Mijn dochter is 9 jaar en sinds een half jaar wil bijna nooit iemand meer met haar spelen. Vorig jaar heeft ze een coole kikker training gevolgt omdat ze onzeker is en omdat ze soms dingen niet handig aanpakt. Dit leek even zijn vruchten af te werpen. Maar ze verlangt zo enorm naar een echte vriendin. Ze noemt iemand ook veel te snel een vriendin. Er worden na schooltijd veel in clubjes gespeeld maar zij mag nooit meer meedoen. In de vakantie heeft ze zelf allemaal leuke kaartjes gemaakt en veel kinderen uitgenodigd voor een clubje. Deze hebben de kinderen verscheurd.... Ik weet even niet meer wat te doen.... Zit huilend op de bank omdat ik het even niet meer weet....
Ach is het een idee om haar zelf op een sport of activiteit te doen? Scouting is super leuk. Maar ook dansles, een vechtsport, een knutselclubje oid.
Wat ontzettend verdrietig! Ik zou het ook heel erg vinden als het om mijn dochter zou gaan. Wat gun je haar toch een vriendin. Heb je het al eens aangekaart bij de juf/meester? Het klinkt echt als iets wat wel de hele klas aan gaat, het is pest gedrag. En het lijkt mij niet dat de school dit goed keurt. Misschien kunnen ze in de klas meer aan groepsveiligheid doen? En dat de kinderen er bewust van worden gemaakt hoe je je opstelt naar andere kinderen? Hartstikke goed dat je dochter zo'n training heeft gedaan, maar ja als de rest van de kinderen haar buiten sluit dan kan je dochter weinig beginnen. Zijn er in je omgeving, sport oid ook geen meisjes met wie ze wel leuk contact heeft? Misschien hier wat meer in investeren? Veel sterkte!
Ooh wat sneu...Ik denk dat je eerst die onzekerheid aan zult moeten pakken. Misschien een leuk clubje naast school zoeken? Iets waar ze wat positieve energie uit kan halen. En ken je zelf misschien andere ouders op school, waar je dit eens mee kan bespreken? Misschien eens samen iets organiseren met ouders en kinderen?
de kaartjes verscheuren moet je echt melden bij de juf. en uitsluiten is ook een vorm van pesten, vergeet dat niet. Praat met de school! de juf kan een kind aanwijzen met wie ze vrienden kan(de juf weet hoed de kinderen staan in de groep) worden en dat begeleiden. heel erg jammer dat de juf dit niet door heeft en aanpakt.
Misschien een clubje zoeken waar aandacht besteed wordt aan sociaal gedrag, gevoelens etc? Je hebt bijv kinderyoga of mindfullness voor kinderen. Daar ligt de nadruk toch meer op je gevoelsleven, lief voor elkaar zijn, begrip, etc. Vreselijk zeg dat je meisje dit mee maakt! Dan breekt je moederhart....
We zijn net verhuisd naar een andere wijk. Ik dacht er goed aan te doen om haar op dezelfde school te laten zitten omdat ze ook dyslexie heeft en een verandering voor haar ook lastig is. Ze geeft op dit moment aan dat ze graag een nieuwe start zou willen. Pfff de tranen blijven maar stromen... Ik weet soms niet hoe ik het aan moet pakken en wat het beste is.... Ben zelf ook erg onzeker en dit helpt niet echt... Ze zit op korf.bal hier heeft ze het erg naar haar zin. Maar echt vriendinnen heeft ze hier niet van. Die meiden hebben allemaal veel vriendinnen.... Ik twijfelde erg om dit te bespreken met de juf.... Wat kan zei eraan veranderen ? De juf vind mijn dochter al niet de makkelijkste in de klas vanwege haar dyslexie en haar houding doordat ze alles zo moeilijk vind. Ik denk dat ik even een mail stuur.
Ach wat ontzettend sneu. Ik zou er zeker melding van maken bij de juf, wellicht kan zij het beter in de gaten houden en aandacht besteden aan dit soort gedrag.
