ik zit hier p het moment te snotteren en te doen, maar heb even niemand met wie ik het kan delen. mijn vriend kan soms zo raar uit de hoek komen, mijn zwangerschap gaat heel erg voorspoedig, alles gaat goed, alles ziet er goed uit. zelf ben ik al een klein beetje naar dingen aan kijken voor de toekomst, b.v. vandaag zag ik dat er een nieuw te openen kinderdagverblijf, geopend wordt bij ons in het dorp en ze 19 dec. een opendag hebben, nu belde mijn vriend net vanuit zijn werk, dus ik vertelde dat, en dat ik dan wel wil gaan kijken, meestal als ik zulke dingen wil gaan ondernemen, zegt hij altijd van dan ga je gezellig met je moeder, omdat hij daar zelf niet zo veel om geeft, dus zeg ik net aan de telefoon, uit voorhand al van dan ga ik wel met mijn moeder kijken, dan wordt ie ineens kwaad, van nu dan ga je toch met je moeder, als je niet samen met mij wilt. en dan vervolgens krijg ik te horen van, ik snap niet waar je, je nou al mee bezig houd, het kind is tch nog helemaal niet geboren, je hebt toch nog helemaal geen kind, ja en dan schiet ik vol, omdat ik dat een hele stomme uitspraak vind, ik heb zelf zo vaak gelezen dat je beter je eigen al ergens in kunt laten schrijven, omdat je anders niet meer tussen komt. na die uitspraak van mijn vriend schiet ik vol, en zeg wat kun je soms toch stom uit de hoek komen, en dan gooit hij de telefoon erop. op zo'n moment gaat er maar een ding door mijn hoofd, stomme eikel!! is dat dan zo raar dan dat ik me al met zulke dingen bezig houd?? moest dit even kwijt, soms denk ik dat ik veel verandert ben door mijn zwangerschap, maar soms ken ik mijn vriend ook niet meer terug.
en nu was ik nog wel in zo'n goed humeur, en hij verpest het nu weer helemaal, en terug bellen doe ik hem niet, want dan voel me gelijk weer zo wanhopig, en als hij belt, neem ik niet op, ben zo kwaad hé. het is voor mij mijn eerste kindje, mijn vriend heeft al 2 kinderen uit een eerder huwelijk, ik wil het allemaal goed doen, en alles straks opde puntjes geregeld hebben, en hij zit me met zulke dingen iedere keer dwars, want dan is dat helemaal niet nodig. want ja hij weet het allemaal wat beter als ik hé, voor mij is het allemaal nieuw!! sorry hoor maar dit schrijf ik omdat ik kwaad ben, maar zo voelt het voor mij wel!!
Ohh wat herkenbaar.. die van mij roept ook; ga maar met je moeder. En als ik dan al zeg; ik ga die dag dit doen, en dan gaat mn moeder mee, dan voelt ie zich gepasseerd! Snap er soms ook niks van hoor. Heb me nu maar voorgenomen om eerst alles te bespreken, en dan hem zelf te laten kiezen. En voor zover ik weet is het heel normaal om je in de zwangerschap al in te schrijven voor een KDV, hier in de regio het liefst al voor de 12 weken, dus ik zou je er niet te veel van aantrekken hoor, je bent gewoon goed bezig, wilt alles netjes geregeld hebben en daar is niets mis mee hoor! Misschien is het voor je vriend allemaal niet zo nieuw meer omdat ie al 2 kindjes heeft en al dat 'gedoe' al eens heeft meegemaakt. Zou toch nog eens als jullie beide gekalmeerd zijn alles even goed doornemen, en duidelijk vertellen dat het voor jou wél nieuw is, dat jij nog alles moet ondekken, en dat het dan fijn zou zijn als hij daar begrip voor zou hebben. Denk dat het dan allemaal goed komt meis Succes he
bedankt, ben al wat gekalmeert, kreeg net een berichtje terug van het kinderdagverblijf, en zei adviseerde me om me in te laten schrijven, heb mijn vriend nog niet gesproken, ook even geen behoefte aan, want dan wordt het alleen maar erger, ik wacht wel tot ie thuis komt, en dan zie ik wel, maar zal hem dat zeker vertellen, ik wil straks wel 12 weken na de bevalling weer wat gaan werken, en daar wil ik het voor regelen, mijn moeder heeft ook al aangeboden om 1 dag in de week op te passen, maar die werkt ook nog steeds zelf, een eigen zaakje, ik weet hoe druk zei het heeft, dus wil mijn moeder daar ook niet te veel mee lastig vallen. en mijn vriend zit aan de andere kant wel te verkondigen dat hij het fijn zou vinden als ik straks weer wat uurtjes ga werken, zit op het moment in de ww vandaar. maar hij maakt me soms zo kwaad, ook omdat hij soms nog zo onzeker blijft doen over de zwangerschap, zo van hij is ng niet geboren, eerst maar een afwachten tegen die tijd. daar wordt ik ook zo moedeloos van, alles gaat goed, met ik dan alles pas op het laaste moment regelen!! soms wordt ik zo moedeloos van die man hihi..... zegt ie dat ik moeilijk geworden ben nu ik zwanger ben, maar hij is voor mijn gevoel een tikkeltje erger nu!!!
