Ben vandaag alweer 39,4 weken zwanger en zit er helemaal doorheen kan alleen maar huilen, en weet gewoon niet meer wat ik moet doen! Ben vd week al gestript maar heeft ook niet uitgehaald! Ieder ochtend als ik wakker wordt denk ik nou weer niks en iedere avond als ik naar bed ga denk ik zou het misschien vannacht pff zo vermoeiend prober de gedachten te verzetten maar het lukt niet! Ben gewoon ook zo bang om overtijd te lopen bij mijn moeder, toen ik zelf geboren ben is heel veel mis gegaan en die liep toen overtijd en dat maakt me zo bang! Voel me met de dag slechter banger angstiger heeft iemand tips of iets ik weet het gewoon niet meer! Heb ook al een zoontje van 2 lopen en vind het voor hem ook niet leuk dat mama zo verdrietig is! Voel me ook zo schuldig tegenover mijn zoontje!
Meid je baby wordt geboren als de baby eraan toe is, vertrouw op de natuur, deze regelt het allemaal vanzelf. Je moet nu sterk zijn voor de bevalling en vertrouwen op jezelf dat je het kunt en het allemaal goedkomt meid!! Je eerste bevalling ben je toch ook doorgekomen? Je moet straks mooi aan je bevalling kunne terugdenken zou zonde zijn als je straks helemaal in paniek ligt te bevallen, niet? Nog even geduld en sterk zijn nu.....je kunt het meid!!!
he meid, ik weet hoe je, je voelt ik had dat op de latste dag van mijn zwangerschap, ik zat er al een paar dagen helemaal door heen, het werd zwaar, alles deed zeer, toen de laatste dag was toen 39 weken en 3 dagen, had ik het echt helemaal gehad, kon alleen nog maar huilen, was heel onrustig had opruim woede, en toen die dag braken mijn vliezen om 17 uur, kom meid, je loopt op het laatst, en het kan ieder moment gebeuren, probeer er nog een klein beetje van te genieten, weet het is moeilijk want dat vond ik ook, maar voor je het weet is het zo ver, en neem van mij aan dan mis je het wel hoor, misschien nu moeilijk te geloven, maar geloof mij maar, zat er zelf ook gigantisch door heen, kon de laatste dagen niet meer slapen van de voorweeén, was dood op, maar toen het achter de rug was, was ik dol gelukkig met onze prachtige zoon, maar miste mijn buikje wel hoor, en dat getrappel binnen in, 1 troost het zal niet lang meer duren. succes
Meid wat balen dat je je zo voelt! Hoop voor je dat het niet heel lang meer gaat duren. Sterkte! Liefs Jeal
Hier hetzelfde zit er ook helemaal door heen, mijn zoontje is geboren met de 39 weken en dat ben ik vandaag heb me er een beetje te veel op gespits dat deze ook dan zou komen stom stom natuurlijk... Ik zou het liefst de hele dag op bed willen liggen en niemand meer zien tot dat het zover is, maar ja dat gaat niet natuurlijk heb ook nog een zoontje en manlief die aandacht willen... ACH NOG FF ZULLEN WE MAAR ZEGGEN...
Bedankt voor jullie lieve reackties! Mijn eerste zoontje is ook met 38,6 geboren en heb me daar idd misschien ook te veel op gespitst, maar af en toe zit je er gewoon zo doorheen!
OOk al zit ik nog maar in het begin maar kan het me heel goed voorstellen. IK kan je alleen maar zeggen dat ik je superdapper vind en dat ik hoop dat alles nu snel én goed gaat allemaal! Hou je taai meid! Knallen met die hap! Je hebt over een klein tijdje een heerlijk 2e kindje erbij!! Is alles klaar en geregeld? Misschien kun je nog wat voorbereidingen doen of nog wat veranderen aan de babykamer oid. Hou jezefl maar bezig, ik denk dat dat het beste helpt. Op bed liggen en er heel bewust van zijn maakt alleen maar dat je gaat malen. Bel mensen op, laat vriendinnen komen en zeg dat je gewoon ff lekker wilt meuten erover, dat dat je oplucht. Weet je, ik ben pas 2 maanden maar al wel bijna 6 jaar bezig om zwanger te raken (en al 39...)... Het kan mij daarom niet snel genoeg gaan en ik moet nog zo lang!!!!!! Ik hoop natuurlijk dat alles goed gaat, want we zijn er nog lang niet, dus nog zoveel maanden stressen, zit niet bepaald op een roze wolk (ook complicaties gehad door de ivf-hormonen). Maar ik vind je echt superdapper, het zwanger zijn is best (voor sommige vrouwen dan) een heel gedoe. En jij bent er al bijna!!!! Super!!! Hou vol meis!
