Ik weet overigens zelf prima hoe een nicotineverslaving is want ik heb vroeger ook jarenlang gerookt. Maar toen de kinderwens in beeld kwam ben ik toch echt gestopt. En warboel ik vind dat je in de slachtofferrol zit omdat je steeds redenen blijft geven waarom je niet gestopt bent. De huisarts, je moeder, de stress waar je niet mee om kan gaan, de supermarkten die het zomaar verkopen, zelfs het starten met roken geef je de schuld. Het is echt puur jouw keuze om te roken en die van niemand anders. Het is dus ook jouw keuze om te stoppen.
In jouw geval had ik eerst gestopt voordat ik aan een eventuele tweede zwangerschap zou beginnen. Niet zwanger worden en dan stoppen. Maar het is nog niet te laat om te stoppen. Je kunt het alleen als je er zelf geestelijk 100% achter staat en als dat zo is ben ik van mijn mening dat je het op eigen kracht kunt een helemaal geen hulp van buiten af nodig hebt.
@ BuffySummers Dankjewel en ik begrijp die reacties op zich ook wel. Gezien de wetenschap over roken + zwangerschap vandaag de dag. @rocketscience Of het echt redenen zijn weet ik niet. Er is namelijk nooit een geldig excuus voor een compleet nutteloze verslaving. Want dat is roken, eigenlijk. Compleet nutteloos. Je wordt er feitelijk gezien niet ontspannen van (integendeel), je wordt er niet 'high' van, je krijgt geen aangenaam roesje zoals bij een wijntje en je gaat er ook niet lekkerder van ruiken, of er mooier van uitzien. En toch hebben rokers het 'nodig'. Heel vreemd ergens. Maar goed. Of dit voor mij echt de 'redenen' zijn geweest om niet te stoppen geloof ik ook niet hoor. Echter zijn het wel factoren die zoiets kunnen bemoeilijken. En dat zal zeker ook zo zijn omdat je er op zo'n moment ook niet voor de 100% achterstaat om te stoppen.
Ergens is dat het beste inderdaad. En bedankt voor de bemoedigende woorden! Het is ergens inderdaad nooit te laat.
Nee het is zeker niet te laat. Ik heb vanwege mijn werk zoveel mensen dood zien gaan aan roken, dat wil je je kinderen niet aan doen. Zelf ook 10 jaar gerookt en kreeg gewoon een paniekaanval als ik ze niet in huis had, dus hoe kon ik stoppen ? Al die ellende die ik er dagelijks door zag. Niks was motivatie genoeg. Toch is het uiteindelijk gelukt en helemaal zelf. En daar ben ik nog steeds trots op. En nu ik ben gestopt snap ik ook de hele zin van het roken niet meer. Alhoewel ik het nog steeds lekker vind helaas. Maar ik zal nooit meer beginnen. Ik wil niet dat mijn kinderen straks geen moeder meer hebben vanwege zo'n domme verslaving. Als je gaat stoppen wens ik je heel erg veel succes!
Sorry, ik ga je toch nog even quoten . Zat al in het midden van een bericht en probeerde die van jou te herinneren, maar ik was het al weer kwijt . Die voorbeelden moet je trouwens niet zozeer zien als 'excuses' voor mezelf. Wel als voorbeelden waarmee je ook de situatie van iemand anders zou kunnen nuanceren. Ik vind inderdaad dat de hulp vanuit ziekenhuis/ verloskundigepraktijken e.d. beter zou moeten. Juist omdat hun een goede vinger aan de pols hebben wat een zwangerschap betreft. Ik geloof dan ook niet dat iemand iets opschiet met slechts een 'tik op de vingers' (het stukje van de huisarts. Trouwens een opperbeste vent en ik snap zijn beweegredenen ook). Ik geloof wel dat iemand wat opschiet met goede voorlichting, de juiste hulp (vrijwillig, of onvrijwillig). Ik geef de supermarkten ook op geen enkele manier de schuld, maar ik geef wel aan dat het ergens vreemd is dat een nicotineverslaving als 'serieus' wordt gezien, echter toch zo normaal is dat het overal maar te koop is. De stress (en dan niet het soort van 'o, ik ben een beetje zenuwachtig stress) zal het bij inderdaad bemoeilijkt hebben om uiteindelijk te stoppen. Is het dan nog mijn keuze geweest. Ja! En dat is op geen enkele manier goed te praten. En geloof het of niet: ik sla mezelf bijna dagelijks voor mijn kop, of breek er mijn hals over WAAROM ik dat zwaarder liet wegen dan de baby in mijn buik. En ja, het steekt me ergens wel als iemand het als mishandeling ziet, want eerlijk? Ook ik kan daar geen schappelijk tegenargument op bedenken. Maar dan nog: uithuisplaatsing? Hoe zien deze dames zich dat dan voor zich? Dat er twee gelukkige, gezonde kinderen uit huis worden gerukt?Ik denk dat er dan heel veel prima functionerende gezinnen uit elkaar getrokken mogen worden, omdat moeders dom is geweest. Want dan mag je ook alle gevallen van 'een wijntje' in de zwangerschap ook mee rekenen, eveneens de gevallen van extreem overgewicht (waarvan de gevolgen zo goed als gelijk zijn aan die van het roken. Ook op langere termijn, trouwens). Dat stukje blijf ik een beetje heftig vinden, dus. Maar dat is mijn mening .
