Ik zit op het moment echt giga in de knoop met mn vriend. Sinds onze dochter is geboren eigenlijk. Daarvoor ook al maar niet zo heftig. Ik weet dat het komt doordat je ouders bent geworden en dat je beide moet wennen hieraan. Maar ons dochtertje is al 1! Duurt dat echt zo lang? Toen onze dochter net was geboren heb ik haar borstvoeding gegeven waardoor ik eigenlijk het meeste werk deed. Heb dat 6 maanden gedaan. Daarna blijft het een gewoonte en doe ik eigenlijk alles.. Haar luiers, eten geven, spelen, knuffelen, naar bed brengen, naar het kdv brengen en weer ophalen enz enz. Ook in het huishouden is er niks veranderd. Mijn vriend doet echt helemaal niks! Ik moet vragen of hij wilt zofzuigen, een doekje over de tafel halen, de was wilt doen/opvouwen (zijn eigen was doet ie wel..) opruimen enz enz.. Is dit normaal??! Ik heb al meerder keren aangegeven dat ik het niet alleen meer kan.. Maar hij lijkt het niet te snappen??! Heb het echt in serieuze gesprekken huilend gezegt dat ik het niet meer trek. In het jaar dat we ouders zijn geworden is er vele gebeurd. Mijn broertje is overleden, ik ben me baan kwijt geraakt en we zitten met duizende euro's in de knoop met een energiemaatschappij. (wat niet onze fout is) Net weer ruzie gehad.. Hij blijft vaak in bed liggen nadat ik naar beneden ga met ons dochtertje.. En ik kan daar echt niet tegen! (heb ik al 1000 keer aangegeven) Pfff kortom hij werkt niet mee en vindt dat ik met mezelf in de knoop zit??! Wat moet ik nou? Ik trek dit echt niet. Ik weet niet hoe ik het moet overbregen..
Nee niet alle mannen zijn zo. Mijn man doet ongeveer net zoveel met de kinderen als ik (dus ook badderen, naar bed brengen, luier verschonen, eten geven, aankleden, kots ruimen, eigenlijk alles dus). In het huishouden zijn we allebei niet zo geweldig, maar hij doet vaak het aanrecht/gasfornuis netjes maken en was opvouwen. Als mijn man zo zou zijn liet alles de boel en deed zelf ook niks meer. Kan ie zien dat het niet gedaan wordt door kabouters.
Misschien maar eens zijn spullen gewoon laten liggen.... dus alleen voor jezelf de was doen etc Heb je al eens geprobeerd je gevoel in een brief te omschrijven. En dan niet met de vinger van wijzen van "jij dit... en jij dat..." maar meer omschrijven wat het met je doet dat jij voor je gevoel alles alleen moet doen. Daarnaast kun je in die brief dan ook aangeven wat je graag verandert wilt zien. Maar ik herken het wel voor een deel hoor, al is de situatie hier heel anders. Thuisblijfpapa die voor onze 2 meiden zorgt, met een mama die vier dagen werkt. Mama doet de boodschappen, omdat ik de auto dus hele dagen mee heb. Dagen dat ik thuis ben heb ik eigenlijk volledig de zorg voor de meisjes, doe de was, etc. Daarbij, zodra ik 's avonds thuis kom heb ik de zorg voor de meisjes. Maar mijn partner zorgt wel negen van de tien keren voor het eten en stofzuigt en dweilt etc. Vooral het feit dat ik dus vier dagen werk en daarnaast de kinderen "doe" zorgt hier voor wat frustraties. Maar mijn vriend zegt ook... ik wil ook wel een "vrije" dag... in de zin van de handen vrij om te klussen in de schuur oid.
blijf praten das het belangrijkste als ik mijn man iets vraag doet hij het wel maar het word daarna niet standaard!!!! hij maait het gras en zet de containers 1xper week bij de weg voor de rest moet ik vragen of het gebeurd niet nu onze jongens ouder worden speelt hij er wel veel mee!! maar ik doe de zorg taken en hh taken als ik hierbij hulp nodi denk te hebben moet ik het vragen. ik werk in de weekenden en savonds hij zorgt dan voor onze kids maar zet ik 1 voet over de drempel lijkt het wel of er een piep afgaat en alles komt weer op mij neer hier meerderemalen gesprekken over gehad maar hij blijft bij zijn punt en ik ben er nu wel aangewend al vind ik vragen nog steeds moeilijk wel moet ik zeggen dat ik 10 uur per week werk en hij dik 40/45 dus ja als er veel bij mij op het bordje komt is toch wel normaal
Heel veel mannen snappen onze 'hints' niet. Wees duidelijk en idd misschien eens in een brief omschrijven dan heeft hij de tijd om t te laten inwerken.
