Hoi allemaal, Ik ben nu bijna 9 weken zwanger en ben zo moe. Bij vlagen ook enorm misselijk. Sinds ik zwanger ben slaap ik ook nog slecht en ga ik stressen over het feit dat ik niet kan slapen. Heel fijn allemaal maar waar het op neer komt is dat ik gewoon een beetje op ben. Ben thuis ook niet de gezelligste. Nu hebben m'n vriend en ik vanavond een verjaardag. Ik weet dat hij graag wil maar ik ben bang dat ik t niet op kan brengen. Hoe doen jullie dat? Voel me zo rot om niet te gaan maar vind het ook niet leuk om alleen thuis te zitten. Heb zondag ook een afspraak met een vriendin, die ik al een keer heb afgezegd.. Het idee dat ik zondag ook nog met haar moet lunchen maakt me al misselijk. We willen eigenlijk iedereen pas inlichten met 12 weken. Wat kan ik t beste doen? Groetjes Debora
Gewoon de tijd voor jezelf nemen en als je echt niet super moe bent toch kort even gaan en dan gewoon naar huis gaan. Toen ik net zwanger was wat het zomer en had je het wk toen ging ik eerst ook nog mee maar kwam ik wel korter! Je gaat nu zooo moe worden! je lichaam gaat echt aan het werk en dat je moe bent is absoluut niet gek..... Als je erg moe bent leg het aan je vrienden uit en ga lekker uit rusten jij bent zwanger he!.. Denk je dat je het lichamelijk nog wel een beetje aankan zet je er dan even over heen en ga gewoon wat korter. forceer niks en doe rustig aan... Maar houd in je achterhoofd dat sociale gelegenheden ook erg leuk zijn! Ik ben nu bijna 32 en ga nu bijna niet meer weg niks voor mij maar ik ben gewoon te moe en de buik is te zwaar... Eerst voelde ik me echt een saaie trut maar nu heb ik het gewoon geaccepteerd. en mijn vriend en vrienden snappen het! Heel af en toe doe ik nog wel wat leuks en straks komt dat wel weer. probeer wel te genieten van de tijd dat je nog lekker mobiel bent en nog niet je dikke buik en kwalen mee hoeft te slepen.... Liefs
Herkenbaar voorr meer zwangere dames denk ik. Ik ga niet meer elke verjaardag mee en probeer meer rust te nemen. In t begin was ik 'ziek' en ging vriendlief alleen. Hij heeft er niets aan om met mij (en m'n klaagbui) thuis te zitten. Ik nam dan een lekker bad, thee en chocolade en ging lekker een vrouwenfilm kijken. Ondertussen deed hij lekker sociaal voor 2 en de ochtend erna werden we samen wakker en deden rustig aan. Allebei blij
Bedankt voor jullie reacties! Fijn dat jullie het ook herkennen. Ben soms ook bang om iets te missen, slaat echt nergens op. Ik zal proberen meer aan mezelf te denken en inderdaad lekker een romantische film kijken, heerlijk. Misschien vind ik mezelf dan ook minder zielig haha
Ik was ook super, super, super moe al vanaf het begin. Eerlijk.. voel me eigenlijk nog maar pas ietsje fitter. Wel kreeg ik als advies van het ziekenhuis je toch proberen zoveel mogelijk over die vermoeidheid heen te zetten. En moet zeggen dat vaak als ik uiteindelijk ergens was dat het stiekem toch ook wel heel gezellig is. En wanneer het echt niet lukt heb je toch gewoon een "griepje "
herkenbaar ik doe meestal met tegenzin wat een ander verwacht; namelijk heengaan. Alleen dan wel op tijd weg. Heb daar ook met vriendlief duidelijke afspraken over. Als ik niet meer kan, dan gaan we. Werkt op zich goed. Je mist zo niets en je luistert toch naar je lichaam
Huh, wat gek! Ik lees en hoor juist overal dat je aan de vermoeidheid moet toegeven met extra dutjes e.d...
Ik nam ook gewoon mijn rust hoor, sliep dagen lang . Nu gaat het stukken beter.. Ik heb ook veel afspraken afgezegd . Een paar weken later snapten ze zelf wel waarom
Als ik geen zin heb, moe ben, etc etc. ga ik niet. Maar dat doe ik ook niet als ik niet zwanger ben. Gelukkig komt het weinig voor. Maar tegen mijn zin ergens heen gaan... zelden. Een vriendin van mij heeft op mijn verjaardag zich heel erg rot gevoeld hoorde ik achteraf (net zwanger). Ik heb haar gezegd dat ze dit nooit meer mag doen en de volgende keer gewoon lekker thuis moet blijven.
Dat dacht ik ook omdat ik overal las.. neem je rust etc. In t ziekenhuis adviseerden ze dit omdat veel vrouwen juist "te veel" (te snel) rust gaan nemen en dan blijkbaar je conditie achteruit gaat en je dat juist nodig hebt bij je bevalling. (Dit waren de woorden van de persoon die de intake deed in t ziekenhuis ) Zelf denk ik dat je het bij jezelf moet meten wanneer je je rust moet nemen, maar zoals ik hiervoor schreef.. soms laat je je vermoeidheid je beslissingen nemen en wanneer je toch bij sommige dingen overheen zet (al is het voor een uurtje) valt het achteraf vaak toch mee.. en ben je er toch nog even uit geweest