt gaat worden een 2de kindje.. bedoel...ik heb niet heel veel tijd meer...denk ik.. of ja...eigenlijk ben ik al over mijn houdbaarheids-datum heen.. maar door omstandigheden(vorige vriend had kanker en is overleden) niet eerder aan kindjes mogen/kunnen denken en proberen.. dus... voel je je geroepen om mee te buurten... en ervaringen uit te wisselen... gezellig! welkom! grtjs x
Hier 38 jaar en bezig om zwanger te raken van de 1e. Dus nog geen 44 maar ook al wel wat ouder, manlief is 42. Hier zijn wij elkaar pas twee jaar geleden tegengekomen, dus ja de ware pas op latere leeftijd leren kennen En ook wij zijn op het punt dat we heel graag een kleintje zouden willen en zijn dan ook hard bezig. Ik zit ondertussen aan de 5e ronde clomid aangezien mijn cyclus uit bleef door jarenlange pil gebruik. Na deze ronde clomid hebben we nog voor een ronde clomid en mocht het dan nog niet gelukt zijn dan gaat er verder gekeken worden. Spannende tijden dus!!!
hallo tazzy, hier ook de 'ware' pas later tegengekomen.. erg blij natuurlijk met ons zoontje, wat in princiepe erg snel gelukt is, toen ik eenmaal ovulatie testen ging gebruiken, 1se keer zwanger na 3 maanden, helaas missed abortion, daarna weer na 3 maanden raak..waaruit ons zoontje is gekomen. maar nu... na ruim een half jaar op ovulatie testen klussen...niks.. dus ik begin te denken... het is te laat... ps, hier dus zonder hulp de eerste keer zwanger geraakt. ben inmiddels ook te oud om hulp te krijgen, en cyclus loopt erg regelmatig. jullie veel succes!
Hoi Hier nog net geen 40 maar bijna (39). Spannend hoor jullie besluit. Die leeftijd hijgt dan wel in je nek of niet? dat was bij mij wel het geval. Hier mag ik alleen maar erg blij zijn want ben nu 6 weken zwanger in de 2e ronde. Ook hier door omstandigheden niet eerder aan kinderen kunnen beginnen. Ben al erg blij met ons eerste wondertje, maar nummer 2 is nu wel heel bijzonder. Hopelijk is het jou ook snel gegund. Ik heb wel ovulatietesten gedaan om de tijd die ik heb zo optimaal te kunnen gebruiken Er kletsen al wat meer dames 'op leeftijd' in een topic wat ik gestart had. http://www.zwangerschapspagina.nl/zwanger-worden/500347-39-gaan-voor-tweede-spannend.html
ik hoop het... maar goed... wij kunnen niet onbeperkt blijven proberen.. bedoel...44jaar... we worden er niet jonger op. eerst zei ik, niet na mijn 42 jaar bevallen, dat is toen herzien tot niet na mijn 45ste bevallen... en dat komt akelig dichtbij(maart 2015).. nu zeg ik inmiddels al...jaaa... we kijken niet op een maand of 3... haha maar ik kan niet blijven vooruit schuiven...denk ik...
Hmmm herkenbaar, ik riep ook, niet na mijn 38e bevallen, maar ik wordt ook in maart 39 en nu zeg ik al, eeehh, nou eigenlijk zeg ik niets, zien wel, we gaan nog even door Maar jeetje Anjou, gewoon in ronde twee zwanger, super!! Gefeliciteerd!
hoi anjou, ja inderdaad...voelt alsof de tijd me inhaalt.. ik gebruik ook ovulatie testen, en bij ons zoontje was het zo gepiept..maar nu wil het niet echt.. vreemd. moet ook zeggen dat de lol er een beetje af gaat van oefenen op datum.. eerste paar keer voelde het nog als ..spannend broertje of zusje maken. dat heb ik nu niet meer. en deze ronde is het niet weer niet gelukt, dat voel ik nu al..koortsuitslag, moe, prikkelbaar, kortom..alle ongi teken zijn er weer.. jullie gefeliciteerd met jullie 2de wondertje!!
