Ontzwangeren, je leest er heus wel wat over op internet maar het gaat vooral over de eerste paar weken na de bevalling terwijl overal wel staat 9 maanden op 9 maanden af. Mijn zoontje is nu bijna 5 maanden en het lijkt sinds 3 maanden pas echt aan de gang te zijn. Ik herken mijzelf helemaal niet meer en vind er maar weinig over terug die hetzelfde gevoel hebben. Eigenlijk begon het sinds ik weer moest werken, thuis verliep alles eigenlijk prima, makkelijke baby, niet meer zo moe, de nachten gingen goed, weer een beetje tijd voor mijzelf je kent het wel. Ik ben 1 week volledig aanwezig geweest zonder klachten, tussendoor aanwezig geweest maar niet volledig door ziekte en nu alweer ruim 5 weken thuis. Het gaat gewoon niet terwijl ik echt graag wil. Ik voel me zo raar, heb rare aanvallen waarin ik niks meer kan. Ben dan heel licht in mijn hoofd, draaierig, misselijk en sta te trillen op mijn benen. Met geluk trekt dit met een uurtje weg, als ik pech heb heb ik er dagen last van. Ik ben bij de HA geweest en die is heel begripvol. Wat hij eigenlijk aangeeft is dat ik mijn rust moet zoeken, moet ontspannen, naar buiten en vooral niet te druk doen. Maar ik maak het mijzelf gewoon lastig, ik leg vanuit werk een bepaalde druk op mijzelf waardoor mijn hoofd alle kanten op schiet. Het lukt me niet om te concentreren, na een uur kan ik niet meer naar het scherm kijken, ik moet steeds bijna huilen als ik dan bedenk dat het niet lukt en dan zijn mijn 2 uurtjes (die ik nu per dag probeer te werken) alweer om en heb ik bijna niks gedaan. Het is zo moeilijk uit te leggen hoe ik me nou echt voel, ik heb mezelf al een aantal keer een schop onder mijn kont gegeven omdat ik ook begrijp dat werk er nou eenmaal bij hoort maar als ik dat doe dan verzint mijn lijf weer een nieuw grapje waardoor ik weer ziek word. ik hoop echt dat er meer zijn die het herkennen of die ook zoekende zijn naar een goede balans. ik hoop niet dat ik als een zeur overkom want dat wil ik al helemaal niet, ik moet gewoon heel erg wennen denk ik.
Ik ben te vroeg begonnen met werken en na twee weken ging het mis. Ik heb hulp gezocht. Ik herken het wel dat je jezelf druk oplegt. Je moet toch een mama/partner/vriendin/collega kunnen zijn en dat allemaal goed doen? Zo speelde dat in mijn hoofd. Ik krijg nu hull om alles op de rit te krijgen. Je zeurt niet. Alles is nieuw en je leven staat op zijn kop. Alles moet weer een nieuwe plek krijgen. Dat krijg je er niet op een briefje bij na je bevalling Meid vraag aan je huisarts of je extra hulp kunt krijgen. Rust en ontspanning zoeken is moeilijk voor vrouwen die perfectionistisch zijn of gewoon geen rust in hun gat hebben.
Misschien kun je ha even vragen of je een bloedonderzoek kunt doen om evetuele tekorten of een schildklierafwijking uit te sluiten. Je schildklier kan nml. ontregeld raken na de bevalling, dit kan ook voor veel klachten zorgen. Sterkte!
Dank jullie wel! Mijn bloed is inderdaad onderzocht en dat was goed. Morgen ga ik weer even naar kantoor kijken hoe t gaat. Hulp zoeken is inderdaad een goed idee, ga ik een achteraan. Merk ook dat t per dag verschilt, vandaag voel ik me prima en kan ik voor mijn gevoel alles weer.