Ach jee. .ik krijg er zelf een brok van in mijn keel. Zou je een van de ouders aan durven spreken? Van een meisje wat haar leuk lijkt? Ik zou dat namelijk willen weten en mijn kinderen dan meer sturen. En samen met jou dan wat plannen. Onze dochters liggen ook wat moeilijk.. En door soms aan te geven aan ouders dat ik heel blij was met een speelafspraakje of een feestke gaf wat meer begrip en herhaling. En!!! Leerkracht aanspreken! Ik vind het op pesten lijken!! (Welke omgeving woon je?l)
Ik zou ook overleggen met de juf.. Bij mijn oudste (jongen) merkte de juf en ouder dat een meisje er ook wat buitenviel (is combiklas 3-4-5, dus niet zoveel meisjes van dezelfde leeftijd). Dat was nogal lastig, maar nu in groep 6-7-8 zie je toch ook wel die kliekjes vorming bij de meiden. Ze husselen hier groep 5 bij de overgang naar de bovenbouw, dus hebben de vervelende kliekjes uit elkaar gehaald (leuke vriendinnengroepjes blijven wel bijelkaar). Toch is een meisje van school gegaan, omdat haar ouders ook de wijk uit verhuisd waren. In jou geval zal ze nog een paar jaar moeten met deze klas moeten doen. En dat is wel lastig als er al zoveel gevormd is.. Dan zou ik een overstap naar een school in de wijk nog niet eens zo gek vinden. Even een frisse start, zonder alle geschiedenis..
Sowieso bij de juf aankaarten. Uitsluiten is ook zeker een vorm van pesten.... Bij mij dochter in de klas (groep 4) speelden dit soort zaken ook in beginnende mate. Er zijn nu extra gymlessen tbv groepsvorming ingelast en dat lijkt zijn vruchten af te werpen. Juf heeft echt wel mogelijkheden om er iets mee te doen. Daarnaast kan het denk ik helemaal geen kwaad om eens te kijken naar een school in jullie nieuwe wijk. Helemaal wanneer je dochter zelf ook aan geeft een frisse start wel te zien zitten.
Niet lullig bedoeld.. maar ik denk dat ze dat onzekere niet van een vreemde heeft... Als jij al niet eens naar de juf durft toe te gaan met dit probleem... Tuurlijk kan de juf hier wel wat aan doen!
Zeker bespreken met de juf! Die zien het soms heel anders dan jij en hebben misschien een hele simpele oplossing. Daarnaast zou ik ook kijken naar een school in de nieuwe wijk. Dat is vaak ook makkelijker met afspreken of nieuwe vriendinnen/contacten maken. Echt, als je zelf geen actie onderneemt dan gebeurt er niks hoor (klinkt hard, maar is wel zo...) Succes! Gewoon doen!
Wat sneu! Bespreek dit met de juf. Zij kan er wel wat aan doen en als ze dit niet wil of doet, zoek het hogerop. Op school horen ze een anti pestbeleid te hebben en te hanteren. Daarnaast zou ik kijken wat je zelf kan doen, zodat zij minder onzeker wordt. Zolang zij onzeker blijft zal ze ook makkelijker doelwit zijn en minder snel aansluiting vinden. Van school veranderen zal dan ook niet het gewenste resultaat geven, maar eerder hetzelfde. En dat zal haar mogelijk nog onzekerder maken. Het is niet haar schuld of haar keuze, maar mogelijk trekt ze het onbewust aan. Neem haar serieus en stap tijdig (nu dus) naar de leerkracht.
Och, wat sneu. Mn hart brak bij het lezen over die kaartjes! Ik zou er zelf ook helemaal kapot van zijn. Wat kunnen kinderen soms toch wreed zijn . Ik denk dat het er met de juf over hebben sowieso een goed idee is! Misschien heeft de juf wel een paar goede tips om wat vriendinnen binnen of buiten de klas op te doen. Verder heb ik helaas geen goede tips. Ik zou denk ik via ook internet gaan speuren of ik nog ergens tips op kon doen. Het zou eigenlijk wel leuk zijn als er een soort kinderkoppel website initiatief zou bestaan voor kinderen die dat leuk zouden vinden (via de ouders uiteraard), maar dat zal vast wel niet bestaan. Heel veel sterkte en succes!!
Ik zou het er met de juf over hebben. pestgedrag is absoluut een no-go. Verder zou ik proberen te achterhalen welk gedrag van je dochter het pestgedrag oproept. Dan kunnen jullie daar mee oefenen. Ze wil zelf graag van school veranderen, dat zou ik dan doen, maar ook daar bestaat weer de kans dat ze gepest gaat worden als ze sociaal onhandig is. Het is heel erg zielig voor je dochter dat ze gepest wordt. Niemand verdient dat. Ik zou het daarom absoluut bespreekbaar maken.