hoi meid, Kop op...hie nog een hoogzwangere (morgen uitgerekend) en ik had eigenlijk gehoopt dat ik al bevallen zou zijn. Van mij dochtertje was dat namelijk met 38w5d en daar ben ik toch nu ook een beetje vanuit gegaan. Morgen is mijn uitgerekende dag en hier ook nog geen tekenen van een bevalling. Ben het thuiszitten ook zo zat...kom weinig de deur meer uit en vind het voor mijn dochertje van 3 ook niet leuk zo. Ik hoop dus ook echt dat het snel gaat gebeuren! Misschien helpt het te weten dat je hier inderdaad niet alleen in bent en er meer vrouwen in zo´n situatie als jij zitten... en dan zat ik vannacht en vandaag ook nog eens met een zieke man erbij! pfff ik hoop ook snel dat wij onze kleintjes in de armen mogen sluiten
Wel fijn om te lezen dat ik niet de enigste ben die me zo voelt! En ik snap ook dat als je al zo lang bezig bent om zwanger te worden dat het dan helemaal lang duurdt, maar voor jou komt er echt een periode dat je je beter gaat voelen! Ik ben van mezelf een best angstig persoon en zie ook weer heel erg tegen de bevalling op, dus het is allemaal zo dubbel ik wil graag bevallen maar toch ook weer niet omdat ik zo bang ben! Wil mijn zoontje niet alleen laten tijdens bevalling voel me de hele dag schuldig over van alles!! Het is gewoon heel vermoeiend nou! Maar ja we wachten maar af.
Ja vandaag wel een iets betere dag, al blijf ik wel de hele tijd denken zou het mis als ik iets voel, je raakt er zo gefixeerd op! Maar heb vrienden uitgenodigt voor vanavond ff wat afleiding en zo nog even lekker wandelen met de kleine als hij wakker is! Maar denk dat het allemaal niks uit maakt wat je nou doet ofzo de beeb zal toch wel komen wanneer het zelf zin heeft!
dat denk ik ook wel! maar afleiding is altijd goed toch? geniet van je zondag en hou ons op de hoogte! (indien je daar behoefte aan heb)
@Doenm ik had dat gisteren. Ik dacht ik kan wel gaan zitten wachten (daar wordt je helemaal gek van) Ben gisteren ook een rondje gaan wandelen met mijn zoontje (onder het mum van bewegen wekt de weeen misschien wel op) maar helaas.. Maar ik voelde me al een stuk beter. Heb vandaag weer es alle was weggewerkt.. En tja ik houd me maar bezig zodat ik er zo min mogelijk over na hoef te denken (wat niet zo heel makkelijk is hoor) Sterkte...
Ik wil jullie heel veel succes wensen met de ow zo zware allerlaatste loodjes. Hoop dat jullie kindjes snel geboren zullen worden.
Begrijp helemaal hoe je je voelt!!! Wat duren de dagen ook lang hé als je zit te wachten... En om je heen bevalt iedereen maar, en vooral nog veel te vroeg ook! Best frustrerend:x
Bij Eva zat ik er heel erg doorheen omdat ik vanaf 37 weken verschrikkelijke jeuk had. En veel zwangeren die rond dezelfde tijd waren uitgerekend en ik beviel als een van de laatsten. Héél frustrerend! Nu gaat het allemaal nog wel prima, ik heb in ieder geval geen last van jeuk! Dat is zó lekker! Verder wel wat minder mobiel en ik slaap 's nachts niet altijd even goed, maar goed, dat hoort er bij. Wat mij betreft loop ik een paar daagjes overtijd, denk dat ik het dan wel echt zat ben. En Eva is nu een beetje buikgrieperig, gelukkig niet meer zo heel erg, maar het liefst beval ik als zij in ieder geval weer helemaal beter is. Heb sinds een paar dagen wel veel harde buiken en net werden ze ook een beetje pijnlijk.... maar goed, dat zegt nog niets en ik hoop dat het dus in ieder geval nog wel een paar dagen duurt! Morgen wil ik sowieso niet bevallen, er is dan iemand anders jarig en op die datum wil ik dus echt niet bevallen... Succes voor de dames die er wel doorheen zitten! Ik doe m'n best niet 'voor te dringen'
Ik merk ook dat ik elke dag ietsje meer klaar mee ben. Zou het ook helemaal geen probleem vinden als de baby nu komt. Ik hou sinds een aantal dagen flink vocht vast en de Rennie's zijn mijn beste vrienden momenteel. Ook wordt het slapen steeds minder, heb laatst zo'n voedingskussen gekocht due ze ook wel bij het slapen gebruiken. Kan er alleen mijn draai niet mee vinden. Iemand nog tips hoe je lekker in bed kunt liggen????