Hey meiden, Ik kom net bij mijn ouders vandaan en voel me nu niet bepaald vrolijk. Ik zal de situatie proberen uit te leggen: Mijn ouders zijn mensen met een gebruiksaanwijzing. Om te beginnen met mijn moeder, ze is apart, anders dan andere mensen. Ze is vrij simpel en als je haar een IQ test zou laten doen dan zal ze al stranden bij de eerste opgave, het is allemaal veel te moeilijk voor haar niveau, ze zal niet eens de 50 scoren ben ik bang. Ze heeft mij zo goed en zo kwaad als het kon opgevoed en daar heb ik echt alle respect voor want in principe ben ik (en mijn zus) niks tekort gekomen. Ze kleedde ons wel altijd vreemd aan, geen benul van smaak, dus ik liep vaak rond met een rode ribbroek met roze lakschoenen, mijn haar werd altijd kort geknipt omdat dat 'makkelijk' was, staartjes en vlechtjes kon ze niet maken namelijk. Vroeger op de basisschool was er eens een klasgenootje die tegen me zei: 'Mijn moeder zegt dat jouw moeder gehandicapt is.' Ik heb dat ontkent, wist ik veel. Nu mijn vader, hij is wat je zou noemen 'normaal'. Normaal IQ, alleen ook simpel. Nu is mijn vader de laatste tijd alleen zichzelf niet meer. Hij is 75, en de laatste tijd ontzettend emotioneel, maakt zich druk om de gekste dingen en krijgt daar dan nachtmerries van of slaapt zelfs niet. Ik zal een voorbeeld geven: Hij heeft nog erg veel cassettebandjes met muziek, draait die nog regelmatig, totdat zijn stereo stuk ging. Hij had er nog eentje met cassettespeler en cd met pick-up. Hij is toen samen met mijn man stad en land afgereisd om zoiets soortgelijks te vinden, maar die dingen zijn nog moeilijk te verkrijgen. Ik heb toen een stereo voor hem gevonden op bol.com, maar die mocht ik niet bestellen want 'Nee, dat internet is maar raar'. Hij vertrouwde het niet! Uiteindelijk heb ik hem over kunnen halen en mocht ik hem bestellen. In eerste instantie was hij er blij mee, maar nu snapt hij dat apparaat niet en heeft hij spijt. Hij kan zich daar dan zo over opwinden, tot huilen aan toe, nachtmerries e.d. Volgend voorbeeld: Hij moest de meterstand doorgeven van de energieservice, hij doet dat altijd met de meterstandkaart die je dan op de post moet doen. Nadat hij dat had gedaan kreeg hij een telefoontje met het verzoek de meterstanden door te geven omdat hij daar bijna te laat voor was. Bleek de meterstandenkaart zoek te zijn geraakt bij de post. Vadertje weer in de stress en in tranen. Ik heb hem aangeboden om via de telefoon de meterstand door te geven maar hij accepteert geen hulp. Nou heeft hij via een aangetekende brief de meterstand doorgebriefd. Die is uiteraard aangekomen maar nu kreeg hij wederom een belletje dat hij alleen de meterstand van de stroom had doorgegeven maar niet de gasmeterstand. *zucht* Nu heeft hij gezegd dat ze hem dan maar moeten inschatten. Maar wéér mijn vader in tranen. Laatste voorbeeld: Vanmiddag had ik het over mijn verzekeringen, dat ik van plan ben om te kijken of ik elders goedkoper uit ben. Toen begon hij te vertellen dat hij wel 3 uitvaartverzekeringen heeft. Ik vertelde hem dat ze dan ongetwijfeld oververzekerd zijn en dat hij er eigenlijk eens naar moet gaan kijken, scheelt wellicht een aantal tientjes per maand, als het niet honderdjes zijn. Vond hij gedoe, het is wel best zo. Ik bood aan om hem erbij te helpen, wil ik best een ochtendje voor gaan zitten, maar dit sloeg hij af. Toen ik mijn jas in de gang aantrok om naar huis te gaan zag ik mijn vader in de woonkamer alweer met zijn hoofd in zijn handen, ik vroeg hem wat er loos was en hij zegt: 'Die verzekeringen ook.. Ach, laat ook maar.' Ik weet nu al dat hij daar de hele avond over loopt te piekeren en erover gaat dromen. Ik weet echt even niet meer wat ik met mijn vader aan moet. Hij heeft niet echt steun van mijn moeder want zij ziet door haar niveau het probleem niet. Wat ik me afvraag is wat er nou precies aan de hand is met mijn vader. Kan dit te maken hebben met een beginstadium van alzheimer of zal hij een depressie hebben? Naar de huisarts sturen lukt toch niet, hij doet dat niet graag. Ik heb hem ooit huilend gesmeekt om naar de huisarts te gaan vanwege een vreemde moedervlek die groter werd, hij is onder protest heen gegaan, bleek uiteindelijk gelukkig niks loos. Het beangstigt me dat die man op deze manier oud moet worden. Dat wil je toch niet? De voorbeelden die ik gaf zijn maar een kleine greep uit de rest wat hem bezig houdt. Ik zie mijn ouders een paar keer in de week en elke keer komt hij wel weer met iets anders waar hij emotioneel en gestrest om is. Iemand anders een dergelijke ervaring gehad wellicht? Blij dat ik even van me af kan schrijven hier en respect voor degene die het hele verhaal heeft gelezen. -kus
Meid wat een verhaal. Ergens wil je vader nog veel zelf maar hij weet ook dat hij bepaalde dingen niet (meer) kan/begrijpt. Ik zou hem voorzichtig duidelijk maken dat alles zo snel verandert dat veel mensen daar moeite mee hebben; dat dat niet raar is en dat je hem graag helpt. Dan voelt hij zich misschien minder alleen en incompetent? Succes iig!
