Herstel na keizersnede

Bij ij duurde het wel een tijdje hoor. Was na 5 dagen uit het ziekenhuis, toen kon ik wel douchen en naar de wc en een stukje over de gang lopen, maar bijvoorbeeld nog niet gaan staan of zitten terwijl ik de kleine vast had.
Na 2 weken liep ik naar het parkje om de hoek (200m).
Na 4 weken liep ik een rondje door het park van bijna 1 km en na 6 weken ging ik pas weer autorijden.

Maar er zijn er waarbij het veel sneller gaat of veel langer duurt.

 

Ik ben om 1 uur ‘s nachts bevallen met een keizersnede, ‘s morgens om 8 uur stond ik zelfstandig te douchen, kleedde ik me zelfstandig aan en de dag erop was ik thuis. Ze hadden me liever nog een nachtje in het ziekenhuis gehouden maar ze konden geen reden bedenken dus ik mocht zelf kiezen. Ik had weinig tot geen pijn en voelde me goed, dus ik wilde naar huis. Ik was wel moe maar ik had dan ook een pittige bevalling gehad voorafgaand aan de keizersnede. Daarom zorgde de kraamhulp ervoor dat ik wel voldoende rust nam, anders was ik al veel te snel vanalles gaan doen. We gingen in de kraamweek al een wandelingetje maken door de wijk maar pas een week of twee later liep ik langere stukken. Dit had vooral met mijn conditie te maken. Die was echt tot nul gedaald, ik was snel moe. Verder had ik zeer weinig klachten. Ik ging drie weken na de bevalling weer naar een verjaardag (wel een “zitfeestje”). Het huishouden liet ik doen de eerste zes weken. Als de dokter zegt dat je zes weken niet mag stofzuigen ga ik dat natuurlijk ook niet doen, hè? Over twee weken krijg ik weer een keizersnede en ik zou echt tekenen voor weer zo’n vlot herstel.

 

Als eerste: gefeliciteerd!! & Even helemaal off topic, maar hoe gaat het? Las namelijk in andere topics over geen goede flow in navelstreng etc. Je bent aanzienlijk te vroeg bevallen toch? Als je geen antwoord wil geven mag dat uiteraard, maar vroeg me af hoe het gaat

 

Ik heb wel een dag of 5/6 pijn gehad (uiteraard onderdrukte ik die met paracetamol), maar dat was vlot over. Ik had er vooral last van dat ik snel last van mijn buik kreeg. Bijvoorbeeld de vaatwasser leeghalen (staat laag), was soms lastig. Stofzuigen heb ik echt 6 weken niet gedaan. Ik had daarnaast wel nog andere redenen waarom het herstel niet zo vlot ging. De ks zelf viel mij reuze mee.

 

Heeey @Leo78 gefeliciteerd met je kleintje hoe gaat het?
Ik ging na 2 weken weer op pad met de auto naar bijv mijn ouders.
Moest wel rustig aandoen maar dan was ivm bekkeninstabiliteit.
Het herstel loopt voor iedereen anders. Luister naar je lijf!

 

Ik heb nog wel een vraag mbt dat autorijden. Ik heb altijd gehoord dat dat pas weer mag als je de nacontrole hebt gehad en dus goedkeuring hebt van de arts. Het ligt volgens mij ook een beetje aan de verzekering maar als je eerder gaat autorijden dan de arts toestemming geeft ben je niet verzekerd toch?

 

Van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter! Ik heb twee keer een gentle sectio gehad en ben twee keer vrij vlot hersteld.

Ik heb met de autoverzekering gebeld. Zij gaven aan dat ik gerust mocht autorijden als ik me goed voelde, tenzij de arts bezwaren had. Na de tweede ks reed ik met twee weken alweer auto.

 

Ik ga dat zeker ook navragen. Na mijn vorige ks heb ik vijf weken geen auto gereden, tot na de controle. Ik moest zelfs mijn moeder bellen om mee te gaan naar het consultatiebureau. Erg irritant. Het gaat er volgens mij vooral om dat je in staat moet zijn om een noodstop te maken mocht dat nodig zijn. Even checken bij arts en verzekering dus.

 

@Novastar bij mij zeiden dat ik mocht autorijden wanneer dat goed voelde. En qua verzekering was dat ook prima.

