Ik kan wel wat tips gebruiken. Sinds anderhalve maand zijn we serieus begonnen met de zindelijkheidstraining. Mijn zoon is nu 3 jaar en 4 maanden, en na de zomer moet hij helemaal zindelijk zijn voor school. Het gaat nu best oké, als wij hem op het potje zetten of meenemen naar de wc probeert hij altijd te plassen en is dan supertrots. Maar we lopen nu tegen een punt aan waar we niet weten wat we moeten. Hij geeft niet aan dat hij moet plassen of poepen. Hij zegt gewoon niets. Hij houdt wel zijn plas op tot wij hem er op wijzen dat hij moet gaan plassen. Vooralsnog hebben we geprobeerd ; - Beloningssysteem met stickers en kados - Elk uur op het potje zetten - Zonder luier laten lopen Maar er zit gewoon 0,0 verbetering in. Iemand nog handige tips?
Als hij zelf helemaal niks aangeeft dan zou ik het even loslaten en over 2 maanden ofzo weer proberen
Hier hetzelfde verhaal met dit verschil dat hij in mei al naar school moet! Het "nog een paar maanden uitstellen" heb ik dan in mijn ogen geen tijd meer voor. School hijgt in mijn nek.......
Hoe pakken jullie her verder aan? Zeg je het 20x per dag tegen hem? Of laat je hem gewoon zn gang gaan? Heeft hij nog een luier aan?
Hier kwam het 2 weken terug "opeens", van te voren hetzelfde probleem! Tijdens de kerstvakantie zei ik als we nu gaan oefenen zonder pamper kun je na de kerstvakantie tegen de gastouder zeggen dat je geen pamper meer aan hoeft, dat vond hij een goed idee! 1 keer een ongelukje gehad maar hij zegt het nu zelf altijd als hij moet, hij kan het zelfs al even ophouden als we bijv. in het bos zijn. Ik denk dus nog even geduld, het komt vanzelf. Het kwartje moet vallen! Hij vind zichzelf nu ook echt een grote jongen .
Zo zat ik ook en heb ook alles uit de kast gehaald met 0,0 resultaat en heb het toen toch maar losgelaten en na het laatste bezoek aan het cb, waar ze er al van uit gingen dat ie zindelijk was, 'samen' besloten de luier af te doen en hij was met een week volledig zindelijk...hij was toen 3,9 jaar. Zou het dus toch even los laten, om de druk en frustratie er vanaf te halen, en als hij het niet zelf gaat aangeven er over een paar weken rustig over hebben en er dan voor gaan.
Maar als hij het al ophoudt tot jullie het zeggen, is toch al vet goed. Dan blijf je toch gewoon de komende tijd het zeggen. Hij gaat dan vanzelf het aangeven. Je zou in ieder geval kunnen zorgen dat je op vaste momenten altijd naar de wc laat gaan. Bij het uit bed komen, na het eten, voor en na je weggaat. Dit wordt dan herkenbaar en dan hoef je deze momenten niet steeds te benoemen, dan wordt het een gewoonte en heb jij minder het idee dat jij het moet sturen
En dan als hij naar school gaat, afspreken dat hij op dit momenten op school ook gaat. Bijvoorbeeld standaard na het fruit. Het zoontje van mijn zus moest dit ook.
Ik zou het niet laten rusten, maar zou het wat minder 'pushen'. Luier gewoon uit laten en laat hem dan maar gewoon. Dan maar wat ongelukjes laten gebeuren. Ik deed dat in het begin ook te veel, maar ze moeten toch leren de signalen te herkennen en daar zelf op te acteren. Bij onze zoon heeft een dikke 3 maanden geduurd tot hij zindelijk was. In juli zijn we begonnen. Na 2 maanden had hij nog erg vaak ongelukjes. Schoonmoeder zei laat het even rusten maar ik heb doorgepakt. Op zijn 3e verjaardag in oktober was hij in onze ogen zindelijk omdat hij ondanks de drukte en spelen met andere kindjes toch zelf aangaf dat hij moest plassen. Zindelijk is hij nu overigens alleen overdag, 's nachts nog niet.
Op een gegeven moment moeten ze het toch zelf gaan doen. Als hij het nu ophoudt tot jullie hem naar de wc sturen zou hij het moeten kunnen. We zaten met onze dochter op een gegeven moment op hetzelfde punt. Ik heb haar toen uitgelegd dat ik haar niet meer naar de wc zou sturen (behalve voor we ergens naartoe gingen) en dat ze het dus echt zelf moest aangeven. Is geloof ik 2x mis gegaan en toen snapte ze het. Daarna nog een enkel ongelukje als ze buiten aan het spelen was en geen zin of tijd had om naar binnen te gaan voor de wc maar verder niet. Luier zou ik sowieso uitlaten en verder loslaten, geef hem het vertrouwen dat hij het zelf kan en als het al een keer misgaat niet te moeilijk over doen maar wel erop wijzen dat hij dan dus eerder naar de wc had moeten gaan. Als je het steeds voor hem blijft doen (naar de wc sturen) dan gaat hij het zelf blijkbaar niet doen.