Hi! ik ben nu mama van 2 meisjes en ik zou het liefst een groot gezin van 4 kindjes hebben. De jongste is nu bijna 4 maanden oud en ik denk dat ik 2023/2024 weer klaar voor een volgende zwangerschap. ik ben alleen best benieuwd naar jullie ervaringen met een groot gezin alvast bedankt x
Haha daar was ik me al van bewust ik ben wel benieuwd hoe je de aandacht tussen alle kinderen goed verdeeld en Of het een beetje te doen is in het algemeen
Dat zal per gezin verschillen. Hoe zijn de kinderen, welke leeftijden, hoe ben je zelf, partner, hoe ziet de wekelijkse agenda er uit.... Ik vind 5 kinderen meestal goed te doen. Doordeweeks ben ik "altijd" alleen maar zie dat niet als een belemmering. Meestal juist wel fijn. Mijn huis, mijn regels en niet nog een man die savonds ook aandacht wil dus zodra iedereen op bed/boven is kan ik doen wat ik wil Aandacht verdelen is soms wel lastig.
Tja, echt exclusieve aandacht (als in: een dag met één kind spenderen) is hier ingewikkeld. Dat zal met vier vast nog wel lukken maar voor ons is dat echt niet in te passen. Wij plannen geregeld uitjes met twee, drie of vier kinderen zodat er toch minimaal een verdubbeling in exclusieve aandacht is. Moet trouwens ook bij gezegd worden dat de aandacht voor de ‘kleintjes’ sowieso wel ruim is. De pubers hebben inmiddels wel echt een eigen leven en planning. Misschien is mijn gezin niet echt een vergelijking, bij nader inzien. Nou ja……mocht je specifieke vragen hebben waarin mijn bijdrage wél hout snijdt, laat het gerust weten.
Dat een op een uitje lukt hier redelijk. Jongste doet nog niet mee, die heeft de schooltijden al mamatijd en boodschappen doen is helemaal geweldig Met de leeftijden veranderen ook de specificaties van welke aandacht ze willen/krijgen. Bij een baby is 1op1 bijv al het badje maar ja, een puber hoef je niet te douchen maar zo vond oudste dochter het afgelopen winter fijn om samen met mij romantische (prinsessen)films te kijken zoals "the prince and me" terwijl ik een kleuterfilm vaak irritant vind om mee te kijken. Kleuter is dan weer blij met samen even duplo bouwen oid. Ik vind het met oudste zoon het lastigste, pubertje, geen prater, andere interesses...
Inderdaad is het per gezin/persoon verschillend. De belangrijkste reden voor ons om niet voor een vijfde te gaan is inderdaad de individuele aandacht (ook voor ons als partners) wij kunnen dat nog wel bolwerken met 4 maar voor ons persoonlijk zien we dat te moeilijk worden met 5 of meer. Verder is het prima te doen, het is veel regelen qua (medische) afspraken, sporten ed maar dat is allemaal te handelen. Financieel is natuurlijk ook persoonlijk, maar ik ben niet zo van de uitspraak ‘waar er … kunnen eten kunnen er ook … eten. Tuurlijk in het begin kost het allemaal niet zoveel, grootste hap is evt. kinderopvang. Maar als ze groter worden kost alles gewoon meer en gewoon x4. Maar dat is iets waar je zelf naar moet kijken natuurlijk.
De money flow is met recht een ding, ja. Het is bizar hoeveel er doorheen gaat iedere maand. Wij hebben een prima inkomen (theoretisch ‘de rijkste 2%’) maar moeten altijd op blijven letten wat we doen.
Serieus, de zooi die je hebt oh en weinig metime. Maar het is zo leuk! Overdag krijgen de babies meer aandacht. S avonds de ouderen want die doen al best hun eigen ding overdag.
oh dat geloof ik meteen! dat is hier ook zo nu de jongste erbij gekomen is, overdag krijgt de baby mijn volledige aandacht en on de avond de oudste (zover dat kan natuurlijk) Ik heb echt een borstvoedingsbaby die de hele dag gedragen wil worden haha
Ik heb om die reden bij nr 3 een draagzak gebruikt. Moet zeggen dat hoe meer kinderen je krijgt hoe makkelijker her wordt. En dat heeft niet heel veel met het karakter van het kind te maken perse. Wat ik misschien wel het leukst vind is hoe ze op elkaar reageren en hoe leuk ze elkaar vinden.
Hier zijn het er nog maar 3, maar wie weet komt er toch nog eens een 4e. Maar idd dit! Als oudste boos of verdrietig is, gaat hij altijd naar jongste om te knuffelen. En jongste mist zijn broers echt als ze er niet zijn. Super cute allemaal! (En als ze overprikkeld zijn, zoals na een eerste week school, zijn ze natuurlijk ook wel eens vreselijke klieren richting elkaar )
Wat leuk dat die deur nog steeds open staat! Haha ja hier genoeg gefit op elkaar hier zeiden ze toevallig net op het kdv dat J en A er op reageren als een van twee huilt. Ze zitten in aparte groepen maar J wil altijd langs z'n zusje om knuffels en kusjes te geven. Maar die troep he..
