Ik heb niet alles gelezen, want vanaf de eerste pagina viel iedereen al over ts heen en dat is belachelijk. Ik heb ook wel eens momenten gehad dat ik mijn kids *verschrikkelijk* vond. Dat betekent niet dat ik niet van ze hou, maar je kinderen zijn nou eenmaal andere mensen en ondanks de ongelooflijke liefde die ik voor mijn kids voel bots het wel eens . En andersom ook wel eens dat mijn kids mij verschrikkelijk vinden, tja dat is logisch we zijn nu eenmaal niet hetzelfde en zowel kinderen als ouders leren in het proces dat opvoeden heet . Waar verschillende mensen in 1 huis wonen heb je nu eenmaal wel eens dat je de ander niet zo leuk of aardig vind. Ook al is het je kind. Ts ik hoop dat je de bende goed schoon hebt gekregen.
Oh wat erg....maar stiekem wel grappig..... Ik kan me voorstellen dat je flink baalt van je kids nu. En dat is heel normaal hoor! Ik kan me herinneren dat mijn moeder vertelde dat ik ooit ook zoiets gedaan heb. Zij was de was aan het ophangen boven en ik zat braaf te spelen. Mijn zusje lag in de box en toen zij weer naar beneden kwam was alles groen...de bank, de muren, de kasten, en zusje......Zij heeft toen ook jankend haar moeder gebeld omdat ze niet wist hoe ze alles schoon moest krijgen.
Aaah das k*t. Ik vind het gedrag van mijn kinders soms ook verschrikkelijk hoor. Betekend niet dat ik mijn kinderen ook verschrikkelijk vind. Maar soms is een rolletje behang erg fijn. En die finger finger fingerdance; herkenbaar. Mijn vingers doen dat dan niet, maar mijn gezichtsuitdrukking toch zeker. Geen woorden voor nodig, gelukkig.
Tja, t zijn kinderen en die varkens/gangsters halen soms toeren uit. Heb er hier ook zo 2. Zoonlief heeft met zwarte stift zijn slaapkamer muur hertekend, er staat nu een "slaapvriendje" op. En laatst heeft hij het tafelkleed met een schaar gemold. Nichtje vindt het dan weer heerlijk om alles wat in de tuin ligt te proeven (met een voorkeur voor stoepkrijt), kan je nog 1000 keer iets van zeggen. En heb al met zoonlief al 2x naar de spoed moeten reppen omdat hij een wonde had die genaaid moest worden, hoezo ik mag nergens opkruipen en spidermans gewijs eraf springen. Je kan ze niet elke seconde in de gaten houden. Maar natuurlijk k*t voor je muur en make-up ed
Nou, ik kan me best voorstellen dat je denkt dat ze zoiets niet open krijgen. Ik had het een tijdje terug met een potje vitaminepillen voor onze dochter. Ze vind dat potje helemaal leuk, nooit verwacht dat ze het ook klaar zou spelen om die deksel open te krijgen. Was mooi wel gelukt. Ik kan me voorstellen als je in de drukte bezig bent dat je dingen laat staan of daar niet heel bedachtzaam op bent. Kijk, als het nou een pot terpentine is zonder kindveilige sluiting vind ik het nog weer wat anders. Maar ik zou eerlijk gezegd smakelijk lachen om zo'n 'ongelukje'. Punt 1 dom van mij om het te laten staan en punt 2, vind het idd wel creatief
o, Aan dat behang doe ik niet mee, ik zet ze op e-bay. Lieve kindertjes te koop, wel enkel gegarandeerd als ze slapen en dan nog als ze niet dromen. (GNIF) Het zijn engeltjes maar soms met een b voor (bengeltjes)
Zou er zelf ook niet direct om moeten lachen hoor... achteraf w.s wel.. En tja iedereen vergeet wel eens iets weg te leggen of zetten lijkt me. Snap de hele ophef niet zo.
Tja.. Kinderen.. Hier laatst ging ik een beker drinken voor m'n dochter halen. Ben werkelijkwaar 30 seconde weggeweest, en wat ik aantrof Ze had alle potgrond uit de plant gehaald, en overal neergestrooid. Op haar poppen, op haar boeken, al het speelgoed, de muur en mijn net gepoetste vloer. Stond ze daar "OOOHoooh... Klaas... Sttt bedje.. BAH!" Wat bleek, ik had haar dus een paar avonden over Klaas Vaak verteld, die doet zand in de ogen en dan kun je slapen Boos was ik niet, ik zat meer in een soort van trance/shock, wist op dat moment ook niks te zeggen.
