Echt als ik dit typ voel ik me al heel schuldig. Ik heb vanaf het begin ontzettend genoten van alle bewegingen in mn buik. Maar nu sinds een paar dagen vind ik het niet altijd fijn meer. Het doet regelmatig pijn maar ik kan er ook niet van slapen, ze is echt zo druk de hele dag! Liever zo dan weinig leven voelen uiteraard, maar ik merk dat ik het soms echt even zat ben Is het herkenbaar? Of ben ik echt heel raar
Sorry maar ik denk meteen, count your blessings. Wees blij dst je een gezond trappelend kind in je mag dragen. Ik snap dst het soms onprettig voelt hoor, ik vind heg ook niet fijn als hier continue op mijn blaas getrapt wordt bijv. Maar alsnog lukt het me dan te denken dst ik blij ben dst hij zich blijkbaar lekker genoeg voelt om zo te trappen, het is ook maar zon relatief korte periode.
vond het ook niet fijn, ergens stelde me het altijd wel gerust, maar het is ook best irritant, soms zelfs heel erg pijnlijk. vond het erg dubbel. zeker dat draaien... au au au
Ik herken het hoor. Ben nu 36+3 weken en moet huiswerk maken. Toets straks. Dit gaat dus niet want als ik maar voren buk zit ze onder me ribbenkast en ja dat begint me enorm te irriteren. Tuurlijk betekent dat niet dat het niet fijn vind dat ze beweegt maar alsof je bij een zwangerschap alleen maar blij mag zijn. Nou nee dat vind ik niet
Tja het trappen doet soms echt zeer ja... Hier 2 gekneusde ribben en een meisje wat het leuk vind omdaar altijd tegen te schoppen/ kont er onder te duwen. Maar als ik het niet voel word in nerveus. Ben blij dat ze zo levendig is. Hoort nu eenmaal bij zwanger zijn... Het is niet allemaal rozengeur en manenschijn
Hier sluit ik me bij aan. Heb gelukkig geen gekneusde ribben al hoewel hij dat de laatste paar dagen wel voor elkaar probeert te krijgen volgens mij. Maar ik heb ook liever een heerlijk trappelend en beweeglijk kindje zodat ik weet dat het goed gaat en is dan dat ik hem helemaal niet voel! Tuurlijk is het niet altijd even prettig maar het is in ieder geval een goed teken dat de kleine beweegt!
Ja daarom zeg ik dat er ook meteen bij. Ik voelde me rond de 20 weken ook rot omdat ik haar een paar uur niet had gevoeld. En count your blessings, probeer ik ook maar lukt de laatste tijd niet zo goed. Heb eerder een idee dat er een vloek op mij rust (Hele zwangerschap al veel pijn van een niersteen waar ze niks aan doen, vorige week zelfs een hele week in het ziekenhuis gelegen en nu eigenaar van een hele kloterige nierdrain waardoor ik ook nauwelijks slaap) Dus het is niet alleen dat. En ik voel me ook schuldig door die gedachten, maar ik heb ze wel
Het is natuurlijk onzin dat je niet mag klagen. Je bent vast smoorverliefd op je baby en geniet net zoveel van het feit dat je straks een kind in je armen hebt. Maar daarom mag je toch wel zeggen dat je iets niet fijn vindt? Kom op Mijn zoon bezorgde mij gekneusde ribben. En ook na de mmm was ik blij toen hij in zn bedje verder ging met schoppen en mijn ribben met rust liet. Het is soms ook gewoon zwaar en helemaal richting het eind. Je houdt niet minder van je kind als je zegt dat het soms niet fijn is. En die knieen die van links naar rechts door je buik gaan, oef! Die mindere momenten hou je ook als ze baby zijn, peuter zijn, kleuter zijn en vast nog heel vaak als ze tieners zijn Het is maar goed dat we onvoorwaardelijk van ze houden, dan kunnen ze af en toe nog eens klieren
Ik verwacht er twee en die schoppen erop los, en ik ben niet eens in het derde trimester *bibber de bibber* ik irriteer me er niet aan het is ''bevestiging'' dat het goed gaat, maar ik heb een blaasontsteking met rugpijn steken in de lies en dan non stop getrappel, of onder het eten ja dan kan het gaan irriteren, maar het rare is als het stil is gaan meteen me ''raders'' werken van hé waarom zijn jullie stil? ga ik me daar weer aan ergeren dan heb ik geen rust tot ik weer PLOP voel haha, zal het zijn omdat het meisjes zijn? bij mij op de echo bij de gyn, is het zelfs soms onmogelijk om de hartslag te pakken te krijgen zo bewegen ze.. Als ik lees van je nierdrain, ja dan kan ik me heel erg goed voorstellen dat een schoppende baby geen pretje is!! betekend niet dat je daarom minder van je kleintje houd!! zelfs ik na 11 jaar kinderwens loop soms te klagen hoor, maar zou alles voor ze over hebben!! Ik wens je veel beterschap en qua schoppen: nog even volhouden xoxo