 

Een ks is niet niks, dus niet vreemd dat je dag 5 jezelf nog niet op en top voelt. De eerste dagen liep ik wat van het bed naar de stoel etc. Dag 5 zoiets liep ik weer wat verder. Ik had een tijdje last van m'n rug, dat die ineens krampte of iets. Als ik dan ging zitten ging het weg. Wanneer ik precies weer huishoudelijk werk etc kon doen, weet ik zo niet meer. Duurde wel eventjes. Denk dat ik na 2 weken ofzo weer wat begon te doen, op mijn eigen snelheid. Dan bedoel ik dus wat was etc, licht werk. Mijn man stofzuigde. Ik mocht ook niks zwaarders tillen dan de zwaarste tweeling voor 6w. Ook al voelde ik mezelf verder goed, daar waren ze heel streng mee en heb mezelf daar ook aan gehouden toen.
Ik mocht 6w niet rijden van onze verzekering, mocht pas wanneer de ha bij de 6w controle zei dat het goed was. Dat zou ik dus even checken bij je verzekering hoe zij erin staan.
1 van onze tweeling bleef ook wat langer in het ziekenhuis (niks ernstigs, zijn suikers hadden wat hulp nodig en daarna wat geelzucht, dus licht therapie). We bezochten hem elke dag even, want het was toen bloedheet. Moesten elke dag wachten tot het afkoelde, want konden die hete auto de andere kleine niet aan doen. Mijn man liep dan daar met de kleine vooruit en ik sjokte op m'n dooie gemak achter hem aan.
Elke dag voelde het weer wat beter, het heeft tijd nodig. Gefeliciteerd nog met de geboorte van je kleintje trouwens! En beterschap met herstellen.

 

De was deed ik meteen toen de kraamhulp weg was. Mijn man hing hem vaak wel op want ik mocht niet te vaak de trap op en af en de wasmachine staat op zolder. Fietsen doe ik eigenlijk nooit (schaam schaam). Zes weken lang elke dag twee uur op bed liggen vind ik absurd. Dat gaat toch niet als je al kinderen hebt? Heeft ze daar een reden voor gegeven? Dat je je nu nog niet top voelt lijkt me verder heel normaal. Laat je nog maar even lekker verwennen.

 

Voor mijn gevoel was ik met 3 weken helemaal hersteld. Toen liep ik weer lange stukken en deed de was+stofzuigen. De eerste week was het zwaarste, daarna ging t met sprongen vooruit.

 

Na 2 weken ben je waarschijnlijk wel weer het mannetje. Nu ben je misschien nog snel moe, komt door je herstel en de vermoeiende nachten natuurlijk. Litteken kan nog wel een tijdje trekken. Geef wel toe aan je vermoeidheid is mijn tip. Bij de eerste ks heb ik die eerste week teveel gedaan overdag (wilde telkens overal bij zijn haha) en kreeg dan 's avonds last van m'n litteken.

 

Fietsen duurde wel even . Op dag 3 kwam ik thuis en heb ik met hulp gedoucht. Na een ruime week liep ik een stukje van 100 meter. Na vier weken een kilometer maar heb ik me moeten laten ophalen omdat ik bijna gestrekt in de Hema lag. Ik wilde zo graag met de kinderwagen op pad
Fietsen deed ik na die zes weken pas en autorijden ook. Mijn moeder heeft zorgverlof gekregen om die tijd voor mij het huishouden te doen en te zorgen dat ik kon rusten.
Na zes weken ben ik overigens weer gaan sporten.

 

Is echt verschillend per persoon hoor. Zes weken herstel heb ik bij lange na niet gered, was veel eerder klaar. Zat met vijf weken bij de gyn op de poli en kreeg groen licht om te sporten. Liep in de eerste week al buiten. En met twee weken hadden we de verjaardag van oud oma en ben ik ook gewoon heen geweest. In het ziekenhuis vonden ze dat goed als je maar luistert naar je lichaam. En het is zeker niet gek als het herstel minder snel gaat. Ik dacht trouwens ook, zes weken het huishouden niet doen? Hoe dan?? En ik woonde toen op vier hoog zonder lift dus traplopen moest ook gewoon.

 

Dit idd. Niemand kan voor jou bepalen wanneer je je weer goed zou moeten voelen.

 

Dat is inderdaad ook zo. Je hoort verhalen van na een week zelf stofzuigen tot na een jaar nog ongemak. Zo verschillend per persoon.

 

Klopt, maar je goed voelen is wel wat anders dan weer in staat zijn tot bepaalde dingen. Bij het autorijden gaat het bijvoorbeeld over het kunnen maken van een noodstop. Zijn je (buik)spieren daar al sterk genoeg voor? Je zou het jezelf niet vergeven als je een ongeluk veroorzaakt omdat je zo nodig weer snel de auto in moest. En de arts zei tegen mij dat te vroeg gaan stofzuigen (wat echt heel belastend is voor je buikspieren) echt blijvende schade kan veroorzaken, ook al heb je geen last of pijn. Dat had ik namelijk ook niet. Dat soort adviezen neem ik toch liever wel ter harte. Toch goed navragen dus.