Hoi, Mijn zoontje van 7 lag vanavond op de bank toen hij ineens begon te vertellen over een huis waar wij volgens hem hebben gewoond toen hij 4 was. Hij kon precies in detail vertellen hoe het eruit zag, alleen wist niet meer waar het was. Hij had het over een soort hotel idee met heel veel kamers, een soort grote slaapkamers met alleen een groot bed en als je rechtop ging zitten op bed zag je de tv. Ook waren er wel 50 trappen zei hij, kon je beneden op de begane grond croissantjes halen bij de bakker en reden er heel veel gele en grijze taxi's door de straat. Ook hadden we een balkonnetje aan de kamer. Hij had wel vriendjes, maar alleen op school want we woonden te ver weg dus kon er nooit iemand komen spelen Ben ik nou kribbig? Hij werd echt kwaad toen ik in de lach schoot omdat we daar echt NOOIT hebben gewoond. Er rijden geen eens gele taxi's in Nederland. Moet ik hier nu mee? Vind het wel erg grappig maar aan de andere kant vind ik het een soort eng!
Misschien herinnert hij een vakantie? Of hij heeft een heel geloofwaardige droom gehad. Ik zou me er niet druk om maken
hoi hoi tja het klinkt stom omdat meeste mensen niet geloven in het hiernamaals en al helemaal niet in reincarnatie maar ik denk namelijk dat hij nog weet wie hij was in zijn vorige leven ja ik geloof daarin ikzelf weet ook wie ik ben en in mijn familie weet bijna iedereen het sommige zijn er bang voor andere geloven helemaal niet in dit soort "onzin" ik dus wel als je het goed begeleid kun je zelfs uitzoeken wie hij was vraag hem gewoon of hij nog meer weet misschien namen hoe hij heet in dat huis of hij een hond had noem maar op groetjes nathalie
Hoi, Grappig dat je dat zegt, ik geloof er namelijk wel in. Hij is er ook heilig van overtuigd. Zo kon mijn broertje toen hij 3 a 4 jaar oud was vertellen wat een russische vrouw op tv zei (op het nieuws). Zoals je begrijpt kunnen kinderen van 3 geen ondertiteling lezen, dus we zaten allen met open mond te luisteren want alles wat hij zei klopte met de ondertiteling. Ook kon hij vertellen dat hij op een boerderij woonde enzo, was erg grappig. Ik zal er nog eens over beginnen met mijn zoon.
hoi hoi leuk te horen dat je erin gelooft het kan voor een kind heel frustrerend zijn als de ouders hem niet geloven ben benieuwd wat je allemaal kan uitvogelen en hoever terug hij kan gaan ben ook benieuwd in welke tijd of zelfs welk land hij leefde succes groetjes nathalie
ik geloof er ook wel in; ben benieuwd wat je zoontje verder zegt... zelf had ik ooit eens toen ik klein was dat ik in een museum zo'n rieten soort stoel met overkapping zag (wat vroeger op t strand stond), en meende mij dus echt te herrinneren dat dat dus niets ouds was en gewoon van nu en dat ik dat zelf ook op t strand gezien heb...maar dat kan dus echt niet tis jaren 30 ofzo... beetje moeilijk uit te leggen wat ik bedoel...
Ik kan mij herinneren dat ik n jaar of 5 was en niet buiten 't hek' mocht spelen met andere kinderen. Ik woonde in n heel groot huis. Ik herinner mij ook dat ik naar mijn idee geadopteerd/meegenomen werd toen ik nog iets kleiner was en dat ik dat heel erg vond om van mn echte ouders gescheiden te worden, dus misschien heeft t 'rijke stel' mij wel gekocht oid van 'arme mensen'? Ik geloof er wél in. Ook omdat er meerdere onverklaarbare gedachtes en deja vu's zijn hier.