Aanvullend over hoe je je voelt: uit ervaring kan ik je vertellen dat het gekwetst voelen nooit helemaal over gaat. Want je bent tot op het bot gekwetst. Het enige dat je kunt doen is dat accepteren. En spreek het uit naar je vriend. Niet als een soort van onderhandelingstactiek ('Ik wil dit bankstel in plaats van degene die jij wilt want weet je nog dat je me toen zo gekwetst hebt?') maar om erkenning te krijgen voor je gevoel. Dat hij weet wat het met jou gedaan heeft. En dat hij daardoor je niet meer zo zal kwetsen, omdat hij weet wat het met jou doet. En dat is eng voor jou, want daarmee moet je je wederom kwetsbaar en 'bloot' opstellen naar degene die je juist zo'n pijn heeft gedaan.
Zolang hij de dingen niet toegeeft die gebeurd zijn ( jij geeft aan dat je het echt gelezen in zijn telefoon ) zul je hem nooit volledig kunnen vertrouwen en je er overheen zetten. Das mijn mening erover he. Verder eens met @iMoeder. Je moet er actief voor kiezen en met beide benen weer terug in de relatie komen. Alleen zoals ik al zij denk ik dat je zijn eerlijkheid over de situatie daarvoor nodig hebt om op een punt te komen dat je dat kan.
Ja ik snap wat jullie bedoelen.. Maar ik weet juist niet wat ik daar voor nodig heb. Ik weet dat ik alles groter maak. Net als zo'n stomme opmerking tussen mannen.. Waarom maak ik daar zoiets groots van. Waarom kan ik niet denken zoals de meeste vrouwen zo van oh stomme mannenpraat. Laat gaan.. Dus stel ik maak nu een keus van nou ik ga me er over heen zetten.. bij iedere verkeerde gedachte denken van "Nee niet zo denken" dus de negatieve dingen blocken? Of hoe doe ik dat.. er aan werken? Want voor mijn gevoel heb ik dus echt mn best gedaan, maar blijkbaar onvoldoende resultaat
Ja.. Dat kan er best wel eens mee te maken hebben. Zo vroeg ik gister ook door over de situatie van laatst.. daarin had hij gezegd "die komen waarschijnlijk ook hier te zitten" dus ik vroeg wat hij daarmee bedoelde.. dan reageert hij al geïrriteerd en zegt hij "weet ik niet" ik zo dat weet je toch wel? En dan weet hij toch ineens heel gedetailleerd uit te leggen waarom die vrouwen daar komen te werken.. dan denk ik waarom eerst doen alsof je het niet weet? En dat is met die situatie van toen ook.. hij ontkent alles en wil er niet over praten. Toen niet en nu is het oude koeien uit de sloot halen. En hij is daar toch niet eerlijk over.. En dat is nou juist waar het hele vertrouwen hapert
Dan zou ik hem dat ook als antwoord geven. Dat zolang hij niet eerlijk erover is en en er nog steeds niet over wil praten, je je er ook niet overheen kunt zetten en dat dit ook niets met oude koeien te maken heeft maar zijn manier van jou niet serieus nemen. En niet open wil zijn over nieuwe situaties op zijn werk verbeterd hier niet aan
Ik denk dat je vertrouwen nog niet terugkomt omdat zijn antwoorden niet bevredigend zijn, zijn reacties zorgen er niet voor dat je hem weer gaat vertrouwen. Als hij nog liegt over dingen die jij gewoon gezien hebt zoals je schrijft.. Hier soortgelijke dingen meegemaakt en wat mij altijd heel erg stak is dat ondanks dat ik heel erg gekwetst was er nooit oprecht excuses gemaakt werden.. Het was altijd gelijk in de verdediging in plaats van spijt hebben en het goed proberen te maken. Zo van: je bent er achter gekomen, nu ga ik de schade zoveel mogelijk beperken zodat je denkt dat dit alles is, en vervolgens gaat het leven verder zoals het was. En zo voelde het voor mij als vrouw totaal niet. Het werd allemaal gebagatelliseerd en gedaan alsof ik me aanstelde.. Relatietherapie is en blijft een goede tip, dat hebben wij ook geprobeerd. Dat heeft wel goed gedaan voor mijn vertrouwen.
Ja misschien wel.. Maar ik ga toch geen eerlijk antwoord krijgen. Precies zoals jij zegt.. om de schade alsnog zoveel mogelijk te beperken. Daar durf ik mijn hand voor in het vuur te steken.. daar zal ik nooit eerlijke antwoorden op krijgen. Heb zelfs zitten denken om contact met die vrouw op te nemen.. Maar ik wil de eer aan mezelf houden. Daarbij weet ik ook niet of alles weer opnieuw oprakelen het echt beter zal maken.. Zijn jullie er dus uit gekomen dmv therapie?
Tsjah zo lang jij weet dat hij niet eerlijk is, zal dat vertrouwen er niet zijn. En dat kan je ook tegen hem zeggen. Maakt niet uit of het 3 jaar of 3 maanden geleden is. Als jij WEET dat hij liegt of heeft gelogen over dat contact met die collega zal jij hem niet kunnen vertrouwen. Als je daar wel voor kiest, want ik ben het er mee eens dat vertrouwen een keuze is, dan kies je er ook voor om je bij die leugens van hem neer te leggen. Sterkte TS, vertrouwen is een lastig iets.
