1 April (nee geen geintje!) mochten mijn vriend en ik ons weer samen melden op het spreekuur van de fertiliteitsarts (FA) om de uitslagen van alle testen door te nemen. Van vriendlief was de uitslag van het zaadonderzoek positief. Het gewicht en de beweegelijke cellen waren bovengemiddeld en de aantal cellen beetje beneden gemiddeld 12 milj. ipv 20 milj. maar niets om ons druk over te maken. Mijn bloed-onderzoeken n.a.v. het cycli ond. en FM waren ook positief mijn eitje was voldoende rijp bij de eisprong en heb dus een goede eisprong gehad. En dat was het ... Statistisch gezien hebben wij momenteel meer kans op een spontane zwangerschap (vooral nu we mijn cycli kennen en weten dat ik pas na de CD16 mij eisprong heb) dan op een zwangerschap door medisch ingrijpen, we zijn beide goed gezond en daar kan je het verder maar mee doen. Volgens het puntensysteem hebben wij nu maar recht op twee punten en je moet MINIMAAL 4 punten hebben om door te mogen in het circuit en die BMI hé? Die moet voor die tijd ook omlaag ... Van 36 naar het liefst 32 ... Met de FA hebben we eerst afgesproken dat we goed gebruik gaan maken van onze nieuwe kennis (lees mijn cycli) en flink erop los gaan klussen. Mocht er na eind augustus nog geen verbetering in zicht zijn dan mogen we terug komen aangezien we dan twee jaar "bezig" zijn en er dan automatisch weer een punt erbij krijgen. In principe allemaal wel goed nieuws natuurlijk maar je voelt je zo machteloos en overgeleverd aan moeder natuur ... De eerste dagen na de uitslag (begrijp me niet verkeerd) baalde ik gewoon dat er niets gevonden is, dan weet je tenminste waar je aan toe bent ... Is het in ons geval gewoon steeds een kwestie geweest van "Bad Timing" ? De tijd zal het uitwijzen en de tijd in de wachtkamer al druk oefenend zal tergend lang voor ons duren, maar ja wie van jullie kan hier nu niet over mee praten? Als je iets zoooo graag wil, dan duurt elke dag gewoon een dag te lang ... Wie van jullie heeft hier ook ervaring mee dat je denkt verder te komen in de MMM en dat je vervolgens (door positieve uitslagen) eerst maar weer naar huis gestuurd wordt? Groeten, Gepie
Natasja is weer voor een paar maanden (ik dacht 6) naar huis gestuurd. Daarna zijn ze met IUI gestart. Heel veel succes meid!
Lieve Gepie, heel veel succes voor jou en je man... ik hoop dat het idd vóór je terug gaat naar de gyn gelukt is. Kan zeker een hoop schelen dat je nu wat meer inzicht in je cyclus hebt. We duimen voor jullie!
Ik hoop dat je straks terug mag naar de FA om een termijnecho te laten maken ipv een plan van aanpak op te stellen. Bij ons voelde het ook als teleurstelling dat ze niets vonden. Wij hebben ook al 3 jr + 3 mnd elke keer botte pech... Ik herken het dus wel van jullie. Ik hoop dat het op de juiste dagen klussen voor jullie de oplossing mag zijn!
Hai, Ja dat zei de FA ook al tegen ons dat ze ons graag weer eerder zag dan september en dan voor een termijnecho. Dat zou gewoon fantastisch zijn. Ik hoop zo dat ik voor mijn dertigste verjaardag zwanger raak en weet dat wij ouders gaan worden in 2009 .... Enne dat gericht klussen ... daar moeten we nog een beetje inkomen zonder de agenda op het nachtkastje te leggen ennu dan moet er geen buikgriep onze planning in het honderd strooien zoals afgelopen maand, maar misschien waren vriendlief zijn zwemmers ondanks de griep nog fanatiek genoeg. We zullen het binnenkort weten. 26 april a.s. NOD (volgens mij 12 april eispring gevoeld) Groeten, Gepie En voor jullie dames ... sterkte in de strijd en ik leef erg met jullie mee!