Vertellen wat het is?

Misschien omdat tijdens een zwangerschap het fijn is als er nog iets is wat tussen jou en je partner blijft? Vaak bemoeien zoveel mensen zich er al mee en dan is het gewoon prettig als het al die maanden nog even 'jullie' geheimpje blijft.

Tenminste, dat kan ik me zo voorstellen.
Mij maakt het eerlijk gezegd niet zo heel veel uit, maar ik kan dan ook mn mond niet houden. Ik heb ook al aan twee mensen de namen verklapt. Het lukt me gewoon moeilijk om het stil te houden

 

Veel mensen vertelen het tegenwoordig inderdaad, inclusief naam. Verschilt ook per cultuur/land denk ik. Doe alleen waar je jezelf het beste bij voelt zou ik zeggen!

Plien

 

wij hebben er voor gekozen het wel te vertellen, gewoon omdat ik altijd tegen mijn kereltje praatte als : och ventje wat ben je onrustig vandaag... of mijn buik "knuffelend" ventje...mama houdt nu al heeeeel veel van jou !!!
en ik had ook zoiets van : ach iedereen mag het gewoon weten,
vanaf het begin toen ik zwanger was wist ik al dat iedereen het gewoon mocht weten, ik vind het geen geheim...

hier ben ik het helemaal mee eens !!!

dat vind ik zo raar... sorry mijn gedachtengang maar het is toch jou keus of je het vertelt of niet... ik vind niet dat als iemand het niet wil weten jij je mond maar moet houden... (van dat niet vragen niet zeggen snap ik wel )

mijn schoonvader wou het niet weten... nou dan kon ik geen buikbanden dragen met prinsje ofzo als opdruk, ik kon geen leuke jongenskleertjes halen want hij hielp ons met de babykamer (de dingetjes ophangen en kledingkast inelkaar zetten nou dan kon ik dus niets aankleden wat voor een jongetje was.... en hij wou de dvd van de echo niet kijken want daarop kon je het geslacht zien...
en ik kon niet over "mijn"ventje praten,ik praatte altijd tegen mijn zoontje in buik al: hej kanjer heb je lekker geslapen,
je word vast net zo'n stoere voetballer als papa,
och ventje toch wat ben je onrustig,en dan ben je dat zo gewend... en dan moest ik daar opeens mijn mond houden

ik heb me meerdere keren per ongeluk versproken, en hij deed alsof hij het niet doorhad.... (vond dat wel jammer eigenlijk)want dan weet hij het en wil hij nog de foto's zien,en hij heeft het trouwens ook niet van ons gehoord... maar van de anderen die het allemaal wel wisten... vind ik ook zo jammer, en an nog doen alsof je van niets weet.

 

Ik heb wel al aan iedereen verteld dat er een jongetje in mijn buik zit. Ik zie er ook niet echt het nut van in om het niet te vertellen. Het is juist zo leuk dat ik nu van iedereen hele leuke jongenskleertjes krijg! Alleen vind ik het wel een beetje raar dat iedereen dan ook gelijk vraagt hoe hij gaat heten. Ik hoop dat ze snappen dat we dát toch nog een beetje een verrassing willen laten zijn!

 

wij willen het niet weten. en mensen kijken je dan ook echt zo aan van nee echt niet. maar bij ons is het echt zo dat we het niet weten.
maar mochten we het wel weten dan zouden wij het wel iedereen vertellen want het is altijd een verrassing als je het zegt bij de bevalling of bij de 20 weken echo allebeide keren vinden mensen het leuk wat het word.
en kunnen anderen rondom jou er ook gelijk rekening mee houden qua spulletjes geven enzo.

maar als je het aan niemand wilt vertellen dan begrijp ik dat ook.
het is en blijft je eigen keus vind ik.
gewoon lekker doen wat jezelf wilt meid. en laat anderen maar lekker boos worden.

liefs

 

Wij hebben het verteld zodra we wisten dat we een meisje zouden krijgen.
We wilden wel de naam nog geheim houden.