Het kan inderdaad begin van Alzheimer zijn en depressie is daar 1 van de symptomen van. (ik studeer psychologie) Depressie zelf kan het ook zijn en dan is die onhandigheid gewoon vanwege de ouderdom. Het lastige is dat je deze zaken pas na een tijdje goed kan analyseren en dat werkt het beste als de persoon in kwestie meewerkt.. Ik zou het eerst met mijn vorige advies proberen en zien of het dan verbetert. Maak er maar een grapje van; belastingdienst, verzekeringen; ze maken het allemaal maar moeilijk want dan lijken ze professioneel en het maakt het voor de consument niet makkelijker. Nou, we zullen ze krijgen samen; ons pakken ze niet!
Wat een lastige situatie... Kan me jouw onmacht goed voorstellen. Misschien door de ouderdom dat het voor hem allemaal wat moeilijk is om te volgen. Heb je tantes of nonkels waarbij je misschien wat raad kan vragen?
@Nephthys, bedankt voor je antwoord. Medewerking kan ik wel vergeten denk ik. Hij is ook ontzettend eigenwijs! Nee is nee, hoe ik het ook breng. En als ik begin over een psycholoog dan komt vast het woord zieleknijper boven en buiten dat is hij een binnenvetter en laat hij überhaupt niet veel los aan een vreemde. @GeoLilly, jij ook bedankt voor je reactie. ik zou een van zijn broers of zussen kunnen vragen of ze eens met hem willen praten maar heb er een hard hoofd in.
Nephthys, ik zou het inderdaad kunnen proberen om het met een grap te brengen, ik ga daar eens een nachtje over slapen hoe ik het ga doen
Ach meid toch. Even wat ik zou doen. Hun energie maatschappij bellen en laten noteren dat ze langs komen om de standen op te nemen. Dan komt er gewoon iemand langs die dit voor ze doet. Ik zou zijn HA eens bellen om te overleggen, misschien wil hij een keer aan huis komen. En voor die uitvaart verzekering zou hem niets laten weten maar gewoon een ochtend langs gaan en alles uitzoeken. Hele dikke knuffel.
Wat je zou kunnen doen is zelf zijn huisarts bellen je zorgen te uitten en laten weten dat je bang bent voor of een depressie of beginnende cognitieve problemen. De huisarts zou dan bijv een mmse kunnen dat is een screening en wanneer je beneden een bepaalde score komt is er een verdenking van en rechtvaardigt dat verder onderzoek. Maar wat boven al werd gesteld bij een depressie kan je cognitieve problemen hebben en bij cognitieve problemen kan je lichte depressieve klachten hebben. Je kan zelf uitzoeken of zijn concentratie minder is, of interesses zijn verdwenen, hoe z'n eetlust is, hoe hij slaapt. Wanneer dit allemaal anders dan anders is zou dit op een depressie kunnen wijzen. En je kan altijd Nasr zijn stemming vragen en ook wat hij zelf van zijn geheugen vind. Je mag me altijd een een pb sturen, ik werk hier dagelijks mee. Heel veel succes!
