Ik kwam vandaag met mijn zoontje uit de tram wandelen. Ik loop naar huis en er kwam mij een jongetje tegemoet rennen en hij zwaaide naar iemand, schat een jaar of 12/13, die totaal niet oplette waar hij liep en wat hij deed. Ik dacht die ziet mij wel op tijd. Maar nee hoor hij rende vol tegen de kinderwagen aan met mijn zoontje erin. Ik zei op een normale manier tegen hem. Let een beetje op, want je rent keihard tegen mijn kinderwagen aan waar mijn pasgeboren zoontje in ligt. Hij zei niets en liep door. Persoonlijk vind ik dat je dan best even sorry kan zeggen. Maar goed dat jongetje zal wel geschrokken zijn en niet weten hoe hij moet reageren. De man tegen wie dat jongetje gedag zei. Zei op een hele boze toon van dat hij het niet expres deed. Dus ik zei op een normale toon dat ik dat wist maar ook al dat het niet expres ging ik er best wel wat van mag zeggen. Toen ben ik doorgelopen en die man zei toen verder niets. Toen ik thuis was ging de bel. Ik deed open en daar stond dat jongetje met zijn moeder. Die moeder helemaal over de zeik. Ze was hartstikke boos op mij, want haar zoon was van slag en dat dat mijn schuld was en dat hij zich bezeert had en dat ik me moest schamen. Dus ik bleef rustig en probeerde mezelf voor te stellen en haar een hand te geven. Dat wilde ze niet. Nou oké prima. Dus ik zeg tegen haar, uw zoon lette niet op en rende per ongeluk keihard tegen mijn kinderwagen aan. Toen zei ik dat ik tegen hem gezegd dat dat hij een beetje op moest letten. Dat hij toen vrijwel meteen weer weg rende zonder iets te zeggen en dat ik dus geen kans had gehad om te kijken of er wat met hem was of niet en als ik echt had gezien da hij zich bezeerd had, ik hem wel zou helpen. Zij zei dat haar zoon had verteld dat het andersom was. Dus ik sprak toen haar zoon persoonlijk aan en ik zei jij weet net zo goed als ik dat je tegen mij opbotste omdat je naar iemand zwaaide en daardoor totaal niet oplette waar je rende. Daarom was je tegen mij opgebotst toch? Dus toen werd hij rood en gaf hij toe dat het zo gegaan was. Ik zag dat die moeder zich ook begon te schamen omdat haar zoon niet de waarheid sprak en zij nu dus een beetje voor gek stond. Maar toen begon ze nog harder te schreeuwen. Nou toen heb ik gezegd dat ze welkom is om op een normale manier met mij in gesprek te gaan en als ze daar nu te boos voor was , dat ze best een keer terug mocht komen, maar dat ik niet wens zo aangesproken te worden. Toen werd ze nog bozer en zei ze dat ze me wel wist te vinden en dat ze aangifte tegen me ging doen.
Wat n belachelijk mens! Hoezo n eenvoudige situatie giga opblazen.. Snap je reactie absoluut hoor. Had er ook zeer zeker wat van gezegd..
naja zeg wat een mens! wel goed van je dat je zo rustig gebleven bent! ben benieuwd of ze echt aangifte gaat doen en nog een keer terug komt. gister was ik met mijn zoontje in de stad en gingen even wat eten bij de hema, hij zat in de buggy en hij was moe en had honger dus was aan het huilen, wat krijg je dan ook opmerkingen zeg! en later toen we zaten morste hij met zijn drinken en hij weer huilen omdat ik het flesje afpakte om hem schoon te maken zegt een oudere man ja laat hem maar brullen hoor dat is goed voor ze... pfff ik heb niks gezegd maar dacht echt waar bemoei je je mee?
Hahaha aangifte. En wat wil ze zeggen tegen de politie dan? Wat een achterlijk wijf (sorry hoor). Hoe haalt ze het in haar botte kop om bij jou aan de deur te komen voor ZOIETS? En stel je voor als jij tegen haar zoon was opgebotst (lekker logisch, racen met een kinderwagen) en je had gewoon sorry gezegd, is dat nog geen reden om bij je aan de deur te komen. Ik vind dat je heel netjes en normaal hebt gehandeld. Laat dat mens maar kletsen. En als ze nog een keer aan de deur komt, zeggen dat je er niet van gediend bent en anders zelf de politie belt. Ze valt je immers lastig.
Nou ja zeg... Sommige mensen inderdaad... Zou me er verder niet te druk om maken, ze heeft helemaal niks om aangifte over te doen. Maar asociaal is haar reactie wel, helemaal als blijkt dat haar zoon tegen haar gelogen heeft en ze het op jou afreageert als dat uit komt.
Ik kan me nog wel iets bij voorstellen dat dat jongetje misschien van de schrik heeft gezegd dat het mijn schuld was. Maar ik snap niet hoe zij weet waar ik woon. Ik heb die twee werkelijk nog nooit gezien. Ik Ben toch best wel geschrokken toen ze zei dat ze aangifte ging doen.
Idd sommige mensen. Vind haar reactie echt asociaal!!!! Niks van aantrekken hoor al is dat makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk.
Blijkbaar is zoonlief je naar huis gevolgd om te zien waar je woont. Dat 'zo van slag zijn' zal dus ook alles meegevallen hebben, als ie daar wel eerst nog de tijd voor had.
Hmmmm alles kan natuurlijk. Maar hij was eerder weg dan mij, dus het lijkt me sterk. Heb ook niemand gezien op weg naar huis. Dus daarom vind ik het zo raar dat ze wist waar ik woon. Ik ken hun niet en heb ze echt nog nooit gezien.
Je hebt netjes gereageerd! Zelfs toen ze zo begon te gillen. Wel heel raar dat ze wisten waar je woonde. Erg overdreven van die vrouw die reactie.
En ineens snap je dan waarom dat kind dus geen sorry tegen je zei, dat heeft ie ws nooit geleerd van mams
Achterlijk en idd vreemd dat ze weten waar je woont.. Opzich is de moeder echt fout in dit geval.. Idd je weet nou waarom hij geen sorry zei! Wat een voorbeeld..
Ja en de politie maakt er vast werk van, pas maar op voor ze je komen arresteren :') Flauw dat ze doorhad dat haar zoontje loog en dan maar loze dreigementen ging rondstrooien, tss. Wat ben jij netjes gebleven zeg!
Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik heel veel moeite had om netjes te blijven. Maar ik dacht zij heeft haar zoon bij zich, mijn zoontje was er ook bij. Dan kan ik niet hysterisch gaan doenn, maar van binnen kookte ik van woede. Toen mijn vriend thuis kwam van werk heb ik wel even mijn hart gelucht. Mijn vriend wilde verhaal halen maar ik had gezegd dat dat niet hoefde, want dan maak je dingen alleen maar erger en ik weet niet eens waar ze woont. Maar ja hopelijk krijg ik geen politie op me dak. Schrok daar nogal van. Ben nog nooit verder gekomen dan boete voor geen licht op me fiets.
Nee tuurlijk niet, wat moet ze zeggen dan? Jij hebt niets verkeerd gedaan en als ze de waarheid verdraait is ze nog strafbaar ook.
Meid maak je geen zorgen. Dan komt de politie en dan? Ja mevrouw u rende keihard tegen dat jongetje aan met uw kinderwagen en u zei geen sorry...haha, die komen echt niet hoor . Jij kan jezelf nog in de spiegel recht aankijken, die mevrouw niet. Wat een sneue muts.