Ik zou tegen schoonmoeder zeggen dat ze zelf mag bijspringen. Zou niet gaan betalen voor iemand die jaren van de staatskas heeft geprofiteerd omdat ze thuis wilde zijn bij de kinderen. Had ook wel bij mij kinderen thuis willen blijven, maar de koelkast moet gevuld worden en de hypotheek wordt maandelijks van de bankrekening afgeschreven. Dat schoonzus niet meer dan 3 dagen wil werken is een eigen bewuste keuze. Eigen verantwoordelijkheid dus. Werken familieleden zich een slag in de rondte maar zit het financieel eens tegen dan ben ik de beroerdste niet en zou ik incidenteel best bijspringen.
Nooit aan beginnen! Eenmalig iets doen is nog tot daar aan toe. Ik zie dit als een bodemloze put. Straks wordt alles nog duurder, heeft ze weer meer nodig enz enz. Je schoonmoeder hoort daar al helemaal niet mee te bemoeien! Wij hebben ook al zoveel ellende gehad in de familie om geld. Bijvoorbeeld geen geld voor eten, maar dan wel eisen stellen aan wat voor eten en of boodschappen. Misschien een tip, laat ze een budgetcoach inschakelen. En ze heeft misschien weinig inkomen, maar ik begreep dat het een 2 persoons huishouden is, dan heeft ze dus ook minder kosten. Dus Bijvoorbeeld ook maar 1 keer zorgverzekering, dat scheelt ook al! Haar dochtertje zit als het goed is met die leeftijd hele dagen op school, dus meer werken zou theoretisch gezien moeten kunnen.!
Zo zat een familielid een paar jaar geleden met dr kaken stijf dicht ondat ze bang was voor t eigen risico. Ze vroeg nooit wat,wilde niemand tot "last zijn". Geregeld namen we een pakket lekkers mee voor dr. Had beter dr mond open kunnen doen, tegen de tijd dat ze dat wel deed was t te laat. (Terminaal kanker, was een wondje die niet dicht ging maar uit angst voor de rekening niemand wat verteld).
Dochter is 8 en gaat dus naar school. Ze kan dan prima bijvoorbeeld 3x8 en 2x5 werken, zonder dat er extra opvang moet worden ingeschakeld.
Ieder maakt keuzes die op dat moment voor hem/haar van belang zijn. Dan kan je niet achteraf verwachten dat iemand anders dat gaat compenseren oid. Keuzes hebben gevolgen, en ik neem aan dat schoonzus het vermogen heeft om oorzaak en gevolg te zien? Ik zou er dus niet aan beginnen. "Oude" meubels, wasmachine of kleding doorgeven vind ik wat anders dan iemand financieel ondersteunen.
Mee eens. Eenmalig eens een rekening ofzo oke (bijv bij een nieuw wasmachine) maar echt niet structureel
Of onderling opvang regelen na school. Ik pas ook op een vriendje van school op 1 vaste middag. Kost hem niets, ik vind t gezellig en onze zoon is daar altijd welkom op een vrije middag van de vader. Is ideaal zo. In overleg is veel mogelijk
Heeft ze geen ex-man die bijdraagt? Of anders gaat de dochter 2 dagen na school naar haar ex. Kinderen heb je samen. Ook al ben je niet meer bij elkaar
Als ik dan zou helpen, zou ik meer praktische hulp bieden. Een dag per week oppassen, zodat ze meer kan gaan werken en blijven eten als ze haar dochter zou komen halen. Eens in de zoveel tijd een gevulde boodschappen tas brengen. Zou ik geld gaan geven, dan zou ik ook met een ander oog naar haar uitgave gaan kijken en daar zouden we dan scheve gezichten van krijgen. Maar ik vraag mij ook af of jullie te maken hebben met een andere cultuur in de schoonfamilie. Dan ligt het natuurlijk heel anders.
Ik vroeg me dit ook af, in mijn schoonfamilie (buitenlands, woonachtig in het buitenland) is er ook zo'n situatie waarbij mijn schoonvader en man zijn zus (deels) onderhouden. Mijn man vindt het niet meer dan normaal om haar op die manier te helpen (al is het wel een beetje een andere situatie dan die van TS). Overigens heeft ze er nooit om gevraagd.
Als het een andere cultuur betreft dan vind ik het nog niet normaal dat ts geld moet geven aan een schoonzus die 3 dagen per week werkt, terwijl ts en haar man meer werken. Dus een andere cultuur maakt in mijn ogen geen verschil.
Ik zou het niet doen. Ze heeft zelf altijd keuzes gemaakt en doet dit nog steeds, dan zal ze er ook naar moeten leven. En anders zelf een oplossing bedenken. Zou inderdaad wat zijn dat zijn maar 3 dagen werkt, jullie 4 a 5 en vervolgens moet je haar onderhouden? Dan kan ze toch zelf ook meer gaan werken? Ik ben altijd bereid mensen te helpen, ze mogen mee eten of ik geef eens iets, maar bij structurele problemen zal er ander soort hulp.nosig zijn, hulp zodat ze zichzelf wel kan onderhouden.
Kinderopvang kost volgens mij ook haast niks als je een alleenstaande moeder bent. Heb voor de grap eens uitgerekend op wat voor een toeslagen ik recht heb als ik alleen ben met zoon. Nou, best veel! En de uren kinderopvang werden dan ook bijna geheel vergoed. Dus dat is het excuus niet.
Ik denk dat je je antwoord al hebt Maar ik zou het ook niet doen, in ieder geval geen sponsoring. Misschien op een andere, niet financieel, manier. Dit is jullie verantwoordelijkheid niet, toch? Het is een volwassen vrouw, haar keuze.
Dan springt schoonmoeder lekker zelf bij Ik vind het trouwens erg asociaal van je schoonmoeder om het alleen al te vragen Dit gevraag zou in mijn geval alleen maar averechts werken
Ik zou er nooit aan beginnen! Ik zou wellicht wel op andere manieren willen helpen waar het knelt. Bijv af en toe wat boodschappen doen of eens oppassen als zij (extra) moet werken, trakteren op een etentje of dagje uit etc… Heeft schoonzus een inkomen op bijstandsniveau? Dan kan ze ook nog de energietoeslag aanvragen. Dit is €1300 en volgend jaar krijgen de lagere inkomens dit bedrag ook volgens mij.
Dat is dus precies het cultuur verschil waar hier in dit topic over gesproken word. Wij zijn dat niet gewend maar in andere culturen is dit gangbaar. Neemt niet weg dat TS het dan maar gewoon moet doen omdat haar man -is even een aanname- uit een andere cultuur komt. Ik vind zelf dat het op een nare manier ‘gevraagd’ is en alleen al om die reden zou ik niks structureels bijdragen.
Ik vind dus ook dat ts dat niet moet doen. Ook niet als er sprake van een andere cultuur is. Daarom vind ik dat het er niets mee te maken heeft. Typische cultuur wel, waar het dan normaal schijnt te zijn dat je maar 3 dagen werkt en dan financieel gecompenseerd moet worden door familieleden die meer werken. Zijn er echt culturen waar dit normaal is??