Wij zijn bezig voor ons 3de kindje en sinds woensdag beland in ronde 3. We gingen er helemaal voor en het kon ook niet snel genoeg gaan. Maar nu ik weer ongesteld ben begin ik opeens erg te twijfelen en ik kan er ook niets wijzer van worden door er met mijn man over te praten. ik zie absoluut niet op tegen zwanger worden (de 1ste x was drama incl. drama bevalling, maar de 2de was goed te doen) ook het feit dat het deze keer zeker is het een keizersnede word vind ik niet erg. ja ik baal er best van dat ik met de 1ste weeën en vacuümpomp en alles heb doorstaan zonder pijnstillers en op het allerlaatste moment het een spoedkeizersnede werd onder gehele verdoving omdat er geen tijd was voor een ruggenprik meer. je hebt alle werk gedaan maar het kindje nooit zo op je buik gehad. we hebben voor we voor de 3de gingen lang gepraat, de voors en tegens tegen elkaar gezet. gestopt met roken en hup er voor gaan. en nu opeens twijfel ik onwijs. en waarom heb ik geen idee van. Ik wil een groot gezin, ik wil een 3de kindje. kan het financieel? ja, makkelijk. is er nu ruimte genoeg? Nee er komt een vaste trap naar zolder begin volgend jaar en is de zolder nog niet helemaal klaar met verbouwen komt het wiegje eerst op onze kamer. Dan de auto... uh past met geen mogelijkheid, maar alles is lopend en op de fiets te doen nu en we kunnen eind volgend jaar rustig kijken naar een grotere (renualt kangoo willen we graag) eerlijk is eerlijk, de eerste 2 weken vind ik prachtig maar verder vind ik baby's niet zo erg leuk zodra het wat meer 'kind' word (in de zien van kletsen, zitten) vind ik het heerlijk. en kan ook niet wachten tot er 3 kinderen op het bed zitten elkaar in de haren vliegen om welk verhaaltje mama vandaag moet voorlezen voor het slapen gaan, of 3 kwebbelkonten aantafel of het heen en weer vliegen tussen voetbal, paardrijen en zwemles (noem maar wat), en dan de sinterklaastijd... 3x de vreugde op het gezicht aflezen, de knuffels, de bijdehante opmerkingen I love it en toch....? toch twijfel ik en heb totaal geen idee waarom. misschien het idee dat het dan weer 2 jaar billen poetsen is en fruithapjes/groentehapjes op je plafond of het kletsnat wakker worden omdat je borsten lekken van de borstvoeding, als het daar door zou komen weegt het dan op tegen alle liefde die je er voor terug krijgt? het minder slaap vind ik ook absoluut geen punt (met beide kids deden mijn man de nachten gewoon om en om, en in het begin met de meerdere nachtvoedingen, voor 0300 deed mijn man daarna deed ik) Mijn man twijfelt overigens helemaal negens over die kan al niet wachten.