als ik het zo lees hier is mijn zoon dus zwakbegaafd met zijn gemiddel IQ van 84. en vinden velen van jullie dat ik hem maar gelijk moet laten helpen. is vind het nogal kort door de bocht en ik snap ook niet helemaal dat geen enkele arts psygoloog en noem alle hulpverleners die bij mijn zoon betrokken zijn of zijn geweest ooit hebben gezegd dat mijn zoon zwakbegaafd was. ( en zijn laatste onderzoeken zijn een paar maanden oud en hebben we 2 weken terug de uitslagen van besproken. inderdaad moesten we aaaaaaaaaallle testen weer opnieuw doen omdat hij anders niet door de REC 4 zou komen en van school zou moeten hoezo geldklopperij om bij iedereen al die onderzoeken opnieuw te doen.)
Normaal begaafde mensen wel dan?! ******* Ik vind dat er eerst moet worden gekeken naar de mate van beperking van de ouders. Hoe leerbaar zijn de ouders en welke mate van zorg kan er worden geboden. Ook vind ik dat er goede seksuele voorlichting moet worden gegeven en er een traject van zorg voor een baby moet worden gestart. Je hebt zoveel " oefen" materiaal tegenwoordig. Heb dat vanuit mijn werk meegemaakt. En het is i.d. niet makkelijk. Maar wie ben ik om te bepalen dat ze het niet mogen. In dit geval ging het om ouders met een licht verstandelijke beperking. De doelgroep waar ik nu mee werk zouden geen kindje kunnen opvoeden. De mate van beperking is te groot. Ik vind wel dat je het altijd bespreekbaar moet maken. Nee zeggen geeft juist de drang.. Maar een ja of nee is m.i. niet mogelijk om te antwoorden. Wel goed om over te discuseren!
Ik kan me wel vinden in wat je schrijft, maar hier heb ik wel een vraag over. Ken jij een land wat beter en zo bewust met toch wel (in mijn ogen) zoveel toewijding bezig is met dit onderwerp? Ik kan ze me zo echt niet voor de geest halen. Persoonlijk vind ik dat met de middelen die beschikbaar zijn, er best behoorlijk veel inzet is om dit soort mensen goed te begeleiden. We zijn er met zn allen ook wel allert op om zulke mensen bij het AMK te melden. Ik zie wel dat ze er bij het AMK wel respectvol mee proberen om te gaan en het zal best hoor dat er inschattingsfouten gemaakt worden. Dat mag ook eigenlijk niet, zeker als het om mensen gaat niet, maar we zijn ook mensen en zolang er nog gestreefd wordt naar verbetering, zie ik dat toch wel als iets positiefs.
Uit welke reacties lees jij dit zo dan? Die ik tot nu toe lees komen op mij wel respectvol over. Ik lees nergens een éénduidig 'ja of nee', iedereen zet er wel een vraagstuk bij. Want dat is het toch ook? Niemand is hetzelfde...
nou de meeste reacties vinden dat dit soort mensen geen recht op kinderen hebben. met of zonder vraagstuk blijft het antwoord toch gewoon voor mij als ouder hetzelfde. mooi verpakt of niet. nee is nee. en ik moet ook zeggen dat ik nog steeds aan het bijkomen ben van de vaststelling dat ie uberhoubt volgens de meetmethodes blijkbaar zwakbegaafd is en maak me er best kwaad over dat me dit nooit als dusdanig is verteld laat staan uitgelegd. hij heeft dus bij al zijn problemen en stickertjes en de vele vooroordelen van mensen, nu dus een heel groot stickertje erbij in de maatschappij straks. zeker als je het over onderwerpen als deze gaat hebben.