Dat is ook een stukje wat ik constant in mijn hoofd blijf houden. Zeker met alle berichten die ziet/ leest/ hoort. Ik moet er niet aan denken . Plus de lucht. In je kleding, aan je vingers. Ik was mijn handen inmiddels zo vaak dat ik kloven in mijn vingers heb. Laat ik zeggen dat ik me (boven op alle overduidelijke redenen) ook steeds meer en vaker ga irriteren. En super goed van je! Hoe lang ben je inmiddels gestopt? Heb je er veel last van gehad? Behalve dat je het nu nog lekker vindt?
Warboel ik ben het ook niet eens met uithuisplaatsing of verplichte anti-conceptie. Ik opperde een onder toezicht stelling en dat was als reactie op de twee meisjes in het programma. Het is ook een lastige kwestie want als er sprake was geweest van een onder toezicht stelling zouden ze misschien gaan liegen over hun rookgedrag. maar goed, voorlichting helpt in hun geval dus ook niet want het meisje kreeg het wel honderd keer te horen en haar reactie: even een sigaret opsteken. Terug naar jouw 'situatie', de redenen die je geeft zijn voor jou misschien geen excuses maar zo komt het op mij wel over en ik denk dat jij voor jezelf steeds maar (onbewust) redenen aan jezelf blijft geven om niet te stoppen met roken. Als jij zegt dat je geen ruggengraat hebt, dan is dat (in mijn optiek) al een heel groot en slecht excuus. Tuurlijk heb jij een ruggengraat en tuurlijk kun jij ook gewoon stoppen met roken. Maar jij moet dat zelf gaan inzien, alleen dan lukt het.
Over 10 dagen alweer 6 jaar de eerste dagen zijn het moeilijkst. Het is maar een paar dagen lichamelijk. De rest is psychisch. Het is ook vooral de gewoonte. Want van de 15 sigaretten die ik rookte waren het er maar max 4 waarin ik echt trek had. Ik stopte samen met iemand en dat scheelt ook enorm. Ik had vooral nadat ik een week gestopt was zoiets van: ja dit was enorm zwaar, dat wil ik niet nog eens meemaken en dat gaf de kracht om door te zetten. Het werd steeds makkelijker. En het geeft je ook kracht. Uiteindelijk is het me alles meegevallen. Dat had ik van te voren nooit gedacht.