Ik begrijp helemaal wat je bedoeld! Hier ook een heel druk mannetje en idd soms irriteert het enorm en ja ook ik klaag soms heerlijk! Het is niet altijd even leuk om zwanger te zijn en dat mag ook best gewoon gezegd worden vind ik! Nog effe doorbijten meid en dan heb je je wonder op je buik😉
Ik begrijp je helemaal, is niet erg dat je je er aan irriteert. Doe ik ook Onze knul ik ook ontzettend druk, trapt de hele dag door en dan ben ik nog maar 25 weken. Heb de afgelopen dagen/nachten ook maar 2 uur slaap per nacht gehad. Van de 24 uur die er in een dag/nacht zitten besluit onze knul om er maar 2 uur van rustig te zijn. Die 2 uur kan ik dan slapen. Ik kan je vertellen als je daarnaast ook nog 40 uur werkt is dit doodvermoeiend en mag het wel ietsje minder. Maar toch blijf ik het ook een fijn gevoel vinden want het bevestigt wel dat het een levendige jongen is. Maar als jezelf doodop bent is een iets rustiger kind wel eens prettig, dus ja soms gefrustreerd terwijl ik er ook heel blij mee ben.
Dat zijn zo van die dingen die je denkt maar niet durft zeggen . Ik kan me ook soms ergeren. Vooral als ik wil slapen en ze maar niet stil wil liggen. Maar ik kan er ook wel van genieten hoor, en als ik ze al even niet gevoeld heb zou ik niet liever willen dat ik ze voelde om gerustgesteld te zijn. Je bent dus zeker niet alleen!
Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben. En van de meeste momenten geniet ik gewoon ook Ik ben weleens bang dat ze straks uit de buik net zo druk is als in de buik
Ook al is het al een tijd geleden dat ik dat van mijn zoontje voelde, kan ik mij ook nog goed herinneren dat het soms ontzettend vervelend wordt. Absoluut begrijpelijk en zoals zoveel hierboven ook al zeggen, je mag je absoluut irriteren. Het betekent niet dat je niet van je kindje houdt, zou toch wel lastig worden in de loop van de jaren dat ze opgroeien. Ik heb nu met mijn zoon ook wel van die momenten dat ik het echt niet leuk vind, en irritant. Ik vind het heel knap dat je het gewoon hier neerzet! Accepteer dat je je eraan irriteert, dan ben je al weer een stapje verder in je gedachten, en gaat het misschien wel iets weg! Nog de laatste loodjes!
Het is heel normaal hoor, dat je het op een gegeven moment zat bent. Da's juist natuurlijk, denk ik. Een manier waardoor je straks ook klaar bent voor de bevalling, omdat je gewoon ook 'klaar bent' met zwanger zijn
Is niet zo raar hoor hier heb ik tot twee keer toe een gekneusde rib gehad en kan dus echt zeggen dat het niet altijd leuk is...
Maar dit is een forum, en daar mag ook wel af en toe even gemopperd worden. Ik vind je reactie iets overtrokken? TS is vast dolblij met haar kindje, maar dit stukje van de zwangerschap is voor haar wat minder plezierig. Ikzelf werd gek van het brandend maagzuur. Man, wat heb ik gemopperd. Betekende niet dat ik het kind niet wilde?????
Ik snap best dat het een goed teken is, maar ik heb de magie van schopjes nooit zo begrepen. Het hoort erbij, maar er van genieten, nee, dat heb ik nooit gedaan. Vooral bij mijn derde vond ik het vreselijk. Had hyperemesis en van getrappel werd ik alleen nog maar misselijker. Voelde me al zo beroerd, zat niet te wachten op 'nog meer gedoe' in mijn lijf. Kon slecht tegen prikkels en aanrakingen, dus ook die van baby. Ik heb me er nooit echt schuldig over gevoeld. Ik begrijp simpelweg het gezwijmel over dat bewegen niet zo ...