19 juni heb ik een spontane mk gehad, nadat een week eerder geconstateerd was dat het hartje niet meer klopte. Ik hoefde dus niet gecurreteerd te worden en ik ging er dan ook vanuit dat mijn cyclus niet heel erg ontregeld zou zijn. We mochten van de gyn gelijk weer doorklussen, en na een week was het vloeien over dus gingen we weer aan de slag. Ik kon mijn eisprong niet goed vinden, dus het was een beetje op goed geluk. Ik zit nu inmiddels op dag 43 en zowel vorige week dinsdag als vanochtend een negatieve test in handen, terwijl ik wel wat zwangere 'klachtjes' heb (toegenomen afscheiding, steekjes in buik, pukkels in mijn nek en kaaklijn). Ik weet dat je lijf je kan foppen dus die negatieve testen zullen wel kloppen. Maar voorheen was mijn cyclus 32 en na mijn eerst mk heb ik wel 9 weken moeten wachten op mijn menstruatie (toen wel gecurreteerd). Hoe gaan we nu verder? Hoe moet ik gaan rekenen? Kan ik alweer een eisprong hebben gehad, zonder een menstruatie er tussen? Op 27 juni jl. had ik een na-controle en toen zag de gyn alweer een follikel van 11 mm, dus ze verwachtte dat dat een week later zou gaan springen, en daarop hebben we dus geklust. Maar is ie misschien niet gesprongen? Ik snap er helemaal niets meer van..We willen zo graag een goede zwangerschap en na twee miskramen wordt die kinderwens alleen maar groter. Wie heeft tips of ervaringen?
Ik snap je helemaal. Ik zit nu ook op dag 51 zonder dat er iets gebeurt Het is de 2e ronde na mijn curettage. Ik heb denk ik ook al 10 keer getest, alles negatief (inclusief een bloedtest bij de huisarts). De eerste week 'overtijd' helemaal in de gloria omdat je dan dus kans hebt om zwanger te zijn, maar nu inmiddels bijna wanhopig omdat de menstruatie niet op gang komt en ik dus ook nog niet zwanger kan worden. Morgen bel ik het ziekenhuis op voor een hormoonkuur om de menstruatie op gang te helpen. En dan kan de gyn zo goed zeggen dat stress niet goed voor je is, maar dit brengt toch best wat stress met zich mee Afwachten is vreselijk.. Een mk is al erg genoeg, maar als je daarna ook nog niet verder kan en je eigen plannetje niet kan trekken is dat echt enorm vervelend
Naar he... De vorige keer duurde het bij mij dus 9 weken, en bij 7 weken ben ik naar de gyn geweest. Zij heeft gekeken of alles in orde was, en dat was zo, en ze voorspelde dat toen binnen 2 weken de menstruatie zou komen. En dat was zo. Er is geen sprake geweest van een opwekkende hormoonkuur, wist niet eens dat dat bestond. Maar idd, je wilt zo graag verder en dat kan maar niet...Ergens blijf ik ook nog hopen op toch een positieve test, heel stom.
Ja, moeilijk he, dat afwachten! Ik vond het ook afschuwelijk, 2,5 maanden complete onzekerheid, lijf helemaal in de war maar mijn hoofd ook Mijn dokter heeft trouwens nog wel gezegd dat je niet te veel moet stressen over dat je loopt te stressen Hij zei: mensen in landen met hongersnood, en oorlog enzo, die zijn pas echt aan het stressen. Toch ligt het aantal miskramen daar niet hoger dan hier. Kortom: je doet wat je kan. Natuurlijk is het beter om kalm te blijven, maar als dat niet altijd goed lukt, dan is dat echt niet zo erg. En een miskraam zal niet zo gauw het gevolg zijn van stressen. Ik vond dat zelf wel fijn om te horen. Veel mensen zeiden namelijk tegen mij dat mijn miskraam waarschijnlijk door stress is veroorzaakt. En hoe erg is dat niet om te horen? Dan zou je het dus zelf hebben veroorzaakt! Nou meiden, kalm aan afwachten dus maar. Het duurt allemaal erg lang voor ons gevoel nu, maar het gaat heus allemaal wel weer een keer terug naar normaal worden. Succes en sterkte met het afwachten!
Vanmorgen gelukkig begonnen met menstrueren. Die kuur van de gyn was dus uiteindelijk niet nodig. RoAn1981, ik hoop dat jij ook snel wat meer duidelijkheid hebt!! Als je echt helemaal zeker wil weten of je toch zwanger bent, dan kun je een bloedtest bij de ha doen. Dan heb je in elk geval zekerheid.
En ook hier is vanochtend de menstruatie begonnen! Ben blij, nu kunnen we eindelijk weer verder, hopen op een spoedige zwangerschap voor ons beiden McKenzie!
Oh, nou ook een opluchting voor jou. Jammer dat je niet zwanger bent, maar in elk geval is dat stomme afwachten voorbij. Op naar een goede zwangerschap inderdaad!!