Ik zou duidelijke afspraken proberen te maken over het huishouden en wie wat doet. Daarnaast de dingen waarvan je wil dat hij ze doet ook echt aan hem overlaten. Hij mag het dus doen op een tijdstip waarvan hij het ok vindt en op de manier die hij kiest. Jouw taken zijn jouw verantwoordelijkheid en zijn taken de zijne. Als hij geen afspraken wil maken, dan zou ik alleen het hoognodige doen en voor de rest je rust pakken. Denk dat hij dan snel genoeg door heeft dat jij het echt niet meer trekt zo. Ik vind het overigens ook niet normaal dat hij niets doet in huis. Zoals je het nu vertelt doet hij niets met zijn kind en niets in het huishouden... lekker makkelijk voor hem zeg! Misschien vooral beginnen om jullie kind wat meer aan hem over te laten? Zo kan hij ook een band met haar opbouwen.
Mijn man doet heel veel met Jay spelen verzorging etc etc Ook is zijn slaapgedrag erg verandert sins Jay er is normaal lag hij tot 11 uur in bed nu 8:30 Misschien gewoon uit bed schoppen een idee? In het huishouden doet hij niets.. Als ik het hem vraag wel maar uit zich zelf niets ik ben bang dat dit een beetje man eigen is... Ik heb er geen problemen mee ik ben op het moment heel de dag thuis ivm ziekte hij werkt de hele week ik vind niet dat als hij thuis komt ook nog eens het huishouden zou moeten doen
bespreek het eens met hem maar niet alleen verwijten naar elkaar gooien maar gewoon dat dit teveel is voor jou en je wil dat hij wat meer gaat helpen metr het verzoregn van je dochter. maar het ligt niet aan iedere man. mijn man is chauffeur maar als hij thuis komt helpt hij altijd met de kids in bad doen en in bed eten geven en luiers doet hij ook gewoon en als hij eerder thuis is op de dagen dat ik werk dan kookt hij en zorgt dat de was aanstaat en opgeruimd is als hij heel vroeg is strijkt en poets hij ook alles dus ik mag helemaal niet klagen het is hier goed verdeeld
Wat balen!! Je zou juist samen moeten kunnen genieten van je gezinnetje! Ik denk dat er al hele goede tips voorbij zijn gekomen, waar je hopelijk wat aan hebt. Probeer er wel voor te zorgen dat deze dingen de wereld uitgeholpen worden, anders worden jullie (ja hij ook) doodongelukkig. Geniet van elkaar, het kan zo mooi zijn Succes meid!
Niet alle mannen zijn zo en het is niet normaal. Mijn vriend en ik doen ongeveer even veel in het huishouden en met de kids. Vind t altijd zo gek als mensen dan zeggen 'dat ik geluk met hem heb omdat hij zoveel doet' Het lijkt me niet meer dan normaal als je samen vor een gezin kiest dat je dan ook evenveel doet.
Nee dit is zeker niet met alle mannen zo, mijn man en ik doen ong. 50-50 in het huishouden en de opvoeding erg fijn. Maar dit is niet altijd zo geweest, voordat we een kleine hadden, deed hij ook bijna niets in het huishouden, behalve als ik het vroeg, ik heb het vaker tegen em gezegd, maar dat hielp niet. Toen ben ik 3 dagen (langer was niet nodig ) niets gaan doen in huis, geen was, afwas, opruimen en stofzuigen zodat ie inzag wat ik eigenlijk allemaal deed. Sindsdien helpt ie met alles mee, sommige mannen hebben we gewoon even een 'wake-up' call nodig, die zien het gewoon niet wat je nou eigenlijk allemaal voor ze doet
Mijn man doet ook ontzettend veel in het huishouden en met de kinderen. Ik mag regelmatig uitslapen! Maar als ik het niet meer trek of als er iets gedaan moeten worden, moet ik het wel duidelijk aangeven. Nou doet mijn man redelijk veel in het huishouden, maar soms maak ik een lijstje met klusjes die nog gedaan moeten worden en dat geef ik dan aan hem en dan vraag ik of hij dat deze week kan doen. Dan hoef ik er niet meer om te vragen/aan te denken en hij heeft een week de tijd (en dus geen zeurende echtgenote!)
