Hallo. Wij hebben maandag de 20 weken echo, en waarschijnlijk weten we dan ook wat het wordt, iedereen hier in de buurt vraagt nu al of wij het willen weten enzo. eigenlijk wil ik het straks voor onszelf houden, maar ben bang dat ik me meteen verpraat, bij mijn zoontje belde ik mijn moeder op over de echo en ik zei perongeluk meteen al steeds HIJ misschien dat ik deze keer maar vertel dat het niet te zien was op de echo ofzo hihi, Hebben jullie het geslacht wel meteen verteld of hou jij dat geheim ? dat mijn moeder het weet vind ik niet zo erg hoor, maar hier in het dorp wil ik het wel wat geheim houden eigenlijk
Wij vertellen het tegen niemand. Heb me ook wel eens versproken, maar weet niet of iemand dat dan doorheeft. Het is makkelijker om hij te zeggen, ook als het een meisje is. Ik wilde eigenlijk tegen iedereen zeggen dat we het niet wisten, dan kan je je niet verspreken ook. Maar mijn man vond dat we niet mochten liegen.
haha ik ga met 16 weken kijken wat het wordt. Mijn ouders gaan misschien mee en anders vertellen wij het ze. Ook tegen mijn broer vertellen we het. Maar mijn schoonmoeder wil het zelf absoluut niet weten. Dus die vertel ik het ook niet. Maar eigenlijk nog niet over gehad wat mijn man voor de rest wil. Ik ben heel makkelijk en heb zoiets van: van mij mogen ze het weten als ze willen... Maar ja dan zit je wel weer dat mensen erover gaan praten en dingen voor je gaan kopen voor een jongen of een meid en als mijn schoonmoeder er dan bij is weet ze het als nog.....
bij de oudste hebben we tegen iedereen al van tevoren gezegd dat we zouden zeggen dat we het niet wisten ook al zouden we het weten. zo gezegd, zo gedaan. Alleen nu konden we dat niet weer doen omdat iedereen dat dus van de vorige keer wist. Nu weten wij en onze ouders het wel, maar verder niemand. Als mensen vragen of ik al weet wat het wordt is het antwoord simpel: een baby!
Hier wisten alleen de ouders het, en mijn broers en beste vriendin. Zwager wilde het niet weten. Tegen de rest niets gezegd en gewoon hij/zij door elkaar gebruikt zodat het niet te peilen viel. Vond het wel fijn dat iemand het wist want om nou alleen te gaan shoppen..
Wij weten wat het word,maar houden het geheim voor de buitenwereld. Ik vind het wel een leuke verrassing. Vrienden van ons wisten dat het een jongetje ging worden vertelden daarbij ook meteen de naam dus eigenlijk was het een kwestie van nou baby wordt maar geboren dan kunnen we je zien en de rest weten we al!. Het is natuurlijk ook veel makkelijker om Hij te zeggen ipv Zij dat hoor ik heel vaak als ze het over de baby hebben. En pcomiep ik vind jou reactie geweldig weet je al wat het wordt ja een baby prachtig moet er erg om lachen en ga hem stiekum ook gebruiken! Maar uiteindelijk moet iedereen het zelf weten of ze het willen vertellen.
Wij weten het ook en hebben dit verteld aan de ouders, zussen en een beste vriendin. Alleen zijn we er nu achtergekomen dat vriendin zich heeft versproken waardoor nu ook andere vrienden het weten. Nou daar ben ik op zijn zachts gezegd niet blij mee, want we willen het voor de rest geheim houden en nu krijg ik dus mijn twijfels. Als anderen het dan mogen weten wil ik het liever zelf vertellen als dat de anderen zich weer verspreken.
hier weten we het geslacht vanaf 15,5 week. Alleen onze ouders weten het. Verder niemand. Ik ben stoïcijns 'hij' blijven zeggen en af en toe een 'verspreking' in de zij. Maar eigenlijk probeer ik zoveel mogelijk hij/zij te vermijden en heb ik het over 'de kleine'. De eerste weken vond ik het wel moeilijk om het voor me te houden, maar het went. Nu sta ik er eigenlijk helemaal niet bij stil en gaat het automatisch dat ik het over 'de kleine' heb.
Wij hebben het aan niemand verteld. Het is ook wel leuk om een geheimpje met z'n tweeën te hebben. Heb mij tot nu toe nog niet versproken volgens mij. Best knap van mijzelf vind ik
Ik wist het geslacht al met 11 weken (dmv bloedonderzoek ivm mijn draagsterschap van Duchenne). Met de 20-weken echo is dit nog eens bevestigd. Het was niet de bedoeling dat we het aan iedereen zouden vertellen (alleen naaste familie), maar ik verspreek me om de haverklap met 'ze' ipv 'het'. Nu heb ik eigenlijk zoiets van: wat maakt het eigenlijk uit dat iedereen het weet? Natuurlijk is dat voor iedereen anders, maar voor ons maakt het in niet uit. Dus degenen die het nog niet weten (lees: die nog geen versprekingen bij mij hebben gehoord ), komen er vanzelf wel achter. En als ik me verspreek vind ik het ook niet meer erg.
Ik weet t sinds 15 weken, heb het aan mn nicht en vriendin verteld.. maar iedereen dweet dat mijn 20 weken echo 5 november is... ik twijfel nog of ik het anderen ga vertellen...
Wij wilden het niet weten. Ik stiekem wel maar ik weet dat ik me verpraat. Als je het wel wilt weten dan moet je ook kunnen incasseren dat je je verpraat of dat er kans is dat een ander zich verpraat over het geslacht van de baby, dan moet je ook niet gaan klagen.
Wij hebben het aan iedereen die het wil weten verteld. Als mensen vragen of wij weten wat het wordt vertellen we het gewoon.
Wij hebben er ook geen geheim van gemaakt. Dat komt misschien ook wel omdat waar wij wonen iedereen gewoon zegt wat het wordt, tijdens de echos wordt bijvoorbeeld ook niet gevraagd of je het wel weten wil, het wordt gewoon gezegt. Volgens mij is het ook wel iets echt nederlands om het voor je te houden. Ons maakte het niet zo veel uit of anderen het wisten, het is vaak voor een ander toch niet zo´n grote verrassing. Alleen de naam hebben we wel voor ons gehouden, niet dat dat nou zo´n top secret was maar had het vervelend gevonden als een ander er mee aan de haal was gegaan.
Dit is vast een reactie op mijn berichtje. Ik vind dat als je iemand iets in vertrouwen verteld dat het dan ook bij diegene moet blijven. Je hebt toch wel vaker dat je iets deelt met naaste familie of goede vrienden wat niet iedereen mag weten.
wij vertellen ook gewoon aan iedereen wat het word, tenminste aan de mensen die het graag willen weten.. mijn schoon ouders hebben zoiets van: wij zien het wel als het er is! die vinden dat leuker.. mijn moeder wil het wel graag weten en mijn broertjes en zusje ook.
Zijn ze dan niet bang dat ze het op een andere manier te weten komen? Dat vrienden en kennissen ze aanspreken met: Hey, ik hoorde dat je een kleinzoon krijgt, wat leuk! Of dat je met een verjaardag een pakje in je handen krijgt wat wel erg roze is?