@saskia: ja, dat hoor ik ook de hele tijd. Goh heeft ie soms honger? Nee... hij krijgt al het maximale aan flesvoeding wat hij mag hebben en af en toe nog wel eens een flesje meer... Al huilt Jesper al wel veel minder dan eerst, hij wordt nog ontzettend gefrusteerd. Volgens mij omdat hij nog niet zoveel kan. toen hij zich kon omrollen werd hij alweer minder huilerig. Lijkt wel alsof hij zich gewoon verveeld. En idd hier ook precies, helemaal niks willen missen! Kinderwagenbak is absoluut niet meer goed, want dan ziet meneertje niks en is het krijzen geblazen!
Tja die supermarktopmerkingen. Kreeg wel eens te horen "hij vindt het niet zo leuk", wauw wat een observatievermogen! Wat wij nog als tip kregen is Nic vooral veel op z'n buik te laten oefenen en inderdaad spelletjes met optrekken enzo, dan worden de spieren lekker moe en slaapt hij beter. Hoe ging het bij de kinderarts Saskia?
mja receptje gekregen voor reflux medicijnen... en ze hebben een plaszakje op anne geplakt om tekijken of ze een blaasontsteking heeft alleen eh.. bedoeling is het plasje in het zakje... en toen ik net ging kijken was dus alles nat.. behalve de binnenkant van het zakje ze ligt nu in een pyamaatje op schoot maar... hopen dat het zakje nu wel vol komt.. heb het geprobeerd ietsje beter te plakken gelukkig nog een reservezakje... maar probeer het eerst nog wel even met deze wil eigenlijk even naar de apotheek voor die pilletjes maar in de buikdrager werkt dat zakje ook niet zo goed ben ik bang al zit ze dan wel rechtop.. misschien dat het er dan minder langs loopt maarja.. ze zit ook OP het zakje dan... lastig.. *twijfel*
ik denk dat ze niet zoveel plast dat het zakje ontploft als ze in de draagzak zit. Maar waarschijnlijk heb je al een oplossing gevonden nu... Hopenlijk werken de medicijnen tegen reflux!
Als ik dit alles zo lees, komen bij mij de tranen weer naar boven: Ryan was een heel rustig kind, je zou hem haast vergeten als hij in de box lag. Vince was geboren, de 2e, dat kun je wel aan, denk je. Ik zag al snel dat het een kindje was met veel pit, eentje die meer wil dan hij kan, zelfs de gyn zag het op nacontrole. De 1e weken ging het perfect, met 4 weken begon de ellende, hele dagen met een krijsend kind op de arm door het huis lopen en Ryan nog harder eroverheen schreeuwen stuiterd door het huis. Aangezien ik dit niet van Ryan kende en ik in de kinderopvang werk, wist ik dat dit niet normaal was, ik ben actie gaan ondernemen. Op het cb aangegeven en daar zagen ze meteen dat het me heel hoog zat. Ik moest eerst rust en regelmaat erin gooien en nadenken over inbakeren. Oké, rust en regelmaat, makkelijker gezegd dan gedaan... Inbakeren had ik ook al over nagedacht, maar wilde even wachten. Mijn man vond dat ik maar gewoon moest beginnen daarmee, dit ging niet zo. Gelukkig heb ik ervaring met inbakeren door mijn werk en ben dus begonnen... Wat een rust, het hielp meteen.... Toch werd het weer meer na een paar dagen. Na een week op aanraden van het CB en goedkeuring door hun de officiële bakerdoeken gekocht en alle afspraken die gepland stonden afgezegd. Vince moest nu even alle aandacht krijgen. Het ging goed, maar toch bleef hij spugen en onrustig. Ik was ook van mening dat door het inbakeren de oorzaak niet zou verdwijnen en heb een afspraak gemaakt bij een osteopaat. Daar bleek dat zijn hoofdje te veel naar achteren stond gekanteld en na 1 behandeling hadden we al een heel ander kind. De 3e behandeling was de laatste. Ondertussen ben ik ook met het inbakeren gestopt, hij spuugt nu wel wat meer, maar heeft er niet zo veel last van. Verder groeit hij langzaam, maar zelf denk ik dat dat komt doordat hij vrij actief is. Gelukkig gaat het nu dus erg goed, maar elke keer als hij huilt, springen de tranen weer in m'n ogen, ik kan er gewoon niet tegen. Je wilt als moeder zijnde niet dat je kind huilt en al helemaal niet als je er niets aan kan doen!
