Dit doen wij ook idd. In ons geval omdat ik de chaoot ben die alles vergeet. Ook afspraken plannen lukt mij niet omdat die dan standaard op een onhandig moment terecht komen. We hebben een planbord (zelf ingericht whiteboard) met alle aanwezigheid van de komende week. En daarnaast de lijst met afspraken in de toekomst (staan ook in de digitale agenda, maar ja... Daar kijk ik nooit in ) Door het dagelijks te zien kan ik mijn week structuren. En ook de kinderen hebben hier veel houvast aan. Met sticky notes hangen we ook acties voor die week aan het bord (bijvoorbeeld: 'nieuw is aanvragen voor jongste' of 'boek terug naar schoolbieb') En dan denk ik er wel aan die dingen te doen. Puur omdat het zichtbaar in de eetkamer hangt.
Er is maar 1 manier om taken te verdelen en dat is het gewoon doen. Toevallig heb ik ook een man en die van mij functioneert uitstekend, ondanks dat y-chromosoom. Hij gaat ook met onze kinderen naar de kapper. Doet wekelijks boodschappen. Neemt ze mee naar sport, haalt ze op vam de BSO etc. En bij ons ben ik toevallig de ADHD-er en desondanks ben ik prima in staat afspraken voor onze kinderen in mijn agenda te zetten en na te komen. (Ik geef eerlijk toe, de alarmfunctie is een live-saver.) Maar ook ik heb ze gewoon op tijd op school, bij de tandarts of de sportclub. Ik vind het dus te kort door de bocht bocht en ook iets te makkelijk om het af te schuiven op 'man zijn' of 'adhd'. Het is meer dat hij het niet doet omdat jij het wel doet. De enige manier om dat te doorbreken is om goede afspraken te maken over wat jij regelt en wat hij regelt. Zolang jij alles regelt, vertrouwt hij er -terecht- op dat het geregeld is. En weet hij dus inderdaad niet wat er speelt, tenzij jij het vertelt. Dus laat voortaan een deel aan hem over. En accepteer dan dat er dingen zullen zijn die jij niet meer helemaal precies weet of die anders gaan dan jij gedaan zou hebben.
Mijn man is net zo gestructureerd als dat ik ben. Als ik iets niet zie of vergeet, heeft hij het al gedaan of gaat het doen nèt als ik het me bedenk. Ik heb hem weleens gevraagd hoe dat kan. Zijn antwoord is dat hij het niet eerlijk vindt dat ik overal voor op zou moeten draaien en hij vindt het respectloos als hij er van uit zou gaan dat ik het allemaal wel regel. We werken beiden, hebben het al druk genoeg, dus een kleine moeite om taken te verdelen en samen te doen en eraan te denken toch? En ik denk dat ik dat nog het meeste vind; het respect naar je partner. Ik zou het gewoonweg ook niet pikken dat ik alles altijd maar zou moeten doen. Waarom? Wie heeft dat bedacht? Maar ik denk ook dat als ik altijd alles al gedaan zou hebben in het verleden en ik wil dat veranderen, dat dat dan lastig gaat, want terugdraaien is lastiger dan vóór zijn.