Ik heb er 3 en ik ben klaar Sporten Zwemles Speelafspraken Feestjes Het is een hoop gevlieg 1 op 1 aandacht vind ik belangrijk en doen we hier ook bv Shoppen met m’n middelste dochter en samen lunchen in de stad Met de jongste naar de monkey town En m’n man gaat met de oudste naar voetbalwedstrijden en weekendjes Barcelona etc Financiëel allemaal prima te doen hier We sparen voor onszelf en alle 3 Gaan op vakantie, dagjes weg en genoeg kleding in de kast
Wij hebben er 7. Man kwam vandaag uit zijn werk terwijl we al zaten te eten. "Wat een klein cluppie" zegt hij. Er waren slechts 4 kinderen thuis.... Klinkt gek, maar zo voelt het dan ook echt. De was is een eindeloze berg. Altijd rommel om op te ruimen (of overheen te stappen) Maar ook beregezellig. Toen alles klein was was het vaak druk. Alles op tijd op school, alles weer schoon en op tijd in bed. Naarmate ze ouder worden gaat dat makkelijker. Nu hoef ik alleen jongste nog maar naar bed te brengen, tegen twee te zeggen dat ze naar boven moeten en de rest regelt het zelf wel. We wonen in een klein dorp, dus ook speelafspraakjes waren makkelijk. Al snel kunnen ze hier zelf naar vriendjes toe en weer naar huis komen. Een op een aandacht gaat hier meer tussen de bedrijven door. Wij gaan eigenlijk nooit met een of twee kinderen alleen weg voor een echt uitje. Als je jaarlijks dat zou doen ben je dus al 7x op stap. Dat is in de drukke agendas gewoon niet te doen. En dan heb ik het nog niet eens over het financiële plaatje. Maar doordat ik tbm ben ben ik er altijd en kan ik ook makkelijk de boel de boel laten als dat nodig is. Geen geregel of stress als er een ziek thuis blijft van school.
Hier 4 kids in 5 jaar tijd… wij zijn gezegend met 4 ongelooflijke stuiterballen, fysiek en verbaal FLINK aanwezig van sochtends half 7 tot half uur na bed tijd! ben zelf volledig thuis wat het makkelijk maakt én ook moeilijk… ondanks dat ik hier echt flink mag aanpoten nog steeds een wens voor een laatste kindje wanneer jongste jaar of 3 a 4 is. Maar…. Ik ben 1 van de ongelukkige die kampt met lichamelijke klachten na een aantal zwangerschappen/bevallingen… Dus geen idee of mijn wens ooit vervuld gaat worden. het is dus wel zo dat voor iedereen uiteindelijk kans bestaat op blijvende klachten bij elke zwangerschap.. Anderzijds hoor ik weinig vrouwen met veeel kids die überhaupt last van bekken hebben of baarmoederverzakking oid… hoe dan ook… hier word volop genoten van ons “grote” gezin!
Oh wat ik vergeet. Houdt er rekening mee dat niet iedereen positief is over een groot gezin. Je krijgt, tenminste ik, vaak genoeg commentaar op het aantal kinderen.. slecht voor het milieu, dat je überhaupt in deze tijd nog kinderen op de wereld durft te zetten, wat doe je ze aan? Ook zitten veel werkgevers er bv niet op te wachten want zoveel keer meer kans op ziekte enzo.. Heb me er niks van aangetrokken hoor maar wilde het toch even kwijt.
dit.. Ik heb er 4.. de oudste is net 7 en de jongste wordt bijna 1. Ik ben doordeweeks alleen met de kinderen. Werk zelf niet. Aandacht verdelen is soms wel lastig. Meestal probeer ik smorgens de kleintjes aandacht te geven.. als in, naar de speeltuin, wandelen, broodje halen. En ‘s middags doe ik dingen met de oudste.. knutselen, spelletjes, tekenen.. daar zitten de kleintjes dan wel bij Ik heb een hele tijd met een huilende baby gezeten s avonds.. dat vond ik wel pittig. Ik had totaal geen tijd meer voor mezelf. Nu gaat het steeds beter en heb ik mijn avonden weer terug. Zou bij nog een 5e willen. Gaat dus niet gebeuren.
echt? Jemig Ik heb die dingen nooit gehoord gelukkig. Nou is het hier niet abnormaal om 4 kinderen te hebben.. ken genoeg gezinnen die er 4 hebben. Er wordt alleen wel eens gevraagd of we door gaan voor een elftal