Als we ooit nog een tweede kleine zouden krijgen, zou ik het geslacht zelf niet willen weten.Wil graag de andere kant ook een keer meemaken!

 

Hier hebben we het gewoon aan iedereen verteld, maar dat moet iedereen nl lekker zelf weten en ik vind niet dat mensen boos mogen worden als jullie dat voor jezelf willen houden.
Waar ik hier veel boze gezichten om krijg is dat we de naam niet willen vertellen en dan maar blijven doorvragen en zeuren....

 

Vanaf het begin wíst ik dat het een meisje zou worden. Ik wilde dus zo snel mogelijk weten of ik gelijk had. En ja hoor! Iedereen mag het dan ook weten. Het is niet iets waar je jezelf of anderen kwaad mee doet. Als je bijvoorbeeld tegen iedereen al gaat zeggen wat de naam wordt, kun je natuurlijk rekenen op ongezouten meningen. Maar een jongetje of een meisje, daar verander je toch niks aan.

 

Ik vind het heel handig om te weten, en bij de eerste hebben we het geheim gehouden. Ik vond dat zo moeilijk, dat we het nu gewoon maar gezegd hebben.
Wel zo handig ivm kadootjes! hahah!

 

Ik wilde het eerst zelf niet weten, maar gaandeweg het aanschaffen van de spullen vond ik het toch eigenlijk wel handig als ik het al van te voren zou weten. Nou heeft ons kleintje pas met 24 weken voor het eerst echt laten zien wat het is, en nog heeft de echoscopist erbij gezegd dat ik er niet voor 100% van uit mocht gaan.
Als mensen mij vragen wat het is, zeg ik erbij dat het zo goed als zeker een meisje is.

Maar ik praat nog niet zo vaak in de 'ze' vorm, want houd voor mezelf nog een slag om de arm...je weet maar nooit!Ik heb wel wat meidenkleding gekocht, maar die heb ik niet gewassen, en de kaartjes er nog aan gelaten. De kamer en de kleertjes maat 50 en 56 zijn allemaal unisex, dus mocht het toch een jongen zijn, dan is het geen ramp. Dan kan ik de kleertjes die ik nog nieuw heb wel op MP ofzo zetten. Maar goed ik dwaal af

Ik heb er totaal geen moeite mee om het anderen te vertellen, maar de naam houd ik nog wel even geheim, net als het kaartje. Alleen schoonmoeder en schoonzus zaten eventjes te vissen naar een naam, maar ik heb dat lachend weggewuifd, ze raden het trouwens toch nooit want de namen die wij hebben bedacht, zullen de meeste mensen niet eens bij mij bedenken.

Ik lees best vaak hier op het forum dat mensen heel vreemd/bot/bozig kunnen reageren, maar ik heb dat echt nog niet meegemaakt, ook niet dat iedereen ongevraagd aan mijn buik zit, het is weleens gebeurd, maar dat was echt heel sporadisch en vond ik ook niet zo erg eigenlijk.
Ik vind het echt vreemd dat mensen boos kunnen worden om iets wat jij niet zou willen vertellen, dat is toch notabene je goed recht?
Mijn collega wist het geslacht ook, maar heeft het ook niemand verteld, nou prima toch, dat hoeft toch ook niet?

 

Wij weten ook dat t een jongetje word...

Heb voordat ik zwanger was altijd heel hard geroepen dat ik t niet weten wou, maar uiteindelijk kon ik niet wachten tot we de 20 weken echo hadden!

Toen hebben we onze ouders, broer/zus en een paar naaste vrienden verteld wat t word en de rest moet maar lekker afwachten!!!

Negatieve opmerkingen heb ik eigenlijk nog nooit gehad, als ik vertelde dat WIJ wel weten wat t word.
Wel heb ik s gemerkt, dat er iemand behoorlijk teleurgesteld was dat ik t niet vertelde, maar vind t toch echt nog iets heel persoonlijks nu, de rest hoort t wel als ons manneke geboren is!