Tja, iedereen vergeet wel eens wat weg te leggen, maar zo heeft een collega met de kleine een nacht in het ziekenhuis gezeten omdat zijn maag leeggepompt moest worden en hij antigif moest krijgen. En dat ging 'alleen' maar om kinderparacetamol, die in een toilettas op zijn kamer zat en hij dacht wel even wat snoepjes te gaan eten. Ik vind het nogal makkelijk om te denken; iedereen laat wel eens iets staan. Ja, het kan gebeuren, maar ik vind de reactie erop dan wel apart. Ik zou ook boos zijn op mijn kinderen, maar vooral ook erg blij dat ze die verf op de muur hebben gesmeerd en niet binnen hebben gekregen. En vooral boos op mezelf zijn. Kinderen blijven kinderen en die halen nu eenmaal zo nu en doen kattenkwaad uit.
Ts, ooit lach je hier om, geloof me. Mijn oudste (toen 6) heeft tijdens het klussen ooit eens de lege (maar zat lang de randen nog wel natuurlijk) witselpot gepakt en een roller en heeft vervolgens onze zwarte herdershond compleet wit geverfd. Ik had net onze badkamer een grote schrobbeurt gegeven, dus kon de hond onder de douche en vervolgens kon ik natuurlijk weer die hele badkamer schoonmaken, incl mijn nieuwe laminaatvloer, want die zat onder de verf, want de hond stond natuurlijk niet stil. En oh wat was ik boos, mijn nieuwe buren konden perfect meegenieten, zo boos. Ben nu 9 jaar verder en nu kan ik er uiteraard om lachen, toen echt niet, dus ik begrijp je. En al die moeders die hier nu jou allemaal verwijt aanschrijven hebben zeker allemaal van die brave kindertjes die nooooooit wat doen. Als die nog eens de buren aan de deur krijgen van 'uw zoon heeft mijn coniferen in de fik gestoken is hun antwoord: Mijn kind doet zoiets niet, Bah !
Ja dat kan ook, en dat is dan een hele harde les geweest lijkt me. Of kinderen nou wel of geen kattenkwaad uithalen, ik zou not amused zijn als de mooie muurtekening naar de klote was geholpen ondanks dat ik dan een potje verf beter had moeten weg zetten. Dan ben ik dus een verschrikkelijke moeder als ik boos word Overigens is hier nog nooit iets in die richting gebeurd.. dus valt t misschien toch wel mee met mijn verschrikkelijkheidsgehalte.
Weet je, dat is hartstikke afschuwelijk, maar ongelukken zijn ALTIJD DOM en zitten ALTIJD in een KLEIN HOEKJE! Denk maar niet dat jou nooit zoiets stoms zal overkomen, want jij kunt morgen de volgende zijn bij wijze van, hoe goed je ook oplet. Je kunt het leven echt niet aan alle kanten verzekeren. Je doet je best, iedereen doet zijn best. Als je alles wil beveiligen dan heb jij geen leven meer en je kinderen nog minder. Het kan niet, wat wij met zn allen ook willen. Je leeft op aarde. Gebruik gewoon je gezonde verstand zou ik zeggen.
Het gaat mij er ook niet om dat ongelukken niet kunnen gebeuren en ik zeg al helemaal niet dat het mij niet kan overkomen, dat zou namelijk prima kunnen, ik ben ook maar een mens. Maar het gaat mij erom dat iemand vooral heel erg boos is op de kinderen (en ja, dat zou ik ook zijn), maar geen moment blij is dat de verf alleen maar op de muur zit en niet in het kind. Over die paracetamol, ik vind het logisch dat mijn collega zich erg schuldig heeft gevoeld. Ongelukken gebeuren helaas, maar het gaat mij erom hoe iemand ermee omgaat daarna. Ze had ook boos kunnen worden omdat haar zoontje stiekem zoveel snoepjes had gegeten, terwijl hij weet dat het niet mag. Als je kind uit het raam valt word je dan ook vooral boos omdat het kind weet dat ie niet uit het raam mag hangen, of word je vooral boos op jezelf omdat je het had kunnen voorkomen? Zo bedoel ik het dus, hoop dat het zo duidelijk is . Als mijn kinderen iets onderkladden word ik ook boos hoor . Maar als het gevaarlijk was en mijn schuld, zou ik vooral boos zijn op mezelf.
