Viel reuze mee. De weeenpijn was goed te doen (zo goed dat de vk me ervan moest overtuigen dat het geen oefenweeen waren). Ik heb een ruggenprik gehad waardoor ik in een uur van 3 cm naar volledige ontsluiting ging. Het persen heb ik niet als pijnlijk ervaren evenals de knip en het hechten.
Ik vond zwanger zijn geweldig en ik wilde gewoon die kleine meid in mn armen houden.. het stukje ertussen wilde ik overslaan... zag er erg tegen op. Ik wilde graag thuis bevallen dus echte pijnbestrijding is er dan niet. Ik zag ook niet op tegen de pijn, maar meer tegen wat er allemaal mis zou kunnen gaan. Heb als pijnbestrijding de GeboorteTENS gehuurd (aanrader!!). Uiteindelijk vond ik het allemaal heel erg meevallen... de bevalling op zich dan... Hele dag wat krampen, onregelmatig. Tegen 17.00u begonnen de weeen, snel daarna goed regelmatig, TENS geinstalleerd, 18.30 braken de vliezen, 19.15u 3 /4 cm ontsluiting, 20.15 persdrang, 20.30u 8cm ontsluiting, 21.30u gaan persen. Toch was er het een en ander wat ik anders verwacht had. Tijdens het persen bleek de navelstreng klem te zitten (harttonen kwamen niet terug op niveau tussen persweeen), dus naar het ZH om 21.45u (daar gaat de wens om thuis te bevallen!) 3 persweeen in de auto weg moeten puffen... DAS BENAUWD!!! 21.55u op verloskamer, weer persen, maar ik kreeg de 3e hap lucht en pers er niet uit (Ik kan niet meer! heb ik tijdens 3 van die persweeen geroepen), knip en floep, daar was ze... 22.33u... Helaas was de knip nog een beetje verder gescheurd en moest ik onder narcose gehecht worden... (sub-totaalruptuur) Dus, het viel me erg mee, maar ook tegen... in 5,5 uur bevallen wil ik nog wel een keer over doen, maar niet op de plaats waar ik wilde en helaas met complicaties (navelstreng klem, knip en hechten onder narcose) De kleine meid deed het verder prima. Apgar 9 - 10 - 10! En met mij was verder ook alles goed gelukkig.
Hier een dubbel gevoel: Het eerste gedeelte, tot aan de ruggeprik, viel me zwaar tegen!! Maar daarna, en dan met name het persen, viel mij reuze mee! Ik kwam het ziekenhuis binnen met 3 cm ontsluiting en 8 uur later had ik nog steeds 3cm. Had ook nog eens zware rugweeen.... Toen kreeg ik godzijdank een ruggeprik en vanaf dat moment ging het prima! Heb wel nog weeenopwekkers gekregen en had uiteindelijke pas 5 uur later volledige ontsluiting, maar had ieg geen pijn. De persweeen vond ik wel 'lekker' eigenlijk... en heb uiteindelijk ook maar 20 min geperst en ben gelukkig niet ingescheurd of geknipt.
ff lekker kort liever 20 keer een bevalling dan zwanger zijn heb echt een klote zwangerschap gehad. ben ingeleid en oke heb wat heftige uurtjes gehad maar het viel wel allemaal mee
Ik heb bij mijn zoon ook niet zon geweldige zwangerschap gehad dus tja...de bevalling kwam ook echt als een verlossing. De weeen kon ik redelijk opvangen....al kwamen ze vanaf het begin om de twee minuten...maar het allerprettigst vond ik toch het moment dat ik mocht gaan persen. Dat is me echt reuze meegevallen!
Ik vondt het 100% meevallen ondanks dat het een zware bevalling was!!! Dit ligt gewoon aan je pijngrens, de ene vrouw kan meer hebben dan de ander maar we zijn allemaal kanjers!!!!!
hier idem als bij carla 1e viel me mee, ze was er in 3 uur,was overdonderd door de bevalling bij de 2e was het echt heeelll heftig om 11.45 had ik 4 cm ontsluiting en binnen een half uur was hij er, dus 6 cm én het persen in een half uurtje tijd!
In 1 woord.. KORT! Om ongeveer 2 uur snachts braken mijn vliezen. Gelijk daarna weeen om de 3 minuten. Na een kwartier kwam de vk. Toen ze voelde ze zei.. je hebt 8 cm ontsluiting!!! WAT!!! had net voor mijn gevoel 4 weeen gehad. Gelijk persdrang en om 3.23 uur is TIMO geboren!! Dus nog net geen anderhalf uur hihi! Achteraf zei mijn vk dat ik volledige ontsluiting had ipv 8. Maar ze moest nog naar de auto rennen om haar spullen te pakken. Want we zouden in eerste instantie naar het zh gaan ... maar daar was niet echt tijd meer voor haha! Maar voor mijn gevoel echt een wee of 6 gehad en 3 persweeen en toen was hij er... te bizar voor woorden...
Mijn bevalling viel ontzettend mee. Toch heb ik er zo'n 12 uur over gedaan. Toen mijn zoontje geboren was had ik echt zo iets ' oh was dit het ' Ik had het veel erger verwacht qua pijn ook enzo. Maar ik vond het echt mee vallen.
Ik vond mijn bevalling wel meevallen. Ik ben wel heel lang bezig geweest zaterdag begonnen met weeen en maandag om 12.30 uur lag ik in het ziekenhuis omdat mijn ontsluiting bleeft hangen op 4 cm en de weeen zwakte af. Kreeg een infuus om het op te wekken (ze hadden me teveel gegeven dus ik ging eigenlijk te snel) Om 14.45 uur mocht ik persen en 16.20 uur is mijn zoontje geboren. Ik heb gelijk weer gezegd dat ik een zwangerschap/ bevalling zo weer zou doen.
