Dag mama's Onze dochter wordt deze week 10 maanden, en is een ongelofelijke moeilijke eter. Is nu sinds 6 weken dat ze voortdurend blaast op haar eten , geeft al eens zo een periode gehad maar is dan over gegaan naar een paar weekjes maar doet het nu dus terug. Het is ZO vermoeiend mijn geduld raakt echt op. De patatjes hangen meer aan de kasten,muren,tafel en in onze haren dan dat ze iets binnen heeft. We weten wel dat ze het kan want ze was zo goed bezig ze at eindelijk 180 gram en waren daar zo blij mee, moesten dan ook geen fles meer achter geven. Nu mogen we al blij zijn als ze 100 gram eet. Onze dochter weegt al niet echt veel (7kilo 300) dus vinden wij het belangrijk dat ze goed haar eten opeet. Het is altijd al een moeilijke eter geweest. We kijken er soms zo tegenop om haar eten te geven, altijd zo een knoeiboel. zelfde met haar fruitpap. Als we ons boos maken zit ze dan te lachen, geven we haar een lepel in haar handen is het voor op de grond te smijten. Nog mama's dat zo een periode hebben meegemaakt? En wat deden jullie dan? volgende week moeten we naar de kinderarts dan alvast eens bespreken. groetjes
Het gaat inderdaad met vlagen. Ik bied in zo’n periode altijd gewoon eten aan en als hij niet wil, dan niet. Hoeveel flessen krijgt ze nu nog?
Hier ook een heel moeilijk etertje. Geen tips, gewoon blijven aanbieden en zelf rustig blijven, maar dat is niet altijd makkelijk. Mijn dochter (17 maanden) overleeft nu op fruit en moedermelk, haha. De rest interesseert haar niet. Voor de fruitpap kan je misschien eens proberen om dat in een hervulbaar knijpzakje te doen. Dat was de enige manier waarop mijn dochter fruit at, als ze het knijpzakje zelf mocht vasthouden terwijl ze in de buggy zat en ik met haar wandelde. Dan slurpte ze het zo leeg. Intussen eet ze uiteraard wel zelf stukken fruit, maar ik blijf die knijpzakjes handig vinden om fruit mee te nemen als tussendoortje. Bovendien is het niet zo'n knoeiboel, want daar ergerde ik me ook zo aan...wanneer de hele keuken volplakte en dl ook en ze uiteindelijk toch weer niets had gegeten...zoooooo frustrerend. Het 'warm' eten blijft hier wel rampzalig, ondanks dat ik steeds een heel arsenaal aan verschillende zaken aanbied. Ik probeer me er niet in op te jagen, maar soms weet ik het ook niet meer.
Ik zou in elk geval proberen je er niet zo druk om te maken. Dat voelen die kleintjes heel goed aan en gaan alleen maar meer klieren, boos worden heeft naar mijn idee op deze leeftijd echt nog geen zin. Onze dochter van 8 maanden kan ook flink goed spetteren (gelukkig eet ze verder wel goed en heeft ook d'r flinke gewicht mee), maar als ze dat doet dan stop ik met eten geven, vaak zit zij keihard te lachen, maar ik kijk d'r neutraal aan en wacht even tot ze uit gespetterd is. Meestal kan ik daarna gewoon weer verder gaan. Verder merk ik hier dat ze steeds meer zelf wil gaan doen, bij het brood pakt ze de vork uit m'n handen en wil 'm zelf in d'r mond doen, dus we oefenen ook steeds meer met zelf bijv. een halve banaan eten of stukjes brood, soepstengel e.d. vind ze ook erg leuk. En ervoor zorgen dat ze trek heeft op de momenten dat je het aanbied, dus voor een flesvoeding of een geruime tijd erna.
