Hallo, De kinderen hebben nu een week vakantie en lijken helemaal een leuk vriendje te hebben gevonden die een straat achter ons woont. Toch maak ik me zorgen om dit nieuwe speelvriendje. De kinderen hebben nog nooit eerder belletje geleld en dit doen ze nu dus wel. Ik heb tegen ze gezegd dat ik niet wil dat ze andere mensen lastig vallen en dat sommige mensen het ook echt niet leuk vinden en boos worden. Toch blijven ze het stiekem doen en de ouders van dat jongetje vinden het prima dat hij belletje lelt. De kinderen mogen morgen dus niet zelf buiten spelen maar we verzinnen wel leuke dingen en gaan wel er op uit. Nu komt nog iets waar ik me helemaal zorgen over maak. De kinderen zijn bij een oude buurman geweest en hebben dan een broodje gegeten. De moeder van dat jongetje ( het nieuwe speelvriendje ) kwam vertellen dat ze bij die man waren en dat het vertrouwd was dus daar ben ik vanuit gegaan. Maar vandaag zijn ze er weer geweest en mijn dochtertje kwam thuis en zei dat die meneer gezegd had dat ze samen een geheim hadden en dat ze het niet aan papa en mama mocht vertellen. Heel vreemd en ik ben me kapot geschrokken. Mijn zoontje zei inderdaad dat hij en het vriendje even naar de speeltuin zijn gegaan omdat ze wat hoorden en dat zij even alleen bij die meneer was. Ze heeft uiteindelijk het geheim vertelt en ze heeft een computerspelletje gedaan maar moet dat een geheim blijven en waarom mogen haar papa en mama dat niet weten. Ik hoop natuurlijk dat het een computerspel was en dat het gewoon onschuldig was maar ik wil natuurlijk niet meer dat de kinderen daar komen. Dat vriendje mag er dus wel komen dus als ze met hem gaan spelen, is er een kans dat ze toch naar die meneer gaan. Hoe kan ik ze beschermen. Mijn dochter is 4 en de speeltuin is erg dichtbij. Verder mag ze ook niet komen en alleen met haar grote broer. Ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik wil de kinderen ook iets loslaten want er zijn meer kinderen in de buurt van hun leeftijd die daar spelen, we wonen in een rustig dorp, maar ik ben hier echt van geschrokken. De vriendschap met dat jongetje kan ik ook niet helemaal verbieden. Wat zouden jullie doen? Iemand tips? Ik voel me een enorm naieve moeder maar als zn moeder zegt dat het vertrouwd is dan kan je daar toch vanuit gaan? We kennen de ouders en het jongetje wel een beetje, wonen bij mijn ouders in de straat en het jongetje zit bij de kinderen op school.
Buurmannen die een computerspel 'geheim' noemen, daar houd deze moeder dus ook niet van! Bij mij zouden de haren overeind komen.. en ook de meest nare gedachten oproepen. Nu is het geheim computerspel ( zodat geheim, geheim is.. de test ) later komen er akelige geheimen bij. Brrr.. Snap dat je geschrokken bent. Ik zou toch dringend verzoeken de kinderen uit te leggen dat er niet meer aangebeld wordt, en al helemaal niet bij onbekenden of gewoon anderen binnen te gaan zonder dit met jou te overleggen. Wat je dochter van 4 betreft. Die zou ik niet alleen buiten laten spelen, .. ( of in het zicht ) anders gewoon meegaan. Dat doe ik ook met mijn dochter ( 4 )
Tja, over dat belletje lellen zou ik me niet zo druk maken, dat hoort en (wat mij betreft) toch een beetje bij als kind. Maar ik houd niet van mensen die een geheim, wat dat geheim dan ook moge zijn, menen te moeten delen met een kind. Wat je er aan kan doen is om je dochter dus niet meer alleen buiten te laten spelen. Sowieso vind ik 4 veel te jong om alleen buiten te spelen, ook als je een afgebakend gebied waar ze mogen zijn hebt afgesproken.
