Hahahaha Raket! Die vind ik echt heeeeel leuk! Mijn ouders zijn er totaal niet mee bezig. Ze waren zelf jonge ouders, allebei net 20, toen ik geboren werd. Ik ben nu 24 en hun beide 44 maar ze zijn nog absoluut niet bezig met opa en oma worden. Daarom wil ik het hun pas vertellen wanneer ik echt zwanger ben, ik ben bang voor negatieve reacties van hun kant. Zoals " wie het krijgt mag het houden, niet slim met je rugklachten etc " . Mijn 2 schoonmoeders , vriend heeft gescheiden ouders, hebben allebei al een keer geopperd dat ik eens aan een kindje moest gaan denken en de andere zei al Ik had eigenlijk al wel een zwangerschap verwacht. De eerste weet wel dat we stoppen met de pil, de tweede niet. Maar mijn vriend heeft al een dochtertje van bijna 4 natuurlijk dus hun zijn al opa en oma, dan is het toch anders dan bij mijn ouders.
Hoi dames, ik lees al een tijdje mee, en nu dacht ik: dit zijn wel heel erg herkenbare dingen Ook ik zit hier erg vaak. Daardoor denk je automatisch ook aan dingen.. Het kamertje is al duizend keer uitgekozen en we weten ook idd al hoe we het gaan vertellen. We hebben zelfs al kleertjes ''die we niet konden laten liggen''. Leuk om te lezen dat ik niet de enige ben haha Mijn schoonouders zijn er meer mee bezig dan mijn eigen ouders. Die zouden het vast heel leuk vinden, maar ze hebben het er niet vaak over. Schoonouders wel, in de vorm van een grapje, maar er zit een ondertoon in... Niet hinderlijk hoor, ik vind het wel aandoenlijk.
Hoi catje1981 Ja zeker het mooiste wat ik gehoord heb!! Ja dat hoop ik ook dat ik dan snel zwanger ben Wanneer gaan jullie beginnen, of moet ik ff terug lezen ? Over schoonmoeders, ja zeker die staat te trappelen schoonvader ook, mijn ouders hebben volgens mij liever dat ik nog even wacht dat is wel jammer. En bij jou?
Hoi Nath Ik heb het zelfde met mijn moeder, heb zelf een whiplash, en ze denkt dat het echt heel zwaar voor me word, ja dat snap ik zelf ook wel maar anders zou dat betekenen dat ik er nooit voor zou kunnen gaan... We zijn nu nog lekker jong dus denk dat we het nu beter kunnen doen, denk jij er ook zo over?
Heey moederworden Nou officieel zijn wij nog niet 'begonnen' alhoewel.... Ik bedoel eigenlijk dat we de natuur de vrije loop laten. Dus we klussen zonder voorbehoedsmiddelen, maar ik houd niks bij, meet niks en temperatuur niet. O ja en klussen als we zin hebben. Maar een beetje uitrekenen doe ik stiekem toch wel hoor Ja mijn schoonouders zouden het heel erg leuk vinden. Afentoe oppassen, beetje spelen met t kindje. Mijn schoonvader wil al pannekoeken bakken en naar de eendjes. Zo lief als hij het daar toevallig over heeft. Want anders is t een door en door nuchtere man. Maar zodra t over kindjes gaat lijkt hij een soort van te smelten. Ja en mijn eigen ouders leven al heel wat jaren niet meer. En eerlijk gezegt weet ik niet of ik nog caontact met ze had gehad als ze nu nog leefden. (rot jeugd en een boel gebeurd ) Maar mijn schoonouders maken een boel goed.
Heey Nadientje, Welkom bij dit clubje verslaafden Ja wat kunnen sommige kleertjes mooi en lief zijn he. Ik heb dat ook hoor
Hoi! Ja ik denk er precies hetzelfde over! En precies wat jij zegt... Ik heb op mijn 18e een hernia gehad, nu alweer een jaar met rugklachten, hopelijk gaan ze op de pijnpoli in Harderwijk snel mijn zenuw platspuiten zodat ik hopelijk pijnvrij ben. Maar rugpatient zal ik altijd blijven... Moet ik daarvoor mijn kinderwens laten varen? Echt nooit niet! Dus ik begin er gewoon aan en mijn moeder en vader horen het wel wanneer ik zwanger ben. Gelijk heb je hoor, lekker ervoor gaan! Tuurlijk zal het voor meiden met klachten zoals ons wat zwaarder zijn maar dat maakt het er niet minder speciaal om!
