Mijn zoontje van bijna 7 maanden is altijd een heel vrolijk kereltje. Hij is erg lief en lacht altijd. Maar hij is de laatste paar dagen compleet van slag. Hij is niet ziek, eet goed en mankeert verder ook niks voor zover we kunnen bedenken. Toch heeft hij al 3 dagen vreselijke huilbuien. Dit is niet gewoon huilen meer maar echt hysterisch krijsen zodra hij in de box of op zijn kleed ligt. In bed valt het wel mee. Zodra je hem oppakt is het een stuk beter maar zelfs dan is hij nog onrustig. Anderen zeggen dat het gewoon aandacht is, maar ik weet het niet meer... Ik wordt er doodmoe van Ik wil hem best laten huilen maar na een poosje wordt het teveel en ga ik toch kijken. Wat denken jullie? Kan dit aandacht zijn of misschien een soort verlatingangst ofzo? En wie heeft er tips, want ik ben op zo langzamerhand. *edit* Lees net iets over een sprongetje rond 7 maanden. Zou het dit al kunnen zijn?
dit vond k op de site van oei ik groei Sprong Een sprong is een plotselinge verandering in de mentale ontwikkeling van een baby. Het kondigt een vooruitgang aan. Ze komen bij alle gezonde kinderen op ongeveer dezelfde leeftijd voor. Bij de een heviger dan bij de ander. Ze gaan gepaard met hersenveranderingen die een nieuw waarnemingsvermogen met zich meebrengen. Een sprong kent twee fasen. 1. De lastige periode van de drie H's: hierin is een kind huileriger, hangeriger en humeuriger dan je van hem gewend bent. Zijn vooruitgang kan stil staan of zelfs een achteruitgang worden. Ouders kunnen zich zorgen gaan maken of zich gaan ergeren. 2. Een periode van nieuwe dingen ontdekken of oude dingen anders doen: het kind heeft hele nieuwe interesses en is zelfstandiger.