Ik ben een juf en als ik jouw bericht lees, breekt mijn hart. Ik zou graag willen dat je naar mij toe was gekomen. Zo kunnen we samen misschien een oorzaak achterhalen en er wat aan doen. Verder durf ik er niet veel over te zeggen, want ik ken je dochter en de hele situatie niet. Ik kan wel dingen plaatsen 'als juf' maar dit kan ook verkeerd overkomen, juist omdat ik de situatie niet ken. Echt meid, ga naar haar leerkracht toe en sta open voor ideeen en andere input.
De eerste stap zou toch echt zijn naar de juf. Jij weet het verhaal van je dochter maar misschien dat de juf een idee heeft wat er mis kan gaan. Samen kom je er misschien achter wat je kan doen om te helpen. Het kan ook zijn dat de kinderen niet leuk zijn/passen bij je kindje. Dan is een andere school misschien niet verkeerd maar dat heeft geen zin als je niet weet wat er mis gaat anders gaat het zo verder. Korfbal is aardig individueel en je hebt andere nodig om een keer een bal te gooien verder niet. Judo is weer goed voor je zelf vertrouwen Scouting lijkt me beter passen als je kijkt naar samenwerking. Samen tent bouwen, koken, spelletjes, weekend weg, je trekt de zelfde kleding aan en dat bouwt ook een band. .
Helemaal mee eens. Eerste stap is om naar de juf te gaan, dit oet zij weten om er wat aan te kunnen doen. Dat ze dyslexie heeft en daardoor al 'lastig' is...is dat jouw idee of heeft de juf dit aoor laten schemeren? Elk kind heeft wel wat en sommige dingen, daar lopen mensen niet te koop mee, maar in haar groep zullen wel meer kinderen zitten die om de een of andere reden op een bepaald vlak wat meer aandacht nodig hebben. En doet school er weinig tot niets mee, dan zou ik toch een school in de buurt van jullie nieuwe huis zoeken. Dyslexie komt overal voor, gewoon informeren hoe ze dat op die school begeleiden. En inderdaad, korfbal is niet zo'n sociaal gebeuren. Mijn dochter heeft dezelfde leeftijd en zit op scouting, het zijn uitsluitend meiden en al heeft ze op school vriendinnen, hier op scouting heeft ze weer andere vriendinnen waar ze ook buiten scouting om mee afspreekt. Het is een gezellige groep, de leiding zorgt er ook wel voor dat ze veel samen doen en niemand wordt buiten gesloten en naast de gewone opkomsten, hebben ze ook kamp, mijn dochter vindt het super leuk.
Wat naar dat jij er zo mee zit, zit je dochter er ook zo mee en laat je dit merken aan haar? Hierdoor kan ze ook faalangstig worden namelijk; ik doe zo mijn best en het is niet goed genoeg (zoiets). Ik denk dat het absoluut niet aan de dyslexie ligt, wel hoe je er mee omgaat. Mijn zoon zit nu in een traject voor dyslexie maar is de gangmaker van de groep zeg maar (ook niet handig hoor...) Ik denk dat het echt met haar houding te maken heeft en ze komt nu ook op een punt dat vriendschappen in de klas, puur gevormd worden door de klas en niet omdat ze raakvlakken hebben. Ik zou in de buurt naar activiteiten gaan zoeken, die zij leuk vindt en waar ze haar ei in kwijt kan. Dan zal je zien dat vriendschappen een andere, hechte vorm krijgen. Is er op school iemand waarmee ze goed kan samenwerken? Daar zou ik mee beginnen en hoe is haar houding op school? Dat laatste had mijn dochter ook erg moeite mee, weet het vaak beter en huilt snel omdat ze haar niet begrijpen. Niet leuk maar zij was degene die moest veranderen en daar heeft ze afgelopen jaar hard aan gewerkt en nu gaat het lekker in de klas, luistert ook naar anderen en kan meer afstandnemen, zonderhet direct op zichzelf te betrekken. Maar daarvoor moet je dochter ook rijpen en het is niet erg om weinig vriendinnen te hebben (mijn kind is gewoon een eenling) maar ze zal hier zelf iets mee moeten doen en ja ze zal hulp van juf nodig hebben om te spiegelen wat er in de klas gebeurt. Praat met haar wat haar succesmomentjes waren en wat ze morgen beter zou doen. Het komt echt wel goed, minder druk en meer ruggespraak met juf.