Vertellen???

Is een persoonlijk keus inderdaad. Intimi (opa's en oma's, broers en zussen en beste vrienden) hebben wij het meteen verteld.

Maar de rest hoort het pas over een aantal weken...

Sterkte met wikken en wegen

Jansen

 

De directe familie hebben wij het al bij 4 weken vertelt, maar verdere vrienden pas na de eerste echo dus rond 10 a 11 weken

 

hoi ik heb het mijn familie en goede vrienden verteld toen ik zes weken was, ook een paar collega's weten het maar dat is meer omdat ik het niet geheim kon houden, (overgeven op het werk etc)

Ik vindt het fijn om te vertellen en zou ook graag steun willen mocht het misgaan.

 

Hallo Selin

Wij hebben mijn schoonouders als eerst vertelt en mijn ouders pas laten omdat hun heel anders zijn dan wij
maar ze zeggen dat ze er blij mee zijn maar dat zijn ze eigenlijk niet

omdat ik met een man ben getrouwd die zei niet accepteren


Groetjes roelien

 

Hoi Selin,

Wij hadden ook zoiets van we wachten!!!
Mijn man had eerder zoiets van, wacht totdat je naar de vk ben gegaan en dan vertel je het pas.
Maar die afspraak heb ik pas 17 januari!!!!!!!!!!!!!!!!
Ik heb het eerst mijn zus verteld (dag na de test)
mijn band met mijn zus is heel goed en we bellen elkaar dagelijks en ze wist dat we aan het proberen waren om zwanger te raken.
Nou dan heb je na 4 weken wel de vraag EN?????
en ik kon het niet voor me houden! ging niet!!!
Verder heb ik het mn twee beste vriendinnen verteld, ze waren op bezoek en ik kon het wel blijven hebben over van alles en nog wat maar er is zoiets van een enorme blijdschap wat je uitstraalt en ze merkte het eigenlijk al gelijk op!
dus poging 2 stilhouden was ook mislukt! hhahaha

Dus ik heb het van de week verteld aan de ouders
en eerlijk gezegd voelde ik me pas echt zwanger toen ik het mijn ouders vertelde, vond het super!!!! ze waren zooooo blij! (het zal hun 1ste kleinkind worden)

Dus Selin, ik deed mijn best maar mijn vreugde nam de overhand!

en uiteraard VAN HARTE GEFELICITEERD!!

 

twee hele goede vriendinnen hebben het nieuws meteen na de positieve test gehoord omdat ik weet dat zij er ABSOLUUT voor me zijn als het mis mocht gaan! Opa' s en oma's had ik het liefst ook al alles verteld maar het is zo leuk als kerstcadeautje
Dus gauw nog sokjes kopen!
Chantal

 

Wij hadden meteen besloten om het op kerstavond aan de opa's en oma's te vertellen. Ik ben dan 9 weken zwanger. Als kerst er niet tussendoor gefietst was, had ik misschien wel willen wachten tot de 12 weken, maar vind kerst nu zo'n mooie gelegenheid en heb dan ook mijn eerste afspraak bij de VK achter de rug.
We hadden besloten om te wachten met vertellen, omdat er natuurlijk van alles mis kan gaan. Afgelopen woensdag verloor ik tot mijn schrik een heel klein beetje oud bloed. Het was 's avonds om 20.00u, mijn man was aan het werk (kwam pas om 00.30u thuis), en daar zat ik dan heel erg alleen en onzeker te wezen. Ik kon zelfs beredeneren waar dat bloed vandaar zou komen, en weet dondersgoed, dat oud bloed meestal niet op iets ernstigs wijst. Maar toch...
Het liefst had ik wel even mijn moeder gebeld of mijn beste vriendin, om me even moed in te praten. Ik heb bewust het forum niet opgezocht, want op dat moment zou ik mezelf alleen maar gek gemaakt hebben met het lezen van alles wat er mis kan gaan...(ik bedoel dit overigens niet op een verkeerde manier naar de meiden toe, bij wie het mis is gegaan, ik kon gewoon even niet helder denken).
De volgende dag, moest ik de hele dag werken, en na een nacht malen, heb ik toch maar even de VK gebeld. Zij sprak me direct moed in en bevestigde m'n vermoeden van de oorzaak. Ik was weer compleet gerustgesteld, en er is verder ook niet veel oud bloed meer gekomen.

Achteraf denk ik, dat ik het misschien wel eerder aan mijn ouders had kunnen vertellen, want zo alleen als ik me woensdag heb gevoeld, zo heb ik me nog nooit gevoeld. Ik ben echter een beetje eigenwijs, en heb alles al in gereedheid voor de grote verrassing op kerstavond. Dus dan pas komen zij het aan de weet. Maar ik snap nu wel beter dat mensen zeggen: Ik vertel het vroeg, want als het mis mocht gaan, dan kan ik ook uit de omgeving steun verwachten...

 

Aangezien de familie bij ons wist dat we met onderzoeken bezig waren om te kijken waarom het zolang duurde dat ik zwanger raakte, heb ik meteen met 4 weken een positieve uitslag verteld! Ze waren allemaal erg blij, alleen mijn schoonouders hadden een beetje een slag om de arm, want we hadden net een huis gekocht en of we niet beter hadden kunnen wachten
Nee natuurlijk niet, was mijn eerste gedachte want we waren al langer met een kindje bezig dan dat dit huis op ons pad is gekomen.
Toen ik de 12 week was gepasseerd waren zij gelukkig ook om en vinden ze het toch wel leuk want het wordt hun eerste kleinkindje. Dus eigelijk had ik bij hun beter kunnen wachten, maar weet dat maar hoe mensen reageren. Heel veel geluk en sterkte bij het vertellen, hoop dat het een mega succes wordt!!

Groetjes Carry