Hoi Dames, Ik wil graag mijn verhaal kwijt want ik voel me er even zo verloren door. Mijn vriend en ik waren al tijd bezig met zwanger worden maar lukte niet. Afgelopen augustus naar de dokter gegaan en m'n vriend een zaadonderzoek gehad. Blijkt dat hij slecht zaad heeft. Vooral weinig bewegend. Zijn dokter gaf aan dat er 1% kans was op zwangerschap. Mijn dokter zag het iets minder slecht in maar verwees ons gelijk naar het ziekenhuis. Vanmiddag eerste gesprek gehad in het ziekenhuis. Tjonge jonge ik heb mezelf nog nooit zo'n nummer gevoeld als bij deze arts vanmiddag. We kwamen binnen en eerste wat hij zei was ik heb geen vragenlijst van jullie ontvangen. Hadden we wel ingevuld en opgestuurd. En begon gelijk met vragen te stellen over medicatiegebruik en ziektes enzo. Niets geen inleidend praatje of wat dan ook. Vervolgens moest ik achter het gordijn mijn broek laten zakken want hij wilde mij onderzoeken. Dus ik lag daar twee seconde in de beugels, pakt de arts de eendenbek en zonder een woord te zeggen stopt hij hem er gewoon in. Ik schrok er echt van, ik ben gewend dat ze wel eerst vragen "heb je dit eerder gehad?" of ik ga nu dit en dit doen", maar niets. Vervolgens een inwendige echo gehad. Toch wel grappig om te doen hoe dat dat er van binnen uit ziet. Hij kon gelukkig niets geks zien en met mij is waarschijnlijk alles oke. Moest nog wel bloed laten prikken. Mijn vriend moet opnieuw een zaadonderzoek en dat was het. Dus ik vroeg of hij kon aangeven hoe het er voor staat, wat de opties zullen zijn etc. Hij gaf aan echt eerst het tweede zaadonderzoek te willen afwachten voor hij harde uitspraken ging doen, maar als hij afging op het vorige resultaat dan was de enige optie IVF. Het was echt geen fijn gesprek. Heel koeltjes en afstandelijk en had idee totaal niet serieus genomen te worden. Ik de stoel dacht ik nog, potverdrie, mijn vriend mag lekker klaarkomen en ik moet hier met dingen in me muts en straks ook een naald in me. Maar goed. bij vervolg afspraak maken maar gelijk andere dokter gevraagd want vond het erg onprettig. maak me alleen wel al gelijk zorgen. Ik baal er zo erg van. Gelukkig is mn vriend heel lief en begripvol en kunnen we het er goed over hebben, maar het voelt allemaal gewoon even heel oneerlijk. Ik ben zo bang voor ivf en het hele traject waar we misschien straks in gaan komen. Sorry ik wilde het even van me afschrijven. Mijn vriend schaamt zich er erg voor en wilt liever niet dat ik het er met bekende over heb, ook niet met mijn vriendinnen. Ik snap het wel, maar dat maakt dat ik me best eenzaam voel in het proces. Heb het wel een vriendin vertelt en die zei gelijk ja nu moet je beslissen of je bij hem blijft of weg gaat bij hem. (Hielp dus ook niet echt) Ik weet dat er heel veel zijn die zelfde hebben meegemaakt en alle verhalen zijn welkom. Voel me zo alleen even. bedankt. groetjes
Hai, Wat ontzettend vervelend dat deze ervaring zo naar voor je was. Heel goed dat je om een andere arts hebt gevraagd!!! Het gaat er soms een beetje onpersoonlijk aan toe, maar ik denk dat als ze wat meer medische gegevens van jullie hebben de volgende afspraak er anders aan toe gaat hoor! Je bent hier in ieder geval aan het juiste adres om af en toe eens flink je hart te luchten Sterkte de komende periode!
Wat naar dat die arts zo deed tegen je en dan krijg juist meer het gevoel om niet begrepen te worden. Hier kan je het tenminste met mensen delen die je wel begrijpen maar geef goed aan in het ziekenhuis dat andere arts wilt heb ook gedaan en heb nu wel 1 waarmee goed overweg mee kan als er gesprek plaats moet vinden. Ik hoop dat dit zaadonderzoek minder schokkend is dan eerste. Heel veel sterkte! Wanneer moet je weer terug komen in het ziekenhuis?
Jeetje meid, dat is geen fijne eerste kennismaking geweest! Nu is dat nooit fijn maar ze kunnen het wel zo aangenaam mogelijk maken...want het is toch een hele stap. Mocht het inderdaad ivf worden: ik heb begrepen dat ze daar allemaal hartstikke lief voor je zijn! Echt niet alle artsen zijn zo! En ik snap dat je tegen de medische molen op ziet maar vooral het vele wachten en de spanningen zijn vervelend. Het prikken van hormonen en de follikelmetingen die je straks waarschijnlijk gaat krijgen vallen reuze mee. En wat een nare opmerking van die vriendin Goed dat jullie er samen over praten, blijft dat ook doen, mede daardoor is onze relatie door de MMM alleen maar sterker geworden!