 

bij onze dochter hadden we met 17 weken een pretecho en wij wilde het ook graag weten. bij thuiskomst zeiden we tegen elkaar,...we zeggen niets....
nog die zelfde avond op de verjaardag van mijn man hebben we verteld wat het zou worden.

Nu wil ik het ook weer weten en iedereen mag het weten!

Alleen de naam....daar moeten ze op wachten

 

wij vertellen het ook aan niemand, hier wel omdat ik hier idd lekker anoniem ben! hihi maar behalve ik en mijn vriend weet niemand het.. erg moeilijk maar wel veel leuker als het dalijk geboren is, vooral omdat bijna iedereen denk dat we een meisje krijgen

 

Wij hebben het gelijk aan iedereeen verteld...er zijn zelfs mensen meegeweest bij de pretecho (met 18 weken)
Ik ben veel te enthousiast om dat voor me te houden! Nou had het niet uitgemaakt of et een jongen of een meisje was hoor! Ik was gewoon zo blij dat ik het wist!
Mijn schoonzus heeft het gehoord met de 20 weken echo en heeft het voor iedereen geheim gehouden! Zelfs mn schoonmoeder wist het niet! En we dachten ook allemaal dat ze het zelf niet wisten, maar zij wilden het ook gewoon voor zich houden!

 

Het maakt mij geen bal uit wat het wordt. Maar ik wil het wel heel graag weten!
Een geheimpje van mn vriend en mij.. Ons eigen geheimpje!

Maar nee, ik vind dus niet dat als wij het weten, we het ook gelijk maar aan iedereen kunnen/moeten vertellen. Waarom? Gaat hun niks aan. Haha! Merken ze vanzelf wel als de kleine er is! We houden het spannend!

 

Ben ik het helemaal mee eens! Lekker toch, nog even een geheimpje met zijn tweeën.
Wij wisten het wel en hebben het ook tegen niemand gezegd. Ook niet tegen mijn ouders ofzo.

Iedereen dacht dat wij het ook niet wisten. We hebben na de bevalling wel verteld dat wij al wisten dat het een jongetje is. Was niet iedereen even blij mee. Maar jammer dan.

 

Wij hebben het wel verteld bij de eerste. En nu gaan we dat ook doen. Weet je wat: toen wij het vertelden geloofden sommigen ons nog niet want ja zij hadden het niet verteld Dus die zaten nog tot aan de geboorte in spanning te wachten.

De naam die blijft wel geheim tot aan de geboorte.

Vind dit een heel beslissing van het koppel daar heeft verder niemand iets mee te maken. Raar hoor dat je hierover boze reacties kan krijgen :x

 

Wij weten het niet. We hebben het wel gevraagd maar ze kon het niet zien. Toen we naar buiten liepen waren we blij dat we het niet wisten. Ik merk nu bij sommige dingen dat het best handig was geweest om het te weten, maar nog een week of 6 (hoop ik) en dan weet ik het tenminste zeker omdat ik dan naar hem of haar kan kijken. Ben hartstikke benieuwd.
Ik merk wel dat heel veel mensen niet geloven dat je het niet weet en toch gaan zeggen: Je zegt nu HIJ of je zegt nu ZIJ. Tja, ik wil niet dat ik mijn kind 9 maanden hij heb genoemd terwijl het zij is en andersom.. Dus ik wissel het af...

 

Wij willen het ook graag weten en het is geen geheim. Verder is het natuurlijk altijd nog even wachten op het iendresultaat om het zeker te weten, want je leest best nog wel regelmatig dat er wordt aangeven dat het een ander geslacht zou worden. Ik ben wel echtn nieuwsgierig en weet eigenlijk niet of het al zichtbaar is op een echo van 8 weken,...nog even geduld dus!