Ja mannen kunnen soms raar uit de hoek komen Niks van aantrekken meid komt vast goed *knuffel * Wat betreft de kinderopvang: ik vind eigenlijk als ik eerlijk ben dat je al vrij laat bent! Als ik kijk naar toen ik me ingeschreven had (volgens mij was ik toen een week of 16?) toen hadden ze hier in Etten-leur (en bij die stichting hebben ze hier in Etten-leur 11 vestigingen ofzo zitten) al haast geen plek meer! Voor 1 dag sta ik nog op de wachtlijst en anders kan dat pas in Juli de andere 2 konden wel gelukkig maar eventuele andere dagen waren niet meer vrij! Dus ik zou zeggen; Schrijf je maar gauw in anders heb je strax misschien wel niks, al is het ook erg afhankelijk van hoeveel dagen je wilt en waar je woont natuurlijk! Succes en laat je niet gek maken!
hoi kleintje88, ik heb het er al veel eerder met mijn vriend over gehad, omdat ik van een vriendin hoorde dat zei zich ook al heel optijd had ingeschreven, omdat ze anders geen plek meer had, en mijn vriend zei toen al dat, dat onzin was. nu ga ik hards zeggen, maar over dat kinderdag verblijf, heeft hij geen ervaring, omdat zijn vorige vrouw nooit een dag gewerkt heeft zelfs niet voor ze zwanger was, dus die heeft altijd thuis gezeten en op zijn zakken geteert. Nou ben ik niet, ik vind het nu al erg dat ik thuis zit, met een schijt ww'tje, en ik wil na de bevalling toch weer wat uurtjes gaan werken, omdat ik niet afhankelijk wil zijn van hem, en omdat ik nooit een hekel heb gehad aan werken, want zo ben ik opgegroeit, werken, werken en nog eens werken. als ze me nu nog een baan aan zouden bieden zou ik vandaag al beginnen.
wat herkenbaar zeg! vriend hier kan af en toe ook met enorme rot opmerkingen komen. net ook weer, ik zeg: maandag hebben we de 30 weken gehaald (wat voor mij heel wat is, mijn 1e is geboren met 33.1, en loop al weken met harde buiken enz, ben erg bang voor weer vroeggeboorte.) krijg als antwoord: hmm. kijk die man (op discovery) heeft zelf een vlot gebouwd, dat is pas knap. kwam voor mij echt zo over als: huh, er zijn zoveel vrouwen die de 30 weken halen, no big deal. een vlot bouwen in de jungle, dat is pas belangrijk. in jouw geval, ik zou naar die open dag gaan en je gewoon inschrijven, liever nu even problemen met je vriend, dan straks geen opvang hebben. succes!
ik zal die vrouw zo eens bellen, dan regel ik het wel op eigen houtje, en dan is ie me later wel dankbaar, die mannen kunnen soms stomme opmerkingen maken, ik weet er ook alles van, dan zeggen ze dat wij vrouwen moeilijk te begrijpen zijn, nou zo denk ik over mannen, en moeite doen om zich voor te stellen hoe wij ons eigen voelen, nee ho maar. pas geleden klaagde ik allemaal dat mijn heupen zeer doen, ook een forum over geplaatst, ben ik aan het lezen gegaan over bekkeninstabiliteit, komt er best veel overeen. begon ik het er met hem over, dat ik last van heupen heb, en dat, dat bekkeninstabiliteit kan zijn, wil ik uitleggen wat dat is, krijg ik eerst al als antwoord, JA DAT WEET IK WEL HOOR, en dan vervolgens begint hij dat ik me dat allemaal maar wijs maak, en dat ik te veel van zulke dingen lees, en dat het tussen mijn oren zit, op zo'n moment zou ik hem goed grrrrrrrrrrrrrrr!!!!!!!