Hoi Durske, Wellicht even langs de huisarts en bloedtest aanvragen op AMH? Je wilt het wel romantisch houden, maar inderdaad leeftijd gaat meespelen En dan weet je ook wat je kan verwachten en of je wellicht voor je droom een beetje hulp moet inschakelen! Wij zijn zelf zeer slecht geïnformeerd. Begin 2007 zijn wij begonnen (34 jaar zou je denken dat het nog goed moet komen). De artsen wilden pas in 2009 (2.5 jaar later) een beetje verder kijken en kreeg toen zelf nog de opmerking 'je bent pas 37, niet zo ongeduldig' Toen endometriose geconstateerd, maar weer ging alles zo langzaam qua actie dat wij naar Frankrijk zijn overgestapt (Partner is Frans) en wat denk je: eerste wat ze daar hebben gedaan is mijn AMH waarden bekijken en blijk ik lage eicel reserve te hebben. En gezien mijn leeftijd (toen 38) direct doro voor IVF. Helaas nog zonder resultaat Als ik het over mocht doen zou ik nooit zo lang meer wachten en vertrouwen dat het allemaal vanzelf goed zou komen!!! Wil je niet bang maken hoor, maar als je echt nog een 2e wil!!! zou ik zeggen ACTIE
hoi simoon, op zich ben ik er nog steeds vanuit gegaan dat ik gezond ben, en dat het zou moeten kunnen..op de ouderwetse manier.. haha. maar zo zoetjes aan begin ik te denken, misschien inderdaad te eicellen die niet goed rijpen ofzo??? gezien mijn leeftijd. ik vind het erg moeilijk om de stap naar de huisarts te zetten... spelen een paar dingen mee, mijn leeftijd, plus ik heb overgewicht, en ik ben onlangs verhuist naar belgie..ik ken mijn huisarts eigenlijk niet.. ben er een keer gewest voor mijn zoontje die had toen spruw. kortom, ik denk dat ze me niet meer gaan helpen gezien dit alles. ik ben bang dat ze zeggen afvallen( bij eerste zwangerschap had ik ook overgewicht, niks aant handje niet eens een hoge bloeddruk ofzo), en tegen de tijd dat ik afgevallen ben, ben ik nog ouder.. dan kan ik het helemaal vergeten.. of denk ik nu doem? ik zou het heel erg vinden als er geen 2de kan komen, maar ik wil het geen obsessie laten worden... zucht.. ik vind het moeilijk allemaal. hoe gaat het nu verder met jullie? nog kansen op een evt zwangerschap? sterkte!
Hoi Durkse, Ik ga er ook vanuit dat je verder gezond bent maar het kan je wat rust geven als je weet dat er nog genoeg eicel reserves zijn of dat je wellicht inderdaad hulp nodig hebt. Zou zo jammer zijn als je die stap pas maakt over 6 maanden. Maw geef alleen het advies dat op 'onze' leeftijd een paar weken al veel is Je zou ook een bloed test kunnen aanvragen bij een lab. Soms heb je geen verwijzing nodig van een huisarts?! Tevens zou ik het raar vinden als een huisarts al gaat oordelen als je alleen maar vraagt om duidelijkheid. Toch! En mijn Oma zei altijd, vagen staat vrij!! Wens je wel heel veel succes en hoop dat het snel raar zal zijn. Ik weet als geen ander hoe het is om van maand tot maand te leven en elke maand de teleurstelling te hebben. Onze kansen zijn helaas zeer klein, maar..... zolang er nog een eicel geproduceerd wordt is er nog een kansje en die gijpen wij. Gelukkig hebben wij meestal geen last van het moeten op bepaalde tijden, want kan me voorstellen dat dat niet echt bevorderlijk is
hoi simoon, tja je hebt wel gelijk... het is inderdaad ook zo als ik weet dat ik inmiddels verminderd vruchtbaar ben.. dan is misschien mijn drang en hoop ook minder.. en leef ik minder van vruchtbaar datum naar ongi datum toe.. misschien dat ik me er dan beter bij neer kan leggen? of misschien helpt een ronde met clomid, als ik daar nog voor in aanmerking kom? snap je..dus daarom denk ik vaak waarom zou ik naar een arts gaan..ik ben toch te oud.. ik heb een datum geprikt waar ik zeg, na deze datum gaan we niet meer proberen.. dan ben ik echt echt echt te oud. maar meteen denk ik dan ook weer... misschien nog 1 keer, nog 1 maand langer....want stel dat net die keer het lukt....zucht... hoe doen jullie dat nu dan? bedoel, je weet dat je maar weinig kans hebt, je hebt wel maandelijks een eisprong? en leef je dan niet weer elke maand in spanning...wel/niet...? of krijg je nog steeds ivf? grtjs
Ik leef er inderdaad iedere maand naar toe en lijk tussen mijn eisprong en menstruatie allerlei vage klachten / symptomen te hebben maar waarschijnlijk beeld ik me dat gewoon in Overigens ben ik er nu minder mee bezig dan de eerste maanden, toen was het wel echt een soort obsessie, en maar testen, testen, testen, en ieder pijntje en dingetje voelen, pfff gek werd ik ervan. Dat doe ik nu niet meer. Ik weet wanneer mijn eisprong is door de clomid en ik weet wanneer ik ongesteld moet gaan worden vervolgens. Ik heb me nu voorgenomen dat ik pas weer ga testen als ik na nod ben!! Ik haal ook geen testen meer in huis, pas als ik echt denk, he ik word niet ongesteld Spannend vind ik het allemaal zeker!!