Inderdaad niet je droom en je wens opgeven omdat anderen zeggen dat t te zwaar zou zijn. Je weet zelf goed wat wel en niet kan, en met steun redden jullie t vast prima en zetten jullie hele mooie kindjes op de wereld
Welkom Nadientje! @ Cathje: Ik beschouw jullie wel degelijk als "begonnen" hoor! Dat je nog niets bijhoudt, wil niet zeggen dat je weinig kans op een zwangerschap hebt. Dat hangt van heel veel factoren af. Mijn man en ik zijn in de eerste instantie ook van plan om weinig tot niets bij te houden. Dat kan altijd nog als het op de "lang leve de lol" manier niet lukt. Mijn ouders wonen meer dan 5000 kilometer bij mij vandaan, dus voor hun zal het opa en oma worden een bitterzoete ervaring worden omdat ze hun kleinkind niet vaak live zullen kunnen zien. Ik ben ook nog eens enigs kind, dus alle eventuele kleinkinderen zullen van mij afkomstig zijn. Ze hebben altijd gezegd dat ik het zelf moest weten allemaal, maar ik weet best dat ze eigenlijk gewoon verrekte graag willen! Ik weet gewoon zeker dat ik ze aan het huilen krijg als ik goed nieuws heb! Mijn moeder is wel een beetje bang voor een tweeling. Zij is er eentje van een twee-eiïge tweeling en de band is, op zijn zachts gezegd, niet goed. Ik heb haar wel gewaarschuwd dat, aangezien er er meer tweelingen in haar familie zijn, er een licht verhoogde kans is dat ik zelf moeder van een tweeling word. En dat dat niet betekent dat we een soort slechte remake van mijn moeders jeugd gaan naspelen, dus ze hoeft nergens bang voor te zijn! Een tweeling lijkt me niet echt ideaal, onhandig en uitputtend, maar ook wel heel bijzonder en schattig. Ik ga er overigens niet vanuit dat ik twins krijg, want de kans is, ook met erfelijke factor, nog behoorlijk klein dat het gebeurt. Laten we nou maar eerst eens hopen dat mijn man en ik überhaupt gewoon vruchtbaar zijn! Mijn schoonouders (mijn mans vader en stiefmoeder) zijn al grootouders; Mijn man is dan wel het enige kind van zijn vader en diens jong overleden vrouw, maar hij heeft wel 2 stiefbroers en 2 stiefzussen (kids van stiefma en diens eveneens overleden echtgenoot), en die stiefbroers en stiefzussen hebben samen tot nu toe gezorgd voor 3 spruiten. Ik weet dat schoonpapa een "biologisch kleinkind" wel heel bijzonder zou vinden. Schoonmama is gelukkig als wij dat ook zijn, en heeft er zich bij neergelegd dat haar huis af en toe op een dierentuin lijkt als iedereen er is, en we nu al niet meer met zijn allen om de eettafel passen..!
ik herken de obsessie mbt kinderwens wel, hier had ik hem ook! (al sinds ik 10 was wist ik al dat ik mama wou worden, maar dat was een beetje vroeg ). Wij hebben er 23 rondes over gedaan voor Collin goed bleef zitten in de buik. Het eerste jaar van "proberen"was ik idd heel fanatiek en zoog ik alle info op die er te vinden was op het internet. Toen we na een jaar besloten naar de ha te gaan voor doorverwijzing naar de gyn.werd die enthousiastme ook minder, ook door een beetje angst dat het mss niet ging lukken. (luie zwemmers) Toen we hulp dmv fysiotherapie kregen voor man ben ik (waarschijnlijk onbewust) veel minder mee bezig geweest in mijn hoofd. een half jaartje na sluitspieroefeningen van man is het ons gelukt, al vraag ik me nog steeds sterk af of het echt door de oefeningen kwam of omdat ik er veel relaxter aan toe was. ik hoop overigens voor jou dat je er niet zo lang over hoeft te doen, ik herken het gek maken van mezelf maar al te goed, ik hoop dat dat jou bespaard bijft. veel succes iig.
Heey meiden, Had vandaag bijna mijn zoveelste slab gekocht, vond hem zo stoer. Was een slab die je aan beide kanten kon dragen. Op de ene kant stond: Mama's little angel. En op de andere kant: mama's little monster. Maar heb een paar keer flik geslikt en tot 200 geteld en hem toen de slab netjes terug gelegt. Ik heb namelijk de afspraak met mezelf gemaakt dat ik alleen dingen koop als ik contant heb en ik koop dus niks met mijn bankpasje. Maar ja die afspraak is alleen met mezelf en vraag me af hoe het de volgende keer zal gaan als ik weer verliefd wordt als ik iets mooi zie. Volgens mij wordt mijn toekomstige kindje een vreselijk verwend kind, mama ziet elke keer weer iets anders moois
Haha knap van je catje ! Al was dat wel een heeeele leuke slab hoor! Ik hoop dat ik zulke dingetjes toch echt kan uitstellen tot ik zwanger ben... Ik ben nu nog meer met de spulletjes bezig ... Al raakt de logeerkamer dan wel overvol van de opstal babyspulletjes hihi En ik bewaar nu alle kleertjes etc die Eva al te klein zijn, wie weet mogen wij een meisje krijgen en dan heb ik daar nog wat aan
Hoi catja1981 Jeetje wat erg voor je dat je een rot jeugd heb gehad, en ook geen ouder meer hebt die je kunnen steunen, gelukkig heb je leuke schoonouders dat maakt idd een hoop goed, leuk dat zij zo enthousiast zijn!
