Sinds hij goed kan kruipen is hij ongelofelijk aan het uitdagen, hij luistert voor geen meter, ik heb zowat alles al geprobeert en ik weet dat hij nog erg klein is en het misschien niet begrijpt, maar andere dingen begrijpt hij wel dus volgens mij houdt hij ons mooi voor de gek. Wanneer gaat hij eindelijk doorkrijgen dat je niet met de afstandbediening mag gooien en dat je geen vingers in de video en dvd speler mag stoppen, dus wie heeft er tips, ze zijn erg welkom
Ik denk dat hij nog te jong is om nee te begrijpen. Stijn is nu bijna 17 maanden en hij begrijpt nu pas echt wat ja en nee is. Ik denk dat je nog wat geduld moet hebben en moet volhouden. Stijn probeert nog wel eens te doen alsof hij alles niet begrijpt
kinderen kunne de link nog niet leggen naar neej ze begrijpen nog niet als ze zo jongen zijn van ow mama of papa zegt nee dus dan mag ik dat niet heb pcies het zelfde met mijn dochter het cb zei nu tegen mij laat haar maar gewoon overal aan zitten dus bv de pc als die uit staat mag ze der aan zitten als die aan staat en wij zitten er achter mag dat niet dit werkt echt super moet ik zeggen dus miss een tip de dingen waar hij echt niet aan mag komen bij weg halen en iets anders te spelen geven hoop je er iets aan heb
Ik denk dat je wel 'nee' moet blijven zeggen, maar dat is mijn mening. Ik denk dat ze al vrij vlot doorhebben wat ja en nee betekent. Als je ze nu overal aan gaat laten zitten en over een half jaar dit weer gaat verbieden lijkt het mij niet logisch voor het kind. Ik denk dat je, elke keer als hij bijvoorbeeld met de afstandbediening gooit, moet zeggen 'nee!' en zijn handje pakken. Dit ook wel op een serieuze manier zeggen dus niet heel lief 'nee, dit moet je maar eens niet doen, dat vind ik niet leuk'. Korte duidelijke taal, dus 'nee, mag niet!' Ik heb nu zelfs de indruk dat Jamie (7.5 maanden) al een beetje begrijpt dat iets niet mag. Hij wil bijvoorbeeld steeds in zijn loopstoel naar de prullenbak. Daar gaat hij dan aan de vuiniszak trekken. Ik pak dan steeds zijn handje en zeg, 'Nee, Bah!' of alleen 'nee!' en dan haal ik hem daar weg. Als hij er dan weer heen rijdt, en de vuilniszak wil pakken , kijkt hij eerst naar mij. Ik zeg dan 'Nee, Jamie' en hij aarzelt dan wel. Ik denk dat je er niet vroeg genoeg mee kan beginnen. En dan bedoel ik niet meteen dat je ontzettend boos moet worden. Maar ik denk dat het voor kinderen uiteindelijk het duidelijkst is als ze vanaf het begin weten dat iets niet mag. En heel belangrijk, dat je het serieus meent! Want dat hebben ze heel goed door! Je zal er behoorlijk wat werk aan hebben, maar uiteindelijk zal je er zeker baat bij hebben! Succes
Hey woordje neej kan idd altijd gebruikt worden maar echt luisteren en de verbinding leggen tussen dat mag niet een nee snappen ze totaal nog niet een baby ziet vaak alles als een spelletjes dus als jij neej zegt denkt de baby hey ik krijg daar reactie op dus doe ik dat nog maar een x ik d8 mijn dochter het ook al snapte niet dus kinderen gaan pas leren luisteren en begrijpen rond de 2 jaar dan begint het pas
Helemaal mee eens. Als je je kind niet leerd wat nee betekend dan snapt hij het op zijn 22ste ook nog niet En eerst je kind overal aan laten zitten is niet erg slim. Dat is vragen om problemen als hij ouder word.