Ah ja! Menig topic heb ik over dit onderwerp geopend. Hier ook een dramatisch etertje. Brood en warm eten is heel lang rampzalig geweest. Was blij als ze 1 kruimel en 1 hapje warm eten binnen kreeg. Heb me er zo druk om gemaakt! Ons meisje is nu 1 jaar en met 11,5 maand woog ze 7500 gram bij 70 cm. Echt een mini ( maar dat ben ik zelf ook). Ik heb het meer los kunnen laten en dat scheelt een hoop frustratie. Ze eet echt wel als ze honger heeft en anders maar niet. Ze wordt snachts nooit wakker dus ook niet van de honger. En groeien doet ze op haar eigen lijntje. Het gaat wel steeds beter maar ook met vlagen. Dan gaat het een paar dagen goed en dan krijgen we weer wat slechtere dagen. Gewoon steeds op vaste tijden blijven aanbieden en proberen het los te laten.
Hier ook heel wisselend in tijden van ellendig eet ze fruit ipv groente, jammer dan. Ze kijkt mee als ik in de keuken sta, de tafel dek, eten kook, en dr bordje prak. Worteltjes, aardappeltjes en vissticks zijn hier ronduit favoriet maar spruitjes eet ze bijv ook. Pasta, patatjes, rijst, sperziebonen, bloemkool, broccoli weigert ze. Je kan op je kop staan wat je wilt maar die mond is dicht en blijft dicht. Ik maak er vooral geen gevecht van, dan eet ze maar wat anders en eens in de zoveel tijd proberen we t gewoon weer een keertje. We hebben altijd potje groentehap en fruithap in huis mocht t nodig zijn.
Mag ik vragen of je ervaring hebt met deze hervulbare zakjes? Welk merk, schoonhouden, lekken etc? On topic: Het is echt het aller lastigste dat er is. Iedereen ziet zijn of haar graag goed eten. Het enige dat je kan doen is het aanbieden, en helemaal loslaten hoeveel er in gaat. http://www.janetlansbury.com/2016/01/eating-isnt-ours-to-control-how-one-parent-replaced-fear-with-trust/ http://www.janetlansbury.com/2010/10/dodging-a-toddler-food-fight/
voorlopig krijgt ze nu terug 4 flessen, haar drinken is ook vermindert s'morgens en s'avonds dus gebeurt dat ze s'nachts terug wakker wordt. En bij jou hoeveel flessen?
Heb net dit eerste artikel gelezen en vraag me af hoe dit werkt met een 1-jarige. Ze heeft best prima motoriek maar als ze met bestek probeert te eten vliegt er toch echt genoeg naast. Niet als teken dat ze klaar is maar gewoon nog onhandigheid. Ze kan ook nog niet opstaan en weglopen als teken van 'klaar'. Als ze haar mond dichthoudt of er gewoon niks meer in stopt dan denken we dat ze klaar is. We hebben een redelijk makkelijke eter maar vind regels met deze leeftijd wel wat lastig.
Mijn zoontje is 1, hij krijgt geen flessen meer. Ik zou het gewoon loslaten als ik jou was en niet weer een extra fles aanbieden tenzij ze daar zelf om vraagt (in de nacht bijv). want voeding gaat ten koste van het vaste voedsel en aangezien je hoopt dat ze meer gaat eten zou ik haar dus niet Meern voeding aan gaan bieden. Boos worden tijdens het eten heeft ook weinig zin. Ze snapt het nog niet en je veroorzaakt zo alleen maar een gespannen sfeer tijdens eetmomentjes...het hoort juist leuk te zijn. Hier zit soms ook alles onder het eten omdat hij het uit zijn mond haalt en overal op smeert...niks aan te doen. Als hij helemaal geen honger heeft dan knijpt hij alles fijn om het daarna op de grond te smijten...het houdt je bezig
Mond dicht is er eentje, maar kan ook boos zijn. Hier gaat ie op als ze dr eten te koud vindt, dat ze daarin geen trek heeft, uitdagen (paar twinkeloogjes erbij) of inderdaad vol. Wij hebben hier gebaren op ingezet en je handen aan elkaar afvegen (ala klusje geklaard) als ware 'klaar'. Dat seinen en roepen we gelijktijdig al tijden naar dr maar nu pakt ze t eigenlijk pas op en seint ze zelf ook klaar. (nog niet helemaal goed, maar wel vaak).