Precies @ Nat88 Hopelijk word je snel geholpen, ik moet na 10 jaar weer terug naar revalidatie ben benieuwd. En word opnieuw gekeurd bij het UWV spannende tijden weer, maar maak me er gelukkig minder druk om dan vroeger! We volgen ons gevoel gewoon.... Dat word toch altijd gezegd dat dat het beste is haha
Ik heb ook een grote kinderwens . En ben er ook teveel mee bezig vind ik zelf . Maar van al deze reacties wordt ik al wat rustiger en weet ik wat ik wel en niet moet doen. We willen het allebei heel graag en zijn er ook echt klaar voor . Had een koperspiraal die is er al een jaar uit maar nog niet intensief meer bezig geweest met de kinderwens nu gaan we er helemaal voor . Maar krijg het niet uit me hoofd als we aan er knutselen zijn iemand nog tips voor mij ?
Hoi pinky85 Super leuk dat jullie er nu voor gaan ! Spannend hè... Het is idd heel fijn en herkenbaar hier te lezen, we lijken allemaal in de ban van een baby maar leuk toch juist! We moeten er eigenlijk alleen maar van genieten! Succes met klussen meid
Het is ook allemaal niet niks natuurlijk.. Ik was er in de eerste 2 maanden ook heel veel mee bezig, maar ik ben wel blij dat t de laatste 2 maanden wat minder is, zo duurt t wachten ook niet zo lang Mn vriend weet ook niet wanneer mn eisprong is maar we "klussen" gewoon geregeld.. En op dit forum is t gewoon gezellig!! Succes!
So daar ben ik ook weer eens.. Heb me maar eens ingelezen door heel het forum Ik moet ook gewoon elke dag denken aan zwanger worden! Gister op internet babykamers zitten zoeken Haha! Ik zit nog maar in ronde 1, heb deze week n aantal keer n ovulatietest gedaan maar steeds negatief maar ik voel wel n duidelijk verschil in mijn baarmoedermond! Die ligt echt n stuk hoger dan vorige week... Xx
"niet teveel mee bezig zijn"... de tip die je krijgt he? ZO irritant. Schakel je gevoel maar ff uit.. hoppa knop om en klaar. Ik ga voor de 3e nu. Mn oudste 2 zijn al tieners en die zijn nog ongeduldiger dan ik ben. Zie er dan maar eens niet teveel mee bezig te zijn.. Net als bij de vorige 2 x, heb ik ook nu een 9 maanden dagboek gekocht. Van Marianne Amelink. Exact dezelfde. Al gekocht voor ik zwanger ben dus. Net als de andere 2 keren. Alsof het geluk brengt ofzo. Haha slaat natuurlijk nergens op en ik ben een enorm nuchter persoon hoor (zo ziet men mij ook echt in mn omgeving, vandaar ook praatpaal nr 1 zeg maar), maar nu ik weer voor een kindje ga?? Alle nuchterheid overboord.. Althans...van binnen! Ik doe natuurlijk heel koelbloedig. Maar mn 9 maanden dagboek van Marianne heb ik toch echt eergisteren aangeschaft. Met vriendlief naast me. Kon het niet laten (vond het wel heel sneu van mijzelf dat ik hem zachtjes piepte, dat ik dat boekje al wilde kopen.. en hij ging braaf en lief met me mee naar de kassa haha ). De andere 2 boekjes hebben ook nog dezelfde kaft. Dit boekje heeft zelfde inhoud, maar kaft is anders. Ik dacht serieus:"Ah dat is mooi. Want dit kindje krijgt nu een andere vader, maar is natuurlijk ook van mij..dus zelfde inhoud als de andere 2 boekjes, maar kaft verschillend van de andere 2..dat MOET een teken zijn!!" Naaaaah hahaha hoe bedoel je nuchterheid laten varen. Ik ging ook echt speciaal op zoek naar uitgerekend dit boekje (14 jaar oud... enig idee hoeveel mooie ze nu hebben, helemaal up to date?? Maar nee..ik moest en zou deze vinden, dus verschillende winkels af, want als ik het niet vinden zou..dan gaat het natuurlijk heeeeeeeel lang duren allemaal, voor ik zwanger raak! Ahum...) Ik bedoel maar: volgens mij is het heel logisch hoor, dat je er mee bezig bent. Ik houd me in, maar heb in Duitsland echt het meest lieve badeendjes fleece baby dekentje gekocht, voor maar 1 euro (!!) dat je je kan bedenken. Mn bijna 13 jarige dochter was er ook helemaal weg van en we hebben het gewoon gekocht. Helemaal weg smeltend bij het lieve dekentje, bedenken hoe schattig het zal zijn, als daar haar zusje (eh...mn zoon zegt broertje ) ingewikkeld zal zitten. Oh oh oh wat smolten we. Tot vriend kwam en ik gelijk nuchter zei:"Ach, tis maar 1 euro en dochter is zo gelukkig er mee, tis nooit weg toch? Desnoods voor een ander doel." Ik ben dus net zo erg. En het fijne van zo'n forum? Dat je het hier lekker kan ventileren en mensen het direct begrijpen Suc6!!