Ik denk toch wel dat kinderen het heel snel begrijpen. Ze zullen het inderdaad ervaren als aandacht, maar daarom zeg ik ook dat je korte taal moet gebruiken en er verder niet te veel geklets omheen moet verzinnen. Gewoon NEE! Of NEE, MAG NIET! En het ligt eraan op welke manier je het zegt en hoe je erbij kijkt. Als je naar je kindje kijkt alsof je het meent, zal het sneller doorkomen. Je moet het dan ook wel echt menen en niet als een geintje, want dat hebben ze onmiddellijk door.. Ik werk zelf in het onderwijs met meervoudig gehandicapte kinderen. Deze kinderen hebben het niveau van 3 maanden tot 2 jaar. Ook hier is het belangrijk dat je korte woorden gebruikt en ook echt meent wat je zegt. Ik merk dat meteen in hun gedrag.. Soms denk je echt dat ze dingen niet begrijpen, maar ondertussen proberen ze je uit... Nogmaals, gewoon vanaf het begin structuur bieden, en volhouden, 'nee is nee', nee betekent 'mag niet'!
Nou ik heb toch echt het idee dat Jesper al best wel doorheeft dat wanneer ik nee zeg dat hij het niet mag doen hoor. Zou er vooral mee doorgaan, zo leren ze het wel. Het is pas verwarrend als eerst alles mag en daarna overal nee tegen wordt gezegd.
De leeftijd van 1 jaar tot 2 jaar vind ik daarom ook de vermoeiendste leeftijd. Ze willen de wereld ontdekken (wat harstikke goed is, hoort bij de ontwikkeling), maar je loopt er zelf continu achteraan
Ik zeg eigenlijk nog niet echt " nee" tegen mijn zoon van 15 maanden. Ik zeg " dat mag niet" of " nee" en dan bied ik hem een alternatief aan, bijv. zijn doos met treintjes. Als je als 1 jarige bij de prullenbak o.i.d weggehaald wordt, dan sta je daar...wat zal ik eens doen.. nou , hup weer op de prullenbak af. Als je je kindje iets aanbiedt wat WEL mag, heb je weer kans dat hij de prullenbak laat voor wat het is.
Ze begrijpen precies wat je bedoelt met NEE, alleen het onthouden ervan is wat moeilijker. Misha presteert het regelmatig om naar iets toe te kruipen waar ze niet aan mag zitten. Gaat dan op haar knieën zitten, steekt haar handje uit om het aan te raken en begint dan nee te schudden...Om dan vervolgens naar mij te kijken en weg te kruipen..Dus ze weet precies dat ze er niet aan mag komen. Belangrijk is heel consequent zijn en duidelijk..Nee is gewoon NEE, basta! Hihi, vanaf 2 jaar ben je weer terug bij af...Er is niets ter wereld wat minder naar het woordje NEE luistert dan een peuter
okey dan zulle jullie het wel beter weten als een opvoedings deskundige ga maar vanuit bij mijn werd dit heel goed dingen waar ze echt niet aan mag komen echt af laten blijven ook en dingen net als pc als die uit staat mag weer wel en dan na een tijd je vind ze dit niej intresant meer en doet ze het nie meer werk perfecht hier iederen zijn eigen opvoeding natuurlijk
hahaha, hier luisterd ze nog steeds niet naar nee ik loop ook de hele dag te roepen nee mag niet afblijfen dat is niet van jou doe dat niet doe dit niet haha erg vermoeiend maar het gaat wel steeds beter ze begint het zo langzaaman wel in de gaten te krijgen wat wel en niet mag alleen denkt ze dat als ik de kamet uit ben de regels niet meer gelden heeeel vreemd haha succes met nee roepen!
Neehoor, ik heb gerust niet de wijsheid in pacht en weet zeker niet meer dan een opvoedingsdeskundige, want die heeft er tenslotte voor geleerd Maar ik ben wel een ervaringsdeskundige, inmiddels van 2 kids en maak aan den lijve mee wat wel en/of niet doorkomt bij die kleintjes..En geloof me, ze pikken meer op, op die jonge leeftijd dan menigeen denkt.. Ik heb nog nooit spullen van tafel hoeven halen (buiten hete dranken, gevaarlijke voorwerpen) en kon/kan rustig bij mensen op visite gaan waar spulletjes op tafel staan..Terwijl mijn vriendin haar hele huis kidsproof heeft gemaakt en dus weggekeken wordt bij anderen, omdat haar kinderen nooit hebben geleerd waar ze wel en waar ze niet aan mogen zitten, en dat ze daarbij geen idee hebben waar ze het over heeft als ze dan ineens wel NEE zegt..