Zonder alle reacties gelezen te hebben en het zal natuurlijk echt wel per gezin verschillen maar over het algemeen zeg ik toch echt nee. Ik bedoel een kind wordt ouder, gaat verder in de ontwikkeling en op een gegeven moment zal het (als de ouders ECHT verstandelijk beperkt zijn) al heel jong zijn of haar ouders geestelijk voorbij groeien en dat lijkt me heel erg "eenzaam" voor zo'n kindje. De broer van een vriend van mij is getrouwd met een vrouw die ook verstandelijk beperkt is, zij is ingeschat op een leeftijd van ongeveer 11 jaar. Ook die man heeft na een ongeluk wat hersenletsel opgelopen, het gezin werd geholpen door allerlei mensen maar dat kon niet verhelpen dat het kindje gewoon niet bij de ouders kon halen wat hij nodig had, begrip voor bepaalde dingen, uitdaging in de ontwikkeling, advies als hij ergens mee zat, de ouders konden zich gewoon niet in hem verplaatsen, zijn moeder was op een gegeven moment drukker met zijn spelletjes en puzzels dan hij zelf was omdat hij er al weer voorbij was gegroeid en als zo'n kindje dan zegt dat hij het zo jammer vind dat papa en mama hem nooit snappen en alle andere ouders van vriendjes wel dan vind ik dat gewoon zielig. Er is zo'n grote groep mensen die roepen iedereen heeft recht om kinderen te krijgen, en het kindje zelf dan?? die is eigenlijk gedwongen om de rest van zijn/haar leven met moeilijke dingen altijd naar een ander toe te gaan. Ik ga, zoals ik al zei, ik dit geval dus uit van ouders die dus echt een duidelijke verstandelijke beperking hebben, dit gaat niet over ouders die iets achter lopen enz enz
nou de meeste reacties vinden dat dit soort mensen geen recht op kinderen hebben. met of zonder vraagstuk blijft het antwoord toch gewoon voor mij als ouder hetzelfde. mooi verpakt of niet. nee is nee De reactie van hierboven van Blup ben ik het mee eens,er wordt vaak al een oordeel over iemand met een laag iQ gegeven. ikzelf heb ook en iQ van 84 en zou dan geen kinderen mogen krijgen?? Ik heb er 6 en ze krijgen alles wat ze nodig moeten hebben.
ik vind de waarde van een IQ test ook niet echt een reden om te bepalen of mensen dan wel of niet kinderen zouden mogen krijgen.... vind dat ze moeten kijken naar de waarde van het leven zelf als ze ouder zijn... kinderen die niet een heel hoog IQ hebben zoals hierboven werd gezegd.. al vind ik 84 best wel normaal aangezien het kind zich nog verder ontwikkeld! als ik er iets over had te zeggen zou ik alle mensen die binnen een instelling wonen met veel begeleiding en die geen ruimte meer hebben om door te groeien zodat ze bv op zichzelf kunnen wonen die mogen ze van mij een prikpil geven.... ze zouden namelijk nooit een kindje kunnen grootbrengen binnen een instelling want ze kunnen zichzelf nieteens redden zonder elke dag 24 uurs begeleiding in alles wat ze doen.... iemand met een lage score van een IQ test dat betekent niet direct dat zij enorm dom zijn... je hebt namelijk meerdere stukken van die test zoals het sociale emotionele IQ, korte termijngeheugen en lange termijngeheugen... en nog een paar.. op sommigen scoren ze dan hoog en op het intelectuele IQ wat lager.... maar dat betekent echt niet dat ze dom zijn!!!
Waar zien jullie dit dan? Ik heb het hele topic nog eens door gekeken maar ik zie echt nergens een reactie waarin iemand impliceert dat mensen met een laag IQ geen kinderen zouden moeten krijgen. Wat ik zie is dat iedereen het juist nuanceert, niemand stelt het zo zwart/wit en niemand geeft zijn mening op basis van alleen het IQ. Dingen worden nu juist uit z'n verband gehaald en dat is jammer. Het is een mooi topic waarin ook deskundigen (ik las o.a. iets van een psycholoog) hun mening geven. Het blijft een mooi topic als mensen goed blijven lezen en niet tussen de regels door dingen gaan lezen die nooit gezegd of zo bedoeld zijn.
noonoo@ het is een mooie discussie als het niet over jou kind gaat. dan is het makkelijk zogenaamd objectief te blijven kijken.deze discussie gaat indirect wel over mijn kind en de maatschappij waar hij over 4 jaar in terrecht komt als hij volwassen is. nu weet ik dat hij met een gemiddeld IQ van 84 ( bij hem is het globaal hetzelfde deze score scoort hij over de hele linie) nog aan de redelijk hoge kant van zwakbegaafd zit. maar toch is hij voor de buitenwereld met zijn adhd en pddnos en zwakbgaafdheid wel iemand die zich dus zal moeten gaan verdedigen voor zijn keuzes later. en ik blijf erbij mooi verpakt of niet er wordt wel geoordeeld.