klinkt bekend andrea hier lijken de reflux medicijnen nog niet zo slecht te zijn hoewel je dat na 1 dag moeilijk kan zeggen denk ik maar gisteravond was ze weer het zonnetje in huis dus ben benieuwd ga dr zo dr dosis voor vandaag geven zegmaar
Hopenlijk blijven de medicijnen werken, wij zijn er al snel weer mee gestopt (het werkte ook maar even net als alle andere dingen die we deden). Andrea, erger dan een huilbaby lijkt me 2 kinderen waarvan 1 huilbaby! Ik ga er nu maar vanuit dat ik mijn huilbaby al gehad heb en dat een eventuele tweede een voorbeeldig kind wordt.... Ik kan nu ook erg slecht tegen huilen, denk gelijk weer aan hoe het was. Hoewel de huiltjes nu wel anders zijn dan toen dat extreme krijsen dus dat scheelt. Ik denk ook dat ik meer in m'n rol gegroeid ben. In het begin dacht ik echt soms van wat moet ik hiermee? Ik vond het zo onwerkelijk en moest erg wennen aan de 24-uurs beschikbaarheid. En nu voel ik zoveel meer voor Nic, dat ik me dat niet meer voor kan stellen.
Hopenlijk blijven de medicijnen werken, wij zijn er al snel weer mee gestopt (het werkte ook maar even net als alle andere dingen die we deden). Andrea, erger dan een huilbaby lijkt me 2 kinderen waarvan 1 huilbaby! Ik ga er nu maar vanuit dat ik mijn huilbaby al gehad heb en dat een eventuele tweede een voorbeeldig kind wordt.... Ik kan nu ook erg slecht tegen huilen, denk gelijk weer aan hoe het was. Hoewel de huiltjes nu wel anders zijn dan toen dat extreme krijsen dus dat scheelt. Ik denk ook dat ik meer in m'n rol gegroeid ben. In het begin dacht ik echt soms van wat moet ik hiermee? Ik vond het zo onwerkelijk en moest erg wennen aan de 24-uurs beschikbaarheid. En nu voel ik zoveel meer voor Nic, dat ik me dat niet meer voor kan stellen.
Hallo allemaal, Ook ik ben nieuw hier en ben erg blij om hier logenoten te vinden. Ik heb een zoon van 4 en sinds 6 weken nog een zoontje. Mijn oudste zoon heeft destijds de eerste maanden heel veel gehuild en dit stopte uiteindelijk nadat we het advies kregen omin te bakeren. Stopte met kleine letters moet ik zeggen want het is eigenlijk altijd een kind gebleven die snel huilt en heel gevoelig is. Tot overmaat van ramp, huilt zijn broertje nu ook al 6 weken onafgebroken behalve de avond en nacht maar ja....wat wil je anders na zo'n dag? Van alles hebben we al geprobeerd maar niks lijkt te helpen. Sinds vorige week ook weer begonnen met inbakeren en dit leek heel goed te gaan, tot 3 dagen terug.......................hij begint weer hetzelfde gedrag te vertonen en nu is het weer als voorheen. Ik ben imiddels de wanhoop nabij en heb ook het gevoel dat niemand me begrijpt, zelfs mijn man niet. Ik ben bang dat er iets mis is terwijl iedereen zegt, ook de artsen dat hij niks mankeert. Ook ben ik nog onzekerder geworden dan ik al was, van de eerste heb volgens mij een tik gekregen en ik merk ook dat ik niet meer tegen dat huilen kan, ik word echt gek volgens mij.... Tegen het advies van cb in, heb ik een osteopaat benaderd en ik bid echt dat hij kan helpen. Een verdrietige moeder