Leer je kinderen sowieso dat er twee soorten geheimen zijn: - leuke geheimen, dingen waar je blij van wordt (bijvoorbeeld verrassing voor moederdag). Deze geheimen mogen geheim blijven. - nare geheimen, dingen waar je bang / verdrietig van wordt. Deze dingen moet je altijd vertellen aan iemand die je vertrouwt. En dan doet je kind niks fout. Dat is ook onderdeel van het proces van weerbaar worden. Verder zou ik het er eens met je kind over hebben dat bepaalde delen van je lichaam alleen voor jezelf zijn. Alleen mensen die jou moeten helpen, mogen daar aankomen. En papa en mama vertellen wel wie die mensen zijn. Ook belangrijk: ze mogen nooit bij iemand zijn, zonder dat papa of mama het weet. Pas op met het verhaal over 'vreemden'. Voor jouw kinderen is deze man bijvoorbeeld al geen vreemde meer. En ook de zwemleraar of de bakker zijn geen 'vreemden': die ken je toch. Dus voor iedereen geldt: je mag pas met die mensen mee als papa of mama er vanaf weet en het goed vindt. En ze mogen keihard gillen als iemand ze toch probeert mee te nemen. Je kunt niks veranderen aan de opvoeding van dat andere kind. Maar je kunt jouw kinderen wel leren dat ze bepaalde dingen gewoon niet mogen, voor hun eigen veiligheid. Als je probeert ze echt alles te verbieden, zullen ze gegarandeerd regels gaan breken. En dan maken ze misschien niet de juiste keuze. (dat ze dus wel naar die man gaan, maar niet meer belletje lellen... Dan zie ik het toch liever andersom.) Ik zou bij het verbieden dus vooral voor de echt gevaarlijke dingen gaan en dat is in mijn ogen het bezoek aan die meneer. Zodra iemand tegen een kind zegt 'geheim' en zeker 'dit mogen papa en mama niet weten' gaan bij mij heel veel alarmbellen rinkelen. Persoonlijk zou ik denk ik toch een telefoontje naar de wijkagent plaatsen. Als er meerdere signalen zijn of als deze persoon misschien al een voorgeschiedenis, is het wel belangrijk dat ze ook dit weer weten. Ik kwam vroeger als kind ook wel eens bij een bovenbuurman van een vriendinnetje thuis. Gewoon een vriendelijke man, niks aan de hand. Maar toch denk ik nu: wat moet zo'n man met andermans kinderen in zijn huis? Al is het nog zo gezellig, dat doe je toch niet?
Krijg er kippenvel van en bij mij gaan direct alarmbellen rinkelen... Daarbij vindt ik het zelf onverantwoordelijk van je om zo'n jong kind al zo los te laten... Maar dat is natuurlijk persoonlijk
Nou Jolina dat mag je onverantwoordelijk vinden en ik ga ook zeker haar niet meer naar buiten laten zonder mij , maar ze ging altijd met haar grote broer mee. De speeltuin is dichtbij en er komen veel meer leeftijdsgenootjes. De moeder van het vriendje kent deze meneer goed. Heeft altijd naast hem gewoond en is nog vrienden met hem. Hij is ook getrouwd en heeft zelf kinderen. Dus ik heb geen moment gedacht dat het niet vertrouwd was maar als een volwassen iemand een geheim heeft met een kind, vind ik dat heel eng. Het is niet zo dat ze tijdens het belletje lellen bij hem terecht zijn gekomen. En als de moeder van het vriendje zegt dat het vertrouwd is dan ga je daar vanuit. Dat vind ik ook zo lastig nu want dat vriendje komt graag bij die man en als mijn kinderen met hem spelen gaan ze dus snel naar die man. En ben ik heel bang dat het stiekem wordt.
Waarom ga je de volgende keer niet mee of kijk je van een afstandje? Zou anders het gesprek met deze man aan gaan en je kinderen duidelijk maken dat je niet wilt dat ze zonder te vragen bij vreemde mensen naar binnen gaan, ook niet met vriendjes.
Ik vind het erg ver gaan om iemand een onverantwoorde moeder te noemen Jolina. Hoeveel kinderen heb jij en in welke leeftijd? 2e en 3e enz kinderen gaan nu eenmaal vroeger buitenspelen dan eerste kinderen. Daarbij is het heek erg afhankelijk van waar je woont en hoe oud de kinderen daar buiten gaan spelen. Ik heb drie kinderen en die hebben ook met 4 jr alleen buiten gespeeld, niks ergs aan. Is een kwestie van aangeven tot waar ze mogen (tot de derde boom ed) en dat ze bij niemand binnen mogen zonder dat eerst te komen vragen. Kinderen leren de wereld kennen doordat je ze loslaat, hou je onder constant toezicht en omring ze met kussentjes dat ze zich maar niet stoten en zie wat voor volwassenen jr krijgt. Dat overbezorgde vind ik overigens veel onverantwoordelijke dan ze stapsgewijs op laten groeien. On topic: die buurman daar zou ik ze ook verre van houden. Belletje lellen ed.. Doe je helaas niks tegen, als een populaire jongen het doet kun je hoog en laag springen.. Ze zullen altijd wel iets doen buiten je gezichtsveld waar je niet happy mee bent. Maar zo'n buurman met geheimpjes, of ze het nou onschuldig bedoelen of niet, no way! Ik heb mijn kies altijd gezegd bij niemand binnen te gaan, tenzij het vriendjes zijn en dan nog moeten ze het komen melden/vragen. En dat doen ze altijd.