Ik weet niet hoe ze met dit soort dingen omgaan in anderen landen, ben ik wel benieuwd naar. Ik vind het momenteel nog een beetje een 'jaren '60' aanpak. Heel fijn maar in deze tijd, zonder of met weinig sociale controle... denk ik dat het tijd is voor een ander aanpak. Maar ik bedoel het eigenlijk vooral algemeen, niet alleen voor verstandelijk gehandicapten met een kinderwens. Ook de buurman die alcoholist is, zichzelf verwaarloosd, zijn honden mishandeld en een kind groot brengt. Er wordt niet snel ingegrepen en dat vind ik jammer. Ik bedoel met ingrijpen ook gewoon hulp en begeleiding aanbieden. Ik zie dat het lang op zijn beloop wordt gehouden. Wat ik graag zou zien; wettelijke aanpassingen! Ik wil dat het mogelijk is om eerder in te grijpen in moeilijke situaties. En daarbij moet een onafhankelijke organisatie toezicht houden uiteraard.
Volgens mij is het ook niet zo eenduidig. Ik had ergens neer gezet dat ik als je mij gaat testen, ik op bepaalde gebieden ook behoorlijk onder maat scoor. Het is ook nog eens een moment opname. Mensen zijn leerbaar, volgens mij is ook aangetoond dat door de jaren heen je hoger kunt gaan scoren op zulke testen. Ik denk dus niet dat het van zo'n test af zou moeten hangen wie wel of wie niet. En wat ik uit de reacties lees hier, vat ik het zo op dat de meeste mensen dat niet vinden. Het gaat om en-en. Hoe kijk je er zelf tegen aan dat als je verstandelijke beperkte ouders hebt in een situatie die niet lijkt te verbeteren. Waarbij het kindje zo verwaarloosd wordt en het dan uit huis geplaatst moet worden? Dat het kindje er echt onder lijdt? En er misschien wel weer een nieuwe zwangerschap ontstaat omdat de ouder in dit geval, het probleem helemaal niet ziet? Vind jij dat het geld voor jou zoon? Want als jij dat niet vind, dan gaat het toch niet over je zoon? En als je dat wel vind, vind je dan ook niet dat het ongeboren kindje rechten heeft? Maar goed, dit is nu heel persoonlijk, je hoeft daar niet op in te gaan. Wat ik ermee wil zeggen, is dat het hier niet om een kind van iemand persoonlijk gaat die terecht staat. Gelukkig niet! Er is voor zoiets niet een éénduidig 'nee' in mijn ogen en ik denk dat de meeste mensen daar toch wel zo over denken. Zo vat ik het tenminste wel op.
Volgens mij doen we het Nederland best aardig hoor. Over Amerika hoor je heel veel, maar ik heb niet het idee dat ze het daar beter doen ofzo. Ik zou ook wel een verbetering willen, maar tot nu toe, is de staatskas niet zo toerijkend....
suenn@ ik moet eerlijk bekennen dat ik nooit zover heb nagedacht. ik bedoel over de tijd dat hij kinderen gaat krijgen. we zijn op dit moment bezig om de puberteit te overleven en da's al redelijk heftig. wel hebben we gesprekken aangevraagd om over de toekomst te gaan praten omdat hij volgens ons wel begeleiding nodig heeft we denken dus aan iets als begeleid kamertraining bijv. ik heb al aangehaald dat het feit dat hij volgens richtlijnen zwakbegaafd is die hier genoemd worden in dit draadje me dus rauw op me dak valt. als dusdanig heb ik het dus ook nooit bekeken. ik vind dat je met je laatste post inderdaad gelijk hebt. ik zal moeten nadenken over die vragen die jij daarin stelt. maar ik denk dat het bovenal ook te maken zal gaan hebben met wat voor soort partner hij deze keuze gaat maken. als je snapt wat ik bedoel.