Jeetje... Of je bij je vriend moet blijven nu of niet vind ik wel ver gaan. Jullie willen samen een kindje, meer verbonden met elkaar kun je niet worden. En dat aan willen gaan zegt toch lijkt me iets over jullie relatie. Super rot ook dat het ziekenhuis ook geen fijn gevoel gaf. Ik moet eerijk zeggen dat mijn gynaecoloog ook zo is en ik het juist fijn vind. Maar meer omdat ik zelf ook heel zakelijk en 'to the point' ben zeg maar. Heb 1 keer een ander gehad en vond ik niet prettig en veel te langdradig, waar ik weer onzeker van werd. Maar goed dat je het aangegeven hebt! Medische molen is zwaar zat en moet je je goed bij voelen.
Jeetje meid wat een heftig verhaal!! Wat ontzettend vervelend ook van die arts!! Heb daar zelf gelukkig geen ervaring mee wel 2 keer een andere gyn gehad 2 verschillende ook (omdat mijn eigen die keren niet kon) waarbij we ons niet zo prettig voelde 1 was een man daar voel ik me niet op mijn gemak bij slechte ervaringen met mannen gehad en die andere was een vrouw en die nam ons voor ons gevoel niet serieus en had niet ingelezen maar gelukkig is onze eigen gyn (vrouw) wel heel fijn. Je hebt groot gelijk dat je een andere dokter wilt!! Hoop dat die fijner is want juist als je het proces van de mmm in gaat heb je iemand nodig waarmee je het goed kan vinden en die je vertrouwt je stelt je letterlijk bloot voor diegene dus er moet wel vertrouwen zijn van beidde kanten. En die opmerking van je vriendin sla ik even stijl van achterover waar slaat dat nou weer op? Heel naar van haar!! Dat is ook niet aan haar om te zeggen vind ik. En jullie kiezen ervoor om samen een kindje te willen dat zegt ook een hoop over jullie relatie en liefde voor elkaar. Een kindje is de ultieme uiting van de liefde voor elkaar. Zou het wel tegen haar zeggen dat je het niet leuk vond dat ze dat zei (ik neem aan dat je het niet leuk vond..) en er een goed gesprek over hebben misschien bedoelde ze het niet zo rot en kwam het er anders uit dan ze bedoelde. Maar hoe dan ook was die opmerking niet oke!!
Er niet over praten herken ik zo!! Hier hetzelfde!! Manlief wil het ook zo lang mogelijk binnenshuis houden. Ik heb besproken wat gaan we vertellen en wat houden we privé. En wat de arts betreft ik begrijp je dat je hem niet prettig vind maar er zijn vrouwen die het fijn vinden een kort maar krachtig gesprek. Goed van je overstapt op andere arts. En dat zaadonderzoek ... Zeker ook 3 maanden wachten. Dit was bij ons het geval. Frustrerend als je al zo lang bezig ermee bent en moeten wachten en wachten. Ik heb van de week een boek gelezen, waargebeurd! Misschien is het iets voor jou? Of 1 van de andere dames die hier zitten Boek Spuiten & Snikken over vruchtbaarheidsproblemen, IVF en ICSI
Jeetje meiden, krijg helemaal kippenvel van jullie reacties! Zo fijn dat er eindelijk iemand is die me begrijpt en even bemoedigende woorden toespreekt. Klinkt heel zwaar wat ik nu zeg en normaal ben ik ook niet zo (ben altijd de vrolijke chaoot) maar ik vind het echt fijn! Bedankt!! Merk ook dat er dus veel zijn die naar andere arts zijn gegaan. Ik voelde me er echt lullig over maar ben blij het toch gedaan te hebben. Ik ben inderdaad niet van het zakelijke maar houdt wat meer van aandacht en compassie. Ben een echte softie hahaha. @sunshine jou vriend is dus hetzelfde. Vervelend hé. Ik snap het heel goed hor want mannen hebben dat veel minder dat ze over hun gevoel willen praten, alleen vrouwen veel meer. Dat boek ga ik zeker eens lezen. Bedankt voor de tip!!