Pfff als ik dit zo lees wat ben ik dan blij met mijn lieve betrokken man! Het liefst gaat ie overal mee naartoe en hij wil zoooo graag weten hoe het voelt om zwanger te zijn haha. Ik mag me gelukkig prijzen met zo'n geduldige vent. Meid, ik wens je veel sterkte en ik zou er gewoon wat van zeggen hoor! Het is ook zijn kindje en voor jou is het allemaal nieuw! Knuffel!
Nou, dat zou ik ook echt niet leuk vinden. Ik heb net zo'n vent als Marieke, maar weet wel dat mannen heel verschillend met de zwangerschap omgaan. Op mijn zwangerschapscursus zit een meisje waarvan de vriend echt alleen maar 'lollig' kan doen. Oh ik ergerde me bij de partneravond zo erg aan die man, maar ja, tis niet de mijne. Toen ik het las van het kdv dacht ik, eh, moet je dat nu nog regelen? Nou ja, wij wonen in de stad, en hebben al ingeschreven toen ik de eerste echo had gehad, dat wordt aangeraden vanwege wachtlijsten van een half jaar. Dus nee, je bent niet raar. Heel goed om het NU te regelen, zodadelijk staat je hoofd echt wel ergens anders naar, en dat verlof is denk ik om voor je het doorhebt.
ik ga er zeker wat van zeggen, en ook zo kinderachtig om de telefoon erop te gooien, vind ik zp laf, normaal was ik altijd zo dan belde ik gelijk terug, en daarna voelde ik me dan zo zwak, heb hem niet gebeld, hij kan de pot, zie straks wel wat hij te zeggen heeft, en heb me voor genomen om mijn verders niet op te fokken, want das slecht voor mij en mijn beebje. dus als tie, hem kenende de hele avond gaat zwijgen, dan ga ik wel op visite bij mij broer en schoonzus, en laat hem in zin eigen soep gaar koken. want ik ben door mijn zwangerschap een stuk mondiger geworden, ik zeg niet dat mijn vriend zo slecht is, maar soms heeft hij van zulke vreemde kuren, en begon dan te twijfelen of het niet aan mij lag, en begon daar dan op een gegeven moment ook nog in te geloven, maar laat nu niet meer over me heen lopen. zit me weer kwaad te maken, tjonge jonge dat wordt nog wat als tie thuis komt.
oh gelukkig, dus er zijn er meer, nou hij is thuis gekomen, en hij deed of er niks aan de hand was, nou sorry maar ik kan dat niet hoor!! ik heb nog gevraagt waarom hij de telefoon erop gooide, en hij zei, ja jij begon toch ineens te janken, toen ik zei van ja vind het niks, na zo'n klote opmerking, zei hij weer hij is toch nog niet geboren, dat moet je regelen als het er is, maar als ik zeg dat, dat niet zo is, en dat ie dan maar eens op internet moet lezen, dan zegt ie niks meer, nou dan niet hé. heb echt geen behoefte om met hem te praten, hij doet altijd net of hij alles beter weet, dan voel ik me altijd zo'n deusje!! maar o wee als een ander tegen hem zou zeggen, dat we dat allang hebben moeten regelen, dan gelooft ie het wel gelijk!