Ik snap niet waarom Emma dan precies begrijpt wat ik bedoel als ik Nee zeg. Als ze aan tafel staat en er staan verschillende dingen op, weet ze precies wat ze wel en wat ze niet mag hebben. Ze kijkt er naar en schudt nee bij de dingen die ze niet mag. Ze probeert het wel eens hoor, maar als ik nee zeg, geeft ze het direct aan mij. Of als ze onderweg is met haar handje, stopt ze ermee. Ook aan de stereo komt ze niet. Ze gaat ervoor liggen of zitten en schudt dan ook nee. Ik beloon haar daar ook voor, door enthousiast te roepen dat ze goed bezig is. Naar mijn mening wordt het verstand enorm onderschat van de dreumessen. Ik lees zo vaak dat ze dingen nog niet kunnen begrijpen of dat ze het verband niet kunnen leggen. Ik ben het daar dus absoluut niet mee eens. Emma kan ons nu al manipuleren met bepaalde dingen, bijvoorbeeld door heel dramatisch te gaan huilen, handjes voor dr oogjes te doen en dan te stoppen met huilen en door haar handjes heen te kijken of we reageren. Om vervolgens door te gaan met huilen als we niet reageren en het vervolgens op te geven en doodleuk verder gaat met spelen omdat we niet reageren. Nee, ik ben van mening dat je nu al moet beginnen met duidelijke grenzen te trekken en het vooral vol te houden. Niet de ene keer wel en de andere keer niet. Kinderen vragen ook om grenzen, die moet je ze ook bieden. als je z enu laat zwemmen in onduidelijkheid zal het op langer termijn veel langer duren en zullen ze ook meer tegengas geven als je opeens wel grenzen gaat trekken die er voor heen niet waren. Maar goed dat is mijn mening. Succces!
Whaha, over die handjes voor de ogen......Misha doet haar handjes voor haar oren, als ik op haar mopper als ze haar eten uitspuugt en knijpt tegelijkertijd haar ogen halfdicht....
Bedankt allemaal voor jullie antwoorden, het consequent blijven vind ik het lastigste gedeelte. Op mijn werk (met peuters vanaf twee) heb ik hier geen enkele moeite mee maar ja die zijn dan ook niet van mij. En wie weet wil ik juist, omdat ik er voor geleerd heb, het wel extra goed doen... maar ik heb nog nooit eerder een eigen kindje gehad en ik vind het soms best lastig.
Ik heb geen tips voor dit moment, want ik heb voordat ze ging kruipen, alles opgehangen . LCD aan wand, dvd etc op de plank aan de wand. Het enige wat in de woonkamer staat is haar box, speeltjes en de tafel en stoel . En die van mij begrijpt het wel wanneer ze iets niet mag, het grappige is als ze iets doet wat niet mag, dan begint ze zelf al te roepen: magnie magnie
mijn zoontje weet ook al heel wat maanden wat nee is, toch merken we dat hij het nu (15mnd) nog beter gaat begrijpen. als papa zegt dat ie weg gaat om te werken, begint hij nee te schudden en te huilen. of als ik zeg, kom je gaat naar bed, schud hij ook regelmatig nee, en dan bedoelt hij ook echt dat hij nog niet wil. dat was een paar maanden geleden toch wel anders, dan zag je de ene keer heel duidelijk dat hij wist dat het niet mocht als je nee zei, maar andere keren kon hij je vragend aankijken, nee? hoezo nee? ik vond het zelf in die tijd bestwel lastig om te merken wanneer hij je voor de gek houd en het wel degelijk snapt, en wanneer hij het echt even niet begrijpt. inmiddels ben ik er wel van overtuigd dat die momenten er waren, dat hij echt even niet meer snapte wat nee inhield. dan ist wel belangrijk om niet flink boos te worden oid, want het was natuurlijk niet de bedoeling dat hij ging huilen omdat hij het niet snapte maar wel merkte dat mama op boze toon tegen hem praatte