Hi Krisje, Toen ik voor het eerst op eigen verzoek bij de gyn kwam, voelde ik me ook erg onbegrepen. Hij was wel rustig, maar ik voelde me totaal niet op mijn ge mak bij hem. Een aantal mnd later weer naar de gyn en ze wilden de afspraak weer bij dezelfde. Ik heb aangegeven een ander te willen ook. De vrouwelijke artsen vind ik sowieso prettiger (er zullen vast wel fijne mnl gans zijn). Het is ook niet niks, het medische wereldje, je verwacht dat het vanzelf gebeurt en dan heb je wrs hulp nodig. Echter, hoe erg ook, het went vanzelf. Ik zou ook met je partner bespreken wat wel of niet met vriendinnen/familie gedeeld mag worden. Ik besprak (nu minder nodig of zo) best veel en dat luchtte op en zorgde ook wel eens voor een ander inzicht. En die vriendin. Jeetje, wat een k*treactie!! Ik zou meteen niks meer zeggen. Of juist zeggen dat je achteraf haar reactie nogal vreemd vindt. Sterkte meid, met het wachten, de onderzoeken enz. Hopelijk wordt jullie geduld gauw beloond!
@nvbr ik heb een afspraak met een mannelijke gyn zolang mogelijk uitgesteld. Tot ik er echt niet meer omheen kon vanwege follikelmetingen in het weekend. Ik trof de mannelijke gyn en wat een lieve man is dat zeg! Hij behoort nu zeker tot mijn gynaecoloog top 3
Haha gelukkig! Het zijn ook heus niet allemaal horken. Ik had toevallig dezelfde van de eerste keer ook met follikelmeting een tijdje geleden, kon niet anders, en viel me toen ook mee hoor. En hij was geen hork hoor, maar voelde me behoorlijk onprettig. Hij was een beetje...zweverig...zoiets.
Mijn eerste afspraak in het ziekenhuis was ook met een ongelooflijke hork van een gynaecoloog. Hij vond het niet nodig om het traject in gang te zetten, omdat we nog geen jaar bezig waren. We moesten dus maar even 4 maanden wachten. Met PCOS... Heeft dus geen nut om 4 maanden te wachten, want ik had geen eisprong. Hij was dan ook not amused dat we naar mijn huisarts waren geweest om toch die doorverwijzing te krijgen. Heb daarna ook gewoon om een andere gynaecoloog gevraagd. Je hoeft niet eens een reden op te geven. En als ze daar wel om vragen kun je altijd zeggen dat je een vrouw fijner vindt? Vervelend dat je zo'n nare ervaring hebt. En wat betreft die opmerking van je vriendin.. Mijn mond schoot ervan open. Als je vriend nou bewust echt geen kinderen zou willen, dan vind ik het een ander verhaal. Maar om in deze situatie t zeggen dat je nog maar eens goed moet nadenken of je wel bij hem wil blijven? Hij kan hier toch niets aan doen!?
Wat vervelend dar je deze ervaring hebt gehad, kan mij voorstellen dat je je zi eerste gesprek anders voorsteld Goed dat je om een andere arts vraagt. Het is een lang traject en dan moet je je wel op je gemak voelen Die opmerking van je vriendin gaat nergens over. Ga er voor samen Je zou straks zien dat jullie je weg er wel in vinden
Ja we zijn doorgestuurd door de gyn! Nu wachten op de intake maar ondertussen nog wel onder behandeling in mijn huidige ziekenhuis. Fijn om te horen! We konden kiezen tussen Groningen en Zwolle.
Wat enorm rot dat die arts zo deed Juist ook omdat je de eerste keer al onzeker bent en je afvraagt wat er eigenlijk gaat gebeuren. Hopelijk is het bij je volgende afspraak beter. Hebben ze ook uitgelegd dat een tweede onderzoek een andere uitslag kan geven als een eerste onderzoek? Zaadanalyse is een momentopname en als je vriend iets daarvoor koorts heeft gehad of zo dan kan het ook daardoor slecht zijn. Wil je absoluut geen valse hoop geven, maar geef de moed nog niet op. Wij hadden in eerste instantie ook slecht zaad en mijn vriend wilde het ook met niemand delen, maar bij hem was dat meer omdat hij het voelde alsof hij faalde, alsof hij daardoor minder man was. Hij heeft zich er echt heel eot over gevoeld en zich heel erg geschaamd en daarom wilde hij het niet vertellen. Ik heb toen met hem gesproken en gezegd dat ik het echt heel erg nodig had om er wel over te praten en toen hebben we besproken met wie wel en met wie niet. Dat werkte voor ons allebei. En ik besprak het eigenlijk nooit als hij er bij was omdat hij dat niet zo zag zitten dus op die manier merkte hij er eigenlijk niets van. Wel jammer dat jou vriendin zo reageerde, maar misschien wist ze niet goed hoe ze moest reageren omdat ze zelf niet in het schuitje zit? Ik zou dit gewoon nog eens met haar bespeken. Hoop dat je hier op het forum wat begrip kunt vinden en wat meer informatie zodat je je wat minder verloren voelt! Het is een fijn forum!