Ik vond het toch wel pittig hoor, maandag ochtend rond 5 uur braken mijn vliezen en woensdagmiddag d.m.v. inleiding is onze kleine man om 14.38 geboren. Alles bij elkaar dus 56 uren geduurd. Doorlopend rugweeen gehad en de laatste 3 uren een flinke weeenstor Het persen was zo gebeurd, dat duurde maar 12 minuten en dat voelde als een enorme opluchting. Helaas wel wat hechtingen omdat hij er met een noodgang uitkwam maar ook dat kon me niet meer schelen Maar over een tweede moet ik toch nog een poosje nadenken hoor, de pijn vergeet je wel maar het gevoel dat ik toen had dat ben ik nog steeds niet vergeten. Dus hier viel het eerste deel gigantisch tegen en het laatste stuk viel me mee.
Ik heb over mijn totale bevalling een heel goed gevoel! Het viel me erg mee dat de eerste weeen niet zo pijnlijk waren. Het viel me mee dat ik na 6 uur weeen al 8 cm ontsluiting had. De laatste ontsluitingsweeen vielen me erg tegen, man wat waren die pijnlijk (helemaal toen we in de auto naar het zh zaten). Het was een opluchting toen ik persweeen kreeg, die deden helemaal geen zeer! Het persen duurde ruim een uur en 20 minuten, dat viel me dan wel weer tegen. Ik scheurde wat uit, voelde het gebeuren maar het deed geen zeer, ik wist toen dat mijn meisje geboren werd, dat viel me erg mee! Al met al een hele fijne 1e bevalling van 8 uurtjes, ik teken er bij deze tweede weer voor op deze manier
M'n laatste bevalling is wel wat tegen gevallen. De eerste 2 deed ik in 8 uur en deze in slechts 2,5 uur. Het tegenvallen kwam vooral doordat meneer aan de grote kant was, 9 pond. Mijn dochters waren maar 5,5 en 6 pond, ik ben zelf maar 1,60. Dus doordat meneer er eigenlijk niet door kon en ik een half uur aan het persen was, bij de vorigen maar 10 minuten heeft de verlos op m'n buik meegeduwd. Toen een sub totaal ruptuur opgelopen, 3 kwartier hechten. De 2e bevalling ging voor mij het gemakkelijkst maar ja zij was dus maar 5,5 pond... Ik moet wel zeggen dat je er met 2,5 uur pijn wel lekker snel vanaf bent! Dus das weer een voordeel. Wat naweeen gehad maar met een paracetamol goed te doen.
mijn bevalling van mijn zoontje duurde erg lang en mijn ontsluiting vorderde niet, dus dat viel me erg tegen. Ik had al 24 uur behoorlijk heftige weeen, maar de ontsluiting bleef steken op 2 cm. Tussen door niet kunnen slapen, dus ik was erg moe. Ineens braken mijn vliezen en zat ik binnen 2 uur op 7cm! De laatste 3 cm zijn in 20 minuten gegaan, ik vond dus de weeenstorm ook erg heftig! Maar het persen... oooo wat een opluchting en wat 'fijn'!! Ik heb totaal geen pijn ervaren, ook niet toen het hoofdje stond! Binnen 20 minuten persen was onze zoon er, dit heb ik als heel goed en positief ervaren! En ik ben thuis bevallen, dat wilde ik zo graag en gelukkig is dat gelukt! Dus: de duur en de weeen vielen me erg tegen, maar het persen ging weer super! (terwijl ik daar vooraf meer tegen op zag) En ja hoor, morgen weer! (in mijn geval in augustus 2010 weer, geweldig!!)
Ik vond de weeën prima te doen, ook het persen! Alleen het hechten vond ik heel erg tegenvallen. Ik ben namelijk niet alleen van onder, maar ook de zijkanten en naar bovenkant uitgescheurd (ik heb overigens echt gewoon geluisterd naar de VK, maar ik heb ook maar 15 minuten geperst, blijkbaar had ik veel kracht). Die verdovingen hielpen voor geen meter en ik voelde steeds de naald er doorheen gaan, daar heb ik eerlijk gezegd wel een trauma aan overgehouden . Maar het is heel goed genezen en ik heb nu eigenlijk nergens meer last van.
mijn bevalling (het einde voornamelijk) was een hel omdat er fouten werden gemaakt en eindigde in een spoedks. MAAR de bevalling op zich vond ik niet zwaar...en dan heb ik het over de ontsluitings en pers weeen...bedoel het was niet prettig ofzo maar het deed ook niet vreselijk zeer. Er is ook een knip gezet maar ook daar voelde ik niets van...dus in die zin kan ik niet klagen.(en doe ik dat dus ook niet )
Op zich viel het mee, alles ging precies volgens het boekje. Ontsluiting ging snel maar persen duurde bijna 2 uur en ik had niet gerekend op z'n pijn in mijn rug. Maar goed, meisje was eruit en toen duurde het nog dik een uur voor de placenta kwam en zijn ze nog een flink tijd aan het hechten geweest. Dus eigenlijk viel het pas tegen na de bevalling, dan ben je er ook zo klaar mee, dat gefriemel aan je lichaam. Ik wilde gewoon mijn meisje vasthouden en voor de rest moesten ze allemaal van mij aflbijven, haha.