Warboel... wat ontzettend dapper dat je zo eerlijk bent. Ik kan alleen maar respect hebben voor het feit dat je dit bericht wilde delen. Je zult vasst bang geweest zijn voor de reacties die zouden komen. En ook al keur ik roken tijdens de zwangerschap absoluut niet goed, maak ik een diepe buiging voor het feit dat je zo eerlijk bent. Ik vind ook helemaal niet dat je in de slachtofferrol kruipt. Je geeft zelf meerdere keren heel duidelijk aan hoe fout het is om te roken tijdens de zwangerschap. Echter probeer je te laten zien hoe vrouwen die wel hebben gerookt tijdens de zwangerschap tot die keuze zijn gekomen. En voor ons (degene die zijn gestopt, of nooit gerookt hebben) een inkijkje in een situatie die we niet begrijpen. Stop nu meteen met je schuldig voelen. Het is gebeurt, er is niets meer aan te doen. Met je schuldig voelen wordt je geen betere moeder. Door je schuldig te voelen ga je niet beter voor je kinder zorgen. Met schuldgevoel los je niet op wat in het verleden is gebeurt. Je beseft heel goed dat roken tijdens de zwangerschap echt niet kan. Zorg dat het nooit meer gebeurt. En laat het dan los... Je geeft zelf aan dat je een goede moeder bent. Dat je onvoorwaardelijk van je kinderen houdt. Dat je heel goed voor je kinderen zorgt. Meer kun je nu niet doen. Je wil nog steeds graag stoppen met roken. Ga ervoor! Bedenk wat jij nodig hebt om te stoppen met roken; steun, een psycholoog, iemand om tegen te zeuren hoe moeilijk het is, nicotine pleisters, wat dan ook. Grijp alles aan wat je nodig hebt en ga ervoor! Ik weet zeker dat het je lukt! Zet hem op!!
Onder toezicht stelling voor het roken is natuurlijk zo goed als onhaalbaar. Want het is bijna niet te achterhalen, aangezien de halfwaardetijd van nicotine rond de 2 uur zit? Het enige wat je aan zou kunnen duiden is eventuele gevolgen en dat is ALS deze er zijn en dan nog is bijna niet te bewijzen of het daadwerkelijk door het roken komt. Maar als je kijkt naar de gehele situatie van sommige meiden uit het programma, dan kan ik me heel goed voorstellen als jeugdzorg daar uiteindelijk op de deur klopt. Al dan niet om voor extra hulp te zorgen. En die redenen zijn natuurlijk maar achteraf gelul. Of het zo is of niet kan ik je ook niet zeggen, namelijk. Niet op dit moment. Laat ik het er op houden dat je het misschien ergens voor jezelf goed wilt praten, of een oorzaak zoekt waarom je zoiets slechts hebt kunnen doen tegen beter weten in. Zelfs al doe je dat om op dat moment je verslaving gewoon in stand te houden. Desalniettemin zit zo een verslaving an sich gecompliceerder in elkaar dan menig mens denkt. Dit zal voor de één meer zijn dan voor de ander, maar het is wel zo. Ik kon bijvoorbeeld wel heel gemakkelijk stoppen met alcohol en cafeïne. Ik kan me dan ook oprecht niet voorstellen dat er mensen zijn die daar moeite mee hebben, omdat ik het zelf niet zo ervaren heb. Maar dat betekent natuurlijk niet dat deze mensen er niet zijn.
Een verslaving is aan de ene kant gecompliceerd, aan de andere kant is het super simpel. Zeker een sigaretten/nicotineverslaving is een 'makkelijke' verslaving. De ontwenningsverschijnselen zijn minimaal (in tegenstelling tot hard drugs of alcohol). Zeker sigaretten tijdens de zwangerschap begrijp ik absoluut niet. Onwetendheid oké, maar sorry, als het je tweede/derde/vierde kind is? Je weet de gevaren. Je weet dat het schade brengt aan het kindje die niet direct zichtbaar zijn, je weet dat je kindje meer kans heeft op wiegendood, een te laag geboortegewicht, je weet dat je kindje standaart zuurstoftekort heeft in je buik. En nog kun je het niet laten.. Ik vind dat verschrikkelijk en ik vind dat moeders die roken tijdens de zwangerschap zich diep(!!) moeten schamen. Mijn moeder heeft gerookt tijdens al haar zwangerschappen en ik geloof dat ik daardoor bepaalde gezondheidsklachten heb. Mijn moeder wist dat roken erg ongezond is voor het ongeboren kind, toch rookte ze door. Ik weet dat ze zich schuldig voelt en ik ben ook niet boos op haar (gebeurd is gebeurd) maar ik vind het wel heel jammer. Ik ben daarom wel gestopt toen ik zwanger raakte (nu 23 weken geleden ). Ik kan geen sigaret opsteken wetende dat het kindje in mijn buik in ademsnood komt. Ik begrijp niet dat andere moeders dat wel kunnen.