Jouw verhaal lijkt een beetje op het verhaal van mijn schoonouders. Mijn schoonmoeder heeft op haar 21ste een ernstig auto ongeluk gehad waabij ze in coma heeft gelegen. Daarna heeft ze alles weer opnieuw moeten leren, leren lopen, praten, eten enz. Het is nooit meer helemaal goed gekomen want ze heeft wel een hersenbeschadiging overgehouden. Hierdoor is haar IQ dus ook heel laag en kan zij geen echte emoties tonen en voelen. Mijn schoonvader was heel normaal en ze hebben elkaar ontmoet toen ze allebei midden dertig waren. Ze hebben een jongen en een meisje gekregen die ze heel goed opgevoed hebben. Bij ons begon het zo'n 5 jaar geleden toen wij bij hun thuis kwamen en het er zo'n rommeltje vonden. Normaal stuurt mijn schoonvader mijn schoonmoeder hier heel erg in aan omdat zij geen dagelijkse structuur kan houden. Bovendien ging hij tegen alles op zien en alles werd hem teveel. We hebben toen de huisarts laten komen en die constateerde een depressie en schreef antidepressieve voor en dat hielp een tijdje. Toch bleef die rommel in huis en hij begon ook dingen te vergeten. Weer de huisarts laten komen en die stelde een beetje thuiszorg voor. Na veel protest kregen ze toch thuiszorg. Na een half jaar vertelde de thuiszorg dat ze eigenlijk samen veel meer zorg nodig hadden dan dat zij konden bieden en ze vermoede dat mijn schoonvader wel eens alzheimer kon hebben omdat hij soms zelfs niet meer wist hoe de tv werkte. Als wij er waren wist hij dit prima te verbloemen. Toch maar de stoute schoenen aangetrokken en weer de huisarts ingeschakeld. Gelukkig heeft mijn schoonvader blind vertrouwen in de huisarts dus toen die hem doorverwees heeft hij dit geaccepteert. In het ziekenhuis kwam inderdaad de diagnose alzheimer maar ook nog de ziekte van Parkinson. Thuis wonen ging uiteindelijk niet meer omdat mijn schoonvader teveel vergat en mijn schoonmoeder kan helemaal geen huishouden runnen zonder hulp. Bovendien ging het lichamelijk ook steeds slechter en kon hij de trap niet meer op. Toen gingen ze met z'n 2 naar het verzorgingshuis en hadden een familiekamer (woonkamer, slaapkamer, keukentje en badkamer). Inmiddels is mijn schoonvader afgelopen November overleden en gelukkig zit mijn schoonmoeder daar helemaal op haar plek. Ze heeft elke dag wat te doen en verveeld zich moment. Wij komen zo vaak mogelijk en halen haar regelmatig op om naar ons/haar huis (wij wonen nu in het ouderlijk huis van mijn vriend) te gaan.
Lieve meiden, bedankt voor jullie reacties. Het is inderdaad een goed idee om de energiemaatschappij te vragen om langs te komen voor de meterstand. Dat ik daar zelf niet aan heb gedacht! Over zelf het heft in handen te nemen betreft de uitvaartverzekeringen doe ik kiever niet, als hij merkt dat ik aan zijn spullen heb gezeten is hij woest! Hij was laatst al boos omdat ik per ongeluk had gezien wat er op zijn spaarrekening stond. Siepie85, zijn eetlust is al jaren verminderd, hij is daardoor al zo'n 15 kilo afgevallen. Slapen doet hij op zich goed, soms slaapt hij 's nachts slecht door gepieker of omdat hij overdag een lang dutje heeft gedaan. Ik verweet het slechte eten eigenlijk aan zijn leeftijd, evenals het minder interesse hebben in zijn hobby (modeltreinen, vergt veel energie). Wat misschien ook wel relevant is: hij houdt nogal van een borreltje. Vier glaasjes jonge jenever elke avond (soms meer) is normaal bij hem.
Jeetje Nataly1972, wat een verhaal. Klinkt enigszins hetzelfde. Zeker wat betreft het niet meer snappen van apparatuur. Ik denk toch dat ik mijn vader moet gaan dwingen om contact op te nemen met de huisarts, zeker na het lezen van jouw verhaal. Fijn dat je schoonmoeder op haar plek zit in het tehuis, dat hoor je niet heel vaak.
Wat je verteld zou toch kunnen wijzen op een depressie en helaas bij ouderen wordt het vanwege de leeftijd vaak gemist. Schakel met dit verhaal zeker de huisarts in. En dat net teveel drinken kan ook weer voor depressieve klachten zorgen, helaas kan je dit pas uit sluiten als mensen meer dan 6 weken geen alcohol hebben gehad als de klachten dan niet verdwijnen is er pas echt sprake van een depressie. Heel veel succes!
Wat een nare situatie. Ik kan je helaas geen tips geven. Ik kan ook niet beantwoorden of je vader in de voorfase van dementie zit. Zelf werk ik wel met dementerende maar dit is makkelijker dan als het je familie betreft. De meest voorkomende dementie is alzheimer. Daarna heb je nog vasculaire dementie, en je hebt dementie veroorzaakt door lichamelijke aandoeningen bijvoorbeeld alcohol. Dit word korsakov genoemd. Bij dementerende heb je 4 fases, de voorfase, lichte/beginnende fase, matig/voortgaande fase en de diepe vergevorderde fase. Kijk maar eens op internet misschien herken je wat, ook al worden de symptomen pas opgemerkt als het al verder is. Voor eventuelen vragen mag je me altijd pb'en. Heel veel sterkte in ieder geval.
Ik heb besloten om zijn huisarts om raad te vragen. Wellicht dat de huisarts wilt meewerken om mijn vader een huisbezoek te brengen onder het mom van 'standaard bezoekje bij 75+'. Bedankt voor jullie reacties en raad.
Wij zijn toen ook gaan praten met zijn huisarts omdat we ons zorgen maakten. Ik denk dat je daar goed aan doet. Een begrijpend oor is ook erg belangrijk. Mijn schoonmoeder toont emoties anders dan anderen en door haar hersenbeschadiging voelt ze de dingen ook anders. Alles raakt haar minder diep. Ze mist mijn schoonvader heel erg maar kan ook zo weer verder gaan in de dagelijkse routine. Ze heeft geen zorgen ook nooit gehad ook.