ja, dit herken ik! en wat je er aan kan doen?? geen idee.. ik heb al geprobeerd een fatsoelijk gesprek aan te gaan, gehuild, geschreeuwd, gedriegd etc maar hier helpt het dan ong 2 weken en langzaamaan wordt het weer minder en doe ik 95 procent van het huishouden/ verzorging ik weet gedeeltelijk hoe je je voelt!
Ik ben thuis dus ik vind het niet meer als normaal dat ik bijna alles doe door de weeks. Qua kids zullen we het binnenkort gaan merken hoe dat gaat. Op dit moment heb ik bank/bedrust i.v.m. PE en dus moet manlief alles doen. Veel ziet hij niet, maar hij heeft zelf aangegeven of ik dan wil zeggen wat er gebeuren moet. Hij doet alles overigens zonder te mopperen. De helft blijft nog liggen want hij maakt erg lange dagen, nou ja so be it, ik probeer daar me dus weer niet druk om te maken. Dat komt na de geboorte wel weer. Mijn man ziet dus gewoon niet wat er gedaan moet worden. Misschien daar het gewoon eens rustig over hebben zonder verwijten?
kwa kids doen we het samen ,kwa huishouden probeert ie t wel maar s niet zo naar me zin hahaha wij doen t samen ook uitslapen om beurten tenzij ik veel last me chroniche whyplash heb dan laat ie mij lekker liggen
Mijn man doet net zo veel met de kinderen als ik, alleen in het huishouden is hij echt een blinde kip. Hij ziet niet dat er iets gedaan moet worden en doet ook niks. Zelfs zijn eigen was in de wasmand doen doet hij pas na een paar dagen en zeuren van mij (hij moet nl een HELE verdieping naar boven lopen om zijn was in de wasmand te doen.. da's heeeeel veel werk:x). Na zeuracties van mij wil hij wel eens een stofzuiger pakken of even dweilen maar oh.. hier gisteren ook weer een onwijze knal ruzie gehad omdat hij niks doet in het huishouden en het verdomd om zijn eigen troep achter zijn kont op op te ruimen.. Volgens hem heb ik smetvrees en hij vind dat dingen best wel even kunnen wachten. Ik zit echt niet lekker als eind van de dag nog eens de vaatwasser snel leeggeruimt moet worden voordat je kan koken en dan de troep die zich ondertussen op het aanrecht verzameld er weer in moet zetten.. is dat raar?? Ik doe s'morgens lekker mijn rondje door het huis zodat alles weer netjes en schoon is en dan hoef ik mij er de rest van de dag niet druk over te maken maarja... hij gaat heerlijk zitten en aan het eind van de dag zuchtend de dingen doen die ik dan met kromme tenen heb laten liggen voor hem. Hij zit momenteel al een paar maanden werkeloos thuis dus ik verwacht dat hij de helft van het huishouden op zich neemt maar helaas... En dan is het ergste nog... ik zit al heel lang in de ziektewet vanwege reumatische klachten en PTSS dus ik kan/mag geen zware dingen in huis doen en nog ziet hij het niet... Ik zit al 5 weken te wachten op dat hij de badkamer schoonmaakt wat hij me beloofd heeft 5 weken terug... zeggen dat hij ondertussen alweer 5 keer schoongemaakt had moeten worden maakt niet uit. Lijstjes ophangen met wat hij die dag moet doen werkt niet, huilen, boos worden, zeuren.. het werkt allemaal niet. Maarja... een luier verschonen doet hij zonder zeuren en zonder dat ik het moet zeggen, uberhaubt gaat de verzorging van de kinderen hem goed af en uitslapen doen we ook om de beurt... die mazzel heb ik dan wel weer
sorry moet je teleur stellen niet alle mannen zijn zo hier 1 die wel mee helpt en ook luiers verschoon en alles
Dat er mannen zijn die weinig tot niks doen kwa opvoeding en/of huishouden geloof ik maar naar de dikgedrukte zin hierboven zit ik vol ongeloof te kijken, zijn eigen was doet ie wel?!?!?! Daar zou ik echt pislink van worden Ikzelf heb op zich weinig te klagen hoor maar mijn man is er wel zo eentje die helpt, maar niet uit zichzelf...en het elke keer vragen breekt mij wel eens op. De eerste drie weken na de bevalling deed ie alles maar ineens ziet ie die volle wasmand niet meer, heb daar gister wat van gezegd en hij loopt nu langs me met een stapel opgevouwen was naar boven en hoor het hem in de kasten leggen Blijven duidelijk maken dat je het niet alleen kan en dat het huishouden en de kinderen van jullie samen zijn!
