Dit dus inderdaad. En TS heeft ook de verwachting dat ze liever wordt gevraagd om een kopje koffie oid te komen doen en dat vragen ze niet. Misschien durven ze wel niet omdat ze denken dat ze toch geen belangstelling ervoor heeft. Verwachtingen hebben is gewoon in deze wereld niet zo handig. Of wees duidelijk of het wordt helemaal verkeerd opgevat.
Als mijn schoonouders of ouders erg blij worden van een nieuwe keuken en dit graag aan ons willen laten zien en ik woon vlakbij dan denk ik dat ik wel even zou langskomen Niet omdat ik nou zo reuze benieuwd ben naar die keuken maar als ik weet dat ze dat fijn vinden zou ik dat dus wel voor hun over hebben Maar afspraken verzetten etc nee daar begin ik niet aan
Haha, ik ga dus nooit naar volwassenen verjaardagen. Behalve die van schoonmoeder, schoonzus. Want tja, die verwachten echt wel dat ik kom. Mn sm zou dus ook willen dat ik dezelfde dag nog kom kijken naar dr nieuwe keuken. Maar die verjaardagen, nee daar heb ik echt geen zin in. Ik vier de mijne zelf ook niet. Het kost me gewoon teveel energie. Als het nou een feest is omdat iemand 50 ofzo wordt, dan zou ik wel gaan. Evenals kinderverjaardagen.
Als je er geen zin in zou hebben zou ik dan enigszins nog wel begrijpen. Van mij hoeft het ook niet persé elke keer weer, maar de gezelligheid vind ik dan wel weer leuk. Maar er geen energie voor hebben om je eigen verjaardag te vieren, dan zou ik me toch wel zorgen maken? Je bent nog veel te jong daarvoor lijkt mij?
Bij ons in de familie is ooit een rel geweest omdat mijn ouders niet gelijk naar een nieuwe vloer waren wezen kijken. Echt houd op met me hoor.
mijn ouders krijgen binnenkort ook een nieuwe keuken, en die willen hem dan ook graag laten zien. die verwachten dan ook echt wel dat wij het eerst volgende weekend op de stoep staan. of we nu tijd/zin hebben of niet. en dan maak ik daar wel tijd voor. bij sommige mensen liggen die prioriteiten gewoon anders. mij zou het niet uitmaken als ze na 2 maanden een keer zouden langskomen. maar voor hen is dit wel belangrijk. netzoals verjaardagen, ik hecht nul waarde aan een verjaardag van mezelf (Kinder verjaardagen is wel anders). maar voor hen is het wel belangrijk. nou dan zorg ik er toch voor dat ik langsga, of als ik niet kan dan bel ik. die verwachtingen worden ook niet altijd uitgesproken. voor hen is het iets vanzelfsprekends... Mijn schoonfamilie is daarin weer totaal anders. die verwachten niets. en als die iets willen, vragen ze het, zodat de wens of verwachting duidelijk is.
Hoezo? Ik vier mijn verjaardag ook zelden (toevallig bij 35 een etentje georganiseerd) Ik heb geen zin om dan al die mensen in mijn huis te hebben en de hele tijd al zorgend voor iedereen rond te rennen. Vind ik totaal niet leuk. Dus dat kost mij ook teveel energie. Maar ik heb zat energie voor andere dingen hoor. Ik vier 3x per jaar voor de kinderen de verjaardagen en dat vind ik genoeg. Dus ik vier mijn verjaardag ook niet elk jaar. Maar op kroonjaren vier ik het wel (en dan anders dan anders bijv toen een privé kok thuis voor select groepje, borrel ergens anders, varen met een boot) Kwestie van keuzes maken in wat je leuk vindt en waar je energie van krijgt toch. ik ga toevallig wel naar verjaardagen van kinderen want dat vinden mijn kinderen heel leuk. Dat dan weer wel. En verder.. tja als mijn beste vriendin een nieuwe keuken heeft - daar kom ik wekelijks dus dan zie ik die snel. Maar als mijn vriendin in Friesland die heeft — dan zou ik er niet perse speciaal voor heen rijden. Ik weeg het dus een beetje af. Ik kijk een beetje naar hoe belangrijk mensen zoiets vinden en dan geef ik er wel of niet prioriteit aan. Mijn ouders vinden Moederdag etc heel belangrijk (ik niet) dus dan gaan we daar wel heen. Maar heel eerlijk: ik heb zelf weinig verwachtingen ( behalve met de kinderverjaardagen) en bij mij hoeven mensen echt niet langs te komen als ze niet willen. Even goede vrienden. Maar dat is voor iedereen anders denk ik.
