Hey dames, Ik ben voor de eerste keer zwanger (best een wonder ivm slechte zaadkwaliteit vriend) en ben ontzettend onzeker. Ik ben er eigenlijk zelfs van overtuigd dat het mis is/zal gaan en voel me steeds hartstikke rot. Vandaag hebben we weer een echo gehad en de gyn zegt dat alles goed is, maar het vruchtje is wel klein voor de 7+1 die ik moet zijn o.b.v. mijn laatste menstruatie. Zelfs uitgaande van mijn late ovulatie, is het vruchtje wel klein. Hij heeft het niet opgemeten, vindt dit te onnauwkeurig door meetfouten in het begin. Maar als ik zo eens rondkijk bij echo's van anderen dan zijn ze zelfs bij 6 weken groter of bij de grootte van het vruchtje is de zwangerschapsduur korten nog dan de kleine 6 weken waarop de gyn me schatte... Moet nu volgende week maandag weer terug en ben nu uiteraard nóg banger na allerlei verhalen gelezen te hebben over miskramen die kwamen nadat mensen al op echo's een te klein vruchtje hadden gezien - I know, ik moet het eigenlijk ook gewoon niet lezen :') Anyway, mijn echo: View attachment 295618
Meid, maak jezelf niet zo gek aub! Hier mijn echo van zes weken....het vruchtje zit tegen de wand aan kan geen snars ervan maken...bij jou toch echt wel hoor!!
Bij mij zat het vruchtje met 6+1 weken ook tegen de baarmoederwand, de vk moest echt flink zoeken voor ze hem te pakken had. Ik dacht toen 7 weken te zijn (en had met 5 weken flink bloedverlies gehad) dus was ervan overtuigd dat het mis was. Maar ik bleek dus minder ver als gedacht (terwijl mijn cyclus vrij regelmatig was) en 2 weken later hadden we een prima echo (ik ben inmiddels 17 weken). Lastig he die onzekerheid, ik heb er deze keer ook erg veel last van.
Hier was er met 6.5 weken ook bijna niks te zien hoor. Pas toen de Gyn ging inzoomen zagen we een hartje kloppen. Moet volgende week weer komen maar de gynaecoloog vond t er goed uitzien dus hoop op een goede echo.
Ik had ook een regelmatige cyclus en op NOD positief getest, toch klopte bij mij de grootte ook niet op de echo. Week later terug en beebje was mooi gegroeid. Zit 11 dagen tussen mijn berekening en die van echo. Toch groeit er een mooi beebje in mij! Weet het, het is moeilijk om de slechte verhalen niet te lezen, maar die van mij is dus een succes verhaal! Hoop die van jou ook!
Hey Madeliefste, Ik hoop dat je het niet onprettig vindt dat ik me er in dit topic even tegenaan kom bemoeien. Houd er rekening mee dat het opmeten van de grootte van het vruchtje op deze termijn inderdaad erg onnauwkeurig kan uitpakken, en 1 mm verkeerd meten scheelt op deze termijn ook nog enorm. Daarom wordt de termijn echo ook pas later gedaan. En nu even vermanend (edoch goed bedoeld): jij, als leek, kunt met het blote oog niet eventjes gaan vaststellen wat de gyn niet eens durft te meten, en dan verwachten dat je tot de juiste conclusie komt! Je weet bijvoorbeeld niet hoe ver de gyn precies heeft ingezoomd en hoe dat zit met de positie van de kleine (een paar mensen in dit topic meldden al dat hun embryo tegen de wand van de baarmoeder zat, kan me zo voorstellen dat dat invloed heeft op een eventuele meting). Het enige wat je op dit moment zeker weet: -je bent zwanger! -jouw wurmpje had gisteren op de echo een mooi hartslagje! -jouw wurmpje is nog heel erg klein maar ook heel moeilijk te meten op deze termijn -je bent bang, heel bang Angst is een slechte raadgever. Ik had vanaf het begin het gevoel dat het goed zat, dus eigenlijk het tegengestelde van jouw gevoel. Maar alhoewel dat prettig was voor mij, zegt het natuurlijk helemaal niets, want ook ik had een