@tazzy, doe ik ook...ik voel vanalles..iedere maand weer..vorig maand was ik 1 dag later ongesteld..dus getest... lees ik de test verkeerd aan... 2 streepjes dus zwanger toch..ik heeel even blij...... hmm.... maar waarom voel ik niks..vreemd.. bijsluiter op internet op gezocht..moest het een plusje en een min zijn.. bleek het een negatieve test te zijn. verders test ik ook niets, alleen als ik 'overtijd' ben. en de ovulatie die test ik ook elke maand. ik vind het niet meer spannend.. vind het confronterend en tot nu toe elke keer een teleurstelling.
Wie bepaalt dat jij te oud bent?! Dat doen jullie zelf hoor en je lichaam. Niemand anders. Je betaald je gezondheidszorg en dus gewoon die test vragen. Gewoon niet denken aan wat de arts ervan zou vinden. Heb inderdaad nog gewoon een eisprong, maar naast lage eicel reserve is de kwaliteit van de eicel ook niet geweldig. Ik weet ongeveer wel wanneer, hoe en wat en elke maand doen we ons best, maar ben er niet heel krampachtig mee bezig omdat ik weet dat ik ook verder moet als het niet lukt. In het begin was dit wel moeilijker. Elke maand was een teleurstelling als het weer niet zo was. Nu heb ik dat wat los kunnen laten (als zit het wel elke maand in mijn hoofd hoor)
nou..we hebben een beslissing gemaakt... aanstaande woensdag naar de huisarts... inmiddels weer ongesteld geworden..3 dagen later dan normaal..dus getest-negatief natuurlijk, en weer teleurgesteld. uiteindelijk mijn twijfels aan mijn vriend verteld, en die zei gelijk, een beetje hulp kan geen kwaad, ik ga met je mee!
Hey Durske1970, goed plan! Niet meer wachten! De tijd gaat gewoon veel te snel, dacht ook altijd, ach ergens rond 35 is het wel goed om te beginnen, maar als je dan meer kinderen wil en het misschien ook nog wel tegen valt ( het kan immers nogal zwaar zijn de eerste jaren zodat je de tweede toch nog even in de wacht zet), en dan lukt het niet meteen... Wij hadden elkaar al binnen een ander thema ge'sproken', ik ben net 41 en na MK in april gelukkig snel weer zwanger geworden. Hoop dat het nu goed zit, want met elke MK ben je ook gelijk weer zo veel maanden kwijt... Inmiddels denk ik ook wel eens dat ik eerder had kunnen beginnen. Maar ik heb ook een beetje het gevoel dat onze generatie is opgevoed met het motto dat je maar beter eerst je opleiding afmaakt en ook een tijdje werkt en een carriere opbouwd. Tja, en dan moet de juiste partner er maar net zijn, want anders ben je dus te laat... Mijn moeder was 18 toen ze me kreeg en het werd er echt ingehamerd dat ik eerst goed voor mijn carriere moest zorgen voordat ik aan kinderen begon. Ik snap het vanuit haar oogpunt want se heeft er later hard aan moeten werken. Maar, wat is nou het juiste pad? Ik weet het niet.