Wat is nou de zin van dit topic? Iedereen heeft hier een andere mening over en niemand heeft gelijk... Wat wil je hier nou mee bereiken?
Wat is de zin van een forum? Iedereen heeft een andere mening en niemand heeft gelijk. Op een forum kom je om gezellig te kletsen en te discussiëren. Misschien is dat de zin van dit topic? Ik begrijp heus dat het niet zo'n gezellig topic is om te lezen in jouw situatie. En als geen ander ook, ik heb een broertje met een heel laag IQ (lager dan jouw zoon). Maar dan nóg is IQ niet alleszeggend, staat dat getalletje niet op je voorhoofd getatoeërd en is ook jouw zoon meer dan een getalletje. Dat is wat er hier continu gezegd wordt. Eigenlijk zeg je dus zelf al dat je dit niet meer objectief kan bekijken, wat ook logisch is in jouw geval denk ik. Er wordt inderdaad geoordeeld, maar niet op basis van alleen een IQ, lees maar eens goed terug. En het wordt mooi verpakt, juist om mensen niet te kwetsen en aan te geven dat het helemaal niet zo simpel is als dat het lijkt. Ik voel me geroepen om dit te verdedigen omdat ook ik er een redelijk duidelijke mening over heb, en ik heb nog juist gezegd dat het een moeilijk iets is en dat je er eigenlijk geen zinnig woord over kan zeggen. Wel een hart onder de riem voor jou; ik lees in je berichten dat je voor je zoon staat, er staan gesprekken gepland en je bent al een flinke tijd met hem bezig. Goed van jou! Ik ken helaas een andere kant... Met zo'n moeder, zo'n omgeving en zoveel handvaten komt het vast goed met je zoon en hoeven zijn beperkingen niet eens perse een big issue te zijn.
het is heeeel lastig... heb niet alle reacties gelezen, maar ikw erk met een moder van 22 met een kindje, zij heeft een iq van 50, heel laag dus. Ze heeft overal hulp bij nodig, kan geen beslissingen alleen nemen. Ook qua ritme voor de kleine kan ze zich niet redden, als ze geen zin heeft, doet ze het niet. Ze krijgt heeeel erg veel hulp, en zal de rest van haar leven nodig hebben. Kindje heeft een ots, dus mocht het niet meer gaan, wordt hij uit huis geplaatst... De organisatie waar ik werk, begeleiden meer mensen met een beperking en een kindje
IK denk dat het bij de meeste beter is om geen kindjes te krijgen. Er zitten er ook tussen die het SUPER doen maar dat is de minderheid. En daarnaast zijn er ook zat ouders die er een potje van maken en er niks van bakken die geen verstandelijke beperking hebben of wat dan ook. Denk niet dat ik kan oordelen of een ander instaat is om een kind te verzorgen of niet. Bovendien wel of geen verstandelijke beperking hebben hoefd helemaal niks uit te maken en zegt niet altijd iets over of ouders het goed doen ofniet.
Dat speelt zeker ook mee. Als ik van mezelf uit ga. Ik heb zelf kamertraning gehad en heb met veel begeleiding toch veel weten te bereiken. Ik heb bv wel een diploma verzorgende ig op zak weten te krijgen en een vaste baan. Ik ben gelukkig getrouwd met een hele leuke man. Hij is voor mij ook mijn rustpunt en een hele grote steun. Ik weet dat hoe of wat er ook gebeurd dat er een positieve familie achter hem staat die voor me klaar staan als het nodig is. Er zijn zoveel dingen die mee bepalen hoe en of een situatie verantwoord en opbouwend is. Zonder dat alles had ik veel zwakker gestaan. Niets is hetzelfde en ik geloof echt dat met goede inzet vanalles mogelijk is.