Ik kan dan mn mond ook niet houden en vraag dan gerust "vanwaar de haast, moet je m weer inleveren?" Of "ja showen is leuk, maar ik ben veel geinterresseerder in een demo met aansluitend een proeverij. " Eigenschap die van mij dan niet altijd gewaardeerd wordt en dat mag. Snap best dat iemand heel blij kan zijn met een keuken maar ik kan ook "oooh wow, ja het is wel echt een mooie! Wat fijn voor jullie dat hij eindelijk staat! Weer een hindernis weg /Heerlijk dat dat achter de rug is!" met een whatsapp foto. Die verwachting heb ik naar anderen andersom ook niet. Dan nodig ik ze wel gewoon uit voor een avondje wijntje/biertje, spelletje en hebben ze interesse duiken ze zelf die keuken wel in. Tis een kookplek, geen gallerie.
Mijn schoonouders hebben veel verwachtingen, maar doen zelf niks om die verwachtingen te realiseren. Ze vinden bijvoorbeeld dat ze ons te weinig zien. Maar komen nooit een keer bij ons langs. Terwijl ze wel vinden dat wij bij hun langs moeten komen. Man zn broertje woont vlakbij ons en daar zijn ze de afgelopen maanden meerdere keren geweest. Maar dan niet ook ff bij ons langskomen. Ze wonen op meer dan 2 uur rijden. Ik werk vaak 2 weekenden in de maand en op zaterdag hebben de oudste 2 hun hobby's. Dan blijven er 2 mogelijkheden over op een zondag. Waarvan er vaak al 1 afvalt ivm een verjaardag. Die ene zondag die dan over blijft ga ik dan echt niet de halve dag in de auto zitten. Die verwachtingen laat ik lekker verwachtingen zijn. We irriteren ons eraan, maar laten ons niet overhalen om toch te gaan. Mijn ouders hebben ook weleens verwachtingen, zoals sinterklaas samen vieren. dat doen we elk jaar. Mn ouders staan altijd voor ons klaar en helpen veel met oppassen en klusjes. Als ze ons een keer wat langer niet hebben gezien, zullen ze ook bij ons langskomen ipv te zeggen we hebben jullie al zo lang niet gezien. Om deze redenen geef ik wel toe aan hun verwachtingen om sinterklaas samen te vieren. Terwijl ik het ook weleens met ons 6 jes zou willen vieren. Dus het ligt er heel erg aan hoe de band is en hoe die mensen zichzelf opstellen bij verwachtingen van jou kant.
Zoals ik zei; geen zin hebben snap ik en dat is ook je eigen keuze natuurlijk. Overigens ging het hier om schoonfamilie en niet een vriendin die wellicht ver weg woont. Ik vind dat ook nogal een verschil. Maat weet niet hoever ts bij schoonfam vandaan woont?
De keuken (van m’n schoonzus trouwens) en verjaardag van mn schoonmoeder waren slechts voorbeelden en het leek me wel interessant om daar een topic over te openen. Natuurlijk snap ik dat ze het leuk vinden om het te laten zien maar schijnbaar heb ik m’n redenen gehad om nog niet langs te komen. Ik vind het dan bijzonder om mijn man daarop aan te spreken. Op de verjaardag van mijn schoonmoeder ben ik uiteindelijk toch ook op de dag zelf even geweest. Juist omdat ze zoveel voor ons doet en zij het dus wel belangrijk vind.