pff ik vind 1 keer zo'n huilertje wel genoeg... je bent ook al bij een arts geweest begrijp ik? en ja.. ook ik had het idee dat mijn man mij niet begreep achteraf gezien waren we gewoon allebei supergefrustreerd en tja.. dus gewoon nogal snel op de teentjes getrapt wat ik al helemaal niet snapte was dat hij tegen andere mensen altijd opschepte dat ik het wel redde enzo maar tegen mij juist deed alsof het niets was... zn collega's gaven complimentjes dat ze het zo knap vonden omdat ze zelf na 2 dagen een ziek huilerig kind het al spuugzat waren.. dat vertelde hij dan vol trots aan en ging ondertussen een uur later volledig over de zeik omdat ik "niets" in huis gedaan had wat hier overignes heel goed helpt is inmiddels gebleken na een half weekje.. zijn medicijnen tegen reflux zei vanochtend nog "zouden ze dr hebben omgewisseld met een ander kindje?" want we hebben ineens een blije vrolijke baby. en dan had ze dus 0 kenmerken van reflux... alleen volgens de kinderarts zag je dat niet altijd.. maar hadden de medicijnen (Losec ) geen bijwerkingen dus kon je het prima proberen. pfff job roept de hele dag "oe wat ben je lief!" en ikzelf kan er ook nog niet helemaal bij geloof ik tis echt een ander kind. ze slaapt ineens weer in de box, kan op schoot zitten bij andere mensen (aanvankelijk wilde ze ong. enkel door mij vastgehouden worden.. niet eens zitten.. enkel vasthoudend terwijl ik stond) *perplex* misschien als de osteopaat niet helpt toch eens vragen of je dat niet mag proberen? volgens onze kinderarts spugen niet alle kinderen met reflux en is het dan gewoon bijna niet vast te stellen. dus tja.. wie niet waagt... (en nee ik ben zeker geen voorstander van lukraak experimenteren met medicijnen.. laat staan op zo'n ukje.. maar het zal maar net de oplossing zijn.. )
Wat fijn om zo contact te hebben met mensen die snappen wat ik voel. Ik heb bij mijn huisarts en het cb "verborgen reflux" aangekaart (2 weken geleden al) en volgens hen is dit het niet. De osteopaat denkt dat het de 2 bovenste nekwervels zijn en we moeten volgende week donderdag terugkomen.... Wel zei hij dat de kans groot was dat hij 2 onrustige dagen zou krijgen. We zijn nu 1 dag verder en ik heb inmiddels het dieptepunt wel bereikt. Die kleine heeft vandaag non-stop gehuild vanaf 07.15 tot 20.00 vanavond. Hierd heeft ie vandaag 6 flesjes van 150 ml op terwijl dit er normaal maar 4 of 5 zouden moeten zijn. Ik ben vanmiddag en vanavond volledig ingestort omdat ik het niet meer aankan, ik heb tegen mijn man gezegd dat ik dit niet meer volhou en niet meer alleen durf te zijn met die kleine.Niet omdat ik bang ben dat ik hem iets aandoe maar omdat ik neigingen voel om hem maar de hele dag in zijn bed te laten huilen want de momenten buiten zijn bed om (ook net na de voeding) is het krijsen en weet ik niet wat ik met hem aan moet. Inmiddels vind ik hem ook niet zielig meer terwijl ik wel bang ben dat we iets over het hoofd zien. Mijn man is er een van het nuchtere type maar ook heel nonchalant. "Schat, je doet het goed, we komen er wel en wacht nou maar die osteopaat af"... Vervolgens ruzie omdat het weer klinkt alsof er niets aan de hand is terwijl ik hier aan onderdoor ga. Hoe is het in godsnaam mogelijk dat een kind zo lang niet slaapt. Op dit moment slaapt ie al 7 uur en wacht ik tot ie weer komt. Ik voel de zenuwen al in mijn buik en voel me nu heel, heel erg eenzaam. Ik moest het even van me afschrijven en uiteraard lees ik ook jullie verhalen heel aandachtig, dus Saskia, jouw verhaal klinkt mij erg bekend! Hou je taai!