Ik zou een kind van 4 ook niet alleen buiten laten spelen, ook niet met een oudere broer of zus, die kun je die verantwoordelijkheid toch niet geven? Ik zou ook niet willen dat mijn kind bij een ander binnen speelt die ik niet goed ken (huis van vriendjes en vriendinnetjes is wat anders uiteraard maar goed ook die zou ik willen kennen) en ook niet dat ze daar te eten krijgen, weet jij veel wat je kind dan binnen krijgt.. Ik zou gewoon eens bij die man langsgaan en zeggen dat je hoorde dat je kids daar waren gewoon heel onschuldig of hij het niet lastig vindt dat hij ze dan naar huis mag sturen, zoiets, dan heb je in ieder geval een praatje en kun je het misschien een beetje inschatten. Of je op de moeder vand at vriendje wilt vertrouwen, tja het is wel duidelijk dat je toch andere normen hanteert dan zij dus helemaal betrouwbaar zou ik het niet noemen. Wat zij vertrouwd vindt geldt voor jou misschien wel niet.. Los van dit alles, zou ik mijn dochter van 4 (en ook niet van 6 of 8 of 10 of 12) bij een man binnen laten spelen die ik niet ken, nooit ofte nimmer. Punt.
Ik zou toch echt wel gaan kennis maken met die man. Vertel desnoods dat je kinderen hebben verteld dat ze bij hem zijn langs geweest. En ik zou je kinderen toch echt wel duidelijk maken dat ze daar nooit meer alleen binnen stappen en laat staan 1 van de 2 alleen daar blijft.
Hier sluit ik mij 300% bij aan. Ik wil je niet onverantwoordelijk noemen maar hooguit wel wat naïef als je denkt dat een ouder kind de verantwoordelijkheid aan kan (of aan zou moeten kunnen) van een jong kind. En een 4-jarige vind ik persoonlijk véél te jong om zonder volwassen toezicht buiten te zijn, of er andere leeftijdsgenootjes aanwezig zijn of niet boeit mij dan verder niet. Ik zou eens op de koffie gaan en een goed gesprek voeren met de moeder van dat jochie en ik zou sowieso niet adviseren je meisje bij die 'man van het computergeheim' naar binnen te laten gaan, zonder volwassene die je vertrouwt althans. Volg je intuïtie en wees alert zonder OVERbezorgd te zijn, maar wees wel verstandig en realistisch. Het hoeft maar één keer fout te gaan en je kan de schade niet meer terugdraaien bij je kind.
Inderdaad, een kind van 4 kun je echt niet alleen buiten laten spelen, met of zonder oudere broer. Dat is ook nog een kind en die kan die verantwoordelijkheid niet dragen (ja als hij 16 is misschien maar zo te lezen is hij dat niet). Mijn oudste is ook 4 jaar en ik zie genoeg kinderen van haar leeftijd hier alleen buitenspelen maar geen haar op mijn hoofd die daaraan denkt, ik begrijp die ouders ook echt niet. En dan heb je dat probleem van het vriendje en de buurman ook meteen niet meer. Met je oudste kun je daar dan afspraken over maken.
Voor de duidelijkheid: misbruik wordt in de meeste gevallen door bekenden gedaan, zelden door vreemden. Dus ik vind je in dat opzicht inderdaad naïef. Mijn vijfjarige dochter mag sinds enkele maanden ook 'alleen' buiten spelen. Met alleen bedoel ik met vriendjes, vriendinnetjes of kinderen uit de straat. Bij buiten spelen horen afspraken. Als mijn dochter zich er niet aan houdt, moet ze direct naar binnen. Dat weet ze. Ik ben een jaar lang bezig geweest met haar voorbereiden: stap voor stap. Ook heb ik hetzelfde verhaal als Tuc verteld: over fijne en nare geheimen. Wat betreft jouw situatie: ik zou jouw kinderen verbieden om bij die buurman naar binnen te gaan. Zo simpel is het. Merk je dat ze zich niet aan jouw regel houden, is het alleen buiten spelen over.
4 jaar vind ook best jong zo jong is mijn dochtertje ook... ik zou je dochter verbieden on bij iemand anders na binnen te gaan. behalve als je het weet enzo bij speelafspraakjes)
Hier is de afspraak dat mijn dochter altijd moet komen vertellen/vragen als ze ergens naar binnen gaat, ook bij haar vriendinnetje aan de overkant. Soms gaan die meiden heen en weer. Dan hoeft het niet, maar dan zie ik ze zelf geregeld voorbij komen. Ik vind zelf 4 jaar ook jong. Niet om voor aan straat buiten te spelen (ik zie vaak dat mensen met meer kinderen makkelijker zijn), maar wel om buiten het ouderlijk toezicht te spelen.
Je mag wel verbieden, jij bent de baas. Hier mogen ze ook niet met iedereen spelen, en zeker niet bij iemand binnen of eten/snoep aannemen. Dit is een vaste regel, en daar houden ze zich ook aan. Als het jongetje naar binnen gaat, kun je ook aan je kind uitleggen, dat ze gewoon naar huis moet gaan, maar niet mee naar binnen.
Jee, wat heftig! Geen tips, maar jouw topic zet me wel aan het denken dat ik zeer binnenkort ook eens even in gesprek ga met mn kinderen over geheimen en omgaan met hun eigen lichaam!