Oke, met een beetje schroom plaats ik dit topic. Mijn man vindt namelijk dat ik een probleem maak wat er (nog) niet is en dat ben ik ook wel met hem eens, maar toch... Bij mijn dochtertje van bijna 4 zijn de laatste maanden opeens flink haartjes op de benen gaan groeien. Geen donshaartjes, ze zijn best lang en bruin, echt goed zichtbaar. Ik vind het er zelf best vreemd uitzien en eerlijk gezegd best jammer van haar mooie lange gladde kinderbeentjes... Nu ben ik dus hartstikke bang dat ze hiermee op school gepest gaat worden. Ik weet het, is vast niet aan de orde (zeker nog niet) bij kleuters, maar toch.... Het baart me zorgen, kinderen kunnen zo naar zijn en mijn meisje is best een onzeker typje. Iemand hier ervaring mee?? En zo ja, is dit een probleem voor een kleuter/basisschoolmeisje? Voor de duidelijkheid; ik ben niet bang dat het een hormonaal probleem is, ze heeft geen okselhaar of schaamhaar. Wel dons op armen en op rug een beetje, maar dat is lang niet zo erg als haar onderbenen nu. Dat is ook pas echt net gegroeid. Is denk ik gewoon erfelijk, ze is ook gezegend met een prachtige bos hoofdhaar en mooie volle wenkbrauwen.
M heeft een heel schattig 'vachtje' op haar rug. Al vanaf baby af aan. Haar grote nicht heeft het ook. Zou ze ermee geplaagd worden dan zou ik haar daar weerbaar tegen maken, maar hier helemaal niet aan de orde. Ik sluit me dus eigenlijk aan bij je man
En realiseer je dat jij de grootste beinvloeder bent... jij vindt het zonde... wat breng je daarmee (onbewust) over op je kind? Wat is er zonde aan? Het zijn haartjes
Yep, dat realiseer ik me ook.... . Ik heb het er natuurlijk niet over waar ze bij is, maar besef me ook dat dit onbewust invloed kan hebben. Ik snap ook niet zo goed dat ik me zorgen maak over zoiets onbelangrijks als haren, tis niet dat ik nog niks heb meegemaakt ofzo. Maar goed, ik doe het blijkbaar toch .
Snap je wel je wilt gewoon niet dat iemand je meisje pijn doet hierom Hier ook een dochter met veel,haartjes.... Vindt dat ook niet leuk voor haar hoor. Maar zit er niet zo erg mee als jij
Ik vind dat mijn dochter ook vrij behaarde benen heeft. Toen ben ik er op gaan letten en wat blijkt..........heel veel kindjes hebben dat. Zou mezelf er dus niet druk over maken.
Kleine van mijn vriendin is een aapje qua beharing.. Dat komt door haar Indische achtergrond. Trekt later wel wat bij op rug en buik wordt minder op de benen en armen niet. Maar dat heeft mijn vriendin ook.. Niks aan te doen. Erfelijk bepaald.
Zelf ben ik ook net een aap, ik heb meer lichaamsbeharing dan mijn man Ik merkte het al op de basisschool en gelukkig lieten mijn ouders me zo vrij om mijn benen al te scheren. Mijn dochter (bijna 5) is nu ook al gezegend met een prachtig vachtje (incl, unibrow). Ik trek me er niets van aan, maar op het moment dat zij het wil scheren, mag ze van mij.
alvast leren voor zichzelf op te komen, en bij de kleuters zullen ze er vast nog niks van zeggen, vanaf groep 4 haar leren om een opmerking terug te plaatsen, iets als : nee jij bent perfect?
Dat is in ieder geval belangrijk denk ik, ze weerbaar te maken. Maar ik kan me goed voorstellen dat het voor een kind heel moeilijk is.
Ik begrijp heel goed wat je bedoeld. Hoe meer open en normaal jouw kind erover doet hoe normaler andere kinderen er ook over zullen doen. Geef haar zelfvertrouwen mee zodat ze zich niet schaamt en benadruk dat iedereen er naders uit ziet en dat dat juist leuk is! Maakt iemand toch een opmerking dan zou ik haar iets laten zeggen als ; en jij hebt een grote neus en pietje een bril. We zien er allemaal anders uit, leuk toch? Haartjes op benen zijn niet raar, de eventuele opmerking van een 'pester' is raar!
inderdaad, wie heeft toch ooit bepaald dat haren "raar" zijn... ik vind het bij mezelf ook niet mooi, been haar en oksel haar etc... maar waardoor komt dat denkbeeld eigenlijk? Ik heb ook meer beenhaar dan mn vriend, hahaha... denk dat mn meissie het ook wel zal krijgen.
Mijn dochter is ook een aapje, veel, lange donkere haren op haar armen en onderrug. Gelukkig heeft haar vriendinnetje het ook. En gelukkig is mijn dochter erg mondig en is er niet zo heel gevoelig voor van wat andere zeggen. Maar afscheren mag ze van mij niet want dan wordt het m.i. erger. Volgens mij heeft ze er zelf aan geknipt jaren terug. Ze heeft in haar nek ook een aardbeienvlek zitten, ze hoop dat ie spoedig gaat verdwijnen want het steeds uit moeten leggen vindt ze vervelend. Ik zeg dat ze hierdoor heel speciaal is.