En je hebt maandag pas een afspraak? Weet iemand anders van je problemen? Het lijkt mij heel noodzakelijk dat je niet alleen bent met je kind. Je hebt hem nog niets aangedaan maar als je de controle verliest kan dat wel gebeuren. Bel de huisarts en vraag voor vandaag nog een gesprek aan waarin je kunt aangeven dat het zo niet langer kan. Heel veel sterkte!! (wil wel nog zeggen: waar woon je, dan breng je je zoontje maar zolang bij mij...).
Als jij een slechte moeder bent omdat je tegen je kind hebt geschreeuwd mag je voor mij een melding maken bij het amk. Ik zat in September 2008 heel slecht in mijn vel door vele heftige gebeurtenissen en heb toen mijn middelste dochter geslagen. En nee, daar ben ik zeker niet trots op maar het is gebeurd helaas. Ik heb, na dat ik haar gestroost heb, gelijk de ha gebeld en kon daar gelijk terecht. Verder een verwijzing gehad voor een psycholoog en zelfs nog aan de ad gezeten. Dat jij nu inziet dat je hulp nodig hebt is al stap 1. Laat je niet gekmaken door sommige ondoordachte reactie's hier. De eerst volgende keer dat je weer wilt schreeuwen zet je je zoontje even in de box of zijn bedje en schreeuw je het even flink van je af in de slaapkamer oid. En desnoods kon je het hier van je afschrijven. Hele dikke knuffel voor jou.
Lieve meiden, bedankt voor jullie reacties. Doet me goed, echt waar, voelde me zo alleen. Ik geniet ook echt wel van mijn mannetje, het is zo'n kanjer. We lachen ook heel veel, het is niet allemaal kommer en kwel. Het is juist een vrolijk mannetje, een bijdehandje Alleen de laatste paar weken gaat het met mij steeds slechter. En inderdaad die actie van mijn moeder was de druppel. Ik hoef haar ook even een tijd niet te zien, want ze kost mij ook veel energie met haar gezeur. Tuurlijk wil een kindje van 10,5 maanden aandacht van zijn/haar ouders. Ik bedoelde dat hij niet eens zelf gaat spelen en ik daardoor ook een beetje rust krijg. Hij wil alleen de hele tijd bezig gehouden worden. Eerst lukte het nog wel als ik hem een half uurtje voor de tv zette, dan hield hij zijn knarretje even en kon ik eten of de afwas doen. Dat is er nu ook niet meer bij. En ja tuurlijk kan ik de afwas doen als hij slaapt of dan eten, maar dan heb ik helemaal geen tijd meer om uit te puffen. Ben blij als hij slaapt kan ik even op zp ofzo. Ik zal maandag wel vragen of zij me kunnen helpen met zoon of dat ik daarvoor naar het cb moet en bij hun alleen gesprekken voor mezelf ofzo. Als de nood hoog is mag ik hem bij mijn vriendin brengen en ik beloof jullie dat ik tot maandag in ieder geval niet meer tegen hem zal schreeuwen. Na maandag moet ik het ook niet doen, maar ik zet even een klein stapje.
Jouw reactie is ziek, heb je enig inlevingsvermogen?? TS doet hier haar verhaal en legt haar gevoelens open en bloot op tafel en jij gaat er als een grasmaaier overheen.
Fijn dat hier van je afschrijven al zoveel heeft geholpen! En inderdaad steeds voor jezelf kleine doelen stellen gaat beter dan alles tegelijk willen... Je mag heel trots op jezelf zijn! Je hebt hulp gevraagd en wilt het beste voor je zoontje en voor jezelf!
Nou, een beetje minder mag ook wel hoor... Jeetje.. TS: Ieder mens maakt fouten, zo ook jij. Van fouten kan en mag je leren. Fouten mag je ook maken. Ik vind het heel knap van je dat je hulp heb gezocht, dat je doorhebt dat je te ver bent gegaan en dat je dat niet wilt, dat je niet zo wilt zijn. Ik vind dat totaal geen slechte moeder! Ik vind dat een moeder die zorg draagt voor haar kind, als zij merkt dat zijzelf in de put zit, hartstikke goed bezig! Respect voor jou dat je hulp ingeschakeld hebt! Heel veel sterkte! Liefs, Arual
@ts, vind je een kei dat je het onder ogen ziet en er wat mee gaat doen! dat is GEEN vreselijke moeder, dat is een hele GOEDE moeder die het gewoon moeilijk heeft!! sterkte hoor!!!
(weet niet waar je woont, maar als je hier ergens woont mag je gerust een keer je zoontje komen brengen hoor)
Goed van je dat je beseft dat je hulp nodig heb,daardoor ben je juist een goede moeder! Hulp zoeken is al een grote stap, en dat is een compliment waard. En laat de jointjes dan wel liggen aub.... Succes!
Ik vind het erg moedig van je dat je het hier durft te vertellen en contact met maatschappelijk werk hebt opgenomen. Het is nml een onderwerp waar nog steeds een taboe op rust en het lijkt me heel moeilijk om er over te moeten praten. Je bent trouwens niet de enige moeder die met zulke problemen kampt. Toen mijn dochter pas een jaar was heb ik ook een periode gehad dat ik het allemaal niet meer zag zitten en dan was ik ook snauwerig naar mijn dochter toe. Ik zat op dat moment erg in de knoop met mezelf en met haar vader ( nu mijn ex-man ) Ik schaamde me er zo voor dat ik het alleen mijn moeder heb durven vertellen. Zij heeft me erdoorheen geholpen door veel met me te praten, af en toe een paar uurtjes op mijn dochter op te komen passen , haar eens in de zoveel tijd logeren nemen . Zodoende had ik wat tijd om de dingen op een rijtje te kunnen zetten en ook iets voor mezelf kon doen. Groetjes, Linda
Ok ik geloof het nu ook, ik ben geen slechte moeder!! Alleen misschien een moeder die veel van zichzelf eist. Niet wat dat schreeuwen betreft, want dat moet gewoon niet. Maar een kindje kan best wel even jengelen alleen ik raak gelijk in de stress omdat ik niet wil dat hij zich rot voelt, maar ik kan natuurlijk ook niet de hele dag met hem in mijn armen rondlopen. Al zou hij dat wel willen Mijn moeder zegt dat het mijn eigen schuld is dat hij niet zelf kan spelen omdat hij teveel verwent is door me omdat ik hem nooit liet huilen. Tja misschien, ik weet het niet. Ik woon trouwens tussen Schagen en Alkmaar in voor de mensen die zo lief aanboden om op te willen passen. Niet in de buurt dus Het heeft wel opgelucht om dit zo aan jullie te vertellen. Wel heel eng, maar door jullie lieve reacties voel ik me een stuk beter.
Ook hier ( wageningen ) mag je je zoontje wel een dagje brengen als je er ff niet meer tegen kan. Ik hoop dat je snel hulp hebt meid!
ja dat heb ik zeker, maar ik vind het echt niet normaal dat je zulke gedachten hebt! een psychiater of psycholoog is inderdaad geen slecht idee nee..
Mavaso, iemand een trap geven die emotioneel helemaal aan de grond zit is zeker wel normaal? Bah meid, ik hoop werkelijk waar dat jij je nooit zo hoeft te voelen. En ik vind het ook niet normaal vandaar dat ik hulp heb gezocht. En blijf alsjeblieft weg als je niks nuttigs hebt te zeggen.
hmm, heel volwassen dit, dat zei ik ook toen ik nog een puber was. Ts, heel goed dat je inziet dat dit absoluut niet kan en dat je hulp gaat zoeken. Heel veel sterkte.