Ik wist ook zeker dat mijn ex vreemd ging door dingen die ik heb gelezen. Hij heeft het nooit toegegeven maar de keus was voor mij makkelijk. Er waren gelukkig geen kinderen in het spel. Overspel, al is het alleen maar via whatsapp oid, vind ik een stap te ver, maar er vervolgens niet eerlijk voor uitkomen terwijl jij het hebt gelezen is wel erg laag. Het is ook niet netjes van hem om dan niet mee te helpen zodat jij hem weer zal vertrouwen, bijv in de vorm van therapie. Hij kan het wel onzin vinden oid maar hij moet ook voor jouw vertrouwen vechten
Ik denk ook dat het misschien helpt als hij eens helemaal eerlijk is over die eerdere veraring 3,5 jr geleden. Hij kan dan ook uitleggen wat hij nu anders doet o dit soort dingen te voorkomen en waarom. Misschien maakt dit het voor jou wat makkelijker om hem weer te vertrouwen. Verder snap ik je wel. Ik denk dat het bij mij een beetje hetzelfde zou werken. Tuurlijk zou het fijn zijn als je het achter je kunt laten, maar dit is niet zo'n heel bewuste beslissing als sommigen het doen lijken. Ik denk dat hij geen vertrouwen van jou kan verwachten voor hij het achterste van zn tond laat zien en 100% eerlijk is over wat er vroeger is gebeurd.
Ik denk dat je vooral niet verder kunt omdat hij geen moeite heeft gedaan om je inzicht te geven in de situatie, geen vragen heeft beantwoord en in alles zijn mond houdt. Hoe kan je dan verder? Ik zou dat tegen hem zeggen dat je gewoon alles wilt vragen wat je wil weten en als hij daar niet eerlijk, normaal op kan antwoorden zou ik echt bij jezelf gaan nadenken of dit is wat je wil?
@amdaa we zijn al 11 jaar samen. Vanaf dat we 17 en 19 waren. We hebben een heel leven samen opgebouwd en 3 kinderen samen. En ik hou natuurlijk heel veel van hem.. daarom doet het ook zo'n pijn dat die dingen gebeurd zijn. @Aszz ja dat is ook precies waar ik nu veel aan denk. Ik weet dat hij over dingen liegt. Bijv die dingen van het verleden.. daar zal hij nooit eerlijk over zijn dat weet ik zeker.. Dus wil ik daarmee leven... @laurazoey ja inderdaad.. Als er kinderen in het spel zijn, is dat anders.. ik weet ook dat als we geen kinderen hadden gehad, ik bij hem weg was gegaan toen. Juist omdat hij alles zo bleef ontkennen en snel de gesprekken heeft gewist en daarna snel een andere nummer is gaan halen.. heb ik nooit antwoorden gekregen. En ik voel me nu zo dom.. net of ik overal maar zo in trap terwijl ik zelf een deel heb gelezen.. @jessy77 hij heeft meteen een ander nummer genomen.. in het begin geen Whatsapp en verder eigenlijk niks.. gewoon door gegaan met het leven en uiteindelijk ook gewoon weer Whatsapp en een hele lijst vol nummers van vrouwen. @humptydumpty ja.. Maar ik weet dus dat hij nooit eerlijk zal vertellen wat er toen allemaal gezegd en gebeurd is. "Het betekende toch allemaal niks" en daar moet ik t mee doen.. Maar inderdaad het is een keus maar het is allemaal makkelijker gezegd dan gedaan. @LizMe ja.. inderdaad. Dan komt het neer op het laatste.. ik moet me daar dan bij neer leggen of juist niet. Dat is de keus.. Kijk weet je wat het is.. na dat hele gebeuren zei hij tegen mij dat die desbetreffende collega weg was op die locatie.. en dat geloofde ik toen al niet. Dus toen heb ij dat kantoor gebeld en gevraagd of ze me konden doorverbinden met haar. En wat denk je.. ze was er dus nog wel. En zo zijn er zo veel dingen geweest.. waardoor ik hem gewoon niet vertrouw. Net als met die domme mannenuitspraak.. Dan zegt hij ik ben niet langs gelopen bij die vrouwen. Dat geloof ik dus niet. Want ik weet wat voor joviale sjansbal hij kan zijn.. ik zie het dan al helemaal voor me.
Zo lang hij niet open en eerlijk is, zal jij hem nooit voor 100% kunnen vertrouwen. Hij heeft dus wel toegegeven dat hij aan het (sex) appen was met een vrouwelijke collega (omdat je hem betrapt hebt), maar hij heeft nooit verteld hoe de vork verder precies in de steel zat (niet betrapt). Ik vind het wel erg simpel van je man dat hij juist jou nu een ultimatum geeft; hij is niet helemaal eerlijk EN hij wil niet in relatietherapie. Hij wil wel dat jij hem weer gaat vertrouwen.... nou sorry maar daar zal hij dan toch zelf ook iets voor moeten doen Ik ben het dan ook niet eens met eerdere reacties dat je man weer vertrouwen ‘een keuze’ is. Je bent toch geen robot....
@Deliana fijn om te lezen dat er ook dames zijn die mijn standpunt en gevoel begrijpen. Het klinkt inderdaad makkelijk maar ik weet gewoon niet hoe. Ik kan mijn gevoel niet uitschakelen. @Elisje Welke keus bedoel je dan precies? Stoppen of doorgaan met de relatie?
Hij doet nu sinds het gesprek gister, heel afstandelijk en boos tegen mij. Net of ik degene ben die vreemd is gegaan ofzo? Heel raar.. Ook niet echt goed voor de kinderen deze sfeer..