Tja, verwachtingen van anderen.... Ik moet zeggen dat wij een heel relaxte familie hebben. Dus geen heibel over verwachtingen die niet uitkomen. Ik vind wel dat je best eens iets kan doen om een ander blij te maken. Voor jou kan een nieuwe keuken totaal onbelangrijk zijn, maar voor die ander iets waar hij/zij heel blij mee is en graag aan je wil laten zien. Hoeveel moeite kost het dan om daar gezellig een bakje koffie of een borrel te doen en meteen die keuken te bekijken? Het wordt een ander verhaal als je daarvoor het halve land moet doorkruisen. Ik lees hier ook heel vaak: "verjaardagen doe ik niet aan" of "verjaardagen heb ik echt een hekel aan" Ik ben blijkbaar een heel raar mens, maar ik heb in coronatijd die verjaardagen echt gemist We hebben een grote familie: ik 4 broers/zussen en mijn man 7 broers/zussen. Iedereen heeft een partner, we wonen aardig verspreid door het land. Allemaal een druk gezin. Dus zomaar tussendoor bij elkaar op bezoek gaan gebeurd gewoon weinig. Past vaak niet in de agenda's. Maar we proberen wel altijd naar de verjaardagen te gaan van alle broers/zussen en aanhang. Dat betekent dat we sowieso 16x per jaar de meesten zien van mans kant en van mijn kant is dat ook zo'n 10x per jaar. Gisteravond ook weer een verjaardag gehad van een zwager. Was echt supergezellig, geen kinderen erbij maar met een man of 20 gezellig samen gegeten, lekker bijgekletst. Ik vind het top!
Ze sprak haar verwachtingen dus wel uit. Ze had gehoopt dat jij langs zou komen. Hoe bedoel je eigenlijk precies: "mijn man is daarop aangesproken" (niet aanvallend bedoeld, maar gewoon, hoe moet ik dat voor me zien) Is er terloops tegen je man gezegd dat ze jou ook hadden verwacht? Is je man op het matje geroepen? Hoe lang heeft ze die nieuwe keuken al? Staat hij er nog maar een paar weken, of is dat inmiddels al een paar maanden? En ik vind de afstand ook best belangrijk. Ik ga ook niet een uur rijden om bij mijn schoonzus de keuken te bekijken, dat zou ik ook niet van haar verwachten. Die zien we dan wel bij de eerstvolgende verjaardag. Maar ik denk te proeven uit jouw berichten dat er best wel meer dingen spelen en dat dit slechts een paar voorbeeldjes zijn...
Jij mag jouw redenen hebben en zij mogen het jammer vinden. Het kan naast elkaar bestaan hè. Ik zeg altijd maar. Geen verwachtingen, kun je ook niet teleurgesteld worden. Ik trek me dan niet zoveel aan van verwachtingen van andere maar ik weet wel welke mensen wat belangrijk vinden. Zij zijn belangrijk voor mij, dus als mijn schoonmoeder een nieuwe keuken heeft en ik weet dat ze het belangrijk vindt, dan zou ik bijvoorbeeld een berichtje sturen in de trant van; “ Joh, ik kom binnenkort echt kijken, maar er spelen nu even andere dingen waar mijn energie nu in zit “ Die verjaardag had ik dan weer mijn schouders voor opgehaald. Dan moet je het op de dag zelf vieren of zeggen dat je wil dat je gezin de dag zelf komt.