hm ik dahct dat het idee van "verborgen" was dat je het niet ziet? maar dat van wervels kan ook hoor zie http://www.kiss-kinderen.nl bij de sept. mama's had ook 1 jongetje dat.. en die was na 2 behandelingen alweer stuk vrolijker dus wie weet he kun je er niet eventjes een uurtje tussenuit dat je man even oppast? even lekker naar de kapper ofzo of gewoon een stukje lopen vond het zelf geen prettig idee om lang weg te zijn of om bjv. mn schoonmeoder te laten oppassen zegmaar maar een uurtje bleek een hele opluchting even stilte terwijl je weet dat er voor hem gewoon goed gezorgd word. en dat buikgevoel terwijl je wacht tot ie wakker word ken ik maar al te goed ja en idd.. ik liet dr uiteindeljk ook weleens een tijd in bed liggen huilen.. je moet wel op een gegeven moment meestal kreeg mijn schuldgevoel daarna wel overhand en liep ik dan weer 2 uur rondjes.. maar toch en tja.. verder denk ik dat je het ook wel gewoon goed doet hoor tis zo moeiljk om te zien wat zo'n ukje bedoelt als ze zo huilen maar 1 ding is zeker! op een dag si het over! en dan geniet je dubbel
wat ik trouwens het meest dubbele vind.. je houdt zielsveel van je kind en zou hem/haar voor geen goud willen missen maar tegeijkertijd trek je de haren uti je hoofd van frustratie over datzelfde kind. snap in ieder geval nu wel waarom mensen hun kind iets aan kunnen doen heb zelf die neiging niet gehad... maar bijv. weleens p het punt gestaan om heel hard te roepen dat ze moest "kappenmet dat stomme gejank" maarja.. feit dat ik ook wel weet dat het niet werkt.. heeftme toen tegen gehouden denk ik
Ik krijg gelukkig heel veel hulp aangeboden vanuit mijn omgeving en dit helpt inderdaad af en toe maar ff voor een uurtje. Ik heb ooit 1x bij mijn oudste boven zijn bedje gehangen en inderdaad geschreeuwd "kappen met dat gejank!" en heb gezworen dat nooit meer te doen want ik voelde me zo, zo schuldig! Wat ik alleen niet snap is dat er wel geroepen wordt dat je gelijk aan de bel moet trekken als je kleintje zoveel huilt maar vervolgens luisteren ze alleen ff naar de longetjes (ja...die doen het wel, kon ik ze ook vertellen), beentje strekken en ga de voeding maar verhogen..... Overal lees je dat men moet uitsluiten dat er een medische oorzaak is maar in de praktijk wordt dat niet gedaan, sterker nog, je wordt aan je lot overgelaten. Maar goed, een nieuwe dag is aangebroken en probeer weer wat moed te vinden om een frisse start te maken voor vandaag. Ik moet zeggen dat ik de symptomen van Kiss helemaal niet herken bij die kleine maar wie weet slaan de behandelingen wel aan...
mja hier werd dat inderdaad ook continu geroepen maar ik heb er weinig resultaat van gezien. " heb ik erg vaak gehoord" maarja.. dan word er opgeschreven dat er wat is.. en dat is het dan wel weer maar.. nieuwe dag, nieuwe kansen... en bij reflux helpt het ook als je vaker kleinere porties geeft en nutriton door de voeding om het dikker te maken dat zin op zich dingen die je zelf kan proberen he
Ik kom me hier ook weer melden, Vince valt weer terug in z'n oude patroon. Slapen gaat op zich goed, maar hij spuugt weer ontzettend veel en dit doet hem pijn, dus er wordt weer veel gehuild. Saskia, jij had het over Losec. Dat is alleen op recept te verkrijgen neem ik aan? Komende week moet ik weer naar de huisarts en eis ik doorverwijzing naar de kinderarts, want ik word hier zo moedeloos van. Afgelopen week al geweest voor dat vele spugen en zijn groei (Hij groeit heel langzaam). Ik moet komende dinsdag weer even wegen en dan een kopie van de groeicurve vragen als hij nog steeds zo weinig groeit en dan weer langs komen. Maar ik ga nu hoe dan ook, want het is zo zielig voor het mannetje. Hij huilt zo veel, naar mijn idee omdat het zuur brandt in z'n keeltje.