miskraam kunnen krijgen, de kans daarop was bij mij gemiddeld net zo groot als bij andere vrouwen. Overigens ben ik ook een uitzondering, de meeste vrouwen zijn toch op zijn minst een beetje bang voor een miskraam. En sommige zijn zelfs doodsbang. En dat is niet omdat ze een "voorgevoel" hebben hoor, want meestal gaat het goed, alleen soms gaat het fout. Het gaat ook niet goed of fout omdat dat "je verdiende loon" is; het is gewoon volkomen grillig. De natuur heeft nou eenmaal een raar gevoel voor "humor" en laat zich niet voorspellen. Mag ik je een tip geven? Laat alles wat er mis kan gaan voor nu even links liggen. Niet meer lezen over miskramen, abnormale zwangerschappen etc. Je hebt er niets aan want je kunt het verloop van een zwangerschap niet beïnvloeden door te lezen over alles wat er mis kan gaan. Lees in plaats daarvan eens over wat er normaal gesproken gebeurt tijdens een prille zwangerschap. Heb je een smartphone? Download dan de app Sprout eens, die is gratis en daarop kun je van week tot week zien hoe zo'n kleintje zich ontwikkelt. Ik heb daar veel aan gehad om het wat meer te gaan beseffen allemaal. Omdat je het niet kunt beïnvloeden, is het enige wat je kunt doen, je vasthouden aan het positieve om er zelf een wat beter gevoel over te krijgen. Ik kijk even op Sprout bij week 7 en ik zie een heel klein menselijk embryo met een hartslag van ongeveer 100 per minuut. Hij is zo groot als een zwarte bes (en mede daardoor natuurlijk ook lastig te vinden op een echo) en krijgt gewoon al handjes en voetjes! Aan de voorkant waar het gezichtje komt te zitten, zit een onduidelijk klompje, dat moeten dan oren, ogen en het neusje en mondje worden. Kijk je bij week 8, dan zitten die onderdelen ook al op zijn plek! Het gaat razendsnel. En dit gebeurt er nu, op dit moment, in jouw buik. Live!!! Terwijl jij slaapt, doucht, misselijk bent, met je partner praat, de badkamer schoonmaakt, enzovoorts gaat die ontwikkeling in jouw buik als een razende verder. Ik hoop dat ik je een beetje heb kunnen helpen. Ik gun jou enorm dat alles goed komt met jou en de kleine. En ik gun jou ook dat je er mentaal een beetje goed doorheen komt, want angst en depressivitieit kan het plezier in het leven behoorlijk vergallen. Ik hoop dan ook dat je snel de zon weer ziet schijnen!
Raket: wat goed gezegd, ik had het nooit beter kunnen verwoorden. Ts: probeer van je zwangerschap te genieten en probeer je zorgen wat los te laten.
Idd madeliefste jij als leek weet natuurlijk niet of je kindje te groot of te klein is.l. Hey er klopte een hartje je moet op een roze wolk nu zitten hoor! En jij wist toch ook helemaal niet hoe ver je precies was....nou meissie je niet zo druk maken....het komt helemaal goed! Genieten hoor....
Mooi verwoord!!! Waar kan ik die app precies downloaden? Als ik sprout.nl intik kom ik bij 1 of ander bedrijf....... dat klopt geloof ik niet... @Madelief: Alsjeblieft niet meer die verhalen lezen op internet.. 99% is horror.. ik deed het in het begin ook, het maakt je helemaal gek en onzeker.. en stress is echt niet goed voor je kleintje.. laat het lekker zitten in je buik.. Weet dat het niet makkelijk is..! Ik krijg 7 januari ook onze 1e echo.. ben ook n beetje nerveus..maar probeer toch een beetje positief te blijven..
Nee, .nl werkt niet want het is een Engelstalige app. Als je als zoekterm eens sprout intikt bij de itunes store, staat ie bovenaan. Er is geloof ik ook een betaalde versie, maar ik heb de gratis versie. Ipad heeft hem trouwens ook volgens mij. Van Androids etc weet ik het niet zeker.