Ja maar dat is voor iedereen anders toch? Ik vind het echt to much als ik om de week een verjaardag heb. Ik werk ook bijna fulltime, heb 3 kinderen, clubjes alles..ik wil ook wel gewoon weekenden niks doen, met vrienden afspreken, etc. Dus voor mij zou dit echt enorm veel zijn. Dit is overigens bij ons niet het geval hoor, wij hebben 1x per maand een verjaardag ongeveer en dat vind ik prima. Genoeg tijd voor leuke uitjes en dinertjes met vrienden etc (iets wat ik dan weer super leuk vindt en graag tijd voor vrij maak) Punt is: als ts door wat dan ook niet naar de keuken is wezen kijken dan had dat weinig prio voor haar. Uiteraard kun je altijd kijken als het voor een ander belangrijk is om wel langs te gaan/balans te zoeken. Maar nu ik zelf overspannen ben besef ik me des te meer dat iedereen anders is en van andere dingen energie krijgt. Dus ik begrijp het ook heel goed als een keuken gaan kijken even geen prio heeft. Maar goed ik vind het sowieso geen probleem als mensen niet komen. Ik heb ook vriendinnen die nog nooit in mijn huis zijn geweest maar waar ik we 4x per jaar mee eet / afspreek. Maar als iemand dat wel belangrijk vindt die mij lief is zou ik er wel ruimte voor proberen te maken (als het uitkomt)
Oké nu voel ik toch wel de behoefte om meer tekst en uitleg te geven. De keuken hebben ze 2 maanden. Toen ze de keuken net hadden is onze dochter (1,5 jr) opgenomen geweest in het ziekenhuis met een longontsteking. Op dat moment is het er dus niet van gekomen en ben ik er ook echt niet mee bezig geweest. Ook de periode daarna ging alle zorg en aandacht naar onze dochter. Na de feestdagen komen bij ons in de (schoon)familie de verjaardagen en is er wel ieder weekend een verjaardag én januari is op mijn werk topdrukte; zaterdagen werken én lange dagen en pas laat thuis. Oftewel volle drukke weken/weekenden waarin ik blij was als ik alles draaiende kon houden en daarin was hun keuken voor mij geen prioriteit. Ik snap oprecht dat ze het jammer vinden dat ze mij nog niet gezien hebben maar ik snap niet waarom ze dan gaan klagen bij mijn man ipv dan zelf initiatief te nemen en dus te vragen of ik nog een keertje kom kijken. Overigens heb ik mijn schoonzus een berichtje gestuurd waarin ik aangaf dat ik had begrepen dat ze het jammer vonden dat ik nog niet was geweest maar dat het geen desinteresse is maar dat het er nog niet van gekomen was. Geprobeerd een afspraak te maken om even langs te gaan maar nu vieren ze komende zaterdag de verjaardag van hun jongste en dan kan ik hun keuken bewonderen. Eerder langs komen kwam hun niet uit.
Met dit verhaal erbij vind ik dat je schoonzus zeurt Jouw prioriteiten lagen heel logisch ergens anders. Ik snap dan heel goed dat je ervan baalt dat ze bij jouw man gaat klagen. Is jouw dochter inmiddels weer helemaal opgeknapt?
Ah, ja dat vind ik toch wel een ander verhaal en snap van jou uit dan helemaal dat je nog niet geweest bent!
Ik heb tinnitus en hyperaccusis. Ook al ben ik pas 41. Dus ja, dat kost me teveel energie. En ik geef er ook echt niks om, om verjaardagen. Ja, die van mn kind wel en ik ga ook naar kinderverjaardagen. Puur voor dat kind. Maar verder niet. En dat hoeft helemaal niemand te begrijpen, als ik het maar begrijp.
Ik zou in zo’n geval even bellen en ze hiermee dus ‘overvallen’. ‘Goh ik hoor van mijn man ( naam) dat jullie het vervelend vinden dat ik nog niet naar jullie keuken ben komen kijken. Klopt dat? Laat ze het dan maar uitleggen. En dan kun jij uitleggen hoe het zit met jouw prioriteiten en interesse, het verschil hiertussen enzovoort. Kost je een paar minuten tijd en ik denk dat ze in het vervolg beter nadenken bij wat ze zeggen en jou hopelijk ook beter begrijpen.