Tja..... mijn man doet ook niet zoveel uit zichzelf... Als ik erom vraag wel! Ook is hij heel leuk en lief met onze dochter en verschoont hij als hij thuis is net zo vaak de luiers als ik..... Ik blijf het ook lastig vinden dat ik overal om moet vragen... en heb daardoor ook het gevoel dat de 'hele verantwoording' op mijn schouders rust. Daarom ga ik nu ipv drie in ieder geval terug naar twee dagen werken. Mijn man heeft ook een eigen bedrijf en werkt daardoor ook vaak heel veel... daardoor is het voor mij de laatste tijd wat moeilijker vol te houden, omdat ik bijna alles in huis doe..... maar dit zal makkelijker worden als ik dadelijk minder ga werken..... Verder kan ik je maar een advies meegeven en dat is: Blijf positief. Jullie zitten nu in een 'negatief cirkeltje'. Hij zit een beetje in de weerstand, omdat jij in zijn ogen altijd zeurt... (heel herkenbaar)... maar daardoor gaat het niet beter.... Ik heb toch wel geleerd dat mijn man veel meer doet op het moment dat ik positief blijf en ook mijn waardering laat merken als hij dingen gedaan heeft..... Eigenlijk doet hij alles als ik het vriendelijk vraag.... hij heeft een hekel aan de dwingende toon! En ook dan heb ik af en toe nog wel eens een dag dat ik denk.... Ik heb GVD geen zin om het lief te vragen... doe nou eens wat uit jezelf.... Op zo'n dag botst het dus, maar vaak gaat het daarna wel even beter en kan ik zelf ook snel weer positief zijn!! Oh ja, ik heb ook wel eens een lijst gemaakt met alles wat ik doe op een dag (en dan bedoel ik echt alles, van koken tot opruimen tot verzorging... etc). Hij schrok toen wel van de optelsom in uren per weerk!!! Dit helpt ook wel! Succes ermee!!!
Uhh om je even wakker te schudden; toen we uit elkaar waren deed hun papa zelfs meer voor ze denk ik... Zelfs mijn huishouden hielp hij me regelmatig even mee, omdat ik tenslotte 24/7 voor zijn kind(eren) zorgde. Hier is het probleem wel dat ik rijbewijs+auto heb en hij niet, dus halen/brengen etc. komt altijd op mij neer. Verder qua verzorging is het denk ik 60/40 verdeeld, ik doe nét iets meer omdat ik simpelweg minder werk dan hij. Hij elke dag in zn bed blijven liggen? Mooi niet! Behalve bij late avonddiensten en nachtdiensten, maar weekend gaan we er allebei uit óf de ene keer blijf ik liggen en de andere keer hij. En ik vaker dan hij momenteel, want ik ben niet helemaal fit. Huishouden doe ik ook ietsje meer, maar mijn vriend doet ook elke dag wel wat, al is het de keuken opruimen+schoonmaken of de kamer stofzuigen, het is niet dat ik alles doe. Ik vind het dus niet normaal en ik verwacht ook veel meer van mijn vriend, ik zou wat jij beschrijft niet accepteren.