Maar dat kan je toch ook gewoon zeggen Liesje? Dat je eerst even bij wil komen, jezelf op wil frissen, de beeb wil bewonderen en dat ze over een paar uur mag komen.
Ja, maar dat is voor nieuwe opa's en oma's natuurlijk ook hartstikke moeilijk, wel weten dat je kleinkind geboren is, maar nog moeten wachten, zeker als je op 5 minuten afstand woont. En hoe lang moeten ze dan wachten? Daarom gaan wij pas bellen als we daaraan toe zijn. Het schijnt dat het eerste uur na de geboorte je kindje nadoet wat jij doet (armpje optillen, hand volgen etc.) door de adrenaline van de geboorte. Lijkt me heel speciaal om dan nog lekker met z'n drietjes te zijn, zonder verdere afleiding van bezoek.
Alsof sommige mensen het aanvoelen... Toen ik aan het puffen was en mijn vriend net thuis was belde eerst m'n baas en vlak daarna m'n schoonzusje. (dus toen wist gelijk zowat de hele familie ervan ) Tijdens de persweeën ging de telefoon ook nog een keer, maar toen hebben we hem maar laten rinkelen...
Ik laat het niemand weten als ik aan het bevallen ben. Mijn moeder is een typetje eigenwijs: als je zegt dat ze iets niet moet doen (langskomen bijvoorbeeld) zal ze het toch doen, want haar wil is wet Mocht zij (of verdere fam/vrienden) bellen dan zal ik gewoon niet opnemen. Ik sms waarschijnlijk wel mijn vriendin. Die is nu 37 weken zwanger en we hebben onze zwangerschappen helemaal samen kunnen beleven. Zij zit in hetzelfde schuitje en zal ook niet zomaar langskomen als ze weet dat ik bezig ben. Wel kan ik mijn leed dan met haar delen
Nou dames, het is allemaal anders gelopen dan anders Op 24 juni ben ik bevallen van een zoon / Die middag had ik om 16.00 uur controle bij de vk, maar omdat ik de hele dag lichte rugpijn had (dacht dat het rommelde) had ik gevraagd of er bij mij iemand kon komen, ik had geen zin om in de wachtkamer te wachten als het wel zou doorzetten. De vk was er rond 16.00 uur, mijn man was er een kwartier eerder en toen ze ging voelen werden haar ogen groot. Bleek dus dat ik volledige ontsluiting had en op knappen stond. Omdat ik graag in het ziekenhuis wou bevallen zijn we er met spoed heengegaan. Omdat ik mijn ouders zou bellen om te vertellen hoe de controle was (of het kindje al ingedaald was) maar dit dus niet doorging, heb ik ze dus wel gebeld om te zeggen dat ik bijna ging bevallen. Mijn ouders kennende zouden ze bezorgd raken als ze maar niks hoorden... Om 17.00 uur zijn de vliezen gebroken, 17.30 kreeg ik persweeen en rond 18.25 kwam mijn zoon ter wereld Al met al heeft mijn bevalling maar 1,5 uur geduurd in mijn beleving
Wow 10 cm ontsluiting en dat ervaren als lichte rugpijn Ik teken voor zo'n bevalling, al zal het wel heftig zijn geweest om zo snel opeens een kleintje in je armen te hebben. Maareh, gefeliciteerd met je zoon
hahaha bij mij was dat wel zo! Me vriendin was al onderweg naar me.... Ik belde haar op gaat hem niet worden! Zei kwaad JA BEN AL ONDERWEG! Dus ik: JA ME VLIEZEN ZIJN GEBROKEN..... OW whahahahahahahahahahahaha En toen 5 uur later was Samantha er 5 weken te vroeg........ maar naar 2 dagen lekker naar huis bloem82 hier net zo'n bevalling! En daar was ik nou zo bang voor