Ja, goed, weet je, ik geloof dat ik nog niet heel snel op mijn kop sta en vrij nuchter ben met dit soort dingen. Tuurlijk is het fijn dat ze geen latexpapje zijn gaan eten, maar ik kan me de schrik van de ravage over een net zelf gemaakte muurschildering ook wel voorstellen hoor. Ik vind het leven al zwaar genoeg om andere -in mijn ogen- ingewikkeldere zaken dan dit. Er is niets gebeurd in de zin van inslikken, dus ik zou er gewoon niet zo'n gedoe over maken.
Waar staat dan dat ze niet blij is dat haar kind het verf niet heeft opgedronken? En als je kinderen 3 en 4 jaar zijn, zijn ze toch wel op een leeftijd dat ze niet zomaar een blik verf aan de mond zetten? Nee ik zou mijn kinderen er niet op vertrouwen dat ze het ook echt niet doen, en zou dat blik verf opruimen voor de zekerheid (zoiezo), maar heel veel doen alsof kinderen van 3 en 4 nog alles opdrinken en eten wat ze tegenkomen.
"Mijn kind zou zoiets nooit doen" "Mijn kinderen kunnen hier niks uithalen zonder dat ik het weet" "Ik wordt nooit gefrustreerd en daar door boos op mijn kinderen als ze iets uithalen" "Ik type altijd PRECIES wat ik bedoel zodat er geen andere interpretatie mogelijk kan zijn ondanks dat dat in de Nederlandse taal helemaal niet tot de mogelijkheden behoord" "Ik ben dan misschien niet perfect maar mijn opvoeding wel DUS mijn kinderen zijn het toonbeeld van opvoeding" Hou toch eens op met altijd te kijven en zaniken als iemand in frustratie eens een topic opent en haar hart lucht. Of denken jullie soms dat omdat TS zoiets schrijft ze niet van haar kinderen houd en ze nu voor straf in een donkere vochtige kelder verstopt heeft? Ik zou persoonlijk ook uit mijn dak gaan als ze hier zoiets doen (nou denk ik niet dat die oudste 2 t wagen maar vooruit) Want hoe leren kinderen dat bepaalde dingen een brug te ver zijn. Juist omdat mammie/pappie/opa/oma/buurvrouw even helemaal frustie uit dr plaat gegaan is. Niet omdat ze haar lievelingetjes eens lekker bij zich pakt en probeert te vertellen dat ze dit totaal niet leuk vind en "Wil je dan de volgende keer gewoon met je poppen spelen in plaats van met mammies make up lieverd?" OH HELP moeders heeft zich als mens gedragen...kinderen getraumatiseerd for life!! Get a life...watch dhr phill ofzo.. Heh dat lucht op! En heb niet eens heel het topic door gelezen zoals ik normaal doe VOOR ik reageer! UNICUM!! *gaat fluitend verder met dr freubel werkje*
Ik ben daar blijkbaar anders in . Ik kan bij wijze van nog steeds over de zeik raken als ik denk aan 2 jaar geleden toen Eva met een (uitgeschoven...) stanleymesje aan het spelen was omdat papa die had laten liggen. Ik kan me daar niet zo makkelijk overheen zetten, mijn man zegt, ja sorry, maar gelukkig is er niets gebeurd. Bij mij blijft het wat langer door mijn hoofd spoken. Maar goed, ik ben sowieso nogal anders hierin geloof ik. Ik loop bv. niet te klagen dat ik zo weinig kan slapen als 1 van de kinderen ziek is. Terwijl als ik iedereen op Facebook enzo moet geloven het toch heel zielig is als je als moeder slaaptekort hebt als je kind ziek is. En nu ga ik, heel zielig, Lisa wakker maken om Eva op te halen
Ik denk dat de kans klein is dat Eva verf op zou drinken. Maar ik vertrouw haar er inderdaad niet op, kinderen kunnen er onvoorspelbaar zijn. Als bv. mijn nichtje van 6 boven wil spelen zorg ik er ook voor dat het raam dicht is en niet zomaar open kan zodat ze daar niet uit kan vallen. Het zal vast niet gebeuren, maar ik ben gewoon heel voorzichtig hierin en wil het niet op mijn geweten hebben. En zo dacht die collega ook: dat verwacht je toch niet van een jongen van bijna 4, dat hij dat gaat pakken (de toilettas op de commode) en alle paracetamol opeet?