Oke bedankt!! Ik zal eens kijken, ik heb een Nokia E7, dus is geen Android helaas.. Anders kijk ik op mn laptop ofzo
Dank jullie wel voor de (uitgebreide) reacties, echt heel erg lief! Rationeel weet ik het allemaal ook wel, maar voel me gewoon zó somber en verdrietig en rottig - iets wat totaal niet bij mij past. Ik denk dat ook meespeelt dat ik alweer meer dan een week zó onwijs misselijk ben dat ik niks kan. Lig de hele dag op bed, te ziek voor wat dan ook. Ik luister wat tv en dat is het...de tijd gaat superlangzaam en ik heb helemaal geen afleiding. Lijkt me ook niet erg bevorderlijk... Ik denk zelfs soms dat het maar beter ook zou zijn als het mis gaat, omdat ik dit niet nog wekenlang aankan
En nog een update van vandaag: Vl heeft vanmorgen overal aan de bel getrokken (huisarts, gynaecoloog, verloskundigen van het zkh) en uiteindelijk kwamen ze allemaal in actie en ben ik met spoed bij de gyn geweest. Baby'tje gekeken: hartje klopt nog steeds, babytje is nu zo'n 1,1cm en alles lijkt in orde. We hebben het gehad over hoe ziek ik ben en heb nu medicatie (emesafene? Lees er alleen weinig positieve dingen over, maar who knows). En we hebben het gehad over dat ik hier psychisch stuk aan lijk te gaan. Afspraak op de POP-poli is een 'spoedje' geworden a.s. maandag en voorlopig 2x per week een echo te geruststelling (al denk ik dan: ter bevestiging dat het toch echt mis zal gaan). Dus ze handelen op zich wel snel en goed, erg fijn! Nu hopen dat ik me fysiek snel wat beter voel, want denk dat ik me dan ook mentaal wat sterker ga voelen. Dit is zo gewoon niet te doen...blegh
Maar je kindje is toch helemaal in orde nu...waarom maak je je dan zo druk.....bedoel het niet verkeerd hè. Maar ik snap het niet zo...
@ Lov23 emotie en ratio zijn nou eenmaal heel verschillende dingen. Ik kan dingen heel goed beredeneren en dan het tegenovergestelde voelen (heel irritant). Bij mij wisselt mijn zekerheid ook, ik ben over de 12 weken maar durf nog niks te kopen tot na de termijnecho maandag. Kan ook nog niet echt genieten. Terwijl er eigenlijk geen reden is, ja nou ja ik ben bang dat ik me te goed voel...(gebeurd er wel wat?) @Madeliefste het zou fijn zijn als je wat minder onzeker wordt. Ik moest ff zoeken maar mijn echo van 6.4w (http://www.zwangerschapspagina.nl/attachments/zwanger-worden-clubs/288140d1353600270t-pretty-pink-2012-img.jpg) is ook maar een vage vlek, hartje klopte wel. Maar 3 weken later deed ie het nog en was gegroeid. Het opmeten op dat termijn kan ook alleen maar weer stress geven. Ik dacht dat ik 9.4 was en komt de gyn uit op 9.0...een mede-reden voor mijn onzekerheid: is het straks wel goed gegroeid. Maar stel dat is 2 mm gemist is, dan zou die misschien wel goed uitkomen. Bleg was t maar maandag. Sterkte ik hoop dat je echo's je rust geven!
Hoi Madeliefste, ik herken het heel erg hoor. Gevoelens hebben waar je niet echt vat op lijkt te hebben. Heb ze de eerste twee zwangerschappen gehad, was ook erg misselijk. Na de eerste drie maanden werd het wel wat minder. Nu weer zwanger van nummer drie maar ook weer hetzelfde. Soms vraag ik me echt af waarom ik me zo voel. Bij de tweede zwangerschap ben ik ook bij de POP poli geweest. Het gevoel dat je toch onder controle wordt gehouden hielp bij mij wel. Ik lees in je onderschrift dat je nog niet weet of je ukje gezond is. Zou dat er mee te maken kunnen hebben dat je niet blij ermee kunt zijn? Mijn positieve gedachte is dat ik na de geboorte weer langzaam mijn eigen vrolijke ik werd. Heel veel sterkte!
Bouwjaar snap ik hoor....voege daarom ook,oprecht waarom ze zich druk maakte nu. Probeer haar te begrijpen
Ik weet het ook niet goed Lov, ik ben helemaal geen doemdenker of pessimist van nature, dus ken dit totaal niet...vind het onwijs vervelend Ik zie alsmaar doemscenario's voorbij komen: miskraam, geen hartje bij de echo, ernstig gehandicapt kindje, late miskraam, met 25 weken moeten bevallen van een dood kindje, etc.etc.etc. Het houdt niet op, en als het ene doemscenario is afgewonden komt de volgende gewoon meteen weer naar voren. Vreselijk! Ik hoop echt dat ik na 12-16 weken (áls ik dan nog zwanger ben, zelf denk ik dus van niet...) weer wat meer 'mezelf' word; deze emoties zijn haast niet te controleren en ik vind mezelf helemaal niet leuk zo. Fijn dat er wel mensen zijn die het herkennen, al vind ik het voor jullie alles behalve fijn natuurlijk!