Ik heb de tweede op de baarkruk gekregen. Ik had rugweeën en kon echt niet liggen. Het ging wel heel erg snel en was daardoor ook een erg heftige ervaring. Ben ook behoorlijk uitgescheurd bij hem, want hij werd echt gelanceerd. Bij de derde durfde ik het daarom niet meer aan en ben ik toch weer liggend bevallen, in de hoop dat het iets minder snel zou gaan. Eigenlijk maar goed ook, die was gewoon via de glijbaan naar buiten komen rollen, denk ik, want zelfs liggend kwam hij al zonder persen. Wel had ik ook bij hem weer rugweeën en die heb ik een uurtje staand naast het bed opgevangen. Dat ging prima, mijn man stond of zat achter mij en duwde in mijn rug en dat hielp wel. Ik werd alleen moe van het staan op een gegeven moment. Met 8 cm ontsluiting zijn mijn vliezen doorgeprikt en vanaf toen heb ik op het bed gelegen, maar toen was het ook binnen een paar minuten gepiept.
Nou. Ik ben bevallen en heb nu veel meer in verticale houdingen gezeten. Alleen even een half uurtje op mijn zij en vrijwel niet op mijn rug. Zo zooooo veel fijner! De bevalling ging ook veel soepeler en sneller (goed snel, niet te snel). Geëindigd op de baarkruk en mijn man en ik hebben hem samen aangepakt (hij zat achter me). Dit was echt een magisch moment en ik zou het iedereen aanraden!
Ik ben twee keer thuis bevallen. Bij het ontsluiten bij de eerste door het hele huis gedrenteld, nog snel een artikel resubmitten, wiegje uit de stofvrije stand en opmaken, spulletjes klaarleggen, ik had een hele nacht waarin ik niet kon slapen van de weeën De hevigere weeën ving ik liefst vooroverhangend tegen een bed of de bank op, aan het eind keihard rondjes lopend rond de tafel. Tijdens dat rondjes lopen braken de vliezen: enorme opluchting, en een waterballet waarna ik ging douchen. Man belde de vk dat het ondertussen toch wel hard ging, ze was alweer onderweg (was 1 keertje komen kijken eerder). Toen de vk er was, baarkruk bij zich zoals ik gevraagd had, zat/lag ik net eigenlijk wel prinsheerlijk op het hoge bed, had weinig behoefte daar weer af te komen, en bleek al VO te hebben. Dus zo alsnog op mn rug beland, en het voelde wel goed. Bij de tweede bleef de vk na het vliezen breken. Daardoor bleef ik liever teruggetrokken in de slaapkamer, afgezien van een braakje in de badkamer. De vk liet me met rust, zat in de woonkamer, en hoorde wanneer het tijd was om te komen . Ik heb de eerste persweeen opgevangen op mn knieën op bed, hangend om de nek van man, maar het ging te hard dus ik moest gaan liggen. Ik denk dat ze me zo behoefte heeft voor nog verder uitscheuren dan nu. Verplicht blijven liggen tijdens een bevalling, al die tijd, zou echt niet bij mij passen. Ik krijg beweegdrang van weeën. Dat begint bij het wiebelen met mn tenen, later mn voeten, nog later wiegen met mn heupen, en uiteindelijk sta ik mn man op de rug te bonken
Ik heb nooit echt idee gehad dat ik veel te kiezen had Bij eerste niet-ingedaalde baby moest ik op mijn linkerzijde de weeën opvangen om zo de indaling (en inwendige spildraai) te bevorderen. Verticaal mocht niet om te voorkomen dat navelstreng klem zou komen te zitten tussen hoofdje en bekken. Ik heb nooit behoefte gehad om een andere positie aan te nemen, bewoog liever niet . Ben ook op mijn linkerzij begonnen met persen, maar dat vond ik erg oncomfortabel, dus toen beide benen in beensteunen. Omdat het een 'proefbevalling' bij groot kind was denk ik ook dat personeel graag goed zicht hadden op wat er gebeurde. Bij de tweede niet-ingedaalde baby moest ik weer op mijn linkerzijde liggen. Bij 10 cm was baby nog nauwelijks ingedaald, braken de vliezen (heel groot waterballet, stroomde over randen van bed) en was persdrang niet houden, toen schreeuwde VK ook dat ik op mijn rug moest draaien, omdat ze goed zicht moest hebben (of navelstreng uitgezakt was). Ik heb niet actief geperst, ze is er uitgefloept met navelstreng twee keer strak om haar nek. Dat ging al zo snel (met uitscheuren bij mij), ik wil niet weten wat er verticaal gebeurd was... Bij de derde niet-ingedaalde baby braken de vliezen spontaan en moest ik verplicht op mijn rug blijven liggen (uren en uren...) vanwege gevaar van uitzakken navelstreng. Daarmee verliep de ontsluiting moeizaam en voldeed ik eigenlijk aan criteria om ingestuurd te worden. Toen moest ik van VK dus verplicht staan en toen kreeg ik een weeënstorm, ik vond het afschuwelijk. Voor persen (nou ja, zuchten... ) moest ik weer op mijn rug gaan liggen ivm ervaringen van 2e baby. Ook zij is er snel uitgefloept. Maar ik gun iedereen dat die mag bevallen zoals voor hun het fijnste voelt, dus ik zou zeker je gevoel volgen en vragen te stellen als personeel je vraagt een bepaalde houding aan te nemen, zodat je eigen keuzes kunt maken.
Mijn plan was om zo snel mogelijk te bevallen via een baarkruk. Maar ja plannen haha... Was 18 uur bezig en moest uiteindelijk op mijn rug liggen zodat er gekeken kom worden naar de vordering en toen ineens lukte het. Was heel bizar want ik wilde juist niet op mijn rug bevallen. Hoorde dat dat het pijnlijkst zou zijn maar bij deze bevalling viel het mij gelukkig mee. Het kan raar en anders lopen blijkt maar! Maar luister vooral naar je eigen gevoel! Als je het op een andere manier wil ervaren dan zou ik dat zeker meegeven aan degene die je begeleid tijdens de bevalling. Wens je een mooie bevalling toe!