nou even een update, ik zit nog beneden, en mijn vriend ligt al op bed, zo gaat het nou altijd, het ligt altijd aan mij, hij zal nooit zijn ongelij toegeven, eerst lag hij al vanaf half acht op de bank te slapen, en hij stond op en ging naar bed, soms is hij zo onuitstaanbaar, maar natuurlijk hou ik van hem. ik ben ook wel zo, dat ik mijn mond niet meer open doe, maar daar heb ik mijn rede voor, omdat ik weet dat ik niet fatsoenlijk met hem kan praten, want alles wat hij dan zegt komt er op neer, dat het allemaal aan mij ligt, vandaar dat ik dan mijn mond houd,
Hey Esther volgens mij hebben wij dezelfde man. Vind het ook zo erg dat er omenduur niks uitgepraat word maar alles gewoon stil gezwegen wordt. Al weet ik dat mijn man in zijn binneste heel blij en fier is maar hij kan dat gewoon niet verwoorden, denk dat dat ook met zijn opvoeding te maken heeft en omdat hij uit een echt mannengezin komt terwijl wij thuis heel open zijn en over alles babbelen. Ik weet zeker dat alles wel goed zal komen en dat je ventje binnenkort als de baby er is in zijn binneste heel blij zal zijn dat je dit toch geregeld hebt. knuffel
hoi lenka, wat jij schrijft klopt helemaal!! mijn vriend kan heel moeilijk zijn gevoelens uiten, soms wel frustrerend want mij is ook geleerd om overal over te praten, maar dat heb ik bij mijn vriend al zo vaak geprobeert als we ruzie hadden, maar dat loopt altijd op niks uit, of hij zwijgt als het graf, of hij loopt gewoon weg, en dan kan ik praten wat ik wil, maar kom ik er niet door heen. vaak heb ik me er maar iedere keer bij neer gelegt, en de schuld iedere keer maar bij mezelf neer gelegt, maar dat ben ik dit keer niet van plan, want dan heb ik toch weer iedere keer zo'n nare na smaak. mijn vriend kan soms erg koppig zijn, en kan dinge op zo'n ontzettende harde manier brengen, en zonder dat ie in de gaten heeft doet hij me dan zo'n zeer. hij is sinds een paar weken zo erg verandert, op een niet leuke manier, hij kon altijd wel bot uit de hoek komen, maar op het moment wordt het alleen maar erger, en soms is hij ineens zo opvliegend terwijl ik niks verkeerd zeg, maar dan laat hij het zo over komen op mij van snap je dat dan niet, of van wat is dat nou voor een stomme vraag!
ik laat maar weer een berichtje achter, hier kan ik het tenminste van me afschrijven. het is nog het zelfde als gisteren, we doen onze koppen niet open tegen elkaar, vanmorgen heb ik het geprobeerd maar hij liet het gelijk weer zo overkomen dat het allemaal weer aan mij ligt, nou dan ben ik uitgepraat, en dat houd ik heel lang vol. en dan denk ik ook ineens weer, waar gaat die ruzie nou over, over een kinderdag verblijf, maar toch vertik ik het om de schuld weer op me te nemen. als hij graag wil dat het goed komt, dan zal hij een fatsoenlijk gesprek met me aan moeten knopen. en zijn trots eens op zei moeten zetten, want dat schijnt ie nog al moeilijk te vinden. zo dat ben ik weer kwijt, vanmorgen werd ik wakker, en betrapte me er weer op, dat ik lag te twijfelen of dat het niet allemaal aan mij ligt, maar toen heb ik alles weer op een rijtje gezet, en nee het ligt niet aan mij, hij maakte de klote opmerking, hij viel uit tegen mij, hij zette mij voor een gekske weg van (hoe kom je er toch bij om nou al een kinderdag verblijf te regelen, je hebt nog niet eens een kind, het nog niet eens geboren) en hij gooide de hoorn erop, dus wie zijn fout is het nu?
Je moet er wel op letten dat dit geen "wie zijn fout is het-spelletje" van maken want zo gaan jullie er nooit uit komen denk ik. Ik laat alles meestal een paar dagen rusten en probeer dan op een andere manier een gesprek aan te knopen van zeg heb je dit al gehoord mijn vriendin of collega die moet over 3 weken gaan werken en is vandaag enkele kinderdagverblijven gaan bezoeken, wist je dat er al wachtlijsten zijn van bijna anderhalf jaar? Ze is nu toch een beetje ten einde raad want ze weet niet niet goed aar ze met haar kindje naar toe moet. Ik zou dit zo luchtig mogelijk doen. Allez deze truck werkt bij mij meestal, hopelijk bij jou ook.
das een goeie truc, zelf nog niet aangedacht, maar ik wordt iedere keer zo kwaad bij het idee, dat hij vind dat het altijd aan mij ligt, maar o wee als ik durf te zeggen, ja maar jij maakt toch zo'n rot opmerking, en gooit de hoorn erop, dan krijg ik te horen van ja tuurlijk geef mij maar de schuld, het ligt altijd aan mij, ja zo komen we nergens natuurlijk moet ik dan mezelf overal de schuld van geven, hij beschuldigt mij wel altijd van alles, maar ik mag niet zeggen wat hij verkeerd doet.